8,226 matches
-
un perete galben! Taina cutiilor goale, strălucitoare, cu puțină apă-n ele, ale conservelor aruncate-n gunoaie imunde! Străduțele întortocheate, subțiri, cu nume incredibile! Să ai un amor înfocat c-o fetișcană deocheată de pe strada Pompei (nu Pompéi, ci Pómpei!). Mirosind a gaz lampant! Cuiele ruginite, rufele nemișcate-n aerul alb, o minge de cauciuc, spartă, un burlan rupt, marginea înverzită a unui trotuar făcut din bolovani, acoperișurile cu țigla stinsă, hîrtiile vagante, motanii ficși într-un somn infinit, Doamne, unde
E în mine o poftă nebună de dragoste și ură by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/13658_a_14983]
-
slăbea Sunt singur chiar pe viața mea cum stă în sită apa grea Nici gustul ei nu sătura nici corpul ei mai rumenea lumina mea pierduta mea. Bodegă de cartier Uneori intri și te așezi pe scaunul din colțul bodegii miroase a Biblie arsă e acru și fum și asta plătești Pe geamul zoios vezi orașul care te-a împins înăuntru Zornăie pe masă mărunțișul ca și cum în urma ta s-ar închide hubloul unui veac adânc submarin Și iarăși pleci ca să intri
Ovidiu Genaru by Ovidiu Genaru () [Corola-journal/Imaginative/10115_a_11440]
-
-l de nervi. într-adevăr, suspectînd tot ce este în jurul tău, te simți încolțit, persecutat. în spitalele de boli nervoase, există o mulțime de maniaci ai microbilor. Pe timpul regilor magnifici ai Franței, nobilii și regii înșiși (Ludovic XIV, mai ales), miroseau îngrozitor. "îngrozitor", ni se pare nouă acum; de fapt, - citeam aceasta de curînd, într-o revistă care totuși nu e reacționară, - igiena, băile zilnice ale modernilor, pasta de dinți, săpunurile, parfumurile, făcînd să dispară mirosul greu al omului, miros natural
Scrisoare din Paris uitată în paginile Vieții Românești - Eugen Ionescu () [Corola-journal/Imaginative/11980_a_13305]
-
stiloul poate înlocui pixul, pentru a fixa sensul, pentru a putea face papirusul s u l ! Ar trebui Beau cafea după cafea, fumez țigară după țigară. O femeie rea, rea nu m-ar aștepta cu brațele deschise în gară. Aș mirosi urât, mi-ar tremura mâinile, aș fi un pic unic... Da, pentru ea, ar trebui să mă dezintoxic cu lunile, cu săptămânile. Haiku Dac-aș fi mort nici n-aș ști că mai sunt încă lumini la ora asta...
Poezii by Daniel Pișcu () [Corola-journal/Imaginative/3073_a_4398]
-
pe caldarâm, singurele, adevăratele creiere ale metabolismului proștilor și suficienților Târg cu bordeluri și bodegi acre unde bei ca să uiți, unde nu poți lega o vorbă cu nimeni, cu nimeni, din pricina zgomotului asurzitor al morilor de oase, într-o mahala mirosind a lavandă turcită, bârfitoare, crăcănată, credulă, hâtră și bocitoare, sarcastică, peticită, cu cai mascați, liliachie, virgină amânată în care laptele s-a covăsit, curvă, crăcănată, soldățească, alcoolică, hoață, batjocoritoare, ucigașă, blândă lățoasă, înstelată cu coji de semințe, cu sânii pe
Suspect by Ovidiu Genaru () [Corola-journal/Imaginative/5254_a_6579]
-
bărbatul care și-a ucis cei cinci copii. Regina Mamă își doreșete o mamă. Primește o rochie din catifea roșie. Regina mamă mulțumește pentru mamă. Femeia a vrut să se sinucidă, dar s-a răzgândit. Servitoarele strâng farfuriile murdare. Botnițele miros a salivă învechită. Frumoaso, cu pistruii copiilor tăi abandonați în ploaie! Frumoaso, cu reginele care fug din palate ca să chiuie la porțile scunde! Frumoaso, cu mamele care-și târâie sufletul pe prispa copiilor patricizi! Adoarme-mă cu același cântec de
Poezie by Cătălina Cadinoiu () [Corola-journal/Imaginative/7424_a_8749]
-
inventeze, dimpotrivă, merge mult mai departe, într-un tur de forță incredibil în care "scoate untul" dintr-o limbă românească pe care nu numai că o stăpînește dar o provoacă pînă îi țîșnește sîngele și pînă limba respectivă începe să miroasă a mosc. Cele două personaje ale cărți "Capitis Deminutio", Moștenitorul și Dr. Orlov, se întrec în răsfățuri decadente, inventîndu-și o lume paradisiac-putredă și infernal-războinică, într-o luptă sfîșietoare cu instinctele exacerbate datorită unui dans erotic permanent. Thalassocratia Moștenitorul... Rămăsese cumva
Capitis Deminutio by Angela Marinescu () [Corola-journal/Imaginative/13799_a_15124]
-
frunze, ramuri și oase, Cuvintele mușcate și mestecate în gând. Trag de litere și le cânt și le adun în buchete cărnoase, citesc poemele despre nori, șpagatul ce leagă peste strofe călcâie de zei, Cartea livezilor a lucernă și mentă miroase, să nu orbiți nărilor, voi urechi, și nici voi, ochii mei.
Poezie by Doina Uricariu () [Corola-journal/Imaginative/7802_a_9127]
-
chef să se strângă de beregată. J'ai donné dans un guepier; mă trag mai la margine. Și iată, întors de la cafenea, sunt mulțumit că am fost văzut! Că am iradiat eleganță în mijlocul unei duzini de scriitorași mototoliți și agitați, mirosind care a ceapă, care a usturoi, puși în fața calmului și a completului meu impecabil, bleu-gris cu puțin alb la batistă și la ghetre. Mulțumit că le-am servit o lecție, stând picior peste picior, aristocratic, ținând degetele înmănușate pe capătul
Primăvara pe Pod by Ion Iovan () [Corola-journal/Imaginative/8733_a_10058]
-
îl face teatrului și spectatorilor lui. „Aniversarea unui teatru este nu doar o sărbătoare a actorilor, a regizorilor sau a scenografilor, ci, mai ales, a publicului care dă sens muncii lor. În șase ani, dintr-o casă de cultură care mirosea a comunism, pentru că așa am găsit-o, ne-am transformat într-un teatru colorat, dinamic, care are și câte trei spectacole pe zi, lucru unic peisajul teatral românesc“, spune George Ivașcu, directorul Teatrului Metropolis. În cei șase ani care au
Radu Beligan, cadou special pentru aniversarea Teatrului Metropolis by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/64077_a_65402]
-
cu ochi o supralicitare ilicită: a face din Nichita un poet creștin e un exces de interpretare, cu atît mai mult cu cît autorul pretinde că ochiul teologic nu oferă o grilă printre altele, ci singura în măsură să-l „miroase“ pe Nichita, caz în care Sorin Dumitrescu e un Midas în variantă creștină, preschimbînd în pneuma tot ce atinge, de la sculptura lui Gorduz pînă la cea a lui Giacometti. Să așteptăm atunci judecata de gust a criticilor literari, cărora Sorin
Patimile după Nichita by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3033_a_4358]
-
nordică ce montase cabluri submarine între Insula Faröe și Insula Paștelui se arăta dispusă, la semnarea contractului, să preia construcția canalului București-Marea Neagră, cu o eventuală prelungire la Timișoara. O alta promitea ozonificarea întregii atmosfere a țării, astfel încât Bucureștii să miroasă permanent a flori de tei, Iașii a iasomie, Constanța a muguri de pin. Iar Clujul a fân proaspăt cosit. Hidrocentrala de la Porțile de Fier ar fi fost astfel renovată încât să răspândească irezistibilul parfum al paradisurilor fiscale. în parlament discuțiile
La un preț foarte rezonabil by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/8669_a_9994]
-
-mi spună ceva. Nu băuse destul încât să se prăbușească în fața mea înainte să deschidă gura, dar din experiența mea cu oamenii beți, credeam că o am probleme în a înțelege ce vrea să spună. Era îmbrăcat în zdrențe și mirosea puternic a alcool. S-a uitat în ochii mei și fără să clipească a spus: ”Astăzi e sărbătoare. Uită-te la noi, azi mâncăm în oraș”. Apoi și-a continuat drumul legănat până la cea mai apropiată bancă, unde era așteptat
1 Decembrie 2013, ziua în care românii au mâncat în oraș by Andrei Moisoiu (Google) () [Corola-journal/Journalistic/58832_a_60157]
-
Rareori mai modificam cîte ceva. Unele erau chiar bune! Dar... dar veneau zilele mele de grație, zilele din dosul casei, al magaziei... magazia avea un ochi de geam mic, murdar... La temelia ei colcăia o groapă imundă de gunoaie casnice... mirosea îmbătător, ca și latrina de scînduri, largă, îndemînoasă, cu ziare vechi, îngălbenite, înfipte într-un cui puternic... Mă tolăneam într-un șezlong, alături era încă unul, gol... Cădeau mere... le mîncam cu tot cu viermișorii albi, fragili... scriam atent la orice fiță
Emil Brumaru:"Aș citi trei sute de ani... Iubesc cărțile ca pe femei" by Dora Pavel () [Corola-journal/Journalistic/9336_a_10661]
-
pe-a lui. Revolverul din mîna lui Mitică, și gaura din tîmpla lui pledau pentru o asemenea interpretare. Șeful de post, care mai avusese de-a face cu două sinucideri cu pistolul, îi ținea isonul conțopistului de la primărie. În cabinet mirosea a alcool, ceea ce-i amintea de ambele asemenea sinucideri la care fusese chemat. În paharul de pe biroul lui dom Mitică mai erau două degete de coniac, a remarcat Pomenea, în sprijinul părerii sale. Poate că așa era, a acceptat judecătorul
Scrisoarea primarului by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/6878_a_8203]
-
pe care-l cumpără din Maxi Ball's Catalogue Seconds. Diavolul însuși e un bețiv (uneori, mama reinventa teologia.) Maxi Ball avea o magazie, se îmbrăca în haine ieftine, care ți se rupeau când ți-era lumea mai dragă și miroseau a clei industrial. Cei disperați, cei indolenți, cei mai amărâți, se războiau unii cu alții sâmbăta dimineața pentru a strânge tot ce pot și a se certa pentru preț. Mama prefera să facă foamea decât să fie văzută la Maxi
Portocalele nu-s singurele fructe by Vali Florescu () [Corola-journal/Journalistic/8020_a_9345]
-
mult aer în jurul tău/ cu mustăți și două vieți de piei pe tine și despre tine în jurul lumii/ cu cine mai știe cine"; despre profunzime și alte chestii serioase: "să mă mângâi în palmă/ până îmi țâșnește sângele/ și să miroasă intens/ a duh sfințitor/ să mângâi mai departe cu spatele tot cerul/ până va țâșni dintr-odată dumnezeu râzând cu gura până la urechi/ ca dintr-o procesiune/ și tu să continui cu toate lucrurile triste ale lumii/ va să zică 21 de
Actualitatea by Carol Daniel () [Corola-journal/Journalistic/8273_a_9598]
-
răsuceau materialul textil, iar copiii îl sugeau ca niște vițeluși cuminți. Îi priveam cum se moleșesc de la un minut la altul, cum închid ochii și cum, transpirați, cu obrajii aproape stacojii, adorm. Pe la patru-cinci ani am descoperit plăcerea de a mirosi conținutul canistrelor de benzină. Niște vecini aveau o motocicletă "Simpson" de prin anii '50, în ale cărei părți nichelate mă priveam fascinat, atras ca de adâncurile unei mări enigmatice; când am văzut faimosul "Easy Rider", cu Peter Fonda și Dennis
V-ați drogat vreodată? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7260_a_8585]
-
aproape materiali, ce ieșeau asemeni duhurilor orientale din vasul lui Aladdin. Totul a durat până într-o zi când stăpânul motocicletei și al garajului m-a "deconectat" de la sursa plăcerii, spunându-mi pe un ton grav: Nu e voie să miroși benzină, pentru că sângele ți se face alb!" Imaginea a fost atât de puternică încât am renunțat aproape imediat la vizitele înfrigurate în garaj. Teama de "albirea sângelui" m-a ținut departe nu doar de această inocentă plăcere, ci și de
V-ați drogat vreodată? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7260_a_8585]
-
stăpînește partidul - de fapt nu al său decît într-o infimă părticică, nouăzeci și nouă la sută aparținînd lui Corneliu Vadim Tudor, distinsul istoric, om de știință, doctor și doctorand în țară și străinătate. Mi se ițeau perechi de analiști mirosind pe ambele părți bilețelul care a modificat raportul de forțe politice în republică". În al doilea rînd, plebea. Prostimea. Acesteia i se pretinde votul pe care se întemeiază grandioasele construcții ale huzurului și ale puterii îngemănate, dintr-o simbolică materie
Ultimul mohican (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8284_a_9609]
-
plătit Oana pe autoturism acum doi ani. După ce a părăsit Inspectoratul General de Poliție, Oana a declarat că primul drum îl va face la o spălătorie: " Ne vom opri la spălătorie și o curățăm. Am dat-o cu parfum, ca să miroasă din nou ca mine". Zăvoranca, cu o ironie fină, amai spus că se teme că mașina ar putea ajunge din nou la vrăjitoare: Cred că au capacitatea de a o lua înapoi. Ele chiar știu meserie", a spus Oana, precizând
Oana Zăvoranu şi-a recuperat maşina de la vrăjitoare () [Corola-journal/Journalistic/67629_a_68954]
-
ansamblului. Cu Mircea Cărtărescu eseistul e încă mai sever. Dincolo de excelența stilistică a romanelor, îi displac "preeminența narcisismului, roditor, dar și reductiv", "prisosul de exhibiționism și de artificialitate" (p. 310), atracția ce o exercită asupra romancierului "jegul și putreziciunea, ceea ce miroase ca un hoit, lumina râncedă", obsesia conjurației, faptul că planul oniric, categoric reușit, e diminuat de cel trivial, popular, al unor intrigi de cartier, apoi autorul nu se mișcă liber în zonele conceptelor, iar în jurnal, "prea stăruie în preocupări
Invitație la dialog by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/7088_a_8413]
-
Hei, de ce apare acolo numărătoare inversă? - Rechinaș, rechinaș... - Sunteți concediat... - Focurile de artificii arată mult mai bine de aici, de aproape... - Bună ziua, suntem de la Gardă Financiară... - Să nu zici că te temi de ea! E numai o femeie amarata... - Ce miroase a gaz și ce întuneric e... - Tata, de ce mi-ai pus mărul pe cap? - Uite! Acum nu mai curentează uscătorul de păr! - Tu?! Cu așa o fată? - Atenție, cade pomul! Nu încolo... - Uită-te la prostul ăla! Vară să culegi
BANCUL ZILEI: Care ar fi titlurile din mass-media dacă vine Apocalipsa? () [Corola-journal/Journalistic/67163_a_68488]
-
furat iubita fără a-i putea lua și amintirea ei. Cel care a intuit cel dintîi primejdia autoreferențialității, adică pericolul solipsist ca, indiferent de tema asupra căreia te apleci, să ajungi invariabil să-ți plîngi de milă, cel care a mirosit primejdia a fost chiar Kierkegaard. Toate pseudonimele de care face uz și toți interlocutorii imaginari cu care polemizează sunt subterfugii scenice menite a-i acoperi mecanismul gîndirii: suferința provocată de pierdere și încercarea de a o înnobila așeazînd-o în lumina
Elegia conceptuală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6617_a_7942]
-
în răspăr și moraliile refuzului sarcastic ori numai nostalgic se condiționează reciproc. Autorul pare a-și trata copilăria precum o taină inenarabilă: "în noaptea aceea începuse copilăria/ despre care nu voiam a povesti niciodată/ vocea groasă a fluviului dărîmase podul/ mirosind a bătrînețe și oameni/ lucrurile mă priveau cu blîndețe/ o eram singura dovadă a existenței mele/ singura pe care nu o puteam înlătura/ și în vremea aceasta lîngă mine/ crescuse multă multă nostalgie" (Martor). Viziunea e prematur coșmarescă, închegîndu-se din
Antiutopia lui Dorin Tudoran by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16626_a_17951]