7,756 matches
-
Umanistă Vandana, cât și a celor aflați în republica soră, Republica Democratică Vandana 211 146. Lumea a găsit timp să se pregătească cum se cuvine pentru a ovaționa frenetic 213 147. A Opta Minune a Lumii, simbolul care n-o să piară niciodată 214 În colecția Epica au apărut: Dan Tomorug, Hotarul zeilor Romel Moga, Drumul regăsirii Constantin Simirad, Pelerin prin două milenii Eugen Uricaru, Complotul sau Leonard Bîlbîie contra banditului Cocoș 1 Grigori Ivanovici avea pararotacism: nu-l putea pronunța pe
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]
-
de melodramă, ca și la alte procedee din panoplia romantică (travesti, situații-limită, lovituri de teatru, tirade - despre soartă, cu ale ei căderi și înălțări, despre glorie și deșertăciunea ei). Despot este văzut ca un aventurier îmboldit de ambiția încoronării, care piere nu datorită unui destin potrivnic, ci fiindcă, în patima lui pentru putere, încalcă legile și tradițiile pământene, pierzându-și încrederea celor din jur și, îndeosebi, a norodului. O apariție bizară, cu pigmentări burlești, este aceea a nebunului Ciubăr vodă, surescitat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285234_a_286563]
-
nu bogăția materială, atunci lumea ar merge înapoi la sărăcie. Și cea mai mare parte a cunoașterii noastre a faptelor ar putea fi recuperată rapid dacă cumva s-ar pierde, dar ideile constructive ale gândirii ar rămâne, în timp ce dacă ideile pier, lumea ar intra din nou în evul întunecat”. Înainte de primul război mondial, era deja constituită o tradiție a rolului capitalului uman în dezvoltarea socială. Însă, spre deosebire de majoritatea economiștilor moderni pentru care externalitățile, educației sunt o chestiune de credință, economiștii dinainte de
Capitalul uman şi dezvoltarea economică Influenţele capitalului uman asupra dezvoltării economice by Mircea ARSENE () [Corola-publishinghouse/Science/100960_a_102252]
-
ƒ66γ<Τ2ΖΦ≅<ϑ∀4 ≅⊇ 6∀4Δ≅∴). 26Iar după cele șaizeci și două de săptămâni, ungerea va fi nimicită și judecată nu va fi în el. Iar el va distruge cetatea și [lăcașul] sfânt [împreună] cu căpetenia care va veni și [toate] vor pieri în prăpăd, iar până la sfârșitul războiului rânduit [vor fi] nimiciri. 27Și el va întări un legământ cu mulți, o săptămână, iar la mijlocul săptămânii vor înceta jertfa mea și libația (Δ2ΖΦγϑ∀∴ :≅ Λ 2ΛΦ∴∀ 6∀ℜ ΦΒ≅<∗Ζ), iar pe locul sfânt
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
de la miazănoapte va veni împotriva lui cu care și călăreți și cu mulțime de corăbii [de luptă] și va intra în ținuturi și va trece sfărâmând totul în calea sa. 41Și va intra în pământurile lui Sabi și mulți vor pieri; și aceștia vor scăpa de mâna lui: Edom, Moab și stăpânirea fiilor lui Ammon. 42Și va întinde mâna sa asupra pământurilor, iar pământul Egiptului se va afla în primejdie. 43Și va stăpâni peste comorile ascunse de aur și de argint
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
etape ale ♣ΦΠ∀ϑ≅<‑ului: înmulțirea falșilor profeți și răsturnarea raporturilor normale dintre oameni; degradarea naturii umane; apariția „înșelătorului lumii”, care „va face semne și minuni”; „focul cercării” în care va intra întreaga omenire - „se vor sminti mulți și vor pieri, iar cei ce vor stărui în credința lor vor fi mântuiți” (16, 5); trei semne prevestitoare ale parusiei (deschiderea cerurilor, sunetul trâmbițelor și învierea morților); coborârea lui Cristos pe norii cerului. În ciuda dimensiunii sale reduse, capitolul 16 nu este lipsit
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
său violent îl va demasca. De la bun început, creștinii, în majoritate, îi vor contesta caracterul mesianic, motiv pentru care acesta va trece la măsuri represive. Cine nu este cu el este împotriva sa. În consecință, cei care se împotrivesc vor pieri de sabie: „Și vor fi mulți martiri” (2, 10). Tema martiriului caracterizează ultimele versete ale capitolului; ea va fi reluată în secțiunea consacrată Judecății de Apoi, cu detalii asupra cărora nu este nevoie să ne oprim. Reținem doar faptul că
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
Este vorba de o ultimă translatio imperii, care corespunde pedepsei capitale aplicate „Cetății eterne”: „Numele de Roman prin care este condusă acum întreaga lume - sufletul se umple de groază spunând aceasta, dar, să o spunem, de vreme ce se va întâmpla - va pieri de pe fața pământului, iar Imperiul se va întoarce în Asia. Orientul va stăpâni din nou, iar Occidentul se va supune” (7, 15). Roma va redeveni la sfârșitul istoriei „sclava Orientului”, puterea politică nu dispare în favoarea unui regim cristocratic, ci se
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
nu te tulburi auzind de episcopi [care se ridică] împotriva episcopilor, preoți împotriva preoților, mireni împotriva mirenilor, făcând chiar vărsare de sânge. Căci acestea toate au fost scrise. Ia seama la Scripturi și nu la cele din jurul tău. Dacă voi pieri eu, cel ce te învăț, nu înseamnă că tu vei pieri odată cu mine. Căci este îngăduit ucenicului să‑și întreacă învățătorul, iar celui din urmă să fie cel dintâi, de vreme ce Învățătorul primește și pe cei din al unsprezecelea ceas. Dacă
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
preoți împotriva preoților, mireni împotriva mirenilor, făcând chiar vărsare de sânge. Căci acestea toate au fost scrise. Ia seama la Scripturi și nu la cele din jurul tău. Dacă voi pieri eu, cel ce te învăț, nu înseamnă că tu vei pieri odată cu mine. Căci este îngăduit ucenicului să‑și întreacă învățătorul, iar celui din urmă să fie cel dintâi, de vreme ce Învățătorul primește și pe cei din al unsprezecelea ceas. Dacă trădarea și‑a găsit loc între ucenici, pentru ce te miri
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
îl vor vedea așa cum este? După toate acestea, cerul va înceta să mai ude pământul; norii nu vor mai scutura ploaie; pământul nu va mai rodi, iar marea va răspândi un miros de stricăciune; râurile vor seca, peștii mării vor pieri, iar oamenii vor muri de foame și de sete. Tatăl și fiul vor muri unul în brațele celuilalt, tot așa, mama și fiica. Nimeni nu îi va înmormânta, iar pământul se va umple astfel de duhoare din pricina leșurilor care vor
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
muntele Măslinilor și Ierusalim [...]. Va ajunge, așadar, până în vârful muntelui Măslinilor, numit „sfânt” căci de acolo Mântuitorul s‑a ridicat la Tatăl, și nimeni nu‑i va putea veni în ajutor, căci mânia Domnului va fi asupra lui. Anticristul va pieri, se spune, chiar în locul în care Domnul nostru s‑a înălțat la ceruri. Este posibil ca tradiția despre locul în care Anticristul își va afla sfârșitul să fie anterioară lui Ieronim - el invocă mărturia „alor noștri” -, dar nici un text până la
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
mâna lui”, altfel spus, preștiința lui Dumnezeu va îngădui să se întâmple aceasta și va arăta dinainte timpul anume în care aceste rele [se vor succeda]. Căci, „nu până în sfârșit va fi uitat sărmanul, răbdarea săracilor în veac nu va pieri” (Ps. 9,19). Iar după ce a spus: „ei vor fi dați în mâna lui”, el a adăugat „până la o vreme și vremuri și o jumătate de vreme”. Acest lucru ne‑a fost arătat mai clar la sfârșitul profeției: „De la vremea
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
fiii pierzării” (2Tes. 7,10). Iată, dar, ce spune: trebuie să fie dat la o parte cel care o împiedică. Într‑adevăr, numai atunci se va arăta Nelegiuitul, când rătăcirea care împiedică [oamenii] se va stinge, iar înșelăciunea idolilor va pieri. Domnul a spus aceasta în Sfintele Evanghelii: „Evanghelia va fi propovăduită până la marginile pământului, dând mărturie [în fața păgânilor]. Și atunci va veni sfârșitul” (cf. Mt. 24,14). Pavel, care cunoștea aceste cuvinte, îi învață pe tesaloniceni și prin ei pe
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
cunosc nici arșița, nici gerul,/ Ascultători fiind în chip curat față de toate poruncile Legii./ Și noi ar trebui să le urmăm și să trăim în curăție./ Din toate relele nu mai există pentru ei decât munca și moartea, celelalte au pierit fără urmă./ Iată cum trăiește acest popor care se află acum într‑o țară îndepărtată./ Când apele vor seca, el se va întoarce în Iudeea,/ Și cu el împreună va veni Dumnezeu, spre a‑și împlini făgăduințele./ Și vor sălta
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
ape; frământări în insule, căci și acolo vor fi toți urmăriți. Neroditor va fi pământul pentru sfinți, neprimitoare oricare cetate, marea fără vase, lumea întreagă un pustiu. Unii vor muri de foame, alții se vor sfârși de sete, alții vor pieri de frică și de multele încercări”. Daniel este un model de rezistență: „Nici Daniel, în ciuda interdicției rugăciunii, nu s‑a supus poruncii regelui; el nu voia să socotească slava lui Dumnezeu mai prejos decât cea a oamenilor” (III, 24). . Minunile
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
va face mare tulburare, va lua parte la concursuri ca atleții și conducătorii de care, ucigând și făcând nenumărate nelegiuiri. Va sfărâma muntele bătut de cele două mări și îl va face să spumege de sânge. Chiar și după ce va pieri, el va fi urât. Apoi se va întoarce și se va pretinde egalul lui Dumnezeu. Dar Dumnezeu îl va învăța că este nimic” (V, 28‑34). . „[Parcele] îl vor aduce înapoi prin văzduh, așa încât toți să îl poată vedea pe
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
au părăsit calea cea dreaptă... și au apucat calea lui Balaam...” (Petru 2.5) Așa ne explicăm cum au devenit ei „robii stricăciunii” (Petru 2.19) și, firește, înțelegem, în subtext, cum aceste tipologii umane (de fapt, inumane) „vor (putea) pieri ca-n răzvrătirea lui Core...” (Epistola sobornicească a Sf. Ap. Iuda 11) Reținem că naratorul-reflector știe când să intervină pentru a oferi acele detalii care au rolul de esență diplomatică, spre exemplu, în aprecierea: „Soldatul și călugărul au în comun
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
natura”, adică legile firii. Locul acela înmiresmat de prezența iubirii, ce ar fi trebuit să fie o „Sădure de argint” - ca triumf al iubirii, devine, dintr-odat’, „ca de smoală”, adică o pădure îndoliată. Ce-au decis zeii? Ca el „Vă piară”. Momentul culminant este prefigurat de „gemetele” pădurii. „ritând de spaime”, el - să fie un astru-al nopții? - întrupându-se precum Luceafărul, sparge tăcerile, rostind: „Mireasa nunții o doresc!” și-ntr-o clipită, din brațul drept al mirelui „lucește lama de
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
proprii, pe care nu o redă "ca atare", ci sub forma unei provocări directe de a relata pe baza "faptelor", excluzând exprimarea fățișă a subiectivității. Acesta ocolește și elanul grandorii militare, despre care s-ar părea că intuiește că va pieri în tranșeele iminentului Front de Vest. Davis vede dincolo de ipocrizia unui asemenea manierism, el, omul care s-a oferit să fie un corespondent de război îndrăzneț (Ziff, 174, 180) și un apărător al valorilor idealiste în prima perioadă a carierei
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
petrarchist și shakespearean la cel voiculescian. Iubirea e o stare de confiscare totală a eului, de turment absolut („Mă prăpădesc să nu te văd,/ Mi-astup urechile cu ceară/ Și-mi port corabia-n prăpăd/ Și-mi duc iluzia să piară”), combustie, sete fără leac („Unde să strig de disperare?/ Din care lume să te-arăți?/ De sete mor între izvoare,/ De neînțelesuri între cărți”), strigăt fără ecou, prohodire după iubita dispărută sau după „pierduta mamă” („fântâna mea de plâns și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285850_a_287179]
-
bîntuia prin Europa, Dostoievski nu se îndoiește că sursa ei este pierderea lui Hristos, care are și o consecință estetică. Într‑o scrisoare din 1871, această idee apare clar exprimată : „Incendierea Parisului este o mostruozitate : «N‑am reușit, atunci să piară lumea, căci comuna e mai presus de fericirea lumii și de Franța». Însă lor (și multora) această turbare nu li se pare o monstruozitate, ci, dimpotrivă, o frumusețe. Așadar, în sînul noii omeniri, ideea estetică a devenit tulbure (s.n. - E.I.
[Corola-publishinghouse/Science/2014_a_3339]
-
apuc acum și, prin urmare, sînt pregătit pentru orice“. Aproape cu siguranță este vorba de ilustrarea literară (dar nu literală) a ideii „pozitiviste“ din scrisoarea citată la începutul acestui text, unde se spune și că lumea n‑are decît să piară, dar se vorbește și despre tulburarea ideii estetice. În Legenda Marelui Inchizitor, „poemul“ lui Ivan din romanul Frații Karamazov, în pofida Evangheliei, „pîinea cerească“ e un ideal prea înalt pentru gloatele care sînt gata să renunțe la orice pentru pîinea pămîntească
[Corola-publishinghouse/Science/2014_a_3339]
-
tu... mama lor). Tsop-Ir-Land: Ce ciumpalaci, tov maior, să dai la o revistă nume de parte anatomică... Low-Choir: Așa-i pre limba lor, mai păsărească. Dar știi că fiecare păsărică... Tsop-Ir-Land: Lasă-te de prostii. Low-Choir: Voiam să spun că piere pre puțina ei limbuță dar noi îi dăm o nouă șansă new deal pe dealul nostru. Vezi, mâine va veni la tine noua recrută, "Curioasa". Vool-Food: Aia cu tender mare și cu scris mărunt? Tsop-Ir-Land: Hai nu fii și tu
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
traduce vizual prin banda mult celebră pe care am stors-o de sucul psihanalitic în Registrul Extra. Expunerea la întuneric avea chiar o tradiție recentă. Procedeul fusese aplicat în România imediat după venirea tancurilor sovietice dar multe potențiale ovigene au pierit pentru că nu voiau să pondeze în acele condiții. După "schimbarea de regim" (trecerea la comunismul național, "deschiderea" spre Occident) nu mai putea fi aplicat pe scară largă: apăruse riscul de pierdere a galinaceelor prin fuga din perimetrul cotețului național și
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]