6,679 matches
-
care mereu i-o stingea vântul, bătrâna a trezit bietul copil care, privind nedumerit în jur, a început iarăși să urle. Am mers mai departe, pierzându-i din raza vederii mele, cu sufletul sfâșiat. De ce, Doamne ? De ce ? îmi venea să urlu spre cerul de un albastru strălucitor și sărbătoresc. Astfel am ajuns înapoi la birjarul care se descurcase fără sprijinul meu : își găsise, el știe cum, un ajutor și meștereau împreună la roată, ceea ce părea să mai dureze. Dar am rămas
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
și ea de ger, și-mi atârnă, tare ca piatra, în brațe. Și io, cu pâinea-n brațe, într-un zor o duc pân acasă, că știu ce m-așteaptă acolo, că s a trezit toată liota de frați, și urlă, și se-ncaieră, și mă strigă, care de care, că nici nu mai nemeresc pe ce să pui mai întâi mâna. Spală-i, dă-le să crape la toți, p-ormă deschide ușa să se ducă putoarea casii, să intre
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
să nu le mai iau ! Păi fără ele ce m-aș fi făcut ! ? Că-ți vine așa, te-apuc-așa, și nici n-ai ce să faci. Că n-ai nicio putere... Că nu poți, ditamai omu, să te așezi și să urli, ca lupu... Și-asta zic, să nu fi fost pastilele mele, crez că plezneam... Da așa, luam bulinu, luam unu, luam două, luam câte trebe, și p ormă, stam liniștită... P-ormă, habar n-aveam... Că așa mi se făcea
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
ormă, m-apuca, nu m-apuca, stam liniștită, n-aveam habar ! Că ce po’ să faci ? Nu po’ să faci nimic, n-ai pe lumea asta nicio putere, și nici nu poți, ditamai omu, să te așezi jos și să urli ca lupu... N-ai nici la cin’ să te plângi, n-ai nici la cin’ să spui, asta o știu de la biata Ivona, n-ai, dragă Vica, făcea, după ce s-a prăpădit bărba-su, n-ai cui să te plângi ! Și
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
și impresionant, cînd fac greșeala să mă uit În ochii lui. Știe că bag din top, nu ? O, Doamne. Ce rost mai are ? — OK. Mă rezem de peretele liftului. În viața reală, nu se comportăm deloc așa. De obicei, Paul urlă la mine de șase ori pe zi, iar Nick și Artemis se urăsc de moarte și n-ai să ne vezi că stăm și discutăm literatură. Ne-am prefăcut cu toții. — Ești incredibilă. Mustăcește vizibil. Și la administrativ era o atmosferă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
știu cîta oară: — E vreo problemă ? — Traficul, domniță. Ridică vag din umeri. Ce poți să faci ? Dacă vrei, poți să găsești și tu, așa cum fac taximetriștii adevărați, nu știu ce rută care te ajută să eviți blocajele de circulație, Îmi vine să urlu la el furioasă. În loc de asta, mă mărginesc Însă să spun politicoasă: — Deci... cam În cît timp credeți că ajungem ? — Cine poate ști ? Mă las să cad Înapoi pe banchetă, cu stomacul strîns de frustrare. Trebuia să fi mers undeva În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
o mișcare iute a brațului, Jack aruncă paianjenul pe iarbă, iar eu mă prăbușesc Înapoi pe bancă, și inima Îmi face treișpe-paișpe. Și, evident, momentul a fost total compromis. Bravo. Minunat. Jack Încearcă să mă sărute, iar eu Încep să urlu ca descreierata. Hai că mă descurc de milioane În seara asta. De ce trebuia să fiu În halul ăsta de lamentabilă ? mă gîndesc furioasă. De ce m-am apucat să țip ? Trebuia doar să strîng din dinți. Evident, nu la modul propriu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
zic. SÎnt doar Încîntată ! Îi zîmbesc cît de radios pot, după care aștept pînă cînd se află destul de departe ca să nu mă audă. Imediat, formez numărul Jemimei. Îmi intră iar mesageria. Îl formez iar. Din nou, mesageria. Îmi vine să urlu de frustrare. Unde e ? Ce face ? Cum să o țin din scurt, dacă nu știu pe unde naiba umblă ? Rămîn nemișcată, Încercînd să fac abstracție de panica ce-mi dă tîrcoale, Încercînd să găsesc o soluție. OK. Va trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
critică... — Termină ! o Întrerup. Lissy, a fost fenomenal. Tu ai fost fenomenală. — Am fost vai de capul meu, mai ales la... — Te rog eu mult, nu mai vorbi prosti, că n-ai fost deloc vai de capul tău ! aproape că urlu. Ai fost fenomenală. Repetă după mine. Repetă după mine, Lissy. — Păi... OK. Cu efort vizibil, surîde larg. OK. Am fost... fenomenală ! RÎde fericită. Emma, În viața mea nu m-am simțit atît de bine ! Și ia ghici, deja ne-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Îl ține În direcția mea. — Prima oară te-ai Întîlnit cu Jack Harper Într-un avion. Ne poți spune despre ce zbor era vorba ? Îmi zîmbește. Vorbește cît poți de relaxat, cum ai vorbi cu un prieten la telefon. — Terminați ! urlu. Plecați ! Plecați ! — Emma, maturizează-te și tu odată ! spune Jemima impacientă. Mick tot o să afle secretul, fie că-l ajuți, fie că nu, așa că ai face mai bine să... Se oprește subit În clipa În care clanța ușii se mișcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
deloc la ce se referă. Dar acum, cînd o văd cum se plimbă nervoasă prin cameră, cu ochii scoși din orbite, mi se face frică și mie. — Emma, fă-o să tacă ! mă imploră Jemima. Fă-o să nu mai urle atîta la mine. — Deci... ce s-a Întîmplat ? Lissy mă privește, cu fața Însuflețită de speranță. Eu clatin din cap, fără să scot o vorbă. — S-a... — A plecat. Înghit În sec. Chiar nu am stare să vorbesc despre asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
fiind, să-l duc de braț". Atunci, cu ani în urmă, căzut pe spate pe rambleul căii ferate, la cîteva minute după despărțirea de Teona, Mihai găsea în el mînia de-a se mai uita la cer și de-a urla. Chiar dacă fără glas, dar tot urla. Întrebînd totodată: de ce, Doamne, de ce?! Acum însă, cînd se apropie de 40... Bună seara!... Din întunericul străzii pe care a cotit, știind cu precizie că e aceea pe care o caută, o siluetă feminină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Atunci, cu ani în urmă, căzut pe spate pe rambleul căii ferate, la cîteva minute după despărțirea de Teona, Mihai găsea în el mînia de-a se mai uita la cer și de-a urla. Chiar dacă fără glas, dar tot urla. Întrebînd totodată: de ce, Doamne, de ce?! Acum însă, cînd se apropie de 40... Bună seara!... Din întunericul străzii pe care a cotit, știind cu precizie că e aceea pe care o caută, o siluetă feminină s-a apropiat de el: face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
de ajutor la marea operă. Deodată demoniacii amuțeau pentru câteva momente, oarecum liniștiți, arătau că li se chinuie sufletul și că se luptă într-înșii, apoi, sfâșiați parcă de-o nespusă durere, se zbăteau și se vîrcoleau și mai cumplit, urlând rînduri-rînduri. Timpul ezitării a trecut,, să ia armele și să atace pe bizantini; pe nici un prins să nu-l lase cu viață, nici să-i lase să se răscumpere, să nu se miște nici de rugăciuni nici de jurăminte, ci
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
mai nemijlocită, atuncea când predă vorbe cari imită și zugrăvesc sunete nearticulate. Fiecare limbă posedă astfel de espresiuni, în care sunetul articulat reflectă tonuri nearticulate auzite de ureche și ne însemnează astfel imitativ întreaga impresiunea a lor (ciripește, scârție, foșăie, urlă, fâșâie, șuieră). Însă aceste espresiuni aparțin începutului limbelor; omul, care caută a reda prin sunetul articulat întreaga abondanță a impresiunei, își îndreaptă sub presiunea acestui stimul atențiunea sa asupra acelor obiecte cari, prin sunete auzibile, nearticulate îl silesc de-a
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
o fată drăguță, Însărcinată, probabil În șase luni. Printr-o manevră meseriașă, băiatul se văzu pus să pupe zidul. Bud Îl percheziționă: acte pe numele Dinardo Sanchez și niște mărunțiș. Puțin. Fata zbiera de mama focului. Afară se auzeau sirenele urlînd. Bud Îl Întoarse pe Sanchez cu fața și-i trase una la boașe. — Pentru ai noștri, Pancho. Și ai scăpat ușor. Stens Înhăță fata. Bud Îi spuse: — Iubito, du-te În altă parte Înainte ca amicul meu să-ți cerceteze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
de fiul său: dacă te mai atingi de mama, te omor. Adormit, i-a pus cătușe la mîini și la glezne. CÎnd s-a trezit, l-a văzut pe nenorocit omorînd-o pe maică-sa În bătaie cu un levier. A urlat pînă n-a mai putut scoate nici un sunet. A stat În cătușe, Împreună cu cadavrul, o săptămînă Întreagă, delirînd. Maică-sa a putrezit sub ochii lui. L-a găsit un inspector școlar care căuta chiulangiii. Iar cei de la biroul șerifului din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Stens luînd-o razna, pileală, sindrofie... să-i frigem pe ăia de i-au bușit pe-ai noștri! O luă la goană și ajunse Într-un suflet la ușă. Culoarul era Înțesat, iar ușile de la celule deschise. Se formau cozi. Exley urla, Încercînd să facă ordine, Încercînd să-și facă loc În aglomerație, dar fără sorți de izbîndă. Bud puse mîna pe lista arestaților. CÎteva nume bifate: „Sanchez, Dinardo“, „Carbijal, Juan“, „Garcia, Ezekiel“, „Chasco, Reyes“, „Rice, Dennis“, „Valupeyk, Clinton“. Toți cei șase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
mopuri, mături. O chiuvetă Înfundată, plină cu votcă și rom. Ușa era armată cu oțel, iar amestecul de băuturi avea miros de vomă. Strigătele și bubuiturile răzbăteau printr-o răsuflătoare a sistemului de Încălzire. Ed bubui În ușă; nici un răspuns. Urlă În răsuflătoare, cu aerul cald izbindu-l În față. Se pomeni cu mîinile legate și ușurat de conținutul buzunarelor. Iar băieților de la secție nici nu le trecuea prin cap că i-ar putea da În gît. Se Întrebă ce-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
ordine În povești. CAPITOLUL 10 Un coridor lung de vreo cinșpe metri, cu bănci de o parte și de alta: bănci roase, prăfuite, probabil proaspăt scoase din cine știe ce depozit. Înghesuială. Oameni În haine civile și În uniformă, cei mai mulți citind: ziarele urlau Crăciunul Însîngerat. Bud se gîndi cît rău le făcea lui și lui Stens apariția pe prima pagină, puși la zid de mexicani și de avocații acestora. El fusese convocat la ora 4 dimineața - o tactică de intimidare obișnuită din partea celor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
de nedescris n-avea cum să tragă cu urechea. Jack izbi ușa cu piciorul. Lemnul sări În așchii. Ușa se crăpă. Înăuntru doi colorați - unul adormit pe un pat pliant, altul sforăind pe o saltea. Jack intră. Sirene de poliție urlau foarte aproape. Puștiul de pe saltea tresări. Jack Îl făcu și Îl năuci și pe celălalt Înainte să apuce să se miște. Scrîșnet de cauciucuri, sirene amuțite... Jack văzu pe comodă o cutie. Cartușe de pușcă. Remington, calibrul 12, de tip
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Hollywood - cu Inez În gînd, alături de Dudley și Dick Stens. Intuiție: Inez a Încercat să se ridice de pe brancardă ca să se repeadă la Sylvester Fitch, mort și legat de targa cu care urma să fie dus la morgă. Fata a urlat „Eu sînt moartă, vreau să moară și ei“. A dus-o la ambulanță, a șterpelit o fiolă de morfină și o seringă și i-a făcut pe furiș o injecție. De-acum efectul drogului ar fi trebuit să dispară, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
de la Biroul Omucideri. — Ăsta e numărul meu de la serviciu. Să mă suni, bine? Kathy smulse un Panda de pe pat. — Duke era dezordonat și nepriceput, dar nu-mi păsa. Avea un zîmbet drăguț și o cicatrice simpatică pe piept și nu urla niciodată la mine. Tăticu’ și cu unchiu’ Arthur mereu țipau la mine, dar Duke n-a țipat niciodată. Nu-i așa că era drăguț? Bud o strînse ușor de mînă și plecă. Abia ieșit În stradă, o auzi suspinînd. *** Înapoi la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
afară sînge și așchii de oase. Bud Îi trase afară mîna - mai puțin degetele lipsă. Crrr... Un țipăt de cincizeci de ori mai puternic. Cioturile puse pe ochiurile plitei, apoi În frigider, unde sfîrÎiră. — DĂ-MI NENOROCITA AIA DE AGENDĂ! urlă Bud pe fundalul zgomotului făcut de malaxor. Gilette, cu ochii dați peste cap: — Sertar, lîngă TV... ambulanță. Bud Îi dădu drumul și alergă În camera de zi. Sertarele erau goale, așa că fugi Înapoi În bucătărie. Gilette, pe podea, mesteca niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
În unghiuri stranii față de trunchi. Despicat de la vintre pînă la gît, cu albul oaselor ițindu-se prin masa aceea roșie. Fișete răsturnate În spatele lui. Dosarele Împrăștiate pe o bucată mai curată de covor. Jack Își mușcă mîinile, ca nu cumva să urle. Nici o urmă de sînge. Probabil criminalul ieșise pe ușa din spate. Hudgens, gol pușcă, acoperit cu o peliculă roșie, bătînd Înspre negru. Membrele desprinse de trup, cu sînge Închegat la locul tăieturilor, formînd vîrtejuri ca În cărțile porno cu sînge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]