45,986 matches
-
problemei germane 751. Proiectele cuprindeau crearea unei armate a Națiunilor Unite, cu o forță aeriană (a Națiunilor Unite, la propunerea Uniunii Sovietice) sau forțe din contingente naționale 752. În ceea ce privește economia, se propunea introducerea în Carta Națiunilor Unite a ideii că pacea trebuie să aibă fundamente atât economice, cât și militare. Legătura între condițiile economice și sursele conflictelor internaționale a constituit o inovare teoretică cu mari semnificații subsecvente. Aceasta va constitui un important instrument în formarea bazelor Consiliului Economic și Social al
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
W. Pieck, W. Ulbricht, mareșalul von Paulus ș.a. În momentul desfășurării Conferinței de la Potsdam, nu se știa nimic din ceea ce urmărea Stalin. URSS avea câștig de cauză. Consiliul Miniștrilor de Externe ai aliaților a fost însărcinat cu pregătirea Tratatelor de pace cu foștii aliați ai Germaniei, Tratatul german urmând să fie redactat ulterior, liniile politicii ce urma a-i fi aplicată fiind în fapt stabilite, la fel ca și limitele diferitelor zone de ocupație aliate. SUA, Marea Britanie și URSS au confirmat
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
marile puteri vor avea de jucat un rol decisiv și distinct în politicile internaționale. Era necesară continuarea colaborării între aceste puteri, pentru a avea garanția că niciodată nu va mai avea loc o agresiune germană și pentru o politică de pace în general. Colaborarea era necesară și frumoasă, aprecia Churchill, dar nu elimina principiile balanței de putere. Stalin a rămas același naționalist unilateral până la sfârșit: securitatea sovietică trecea înaintea oricăror alte interese 774. Instituțiile internaționale vor acționa în concordanță cu opțiunile
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
eșalonul doi sau chiar trei al puterilor. Pentru ca în organizațiile internaționale să nu fie promovate interese individuale, URSS impunea consacrarea dreptului de veto absolut. Clivajul intelectual dintre aceste trei viziuni asupra ordinii postbelice se va accentua. Teoriile și propunerile de pace vor deveni, așa cum se va vedea cu ocazia Conferinței de Pace, în mare măsură incompatibile. XIII. GERMANIA ÎN FAȚA UNEI NOI PROVOCĂRI A PĂCII. UN POPOR, DOUĂ ȚĂRI775 1. Conferința de Pace de la Paris. Consecințele politice și economice ale războiului Conferința
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
să nu fie promovate interese individuale, URSS impunea consacrarea dreptului de veto absolut. Clivajul intelectual dintre aceste trei viziuni asupra ordinii postbelice se va accentua. Teoriile și propunerile de pace vor deveni, așa cum se va vedea cu ocazia Conferinței de Pace, în mare măsură incompatibile. XIII. GERMANIA ÎN FAȚA UNEI NOI PROVOCĂRI A PĂCII. UN POPOR, DOUĂ ȚĂRI775 1. Conferința de Pace de la Paris. Consecințele politice și economice ale războiului Conferința de Pace a avut loc în palatul Luxemburg din Paris, cu
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
absolut. Clivajul intelectual dintre aceste trei viziuni asupra ordinii postbelice se va accentua. Teoriile și propunerile de pace vor deveni, așa cum se va vedea cu ocazia Conferinței de Pace, în mare măsură incompatibile. XIII. GERMANIA ÎN FAȚA UNEI NOI PROVOCĂRI A PĂCII. UN POPOR, DOUĂ ȚĂRI775 1. Conferința de Pace de la Paris. Consecințele politice și economice ale războiului Conferința de Pace a avut loc în palatul Luxemburg din Paris, cu participarea a 32 de state 776. La 29 iulie 1946, după două
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
ordinii postbelice se va accentua. Teoriile și propunerile de pace vor deveni, așa cum se va vedea cu ocazia Conferinței de Pace, în mare măsură incompatibile. XIII. GERMANIA ÎN FAȚA UNEI NOI PROVOCĂRI A PĂCII. UN POPOR, DOUĂ ȚĂRI775 1. Conferința de Pace de la Paris. Consecințele politice și economice ale războiului Conferința de Pace a avut loc în palatul Luxemburg din Paris, cu participarea a 32 de state 776. La 29 iulie 1946, după două luni de la capitularea necondiționată a Germaniei și încheierea
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
deveni, așa cum se va vedea cu ocazia Conferinței de Pace, în mare măsură incompatibile. XIII. GERMANIA ÎN FAȚA UNEI NOI PROVOCĂRI A PĂCII. UN POPOR, DOUĂ ȚĂRI775 1. Conferința de Pace de la Paris. Consecințele politice și economice ale războiului Conferința de Pace a avut loc în palatul Luxemburg din Paris, cu participarea a 32 de state 776. La 29 iulie 1946, după două luni de la capitularea necondiționată a Germaniei și încheierea războiului în Europa, ministrul de externe al Franței George Bidault a
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Luxemburg din Paris, cu participarea a 32 de state 776. La 29 iulie 1946, după două luni de la capitularea necondiționată a Germaniei și încheierea războiului în Europa, ministrul de externe al Franței George Bidault a declarat deschise lucrările Conferinței de Pace. Timp de patru luni de zile, Conferința a concentrat atenția opiniei publice mondiale. Conferința de Pace era compusă din 21 de țări (intitulate Puterile Aliate și Asociate): 5 membri ai Consiliului Afacerilor Externe (China, SUA, Franța, Marea Britanie și URSS); 16
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
luni de la capitularea necondiționată a Germaniei și încheierea războiului în Europa, ministrul de externe al Franței George Bidault a declarat deschise lucrările Conferinței de Pace. Timp de patru luni de zile, Conferința a concentrat atenția opiniei publice mondiale. Conferința de Pace era compusă din 21 de țări (intitulate Puterile Aliate și Asociate): 5 membri ai Consiliului Afacerilor Externe (China, SUA, Franța, Marea Britanie și URSS); 16 reprezentanți ai țărilor învingătoare (Australia, Belgia, Belarus, Brazilia, Canada, Etiopia, Grecia, India, Noua Zeelandă, Norvegia, Țările de
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
India, Noua Zeelandă, Norvegia, Țările de Jos, Polonia, Cehoslovacia, Uniunea Sud-Africană, Ucraina și Iugoslavia). Ca invitați participau Italia, România, Bulgaria, Ungaria și Finlanda, cărora urma să li se stabilească statutul în război (cobeligerant sau nu). Decizia de a semna tratate de pace cu foștii aliați ai Germaniei s-a bazat tocmai pe faptul că aceste țări ieșiseră din război înaintea capitulării din mai 1945 și declaraseră război Germaniei 777. Multe din aceste țări aveau deja instalate guverne democratice, angajate și în refacerea
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
populația civilă, epuizată moral și psihic de cei cinci ani de război teribil, și ca atare gata să accepte orice schimbare care i-ar fi putut reda speranța unor condiții normale de existență. Se prevedea ca până la încheierea tratatelor de pace țările nominalizate de sovietici să rămână sub ocupația lor. În toată această perioadă, o Comisie aliată de control urma să fie însărcinată cu reglementarea și supervizarea executării termenilor armistițiului sub președinția unui Înalt Comandament Aliat (adică sovietic), cu participarea reprezentanților
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
a reface o economie devastată de război, într-un plan mai larg de reconstrucție a continentului. Într-un discurs ținut la Harvard pe 5 iunie 1947, îngrijorat de situația economică a Europei postbelice, generalul Marshall (laureat al premiului Nobel pentru Pace în 1953) a susținut ideea acestui ajutor gratuit pentru țările bătrânului continent 783. Propunerea a fost înaintată țărilor europene. Conferința de la Paris, începută la 27 iunie 1947, s-a finalizat cu încheierea convenției de înființare a Organizației Europene pentru Cooperare
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
fost înaintată țărilor europene. Conferința de la Paris, începută la 27 iunie 1947, s-a finalizat cu încheierea convenției de înființare a Organizației Europene pentru Cooperare Economică (OECE). În același timp, George Kennan scria, în vara anului 1947, că ideea unei păci mondiale perpetue în concepția Wilson-Roosevelt-Hull se dovedea a fi în acest context prematură și nerealistă 784. Președintele Truman și secretarul de stat George Marshall au adoptat acest punct de vedere în același an, iar în 1950 prin cunoscutul National Security
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
au hotărât înființarea unui Tribunal internațional pentru judecarea și pedepsirea criminalilor de război naziști. Tribunalul și-a început lucrările în ziua de 20 noiembrie 1945 la Nürnberg 789, și după 403 ședințe publice a condamnat la moarte pentru crime contra păcii, crime de război și crime împotriva umanității pe: Hermann Göring, Joachim von Ribbentrop, Wilhelm Keitel, Alfred Rosenberg, Hans Frank, Julius Streicher, Fritz Sauckel, Alfred Jodl, Arthur Seyss-Inquart, Wilhelm Frick, Ernest Kaltenbruner și Martin Bormann 790. Era 1 octombrie 1946. După ce
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
și Statele Unite ale Americii declară caducă starea de război cu Germania, urmate de URSS în ianuarie 1955812. Protejarea Germaniei de Vest împotriva intențiilor hegemonice ale URSS, integrarea în comunitatea valorilor și de apărare a democrațiilor occidentale, dorința reunificării țării în pace și libertate, toate acestea au constituit obiective politice supreme. Odată cu abolirea statutului de ocupație, RFG va adera la NATO (5 mai 1955). Crearea Republicii Democrate Germane la 7 octombrie 1949813 venea să consacre o realitate, o schismă de facto deja
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
El păstra continuitatea în materie de politică de securitate în guvernul federal și menținea cooperarea strânsă cu Parisul și Washingtonul, cu voința de a aprofunda și prezerva o Europă unită. Guvernul Helmut Kohl a rămas imperturbabil, în ciuda marilor manifestări pentru pace: în noiembrie 1983, Bundestag-ul și-a dat consimțământul pentru reînarmare. Acesta a întărit credibilitatea Alianței occidentale și a dezamorsat criza NATO. De la mijlocul anilor '80 superputerile încep un nou dialog asupra dezarmării. Noile rachete instalate în Republica Federală puteau
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Gustav Heinemann, un partizan hotărât al înțelegerii Est-Vest începând din timpul lui Adenauer. Willy Brandt, un bărbat care incarna rezistența activă împotriva dictaturii hitleriste, se afla în fruntea unui guvern federal care își axa energia pe aplicarea unei ordini de pace paneuropene. Parametrii geopolitici erau favorabili. Moscova și Washingtonul purtau discuții asupra limitării armamentelor strategice (SALT), și NATO propunea negocieri privind reducerea mutuală și echilibrată a forțelor. La 28 noiembrie 1969, Republica federală adera la Tratatul de neproliferare a armelor nucleare
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
state germane și cei "Patru Mari" din 1945. "Tratatul asupra reglementării definitive cu privire la Germania, din 12 septembrie 1990", conține 10 articole și o minută. El consacră realitatea: "Unificarea Germaniei într-un stat cu frontiere definitive reprezintă o contribuție importantă la pacea și stabilitatea europeană"; odată cu unificarea ca stat democratic și pacifist, frontierele Germaniei unite corespund celor două state; Germania și Polonia vor confirma frontiera dintre ele printr-un tratat având forță obligatorie în virtutea dreptului internațional 881. Drepturile și responsabilitățile celor patru
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Curtea Constituțională federală a hotărât: Germania poate participa cu forțele sale armate la misiuni în cadrul acțiunilor NATO sau UEO, pentru aplicarea rezoluțiilor Consiliului de Securitate al Națiunilor Unite. În consecință, trupe ale Bundeswer au participat la acțiunile de menținere a păcii în Bosnia (4000 de soldați, în 1995), sub tutela ONU, și apoi în cadrul SFOR pentru menținerea păcii internaționale (3000 de soldați, în 1997), sub tutela NATO. Germania s-a angajat ferm pe drumul unificării europene: a susținut reuniunea la vârf
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
sau UEO, pentru aplicarea rezoluțiilor Consiliului de Securitate al Națiunilor Unite. În consecință, trupe ale Bundeswer au participat la acțiunile de menținere a păcii în Bosnia (4000 de soldați, în 1995), sub tutela ONU, și apoi în cadrul SFOR pentru menținerea păcii internaționale (3000 de soldați, în 1997), sub tutela NATO. Germania s-a angajat ferm pe drumul unificării europene: a susținut reuniunea la vârf a Comunității Europene de la Maastricht (1991)891, aderarea unor noi țări, cele mai multe din fostul spațiu comunist european
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Germaniei 901. La începutul mileniului III, Republica Federală a Germaniei are un renume care s-a impus în Europa și pe plan internațional. A instaurat o nouă libertate pentru toate statele sale, iar pe plan extern promovează o politică de pace, angajată total pentru garantarea viitorului planetei. Germania reunificată, situată în centrul Europei, este deplin integrată economiei mondiale. Într-o lume în care legăturile și interdependențele sunt din ce în ce mai puternice, Germania supranumită "locomotiva economiei europene" oferă o șansă pentru fiecare. Problemele globale
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Jean-Marie Le, Europa centrală și orientală între 1917 și 1990 (cu o prefață de Neagu Djuvara), Ed. Cavallioti, 1996. BRUNNER, Otto, Per una nuova storia costituzionale e sociale, Editrice Vita e Pensiero, Milano, 1970. BUZATU, Gh. (coordonator), Titulescu și strategia păcii, Ed. Junimea, Iași, 1982. BUZATU, Gh., Din istoria secretă a celui de-al doilea război mondial, Ed. Științifică și Enciclopedică, București, 1988. CALMETTE, J., La soci(t( f(odale, ediția a II-a, Paris, 1927. CALVOCORESSI, P., Politica mondială după
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Academiei Române, București, 1990. CHURCHILL, W., Triumph and Tragedy, Boston, 1953. CIACHIR, Nicolae, BERCAN, Gh., Diplomația europeană în epoca modernă, București, 1984. CIACHIR, Nicolae, Istoria popoarelor din Sud-Estul Europei în Epoca modernă (1789-1923), București, 1987. CIACHIR, Nicolae, Istoria relațiilor internaționale de la pacea Westfalică (1648) până în contemporaneitate (1947), București, 1998. CIACHIR, Nicolae, Istoria universală modernă, vol. I (1642-1789), vol. II (1789-1919), Ed. Oscar Print, București, 1998. COLLOTTI, Enzo, Germania nazistă, Ed. Științifică, București, 1969. CONSTANTINIU, Florin, De la războiul fierbinte la războiul rece, Ed.
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
KOCKA, Jürgen, Les bourgeoisies européennes au XIX-ème siècle, Paris, 1996. KOHL, Helmut, Am vrut unitatea Germaniei, Institutul European, Iași, 1999. KROCKOW, Christian conte von, Germanii în secolul lor (1890-1990), All, București, 1999. LACHE, Șt., ȚUȚUI, Gh., România și Conferința de pace de la Paris din 1946, Ed. Dacia, Cluj-Napoca, 1978. LAGARDE, G. de, Individualisme et corporatisme au Moyen Âge, "Etudes" II, Universit( de Louvain. Recueil de Travaux publi(s par les Membres des Conf(rences d'Histoire et de Philologie, 2e s
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]