45,986 matches
-
tehnici de reglementare pașnică a diferendelor dintre state; convenții de arbitraj și/sau clauze compromisorii au fost înserate într-o serie de tratate, oferind competența arbitrilor pentru a tranșă anumite diferende interetnice, în acea perioadă fiind din ce in ce mai prezenta ideea menținerii păcii prin respectarea dreptului internațional și impunerea unei justiții internaționale independente. În procesul de cristalizare și dezvoltare a dreptului internațional privind condițiile recurgerii la forța în relațiile dintre state, un moment important l-au reprezentat Conferințele de Pace, de la Haga (din
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
prezenta ideea menținerii păcii prin respectarea dreptului internațional și impunerea unei justiții internaționale independente. În procesul de cristalizare și dezvoltare a dreptului internațional privind condițiile recurgerii la forța în relațiile dintre state, un moment important l-au reprezentat Conferințele de Pace, de la Haga (din 1899 și 1907), când s-au codificat o serie de reguli privind desfășurarea războiului terestru, definirea statutului juridic al navelor de război, a noțiunii de neutralitate, înființându-se Curtea Permanentă de Arbitraj. Procedurile de aplanare a conflictelor
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
vizat instituții de drept internațional și mijloace de rezolvare pașnică, ca de exemplu: bunele oficii, medierea, comisiile de anchetă, arbitrajul internațional etc. Principiul securității colective, consacrat prin Pactul Societății Națiunilor, a constituit un important progres în ideea de organizare a păcii și de limitare a folosirii forței armate. În concepția Pactului Societății Națiunilor securitatea colectivă avea de îndeplinit două funcții: de a preveni și/sau de a reprima (în ultimă instanță) prin acțiuni conjugate, bazate pe angajamente anterior asumate, orice agresiune
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
îndeplinit două funcții: de a preveni și/sau de a reprima (în ultimă instanță) prin acțiuni conjugate, bazate pe angajamente anterior asumate, orice agresiune împotriva statelor asociate și de a încuraja rezolvarea pașnică a diferendelor. Pactul Societății Națiunilor urmărea menținerea păcii și oferirea unui cadru instituțional în vederea evitării războaielor, fiind limitate competențele statelor de a recurge la război; conform art. 12, statele membre se angajau că în cazul în care între ele va apărea un diferend, susceptibil de a antrena o
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
unui cadru instituțional în vederea evitării războaielor, fiind limitate competențele statelor de a recurge la război; conform art. 12, statele membre se angajau că în cazul în care între ele va apărea un diferend, susceptibil de a antrena o încălcare a păcii, să-l supună procedurii de arbitraj (sau unei reglementări judiciare) sau examinării Consiliului Societății Națiunilor. În cadrul Societății Națiunilor a fost adoptat un Protocol pentru reglementarea pașnică a diferendelor internaționale (Geneva, 1924), incluzând dispoziții care completau articolele Pactului, stabilindu-se proceduri
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
1928) nu a existat obligația de nerecurgere la forța, predominând utilizarea acesteia în detrimentul căilor pașnice. Acest principiu se regăsește în Carta ONU, care prevede că "toți membrii organizației vor rezolva diferendele lor internaționale prin mijloace pașnice, în așa fel încât pacea și securitatea internațională, precum și justiția să nu fie puse în primejdie".108 Referitor la reglementarea pașnică a diferendelor, Capitolul VI, al Cartei, stipulează, în art. 33 obligația și mijloacele concrete de reglementare pașnică a diferendelor și prevede obligația părților, în
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
Referitor la reglementarea pașnică a diferendelor, Capitolul VI, al Cartei, stipulează, în art. 33 obligația și mijloacele concrete de reglementare pașnică a diferendelor și prevede obligația părților, în cazul oricărui diferend a cărui prelungire ar putea pune în primejdie menținerea păcii și securității internaționale, de a-l rezolva prin tratative, ancheta, mediere, conciliere, arbitraj, pe cale judiciară, prin recurgerea la organizații sau acorduri regionale sau prin alte mijloace pașnice. Mijloacele pașnice de drept internațional, atât cele diplomatice, cât și cele politice, sunt
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
importante ale diplomației, misiunea acesteia constând în "a duce tratative cu guvernul statului acreditar".115 În ceea ce privește desfășurarea negocierilor, în art. 2, p. 3, Carta ONU prevede că negocierea trebuie să fie conformă cu imperativul de a nu pune în primejdie pacea, securitatea internațională și justiția, condiție generală pentru toate mijloacele pașnice; această obligație, stipulata în Carta, a fost interpretată că o obligație generală a statelor membre de a nu se sustrage de la negocierea oferită de statul cu care se află în
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
Mondial; cu toate acestea, în condițiile în care intervin incidente periculoase pe parcursul negocierilor, cum ar fi de exemplu: invazii, agresiuni etc., există posibilitatea recurgerii și la alte metode în vederea soluționării conflictului respectiv, ca de exemplu: diplomația publică/privată, negocierile de pace etc.121 Anchetă reprezintă o acțiune preliminară a rezolvării unui conflict și constă în încercarea de a stabili în mod obiectiv faptele (independent de punctele de vedere ale părților în cauză) și de a oferi un tablou veridic al situației
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
angajează în asigurarea unor linii de comunicare, în stabilirea de contacte, în explorare și informare sau găzduire; bunele oficii sunt asociate frecvent cu medierea, ambele presupunând intervenții ale terților, obiectivul lor fiind legat de debutul negocierilor. Pe parcursul derulării negocierilor de pace din Orientul Apropiat, norvegienii pe langă rolul de mediatori, prin bunele oficii au asigurat în numeroase rânduri un cadru discret pentru desfășurarea negocierilor israeliano-palestiniene, oferind în același timp părților informațiile necesare și spijinul în reluarea negocierilor atunci când acestea intrau în
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
Monetară, educație și cultură, sănătate, cercetare și mediu înconjurător, politica socială etc.; al doilea pilon (interguvernamental-confederativ151) este cel al Politicii Externe și de Securitate Comună (PESC,152 reglementată de Titlul V din Tratatul asupra Uniunii Europene), cu implicare în menținerea păcii, asigurarea democrației/drepturilor omului/securității, dezarmare etc.; al treilea pilon (interguvernamental-confederativ) reglementează Cooperarea polițienească și judiciară în materie penală (JAI, reglementată de Titlul VI din Tratatul asupra Uniunii Europene), acționând împotriva terorismului, traficului de droguri/arme, crimei organizate etc. Dintre
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
înlăturarea bipolarismului ca efect al sf(rșitului Războiului Rece a însemnat reconfigurarea zonei orientale, evidențiindu-se o ușoară detensionare a crizei regionale, fapt marcat și de sprijinul marilor puteri care s-au regăsit de aceeași parte a baricadei, aceea a păcii. Cu toate acestea, s-au (nregistrat unele evenimente (că de exemplu: multiple acțiuni teroriste ale organizațiilor fundamentaliste), care au constituit veritabile piedici (n calea unui progres mai substanțial (n toate secțiunile procesului de pace. Întregul areal politic al Orientului Mijlociu
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
aceeași parte a baricadei, aceea a păcii. Cu toate acestea, s-au (nregistrat unele evenimente (că de exemplu: multiple acțiuni teroriste ale organizațiilor fundamentaliste), care au constituit veritabile piedici (n calea unui progres mai substanțial (n toate secțiunile procesului de pace. Întregul areal politic al Orientului Mijlociu (având în vedere intervalul sfârșitului și începutului de secol) s-a eșalonat ca fiind unul caracteristic stărilor conflictuale, constituind totodată mobilul a numeroase demersuri și eforturi diplomatice, al unor doritori ai păcii atât din
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
procesului de pace. Întregul areal politic al Orientului Mijlociu (având în vedere intervalul sfârșitului și începutului de secol) s-a eșalonat ca fiind unul caracteristic stărilor conflictuale, constituind totodată mobilul a numeroase demersuri și eforturi diplomatice, al unor doritori ai păcii atât din interiorul zonei, c(ț și din exteriorul ei. Sf(rșitul Războiului Rece a generat profunde consecințe și la nivelul Orientului Mijlociu, principalele state implicate diminuându-și competențele de influențare a politicilor promovate de puterile regionale, comunitatea internațională urmărind
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
puterile regionale, comunitatea internațională urmărind impactul acestora mai mult asupra intereselor regionale dec(ț asupra celor globale. Încă din perioada Războiului Rece mai multe state ale comunității internaționale și-au manifestat interesul și acțiunile concrete (n sprijinirea evoluției procesului de pace din zona Orientului Mijlociu și Apropiat, interes manifestat în două direcții: cea a relațiilor arabo-israeliene și cea a problemei palestinienilor. Acest proces de pace se referă în principal la conflictul israeliano-palestinian deși, într-un sens mai general, se extinde și
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
state ale comunității internaționale și-au manifestat interesul și acțiunile concrete (n sprijinirea evoluției procesului de pace din zona Orientului Mijlociu și Apropiat, interes manifestat în două direcții: cea a relațiilor arabo-israeliene și cea a problemei palestinienilor. Acest proces de pace se referă în principal la conflictul israeliano-palestinian deși, într-un sens mai general, se extinde și la negocierile de pace cu celelalte state arabe din regiune. Această formulă a fost creată la Conferința de la Madrid, din 1991, cănd Israelul a
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
Mijlociu și Apropiat, interes manifestat în două direcții: cea a relațiilor arabo-israeliene și cea a problemei palestinienilor. Acest proces de pace se referă în principal la conflictul israeliano-palestinian deși, într-un sens mai general, se extinde și la negocierile de pace cu celelalte state arabe din regiune. Această formulă a fost creată la Conferința de la Madrid, din 1991, cănd Israelul a purtat negocieri directe cu Libanul, Siria, Iordania și cu autoritățile palestiniene. În ceea ce privește specificitatea politica internațională și regională, prăbușirea URSS-ului
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
rămas neschimbate, manifest(ndu-și în continuare interesul (n problemă petrolului, reducerea armelor de distrugere (n masă, controlul armelor etc.215 SUA a menținut o politică bivalenta (n Orientul Mijlociu, pe de o parte printr-un parteneriat strategic cu Israelul, (n căutarea păcii și securității regionale, iar pe de altă parte prin stabilirea unui parteneriat (n vederea securității (n Golf, pe baza unei cooperări cu statele arabe. Minimalizarea riscurilor la adresa păcii s-au evidențiat prin reducerea mijloacelor militare și economice de influențare a
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
pe de o parte printr-un parteneriat strategic cu Israelul, (n căutarea păcii și securității regionale, iar pe de altă parte prin stabilirea unui parteneriat (n vederea securității (n Golf, pe baza unei cooperări cu statele arabe. Minimalizarea riscurilor la adresa păcii s-au evidențiat prin reducerea mijloacelor militare și economice de influențare a evenimentelor, av(ndu-se (n vedere eforturile (mpotriva proliferării rachetelor balistice, a armamentului, (n general, și prin răsp(ndirea extremismului. O dimensiune fundamentală a contribuției SUA (n sfera orientala
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
menținerea acestuia ca principal factor de destabilizare în zona (mișcare recunoscută ca fiind practicanta a terorismului de tip religios). Având ca reper realitățile momentului putem conchide că în prezent criză arabo-israeliană este departe de a fi încheiată, implicitul proces de pace neînregistrând progrese considerabile în ultimii ani. Tocmai de aceea, principalii factori direct răspunzători pentru această situație se datorează în principal percepției, împărtășite de ambele părți, potrivit căreia fiecare entitate este neînțeleasa (sau incorect înțeleasă), dar și dreptului de preempțiune asupra
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
continuarea extinderii coloniilor evreiești constituie, de asemenea, pretexte pentru continuarea conflictului arabo-israelian în principal, dar și a celorlalte crize din regiune, în subsidiar. Acordul încheiat la Oslo (1993) a oferit la acel moment o perspectivă pozitivă asupra relansării procesului de pace și în ceea ce privește viitorul celor două entități; documentul făcea referiri la condițiile autodeterminării palestiniene în teritoriile ocupate, dar și în ceea ce privește recunoașterea mutuala a Israelului și a OEP. Cu toate acestea, cele mai importante probleme nerezolvate rămân: statutul și viitorul teritoriilor ocupate
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
și Ierusalimul de Est),229 securitatea Israelului (din perspectiva atacurilor militante palestiniene), securitatea palestiniană (din perspectiva atacurilor militare israeliene), configurația viitorului stat palestinian, problema refugiaților 230 palestinieni, politicile coloniale din Israel. Eșecurile constante ale diplomației părților implicate în procesul de pace constituie consecințe ale nivelului de încredere înregistrat între Israel, palestinieni, dar și lumea arabă, care de-a lungul istoriei conflictului s-a dovedit a fi extrem de important, în special atunci când s-a negociat/încheiat un document cu caracter de tratat
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
consecințe ale nivelului de încredere înregistrat între Israel, palestinieni, dar și lumea arabă, care de-a lungul istoriei conflictului s-a dovedit a fi extrem de important, în special atunci când s-a negociat/încheiat un document cu caracter de tratat de pace, dar mai ales în momentul implementării efective a acordului. La ora actuală, Orientul Mijlociu este spațiul în care se derulează cele mai grave crize de la încheierea Războiului Rece, evenimentele recente 231 demonstrând că problemele care generează aceste crize sunt departe de
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
întreaga lume). De decenii, statele 248 arabe din regiune au avut pe agenda de politică externă două probleme dominante: unitatea arabă și problema palestiniană, sprijinind financiar (și nu numai) OEP.249 Egiptul a fost primul stat arab care a încheiat pacea cu Israelul prin semnarea tratatului de pace israeliano-egiptean la Câmp David (1978/1979), acțiune ce a atras ură celorlalte state arabe, manifestată direct prin sancționarea muncitorilor egipteni, care au fost trimiși acasă din statele petroliere ale Golfului.250 Siria și
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
din regiune au avut pe agenda de politică externă două probleme dominante: unitatea arabă și problema palestiniană, sprijinind financiar (și nu numai) OEP.249 Egiptul a fost primul stat arab care a încheiat pacea cu Israelul prin semnarea tratatului de pace israeliano-egiptean la Câmp David (1978/1979), acțiune ce a atras ură celorlalte state arabe, manifestată direct prin sancționarea muncitorilor egipteni, care au fost trimiși acasă din statele petroliere ale Golfului.250 Siria și aliatul său, Libanul sunt singurele state arabe
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]