45,986 matches
-
acest context, oficialii ONU și europeni în declarațiile de presă au susținut că doresc accelerarea punerii în aplicare a acordului din cauza influenței crescute a grupării Statul Islamic în Libia din ultimii ani.435 În pofida eforturilor comune, impunerea unui format de pace între Israel și palestinieni ar putea să provoace un conflict mai mare, aprecia fostul ministru israelian de externe, Avigdor Lieberman, care în fața unei adunări a corpului diplomatic, cu ocazia aniversării zilei independenței Israelului (în 2010) susținea că "orice tentativă de
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
a crizei israeliano-palestiniană la începutul secolului al XXI-lea, liderii israelieni și palestinieni urmăresc reluarea discuțiilor de proximitate, acesta constituind un prim pas spre conciliere după războiul 438 din Gază. Ceea ce face însă să treneze evoluția pozitivă a procesului de pace sunt problemele legate de acceptarea soluției coexistentei celor două state, statutul Ierusalimului, refugiații palestinieni, așezările evreiești și granițele finale ale viitorului stat palestinian și ale statului Israel. Într-un interviu acordat 439 revistei Chicago Tribune, regele iordanian Abdullah ÎI referindu
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
palestinieni, așezările evreiești și granițele finale ale viitorului stat palestinian și ale statului Israel. Într-un interviu acordat 439 revistei Chicago Tribune, regele iordanian Abdullah ÎI referindu-se la conflictul israeliano-palestinian aprecia că "dacă nu va exista un proces de pace în Orientul Mijlociu până la vară, există o mare șansă pentru conflict".440 Evoluția evenimentelor din regiune, așa cum se remarcă din succesiunea prezentată în acest subcapitol, a confirmat această previziune, însă se ridică întrebarea ce se va întâmpla pe termen mediu-lung? Capitolul
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
de rezolvare a crizelor, o restructurare majoră și o reducere a sistemului militar, o reorientare a ofițerilor și a filosofiei militare (în general), precum și o reformă pe termen lung a domeniului militaro-industrial și a sistemului de productie.441 Perioadă de pace și stabilitate pe care a traversat-o Europa, la sfârșitul secolului al XX-lea și începutul secolului al XXI-lea, consider că s-a datorat și existenței Uniunii Europene, care a reușit nu doar un nivel ridicat de dezvoltare economică
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
actor global" și "în consecință ar trebui să fie gata să își asume responsabilitățile în domeniul securității globale".451 Politică externă 452 și de securitate a Uniunii Europeane se axează pe misiuni de gestionare a crizelor și de menținere a păcii în Europa și în întreaga lume, implicându-se din ce in ce mai mult în prevenirea conflictelor, în reconstrucția instituțională post-conflict, în menținerea păcii și în activitățile de combatere a terorismului. Baza politicii externe și de securitate a Uniunii Europene o constituie așa-numita
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
externă 452 și de securitate a Uniunii Europeane se axează pe misiuni de gestionare a crizelor și de menținere a păcii în Europa și în întreaga lume, implicându-se din ce in ce mai mult în prevenirea conflictelor, în reconstrucția instituțională post-conflict, în menținerea păcii și în activitățile de combatere a terorismului. Baza politicii externe și de securitate a Uniunii Europene o constituie așa-numita "putere soft - recursul la diplomație sprijinită, daca este necesar de măsuri comerciale, de ajutor sau de menținere a păcii, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
menținerea păcii și în activitățile de combatere a terorismului. Baza politicii externe și de securitate a Uniunii Europene o constituie așa-numita "putere soft - recursul la diplomație sprijinită, daca este necesar de măsuri comerciale, de ajutor sau de menținere a păcii, pentru a soluționa conflicte și pentru a ajunge la o înțelegere la nivel internațional".453 Politică europeană de apărare soft presupune, de asemenea, dezvoltarea unor instrumente militare specifice gestionării în scopuri umanitare a crizelor, prin dezvoltarea acordurilor Petersberg și având
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
unele zone conflictuale ale lumii. Sarcinile Forței de Reacție Rapidă, ca parte a Politicii Europene de Securitate și de Apărare includ o gamă de misiuni posibile de la sarcini umanitare, de salvare până la ajutarea victimelor conflictelor, la sarcini de menținere a păcii, de gestionare a crizelor și de stabilire a păcii. Forță Europeană de Reacție Rapidă continuă misiunile forțelor militare ale Uniunii Europene care au fost desfășurate cu ocazia a trei misiuni importante, de exemplu: în Bosnia-Herzegovina, în 2003 și în 2004
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
Rapidă, ca parte a Politicii Europene de Securitate și de Apărare includ o gamă de misiuni posibile de la sarcini umanitare, de salvare până la ajutarea victimelor conflictelor, la sarcini de menținere a păcii, de gestionare a crizelor și de stabilire a păcii. Forță Europeană de Reacție Rapidă continuă misiunile forțelor militare ale Uniunii Europene care au fost desfășurate cu ocazia a trei misiuni importante, de exemplu: în Bosnia-Herzegovina, în 2003 și în 2004, unde au preluat acțiunile de pregătire și de menținere
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
Europeană de Reacție Rapidă continuă misiunile forțelor militare ale Uniunii Europene care au fost desfășurate cu ocazia a trei misiuni importante, de exemplu: în Bosnia-Herzegovina, în 2003 și în 2004, unde au preluat acțiunile de pregătire și de menținere a păcii de la forțele conduse de ONU și de NATO și în 2003, în Macedonia, unde au înlocuit o altă misiune NATO.459 În caz de necesitate țările membre sunt obligate să contribuie cu forțe de menținere a păcii și misiuni umanitare
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
de menținere a păcii de la forțele conduse de ONU și de NATO și în 2003, în Macedonia, unde au înlocuit o altă misiune NATO.459 În caz de necesitate țările membre sunt obligate să contribuie cu forțe de menținere a păcii și misiuni umanitare și de gestionare a situațiilor de criză, însă pentru a asigura o capacitate de reacție rapidă UE a înființat grupări tactice de luptă, fiecare dintre acestea numărând circa 1500 de persoane (două grupări tactice fiind în permanență
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
pentru a asigura o capacitate de reacție rapidă UE a înființat grupări tactice de luptă, fiecare dintre acestea numărând circa 1500 de persoane (două grupări tactice fiind în permanență pregătite pentru intervenție).460 Instituționalizarea activității în sfera prevenirii conflictelor, consolidării păcii și a stabilității interne a statelor, zonelor sau regiunilor în criză sau amenințate de crize s-a făcut prin instituirea Comitetului pentru Aspectele Civile ale Gestionării Crizelor, acesta fiind al patrulea organism permanent al PESA, având ca sarcini oferirea de
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
ONU; misiunea a urmărit, de asemenea, susținerea și dezvoltarea structurilor de poliție.478 EUFOR CONCORDIA a fost prima operațiune militară lansată, la 31 martie 2003 (încheiată la 15 decembrie 2003), în Macedonia; aceasta a înlocuit misiunea NATO de menținere a păcii "Allied Harmony", scopul fiind stabilizarea și implementarea Acordului de la Ohrid. EUROPOL PROXIMA a preluat (începând cu 15 decembrie 2003) operațiunea EUFOR CONCORDIA (misiune care s-a încheiat la 14 decembrie 2005), care a fost o misiune de poliție împotriva crimei
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
iunie 2007 (până la 30 mai 2010) și care a avut ca obiective: organizarea poliției afgane, coordonarea activității de formare profesională, de introducere de standarde și de proceduri după modele europene.499 Uniunea Europeană a trimis, de asemenea, misiuni de menținere a păcii în diferite zone de conflict ale lumii; astfel, în august 2008 a mediat un acord de încetare a focului între Georgia și Rusia trimițând observatori europeni pentru a monitoriza situația; a oferit ajutor umanitar oamenilor strămutați din cauza luptelor și a
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
devine membră a Cvartetului pentru Orientul Mijlociu, alături de SUA, Federația Rusă și ONU).519 Evoluția istorică a continentului european și în subsidiar cea a Orientului Mijlociu și Apropiat, relevă și confirmă totodată faptul că implicarea diplomației europene în sprijinirea procesului de pace israeliano-palestinian nu reprezintă doar un efect al Războiului Rece, ci are fundamente adânc înrădăcinate în istoria popoarelor europene (a se vedea consecințele Primului Război Mondial și implicațiile care s-au răsfrânt asupra zonei orientale, în special după destrămarea Imperiului Otoman). Cu toate
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
declarație a CE care prezintă poziția oficială față de conflictul israeliano-palestinian, aceasta dovedindu-se a fi mult mai completă și mai explicită decât cele anterioare. Prin conținutul mesajului acestei declarații statele CE au urmărit să ofere o reacție la inițiativa de pace pentru Orientul Mijlociu venită din partea președintelui SUA, Jimmy Carter, problema palestiniană reprezentând (atât pentru CE, cât și pentru SUA) nucleul conflictuar al aceastei regiuni orientale.530 De asemenea, în aceeași declarație statele CE au făcut apel la importanța găsirii unei soluții
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
regiuni orientale.530 De asemenea, în aceeași declarație statele CE au făcut apel la importanța găsirii unei soluții menite să asigure teritoriul necesar stabilirii populației palestiniane, precum și necesitatea că aceștia să fie acceptați și să participe efectiv la negocierile de pace. Declarația de la Veneția, adoptată de Comunitatea Europeană (la 13 iunie 1980) în baza Cooperării Politice Europeane, reprezintă încununarea unui deceniu de eforturi diplomatice de promovare a unor soluții pacificatoare a conflictului israeliano-palestinian. Declarația a apărut la un an de la semnarea
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
Veneția, adoptată de Comunitatea Europeană (la 13 iunie 1980) în baza Cooperării Politice Europeane, reprezintă încununarea unui deceniu de eforturi diplomatice de promovare a unor soluții pacificatoare a conflictului israeliano-palestinian. Declarația a apărut la un an de la semnarea Tratatului de Pace (egipteano-israelian) de la Câmp David (26 martie 1979), ale căror negocieri s-au derulat sub auspiciile președintelui SUA, Jimmy Carter, în perioada 5-7 septembrie 1978. Există puncte de vedere conform cărora,531 Declarația de la Veneția reprezintă prima și cea mai cuprinzătoare
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
perioada 5-7 septembrie 1978. Există puncte de vedere conform cărora,531 Declarația de la Veneția reprezintă prima și cea mai cuprinzătoare declarație publică făcută până la acel moment la nivel înalt de Comunitățile Europene, în care se prezenta perspectiva avansării procesului de pace din Orientul Mijlociu, accentuându-se necesitatea autodeterminării palestinienilor, recunoașterea și admiterea OEP că reprezentanta a entității palestiniene la masa negocierilor pentru pace. Această nouă perspectivă a autodeterminării palestiniene delimită în mod clar poziția comună a statelor membre CE față de conflict și
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
publică făcută până la acel moment la nivel înalt de Comunitățile Europene, în care se prezenta perspectiva avansării procesului de pace din Orientul Mijlociu, accentuându-se necesitatea autodeterminării palestinienilor, recunoașterea și admiterea OEP că reprezentanta a entității palestiniene la masa negocierilor pentru pace. Această nouă perspectivă a autodeterminării palestiniene delimită în mod clar poziția comună a statelor membre CE față de conflict și având că fundament Rezoluțiile ONU 242 și 338, declarația făcea apel la negocierea unui acord de pace care să aibă ca
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
la masa negocierilor pentru pace. Această nouă perspectivă a autodeterminării palestiniene delimită în mod clar poziția comună a statelor membre CE față de conflict și având că fundament Rezoluțiile ONU 242 și 338, declarația făcea apel la negocierea unui acord de pace care să aibă ca bază principiul pământ pentru pace (land for peace).532 Alte principii enunțate în Declarația de la Veneția, care de altfel și astăzi sunt valabile, fac referire la: recunoașterea existenței Israelului, garanții de securitate pentru toate părțile implicate
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
autodeterminării palestiniene delimită în mod clar poziția comună a statelor membre CE față de conflict și având că fundament Rezoluțiile ONU 242 și 338, declarația făcea apel la negocierea unui acord de pace care să aibă ca bază principiul pământ pentru pace (land for peace).532 Alte principii enunțate în Declarația de la Veneția, care de altfel și astăzi sunt valabile, fac referire la: recunoașterea existenței Israelului, garanții de securitate pentru toate părțile implicate în conflict (eventuală desfășurare a unei forțe multinaționale pe
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
declarație au fost virulente atât din partea israelienilor 533 și a palestinienilor,534 cât și din partea SUA.535 În următorii zece ani, Comunitatea Europeană (până la Conferința de la Madrid, 1991) a fost marginalizata în privința implicării ca partener activ în medierea procesului de pace, Israelul refuzând categoric orice suport european având că motivație atitudinea pro-palestiniană a acestora, reflectată și prin Declarația de la Veneția. În pofida acestor stări de fapt, Comunitățile Europeane vor continua să facă periodic declarații oficiale în care prezintă viziunea asupra situației 536
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
adoptarea Rezoluției 3363/86, prin care s-a decis derularea unui program 537 de ajutorare a palestinienilor din Teritoriile Ocupate (pentru perioada 1987-1993),538 demonstra că statele europene doreau să se implice în soluționarea conflictului israeliano-palestinian, desi cronologia procesului de pace arată că acestea au fost excluse de la Conferința de pace de la Madrid (din 1991), de la negocierile de la Oslo I (1993), de la semnarea acordului de la Cairo (1994) și de la Washington (Oslo ÎI, 1995) etc. La 27 iunie 1989, cu prilejul Consiliului
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
unui program 537 de ajutorare a palestinienilor din Teritoriile Ocupate (pentru perioada 1987-1993),538 demonstra că statele europene doreau să se implice în soluționarea conflictului israeliano-palestinian, desi cronologia procesului de pace arată că acestea au fost excluse de la Conferința de pace de la Madrid (din 1991), de la negocierile de la Oslo I (1993), de la semnarea acordului de la Cairo (1994) și de la Washington (Oslo ÎI, 1995) etc. La 27 iunie 1989, cu prilejul Consiliului European desfășurat la Madrid, cele 12 state membre CE după ce
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]