4,595 matches
-
gașca abia se târâie, abia răspunde la întrebări. Degetele ei lungi cu unghii ascuțite, roșii, urmăresc conturul lui Siegfried, apoi îl înșfacă strâns. Membrul se zbate, dă să scape, dar nu reușește decât să smulgă nasturii de la pantaloni și să explodeze în lumină. Cândva, Sabina obișnuia să umble extrem de manierat cu el, mai că nu-l atingea. Până la urmă am fost nevoit să-i spun că nu avea rost să continue așa. Nu mai puteam să-l țin vânjos în bătaia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
ateriză pe speteaza fotoliului, exact la ceafa lui. Începu să toarcă. Introduse parola pentru yahoo messenger - increase your johnny - și așteptă să fie conectat. Pe monitor țâșni caseta de la yahoo insider, cu ultimele noutăți din lume: în Irak, o mașină-capcană explodase în fața sediului poliției din Bagdad - 15 uciși și 30 de răniți. In Statele Unite, un student mitraliase doi profesori și zece colegi, apoi își zburase creierii. Ucigașul, se descoperise ulterior, scria piese de teatru violente, pe care le citise în cercul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
și s-a înșurubat mai tare în mine. Brațele ei subțiri m-au strâns, în timp ce unghiile săpau dungi roșii, paralele cu coloana mea vertebrală. Durerea a fost atât de năprasnic urmată de plăcere, încât am ejaculat fără să vreau, am explodat. A sărit din pat și mi-a făcut semn s-o urmez la baie. Pe figură îi era întipărită un fel de șiretenie jucăușă. M-am întrebat dacă nu își bătea joc de mine, de maică-sa, de toți cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
piciorul netalentat, pe dreptul. În urma ei, o dâră de fum groasă, purpurie. O clipă am ezitat, dar ortacii legați la gură m-au încurajat: respinge-o! Am luat-o din voleu, țintind vinclul palatului prezidențial. Însă exact atunci bomba a explodat și mi-am pierdut vederea. Sub pleoape aveam un milion de ace. Am bâjbâit până la grilajul care împrejmuia Grădina Botanică. Acolo m-au luat în primire mamele și fiicele bucureștene. Eram un biet invalid de război. După zece minute de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
pe fiul și nepotul său. Bunica izbucni în plâns. Abătut, am pornit către casa bunicului din partea maică-mii. Locuia într-un apartament de trei camere împreună cu soră-mea mai mare, Cristina. Odată ajuns pe aleea din fața blocului, din casa scărilor explodă o muzică îndrăcită. Un amestec de Alice Cooper, Queen și Man-of-War. Derută. Știam că aveam în față un bloc de pensionari respectabili, aproape foști comuniști. În plus, bunică-meu era și el bolnav, la pat. Am urcat până la etajul 1
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
fascinantă și Grințu se gândește acum dacă și pe ecran respectiva imagine rămâne la fel pentru cel care privește din sală. Își amintește, ca un elev silitor, finalul din „Zabriskie Point“ de Antonioni. Momentul În care imaginația eroului face să explodeze o vilă americană. Se filmează cu Încetinitorul și pot fi văzute zburând alene prin aer bucăți de frigidere, haine, televizoare, mobile, aspiratoare, cărți (chiar și cărți - imaginea nu trebuie citită simbolic) și, probabil, și fragmente de corpuri umane. Ce lasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
haine, televizoare, mobile, aspiratoare, cărți (chiar și cărți - imaginea nu trebuie citită simbolic) și, probabil, și fragmente de corpuri umane. Ce lasă o civilizație după ea Într-un tumul nu diferă mult de ce se pune Într-un tomberon sau de ce explodează alene În filmul lui Antonioni. Pedagogul intră acum din nou Într-un grup sanitar de la parter, se spală pe mâini și-și privește ceasul mai mult din plictiseală decât pentru a-și aminti ce oră e. Iese În fața căminului, Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
orășel, și știam că rușii sunt la 12 kilometri de Berlin, Însă În Cehoslovacia nemții au luptat până În ultima zi. Ne vorbeau nouă prin megafoane peste linii: «Soldați români, nu mai luptați degeaba, căci datorită unei invenții secrete care va exploda În curând victoria va fi a noastră.» I-auzi, mă, ai dracu’, ce armă o fi având? Dar Începând de la Kamerij, unde ne-am aflat În ziua de 2 mai 1945, nu prea am mai avut lupte cu ei. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
însă susținută printr-o putere analitica cu totul rară. Noutatea creației bengesciene ține de o viziune deosebită de tot ce dăduse anterior literatura feminină. Nu mai e sentimnetalismul romantic, ci un flux de viață emotivă și intelectuală de factură modernă, explodând cu o forță proaspătă, neistovită. Scriitoarea însăși afirma că: “Studiul femeii mi-a părut totdeauna mai interesant decât al bărbatului, fiindcă la bărbăți înconjurul faptelor și faptele sunt rareori mai interesante, pe când femeia are o rezervă bogată de material sufletesc
Femeia în faţa oglinzii by Corina Alexa-Angheluş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1162_a_1871]
-
prin linia neîndurată a infinitului. Și cortegiu de imagini și de sunete se desfășoară din această monotonie a elementelor! Bubuitul necontenit al valurilor de țărm, vaietul pescărușilor răpiți de vânturi, o pânză albă clătinându-se în zare, se îndoaie și explodează într-un troian de zăpadă, trimițând stropi sărați pe buzetoată această frământare a apelor aruncă un potop de senzații necunoscute care te înviorează și te primenesc pentru o viață nouă. Marea începi să o simți când te desparți de oameni
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
nu reflectau nimic altceva decât deșertul. — Patriot! spuse generalul, chicotind încă. Testul a fost zgomotos, dar satisfăcător. L-au urmărit dintr-un bunker săpat adânc în nisip, în timp ce aria-țintă, amenajată astfel pentru a semăna cu convoaiele de tancuri iraniene, a explodat cu un zgomot asurzitor produs de CGT-urile de 155 mm, plasate la peste douăzeci de kilometri depărtare. Tunurile erau mai precise chiar și decât ar fi crezut Mark că e posibil și văzu cum se luminau ochii generalului de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
te arzi la un deget, simți ceva, desigur, dar ce simți? Te doare? Dar ce înseamnă că te doare? Unde e durerea? În deget? În cap? În degetul din cap? Și ce înseamnă durerea? E o senzație, care... Și hotarele explodează. De fapt e limpede că are dreptate, săraca. Oare ea știe cu adevărat ce simte? Se oprește vreodată careva să întrebe ce anume simte cu adevărat și încotro îl duce toată povestea asta? Și dacă s-ar opri, i-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
carabina aproape la același nivel cu capul ce se-ndrepta spre el cu nasul În vânt și văzu ochii mici și răi și cum bivolul Își lasă capul În jos și deodată simți un trăsnet alb, fierbinte, orbitor, care-i explodă În cap; ăsta fu ultimul lucru pe care-l mai simți vreodată. Wilson se aruncase Într-o parte, ca să poată trage Între omoplații bivolului. Macomber rămăsese pe locul său, În picioare, Încercând să-l nimerească-n nas, trăgând de fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
pasageri, plus echipajul, și probabil că erau Încă toți la bord când l-am găsit. Probabil că așa a fost, au deschis rezervoarele la impact și apoi nisipurile l-au Înghițit imediat ce s-a așezat. Apoi probabil că i-au explodat boilerele, de unde fragmentele de lucruri care pluteau. Da-i ciudat cum de n-au apărut rechinii. Nu era nici un fel de pește pe-acolo. N-aș fi avut cum să nu-i observ pe nisipul ăla alb și curat. Da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
și vorbește engleza? — Îl cunoști? — Cât de cât. — Ce companie comandă? — A doua. El e comandantul batalionului. — Bine, spuse Nick. Era ușurat să afle că Para era bine. Hai să mergem la batalion. De când ieșise Nick din oraș, trei șrapnele explodaseră sus, spre dreapta, deasupra unei case distruse, și de atunci bombardamentul Încetase. Dar ofițerul ăsta arăta ca și cum ar fi fost bombardat. Atât era de Încordat și vocea nu-i suna deloc firesc. Nick era agitat din cauza pistolului. — Bagă ăla la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
nu le-am putut observa limpede din pricina norilor de praf ridicați de camioane. Ajunși la locul În care până atunci fusese fabrica, unii dintre noi au fost puși să păzească restul de muniție care, dintr-un motiv sau altul, nu explodase, În timp ce alții au fost trimiși să stingă focul care cuprinsese iarba de pe o câmpie adiacentă - odată terminată această misiune, ni s-a spus să căutăm cadavrele din imediata vecinătate și din Împrejurimi. Am găsit multe cadavre pe care le-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
ceea ce păreau a fi niște impresionante magazii pline cu muniție neexplodată. De asemenea, am mai fost de acord că adunarea bucăților constituise o experiență extraordinară - ce era fascinant, era să descoperim cum corpul uman poate fi făcut bucățele care nu explodaseră conform liniilor anatomice, ci mai degrabă fuseseră divizate la fel de capricios ca un obuz foarte puternic care explodează. Pentru a aduna observații pline de acuratețe, un naturalist ar putea să le limiteze la o perioadă anume de timp, și cea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
acord că adunarea bucăților constituise o experiență extraordinară - ce era fascinant, era să descoperim cum corpul uman poate fi făcut bucățele care nu explodaseră conform liniilor anatomice, ci mai degrabă fuseseră divizate la fel de capricios ca un obuz foarte puternic care explodează. Pentru a aduna observații pline de acuratețe, un naturalist ar putea să le limiteze la o perioadă anume de timp, și cea de care mă voi ocupa Întâi e perioada care a urmat ofenisivei austriece În Italia, În iunie 1918
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
irizare asemănătoare celei a gudronului, vizibilă cu ochiul liber. Morții se fac tot mai mari În fiecare zi până ce, uneori, devin prea mari pentru uniformele lor, umplându-le până ce acestea par să ajungă la pragul În care ar urma să explodeze. Burțile indivizilor pot crește până la niște dimensiuni incredibile și fețele umflate ajung să fie la fel de Întinse și rotunde ca un balon. Ce este surprinzător, pe lângă corpolența lor progresivă, este numărul hârtiilor Împrăștiate În jurul lor. Ultima poziție În care-i aflăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
erau topite de mult și soarele strălucea, iar peste pămîntul dezmorțit, la vremea peștelui, În săptămîna mare, fără să mă fi anunțat, căruța abia găsită cu care veneam de la gară opri În fața casei Anei. Ea fu prima care mă văzu; explodă de bucurie. Era spre orele prînzului. Soțul ei se afla În comuna vecină pentru „instructaj” avînd ca obiect „activitatea obștească”. Obișnuitele „instructaje”, „ședințe” și altele ca din Întîmplare, totdeauna În sărbătorile Crăciunului și Paștelui. Avea să se Întoarcă seara, tîrziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
lumii nici acum. Cei din partea cealaltă nu-și dau seama; vorbesc, comentează, dar nu Înțeleg, n-au cum să Înțeleagă, pentru că nu trăiesc aici”. Deodată timpii se amestecară, anotimpurile vuiră pe lîngă urechi, le auzeam clar, copacii Grădinii Înverziră, rondurile explodară În flori, un vînt ușor - era vară - mantia Îi flutura deschisă pe umeri; se opri și zise: „Iată valoarea timpului! Străbăturăm micul bulevard, eram În plin soare. Fața Îi strălucea de-o rară tinerețe. CÎnd intrai În odaie deschisei fereastra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
se întoarse și, împiedicându-se, simțindu-și genunchii moi, începu să alerge spre locul unde își lăsase calul. Sări peste trupul decapitat, evită privirea capului înfipt în zăpadă, căzu, dar se ridică repede, gâfâind; simțea că plămânii aveau să-i explodeze. Continuă să alerge. Se opri, epuizat. Privi în jur, încercând să-și amintească unde își lăsase calul. Cuprins de spaimă, se îndepărtase de cărare, iar acum nu mai vedea drumul de întoarcere - doar zăpada neatinsă. Deodată, dintre copaci se ridică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
manipul pentru aprovizionare? îl auzi râzând. Îi răspunseră strigătele barbarilor. Quazii goneau cu toții spre frontul roman; erau vreo patru sute împotriva celor o sută șaizeci de soldați care îi așteptau impasibili, nemișcați, liniștiți ca niște feline. Era liniștea furiei gata să explodeze. Sub privirea hipnotizată a lui Valerius și a tovarășului său, genieri rezistară ciocnirii cu barbarii, reușind să-și mențină pozițiile. Înaintară puțin, ca și cum spaima de a fi călcați în picioare de uriașii aceia le-ar fi dat avânt. Lupta dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
a cerut pacea, iar vitellienii au acceptat pe loc. — Au pierdut... Au pierdut... Antonius sări în picioare, scotoci printre haine și găsi o scrisoare, pe care o aruncă pe masă. Furia pe care încercase s-o stăpânească până în clipa aceea explodă. — Otho! izbucni. După întâlnirea nefericită cu Vitellius de la Augusta, i-am scris și m-am oferit să mă duc cu legiunea mea la miazăzi de Pad și să ne întâlnim acolo. Eu și soldații mei am fi fost rapizi, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
morților cu un șut în fund. Își puse coiful. Nici un servitor nu veni să-l ajute. Arbitrul privi spre pulvinar. Vitellius se sprijini de balustradă și, după o clipă, batista din mâna lui unduia în vânt, imaculată pe cerul albastru. Explodă muzica flautelor și a orgii hidraulice. Mulțimea amuți. Valerius inspiră profund. Sosise clipa. Inima îi bătea cu putere. O rază de soare reflectată de plăcuța metalică de pe umărul lui Flamma îl orbi, trecând prin micile orificii ale coifului. Nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]