7,756 matches
-
amenințat de ger - își caută un trup purtător; el, nevăzut, dă viață unei flăcări incipiente. Neprotejată, lipsită de căldura unui trup care, arzând lăuntric - precum rugul de odinioară -, nicicum nu se mistuie, credința celui mai slab mădular din Biserică va pieri. Când rămâne multă vreme descoperit, trupul răcește, iar moartea își pregătește vizita finală. În clipele de criză ale Bisericii, anticorpii - i-am numit pe creștinii sfințiți și înzestrați cu curaj profetic - deschid atacul. Ei identifică eroarea și impun o terapie
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Ne-am refugiat în derapaje minore și grafomanii istețe, scriind despre - sau conversând cu - inși pe care Platon i-ar fi izgonit din cetate. Astăzi, la capătul unui vechi drum, nu mai cred că sacrul se camuflează; pentru moderni, el piere fără regrete, prin uitare. Cum ne-am fi putut „obliga”, reciproc, la veghe? Știam, măcar ca minoritate, raportul dintre tema esențială a salvării și jertfa culturală. Că adevărul mântuirii se cuvine cercetat pretutindeni era certitudinea noastră, solidă ca temelia casei
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
asupra trecutului. Mulți episcopi răsăriteni au ajuns să judece aspectele polifonice ale propriei lor culturi cu trufia califului Omar aflat în fața Bibliotecii din Alexandria („Dacă aceasta conține învățătura Coranului, atunci este de prisos; dacă nu, atunci merită la fel de mult să piară”). Fiind abandonate sursele adevăratei tradiții mistice, s-a trecut pe nesimțite la o înșelătoare mistică a tradiției. Idolatrizarea trecutului și tratarea comorilor tradiției ca piese de muzeu ascund o tristă aplecare spre comoditatea spirituală. Chiar dacă numeroase parabole evanghelice sunt construite
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
prințul musulman Salah al-Din din care noi am făcut Saladin), fondator al unui vast regat, recucerește Ierusalimul. Expansiunea creștinătății în secolele XI-XII Noua expediție împărțită, în fond, în mai multe grupuri îi are drept conducători pe Împăratul Frederic Barbarossa, care piere în Asia Mică, regele Franței Filip August și Plantagenetul Richard Inimă-de-Leu. Cruciații recuceresc Acera, reușesc să salveze cîteva rămășie ale vechii puteri teritoriale france -Antiohia în nord, o mică fîșie de coastă între Tripoli și Jaffa, insula Cipru Ierusalimul, însă
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
în reflecții despre ineluctabil: „Viața asta trece, ca o zi,/ peste cireși în rod sângerați,/ peste câmpuri cu miei aurii,/ peste munții albi și curați...” Variante la primul vers reiau ritmic ideea: „Viața asta cade ca un zbor...”, „Viața asta piere ca un foc...” Performanțe în sintetizarea liniilor de forță relevă, fragmentar, Cartea Țării, suită de poeme-definiții deschizând drum viitoarelor Imne ale lui Ioan Alexandru. Țara e un spațiu de explorări pluriperspectiviste, punct de sprijin în concretul fizic, în etnos și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287984_a_289313]
-
Marin Mincu, Constanța, 1993, Aventurile diferenței, Constanța, 1996, Etica interpretării, Constanța, 2000, Subiectul și masca, Constanța, 2001, Dincolo de interpretare, Constanța, 2003; Lucio Klobas, Gândirea extremă, pref. Giuliano Gramigna, postfață Marin Mincu, Constanța, 1996; Alberto Moravia, Disprețul, Constanța, 1997; Gianni Vattimo, Pier Aldo Rovatti, Gândirea slabă, Constanța, 1998; Pier Paolo Pasolini, Petrol, pref. Giuseppe Zigaina, Constanța, 1999; Mario Luzi, Poezii, Constanța, 2002. Repere bibliografice: Nicolae Manolescu, Județul sufletului cu trupul, RL, 1980, 9; Dinu Flămând, „Elegii vorbite”, VST, 1983, 14; Hristu Cândroveanu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288855_a_290184]
-
1996, Etica interpretării, Constanța, 2000, Subiectul și masca, Constanța, 2001, Dincolo de interpretare, Constanța, 2003; Lucio Klobas, Gândirea extremă, pref. Giuliano Gramigna, postfață Marin Mincu, Constanța, 1996; Alberto Moravia, Disprețul, Constanța, 1997; Gianni Vattimo, Pier Aldo Rovatti, Gândirea slabă, Constanța, 1998; Pier Paolo Pasolini, Petrol, pref. Giuseppe Zigaina, Constanța, 1999; Mario Luzi, Poezii, Constanța, 2002. Repere bibliografice: Nicolae Manolescu, Județul sufletului cu trupul, RL, 1980, 9; Dinu Flămând, „Elegii vorbite”, VST, 1983, 14; Hristu Cândroveanu, „Elegii vorbite”, FLC, 1983, 28; Grete Tartler
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288855_a_290184]
-
de o muncă interioară progresivă ce va erupe ca un vulcan, ca să spunem așa. În acest sens, primele indicii ale epocii moderne datează din sec. al XVI-lea, cînd Filippo Sassetti, negustor florentin [41], a trimis renumitele sale Scrisori lui Pier Vettori, în 1585, și lui Bernardo Davanzatti, în care atrăgea atenția pentru prima dată asupra corespondențelor dintre sanscrită și latină (și greacă), admițînd ideea că științele erau originare din India. Un pas foarte important pe acest drum trebuie atribuit celor
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
ceea ce nu înțeleg, nu cunosc, rămîne ceva ce este pentru mine străin și altceva. Felul indian de unire a eului uman cu Brahman nu este însă decît mereu potențata ridicare spre această abstracție extremă, abstracție în care trebuie să fi pierit nu numai întregul conținut concret, ci și conștiința de sine, înainte ca omul să poată ajunge la ea. Din această cauză, indul nu cunoaște nici o împăcare și nici o identitate cu Brahman în sensul că spiritul omenesc ar deveni conștient de
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
rugăciune. Ele susțin cu privire la această fericire că ea este supremul bine, că înșiși zeii sînt subordonați acestei stări. De exemplu, Indra, zeul cerului vizibil, este mult inferior sufletului care trăiește contemplativ în sine însuși: "multe mii de zei Indră au pierit", sufletul însă este sustras oricărei schimbări [159]. De aceea ea nu se deosebește de religie [160] decît prin faptul că posedă o învățătură amănunțit elaborată pe planul gîndirii; ea nu face din abstracție ceva gol, ci o ridică la nivelul
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
crearea celor trei lumi; dar cu aceasta este instituită totodată și distrugerea universală. "Întocmai cum broasca țestoasă își scoate membrele sale și după aceea și le retrage iarăși înăuntrul țestei sale, tot astfel, la prăbușirea și pieirea universală a lucrurilor, piere ce se va produce la un moment dat, cele cinci elemente, pămîntul și celelalte, care constituie cele trei lumi, vor din nou retrase în ordinea inversă aceleia în care ele au ieșit din principiul originar, întrucît se vor reîntoarce treptat
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
are importanță faptul că eu vreau, știu, cred, am păreri, determinat de motive care sînt ale mele, condus de liberul meu arbitru. Acestui eu i se atribuie o valoare infinită. Substanțialitatea intelectuală este la antipozii acestei subiectivități, de pe poziția ei piere orice subiectivitate a eului; pentru subiectivitatea aceasta tot ce este obiectiv a devenit van, pentru ea nu există adevăr obiectiv, obligație, drept, astfel încît tot ce mai rămîne este vanitate subiectivă. Este în interesul nostru să ne întoarcem [171] spre
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
intelectuală care rămîne în felul acesta pe plan abstracției are ca existență a sa numai sufletul subiectiv, și totul trebuie să-și găsească pieirea în el. După cum în vanitatea sus-amintită, în care ceea ce rămîne este numai puterea subiectivă a negării, piere totul, tot astfel acest abstract al substanțialității intelectuale nu conține decît evaziunea în vid și în nedeterminat. Substanțialității intelectuale îi lipsește obiectivitatea care se formează în ea însăși; și cum ceea ce are importanță este ca acest teren să facă să
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
Acesta este adevăratul teren care trebuie pregătit, care se desfășoară pe sine însuși, se determină pe sine însuși, dînd în acest chip loc conținutului particular, lăsîndu-l să subziste și conținîndu-l în sine. În concepția orientală, particularul șovăie, este destinat să piară, în schimb, în terenul gîndirii și el își are locul său. El poate prinde rădăcini în el însuși, poate deveni ferm; acesta este rigidul intelect european. A ne lepăda de el, iată la ce servesc astfel de reprezentări orientale! Dar
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
astfel, de pildă, obiceiul ca femeile să se ardă de vii după moartea bărbatului lor este legat de această concepție. Dacă o femeie s-ar opune acestei tradiții, ea ar fi expulzată din orice societate și ar fi lăsată să piară în izolare. Un englez povestește că el a văzut, de asemenea, și o femeie care s-a ars de vie după ce-și pierduse copilul. El a încercat tot ce i-a fost posibil pentru a o face să renunțe
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
Nicicînd nonrealul nu durează precum nicicînd realul nu dispare [286]: astfel îi apare adevărul aceluia ce vede Indestructibilul tu îl știi pe Cel din care întregul univers se naște [287]: Eternul nimeni n-ar putea vreodată să-l distrugă! Trupurile pier: însă în ele Spiritul rămîne etern, nepieritor și nemărginit... Spiritul nu ucide și nici ucis nu este. El nu se naște și nu se moare, și nici nu va mai fi din nou Acela care început nu avu nicicînd: necreat
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
să o evite: Teama pomilor e vîntul, Pentru lotusul în floare, Teama toată stă în ger, Cum stă-n fulgerul din cer. Teama piscului din zare, Iar în omul rău, dar tare, (Suflet negru ca pămîntul) Teama celor buni (ce pier). [2] deoarece societatea celui rău, dacă nu "frige", în cazul cel mai bun "mînjește": Cu omul rău nicicînd nu căuta Să fii cumva prieten sau unit: Te-o frige, de-i cărbunele-ncălzit, De-i stins, el înnegri-va mîna ta
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
chiar lîngă ea"; "Privind robia elefanților, a șerpilor și a păsărilor și mizeria celor înțelepți, mă gîndesc: Ah! cît e de puternic destinul!" Panc., I, 15: "Și fără pază stă cel ce-i păzit de soartă; și cel bine păzit piere, dacă-l lovește soarta; trăiește și cel neocrotit și părăsit într-o pădure și piere în casă chiar cel bine ferit" (în: TH. SIMENSCHY, Tradiția învățăturii..., ed. cit., în capitolul final, intitulat: Din înțelepciunea indiană, p. 28 (156)). Cazi în
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
mă gîndesc: Ah! cît e de puternic destinul!" Panc., I, 15: "Și fără pază stă cel ce-i păzit de soartă; și cel bine păzit piere, dacă-l lovește soarta; trăiește și cel neocrotit și părăsit într-o pădure și piere în casă chiar cel bine ferit" (în: TH. SIMENSCHY, Tradiția învățăturii..., ed. cit., în capitolul final, intitulat: Din înțelepciunea indiană, p. 28 (156)). Cazi în foc, te-arunci în apă, Bei venin zeii de scapă, Dacă zeii ți-au menit
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
echilibrul ecologic care domnește în lume. Așa cum rezultăcând zice că: „Toate viețuitoarele pământului Te așteaptă ca să ledeschizi Tu mâna Ta ca să se sature de bunătăți, iar dacă îți întorcifața proniatoare ele tremură, iar de îți retragi Tu suflarea Ta, ele pier”(Psalm 104, 27). Credinciosul psalmist era deci convins că toată lu-mea este descoperită înaintea lui Dumnezeu în orice moment alexistenței sale și își primește existența de la El în permanență ca șicând ar crea-o în fiecare clipă<footnote Gerhard Von
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
Ioan 15, 14).Obiectul credinței este așadar Dumnezeu Tatăl și Hristos, FiulSău, pe care L-a trimis în lume pentru a ne elibera din robia păcatului și a morții prin jertfa Sa de pe cruce, iar noi crezând în El sănu pierim ci să avem viață veșnică (Ioan 3, 16). Psalmistul îl fericește,ca din partea lui Dumnezeu, pe bărbatul credincios care nu umblăîn sfatul celor nelegiuiți și nu se oprește pe calea celor păcătoși(Psalm 1, 1). Comentând acest text un exeget
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
deoameni, Stăpâne, strigăm și grăim: Sfânt ești și preasfânt și slava Taeste plină de măreție. Tu ai iubit atât de mult lumea Ta, că și peUnul-Născut, Fiul Tău, L-ai dat, ca tot cel ce crede în El să nu piară, cisă aibă viață veșnică. Și Acesta venind și toată rânduiala cea pentru noi plinind, în noaptea în care a fost vândut și mai vârtos Însuși peSine s-a dat pentru viața lumii, luând pâinea cu sfintele și preacuratele și fără
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
în căutarea unui medic pentru Ștefan. Ajunși la Nürnberg, cei doi sunt la un pas de a-și finaliza demersul (oprirea în orașul bavarez fiind confirmată și în documente: februarie 1502), dar misiunea eșua ulterior (s-a presupus că emisarii pier pe drumul de întoarcere, la fel și temerarul doctor Klingesporn, ce își asumase riscul călătoriei spre Moldova). Mai blândă se arată soarta cronicii: faptul că umanistul, medic și istoric, Hartmann Schedel, atras de manuscrisul „moldo-vlah” își comanda, expeditiv, o copie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286525_a_287854]
-
domeniul public al unei unități administrativteritoriale în domeniul public al statului se face, la cererea guvernului, prin hotărâre a consiliului județean, respectiv a Consiliului General al Municipiului București sau a consiliului local. Dreptul de proprietate publică încetează, dacă bunul a pierit ori a fost trecut în domeniul privat. Trecerea din domeniul public în domeniul privat se face, după caz, prin hotărâre a guvernului, a consiliului județean, respectiv a Consiliului General al Municipiului București sau a consiliului local, dacă prin Constituție sau
Sistemul administrativ românesc – inspiraţie franceză şi adaptare autohtonă by Dragoş Valentin DINCĂ () [Corola-publishinghouse/Science/208_a_439]
-
care se conturează suntem departe de atemporal și de universal, dar suntem în miezul unui umanism al prezentului. Capitolul 2 O morală saturată Există unele specii de adevăruri care dispar odată cu lumea morală, așa cum există unele rase de animale care pier în lumea fizică. Nu rămân din ele decât resturi ciudate, bune de așezat sub sticlă într-un cabinet de istorie intelectuală. Chateaubriand Renașterea a fost definită ca o transformare a moravurilor, a ideilor și sentimentelor. Într-o agitație intelectuală, politică
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]