7,819 matches
-
ale raidurilor erau aleși dintre ofițerii superiori. Așadar, la ora 8 dimineața, oră puțin probabilă pentru un raid, de gardă se aflau ofițeri de grad inferior. În acea dimineață s-a produs un fapt de necrezut, adevărat miracol (și nu singurul în acea zi memorabilă, ceea ce dovedește că uneori se petrec evenimente care nu au nicio explicație normală, nicio justificare logică). Deci, la ora 8, ofițerul de gardă, ca urmare a unei neatenții a lăsat ecranul nesupravegheat un timp nedeterminat. Revenindu
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
în aprilie 1977 cât mai stau aici... Mai am multe lucruri de făcut, aș putea spune că sunt abia la început. Totul merge foarte greu și foarte încet. În fiecare marți dimineață sunt la reuniunile de la "Vieilles Tiges", unde sunt singurul român și unde toți aviatorii francezi, mulți dintre ei cu mare renume, îmi acordă o deosebită atenție, aș putea spune chiar surprinzătoare. La 26 mai avem o adunare generală iar în iunie, o activitate mare: Salonul Aeronautic, Conferința Internațională de
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
va persista decenii în șir. În 1985, în frumoasa lucrare Inimi cât să cuprindă cerul patriei, Cornel Marandiuc rupe acest consemn tacit, amintindu-l elogios dar... numai sub numele de "comandant al Grupului 6 Vânătoare". Oricum, scriitorul arădean a fost singurul care, în toată perioada comunistă, a publicat ceva despre Dan Vizanty. După 1990, fiica sa Ana-Maria îl vizitează de câteva ori în auto-exilul său parizian, unde se simțea totuși foarte bine. Mai puțin Lou, care se recăsătorise cu un aristocrat
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
ale raidurilor erau aleși dintre ofițerii superiori. Așadar, la ora 8 dimineața, oră puțin probabilă pentru un raid, de gardă se aflau ofițeri de grad inferior. În acea dimineață s-a produs un fapt de necrezut, adevărat miracol (și nu singurul în acea zi memorabilă, ceea ce dovedește că uneori se petrec evenimente care nu au nicio explicație normală, nicio justificare logică). Deci, la ora 8, ofițerul de gardă, ca urmare a unei neatenții a lăsat ecranul nesupravegheat un timp nedeterminat. Revenindu
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
el, desigur, avusese un rol politic și era deci considerat colaboraționist. Era cel mai în vârstă dintre noi toți și având o meserie în care nu eram complet profan și fiind, în același timp, și un om simpatic, a fost singurul cu care m-am înțeles și a lăsat o urmă în amintirea mea. Mult mai târziu am aflat că transferarea mea în noua închisoare nu era o simplă coincidență, ci era urmarea intervenției dnei Alice Văitoianu prin Crucea Roșie, care
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
miracol: nu numai că Vlad ieșea din pușcărie, dar mai eram și invitați să ne facem formalitățile de plecare! Plecarea era un lucru excepțional la începutul anilor ’60, când România prezenta imaginea unei lumi concentraționare, a unei țări complet ferecate. Singurii care plecau în vremea aceea erau persoanele oficiale, agenții regimului și emigranții evrei. În realitate, ceea ce ni se întâmpla ținea cu adevărat de o intervenție extraordinară a destinului în viețile noastre, datorită acelei rude franceze, acelui om extraordinar căruia îi
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
lucra de asemenea ca dactilografă într-o cooperativă specializată în transcrierea actelor oficiale. Altele, mai norocoase, făceau traduceri de cărți englezești, franceze, germane sau rusești,care erau foarte căutate. Dar lucrau ca „negri“ pentru traducătorii agreați de regim, care erau singurii cu „drept de semnătură“. Totuși, dreptul la muncă era garantat prin Constituția din 1948; în realitate, un mare număr de persoane care continuau să trăiască la București sau în orașul lor natal nu puteau fi angajate din cauza „originii sociale nesănătoase
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
ora 12,09 7. Frunza albastră Revăzând notițele pentru intervenția de astazi, am constatat că ea abundă În parafrazări, ca de exemplu: acum 100 și mai bine de ani, Hașdeu consacra un studiu expresiei “frunză verde” la români (de altfel singurii care o folosesc). Pentru cei mirați de citarea sau asocierea abia amintită, specific că Între el și mine e o singură legătură: originea basarabeană și spun asta știind că ai mei ascultă ca de obicei, de pe malul basarabean al Prutului
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
ale unui suflețel acoperit cu blăniță argintie și a celor trei zile de viață și luptă cu un destin potrivnic de care nu era vinovat el, ci noi, oamenii. A venit cu greu pe lume, prin cezariană și a fost singurul viu. Era o pisicuță, iar mezinul meu i-a găsit o doică care, subliniez, a acceptat-o; dar fără a apuca să vadă lumea, a pierit În palma fiului meu. O fi Îngropat-o desigur pe undeva; nu l’am
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
parcurge alte câteva milioane, zeci de milioane, chiar sute de milioane de ani de evoluție ulterioară a Vieții; adică, a Înzestrat-o cu compatibilitatea cu mediul. Și omul aplică aceleași metode, Însă rapid și realizând compatibilizarea nu cu mediul natural, singurul stabil, ori cu o evoluție În limite normale, ci cu un mediu artificial, ce trebuie el Însuși Întreținut/menținut Între limitele fixate tot de om. Poate expresia “a perverti o specie” zgârâie urechile. Să mă explic. Varianta domestică a unei
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
pe cea, cum Îi spun eu, verticală, a muntelui, celei orizontale a mării, deși ambele Înseamnă Viață și mai ales primordialul la care tânjim atâta; preferința se datorează poate șesului mărginit de stâncăriile Prutului din care provin. Și nu sunt singurul. Cine mai are astfel de preferințe? La asta am meditat În vârful muntelui, asta vă Împărtășesc și domniilor voastre. Căci unii vor fi observat că pomeneam de licheni În vârful muntelui, dar tot de ei, cu alte ocazii, peste tot. Și
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
au lipsit câteva zile din penitenciar, Andreica observând demoralizarea cu care s-au întors, prin contrast cu elanul și voioșia cu care plecaseră, ceea ce sugera că ei se așteptau la o eliberare. După acest episod și-au intensificat încercările, dar singurii care au cedat insistențelor au fost doi moldoveni, Ioan Lupeș și Petrică Măzăreanu, spre surprinderea colegilor. La începutul lui iulie 1950, Spirea Dumitrescu a fost înlocuit cu un alt director, Negulescu, după ce Burada dispăruse și el din Târgșor. În curând
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
Totuși, Virgil Maxim observa că, în primăvara lui 1952, Mărtinuș și Livinschi apăreau mai rar în închisoare și păreau timorați. Din martie, când Mărtinuș și Livinschi au fost duși și ei pentru cercetări la Ministerul de Interne, Juberian a rămas singurul care se manifesta împotriva rezistenților. Uneori îi mai pedepsea pe cei care se împotriveau ideilor sale, cu ajutorul administrației, trimițându-i în izolare, dar este sigur că din decembrie 1951 nu s-au mai aplicat torturi în scopul obținerii informațiilor. Alexandru
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
în cazul primei acuzații, condamnarea lui a fost diferită: 6 ani de muncă silnică și confiscarea averii. Practic, toți cei patru oficiali au fost condamnați doar pentru favorizarea crimelor de acte de teroare, negându-li-se, astfel, rolul de sforari. Singurul care nu a primit circumstanțe atenuante a fost doctorul Viorel Bărbosu (întâmplător sau nu, singurul care nu avea legături cu Securitatea). Învinuit inițial pentru crima de favorizare a crimelor de acte de teroare și acte de pregătire la acte de
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
confiscarea averii. Practic, toți cei patru oficiali au fost condamnați doar pentru favorizarea crimelor de acte de teroare, negându-li-se, astfel, rolul de sforari. Singurul care nu a primit circumstanțe atenuante a fost doctorul Viorel Bărbosu (întâmplător sau nu, singurul care nu avea legături cu Securitatea). Învinuit inițial pentru crima de favorizare a crimelor de acte de teroare și acte de pregătire la acte de uneltire contra securității interne a RPR, i s-a schimbat încadrarea, fiind, în cele din
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
ori Ion Munteanu, veniți din alte camere. L-au găsit aici pe 'Gioga' Parizianul, care era tot vânăt, învelit în cearșafuri ude, și care l-a îndepărtat ferm pe Mihai Iosub, venit să îl întrebe ce se întâmplase cu el. Singurii care au vorbit cu nou-sosiții au fost liderii camerei, îndeosebi Virgil Bordeianu, care a încercat să îl tragă de limbă pe tizul său. Deși și-au dat seama că se întâmplă ceva în celulă, nu și-au imaginat ce va
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
Pitești: în timp ce o persoană îi spunea povestea ticluită de autorități despre Pitești, alta îl întreba a doua zi detalii despre poveste. Când această metodă nu funcționa, era bătut la tălpi. Nu este greu de presupus că Voinea nu a fost singurul dintre cei anchetați asupra cărora s-au făcut presiuni de acest tip. Mai mult decât atât, anchetatorul i-ar fi mărturisit că istoria se va scrie după cum vor dori comuniștii, fiindcă dosarele vor fi ținute până la moartea victimelor, care nu
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
nevoie de pragmatismul latin, nu-l avem. Am fost, suntem și vom rămâne un popor tributar modelelor spre care ne uităm în lume. Nu avem forța maghiarilor, forța polonezilor, forța grecilor. Răspunsul pe care am încercat să-l dau: suntem singurii care și-au păstrat statul din vechime; această păstrare a dus la negociere, la tranzacționalism. Ceilalți au luptat sau au emigrat. Noi suntem cum suntem: un popor nu doar deștept, cum sunt latinii, ci și inteligent, însă, spuneam, superficial. În
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
și alta. Sigur, este dobândită, fiind în definitiv vorba despre o adaptare la condițiile noastre istorice. În conferință eu pledam pentru bășcălia ca o soluție inventată, pe locul unde se bat munții în capete. Problema este că nu suntem noi singurii care ne-am dezvoltat în condiții istorice grele și nu toate popoarele care s-au dezvoltat în condiții istorice grele s-au comportat în acest fel. Cu siguranță este ceva și din felul nostru de a fi. Mă gândeam inclusiv
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
însemna numai critica învățământului tradițional care a conferit un rol exagerat intervențiilor pedagogice, ci și abordarea realistă a tendințelor extreme reprezentate de concepția potrivit căreia studiul făcut de elevi este suficient prin el însuși și izolat de predare, copilul fiind singurul responsabil de comportamentul și de rezultatele sale școlare. Sloganul derivat din aserțiunile anterioare, „copilul este obiect și subiect al educației”, dincolo de realitatea pe care o exprimă, denotă și un mare grad de utopie. Deși uzitat des, s-a constatat că
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
și descreșterile Imperiului Otoman, introd. edit., București, 1999, Opere, vol. I: Divanul. Istoria ieroglifică. Hronicul vechimei a romano-moldo-vlahilor, introd. edit., București, 2003 (în colaborare cu Stela Toma și Nicolae Stoicescu), București, 2003; Dante, Opere minore, introd. edit., București, 1971; Pentru singurul țiitorul gând, în Crestomație de literatură română veche, îngr. I. C. Chițimia și Stela Toma, III, Cluj-Napoca, 1989; Paisie Velicikovski, Cuvinte despre ascultare, postfața edit., București, 1997; Românii în reînnoirea isihastă, Iași, 1999; Cele mai frumoase rugăciuni ale ortodoxiei pe slovă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286061_a_287390]
-
Dumnezeu, pentru păcatele lor. Într-adevăr, așa este, ei și-au otrăvit singuri apa, din ignoranță și suferă consecințele. Păcatul acestor oameni este ignoranța și neștiința. Ignoranța și neștiința lor îi îmbolnăvește și-i omoară, nu Dumnezeu. Ei nu sunt singurii vinovați. O parte din vină aparține și celor care iau abandonat în ignoranță și neștiință și nu le-au transmis din cunoștințele lor. Ignoranții trebuie să dorească și să accepte învățătura. Și în vecinătatea cimitirelor, pânza de apă freatică conține
APOCALIPSA ESTE ÎN DERULARE by NARIH IVONE () [Corola-publishinghouse/Science/810_a_1736]
-
elaborat pentru Comisia Antisărăcie și Promovare a Incluziunii Sociale CASPIS și difuzat prin site-ul instituției sub titlul Romania rurală de azi: ocupare neagricolă și navetism.. Prelucrarea diferitelor baze de date, analiza și interpretarea lor au fost realizate de autor, singurul responsabil în acest sens. Instituțiile implicate în furnizarea datelor sau în solicitarea studiului nu sunt în nici un fel responsabile de modul de prelucrare a datelor sau de concluziile analizei. Principalele sigle și baze de date folosite în material sunt menționate
[Corola-publishinghouse/Science/2157_a_3482]
-
pe o hartă "deșertul", "muntele", nu i-a împiedicat câtuși de puțin pe exegeți să gloseze asupra simbolisticii vinului și a singurătății. Laice sau nu, științele despre religie discută chestiuni de datare, niciodată de localizare (sociologul memoriei Maurice Halbwachs e singurul care a făcut excepție, înainte de război, cu a sa topografie a Evangheliilor, lucrare care n-a mai fost reeditată). Datarea pe scaunul curúl, localizarea pe un taburet. Poate că, pentru un creștin, aceasta reprezintă o precauție plină de înțelepciune. Când
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
persoană vie pentru un miliard de oameni. Doctrina lui este dintre acelea pe care ți le însușești înainte de a le înțelege sau, poate și mai bine spus, care pot fi înțelese fără măcar să fi fost concepute riguros. El nu e singurul care beneficiază de acest plus de existență recompensă a unui minus de teorie. Să ne gândim la aureola unui Budha sau a unui Confucius, ba chiar și la aceea a unui Gracchus Babeuf sau a unui Che Guevara. În cultura
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]