5,138 matches
-
management și leadership. Nu de puține ori cele două noțiuni se suprapun. De exemplu, Warren Bennis în cartea sa “On becoming a leader”, considera că liderii în afaceri se simt confortabil acolo unde este ambiguitate și haos. La răndul său, Henri Mintzberg în lucrarea “Managerial work” din 1973 afirmă că un manager se delectează în sisteme complexe și misterioase, în care ordinea este cel mai adesea absentă. Dacă și unul și altul Ăliderul și managerul ) se simt bine în situațiile de
Leadershipul în unitățile de învățământ preuniversitar by Albu Liliana () [Corola-publishinghouse/Science/1615_a_3089]
-
Totuși multe organizații care oferă training folosesc etaloanele altora și ne spun că trebuie să ne dezvoltăm, de pildă, potențialul de “figură reprezentativă” sau cel pentru negociere. De fapt, rolul de “figură reprezentativă” este unul dintre rolurile manageriale identificate de Henri Mintzberg, făcănd acum parte din teoria clasică a managementului. De îndată ce încearcă cineva să ne modeleze în ceva ce nu suntem, acel cineva încearcă să ne controleze-lucru ce provine din paradigma managementului. De aici se naște și întrebarea: ce cunosc, de
Leadershipul în unitățile de învățământ preuniversitar by Albu Liliana () [Corola-publishinghouse/Science/1615_a_3089]
-
Cézanne. Peisaje, București, 1967; Cécile Goldscheider, Rodin. Perioadă 1840-1886, București, 1967, Rodin. Perioadă 1886-1917, București, 1968; Eugen Ionescu, Teatru, I-II, București, 1968-1970, Jocul de-a măcelul, București, 1973; Romain Gary, Prima dragoste, ultima dragoste, pref. Romul Munteanu, București, 1968; Henri Perruchot, Gauguin. Tahiti, București, 1968; E. Lafuente Ferrari, Velásquez. Infanți și infante, București, 1968; J. E. Muller, Klee. Figuri și măști, București, 1969, Pictură modernă, vol. IV: De la cubiști la primii abstracți, București, 1969; H. Chevalier, Pictură modernă, vol. V
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285183_a_286512]
-
realități sociale" [p.60]. Baudelaire detașează modernul de temporal pentru a face din el o "manieră". Această interpretare a modernității ca mod de gândire sau de acțiune se sustrage definiției sale cronologice 12. Mai aproape de tradiția baudelairiană apare definiția lui Henri Meschonnic, care combină într-o oarecare măsură și modernitățile despre care vorbește Matei Călinescu, înțelegând modernitatea că spirit al timpului, ca valoare, ca ansamblu de valori [p.24]13. Baudelaire inventează un sens nou al modernității prin raportarea la viață
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
și prin viciile sale. Eroismul modern este un eroism al disperării și al suferinței. Walter Benjamin, pe urmele lui Baudelaire, constată că eroul este veritabilul subiect al modernității. Timpului modern îi place să se recunoască în figură unui erou, constată Henri Meschonnic [p.19,106]. Eroul modern este un tip nou, divizat, nesigur și inconstant, o figură mixtă de nepăsare și energie, precizează și Miguel Abensour [p.45-46], care, cum arată Baudelaire, nu mai are nimic din eroismul "de sânge și
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
cărui trăsături individuale sunt nesemnificative, a fost treptat înlocuit cu un caracter mediocru și prozaic. Reprezentanții grupului de la Medan aleg cu predilecție personaje care nu se deosebesc cu nimic, caracterizarea operându-se prin selecția "trăsăturilor neesențiale". În mod paradoxal, constată Henri Mittérand [1994, p.5] în cartea sugestiv intitulată L'Illusion réaliste, operele realiste cele mai mari nu au eroi anonimi, în ciuda originilor lor sociale, ci un protagonist excepțional (Julien Sorel, Vautrin) sau, cel putin, individualizat prin destinul său. Odată cu dramă
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
prestigiul subiectului Parizienei a fost exploatat de o literatura de circulație largă (istorii moralizatoare, exerciții practice de naturalism etc.) cu denumiri care intrigă: Leș Parisiennes fatales (Edouard Cavailhon, 1889), Celles qui osent (René Maizeroy, 1883), Une femme fin du siècle (Henri Datin,1893) și altele. Ca personaj artistic, Pariziana nu a devenit subiect de cercetare. Bineînțeles, vom găsi diferite aspecte ale Parizienei abordate tangențial în cercetările despre femeie ca personaj literar, dar nu atestam nici un studiu și nici un articol care ar
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
de théâtre prolongeait le monde réel, dans une farce grave" [Nana, p.147]. Zola pătrunde în culisele actrițelor de meserie și ale virtuții, descoperind contrastul între aparentă și esență lor, ipocrizia persoanelor "comme îl faut", si simulacrele ieftine ale actrițelor. Henri Mitterand [Zola, 1990, p.36-37], exeget consacrat al operei lui Zola, îl compară pe scriitor cu un regizor, constatând că unitatea de decupare la Zola nu este evenimentul, ci gestul, vorbirea; spațiul global este înlocuit prin aspectele sale succesive, localizării
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
de decupare la Zola nu este evenimentul, ci gestul, vorbirea; spațiul global este înlocuit prin aspectele sale succesive, localizării abstracte a acțiunii autorul substituindu-i o serie de vederi diferențiate, cu mișcare panoramica, cu variații ale profunzimii câmpului etc. Tot Henri Mitterand vorbește și despre punerea în scenă cvasifilmică a spațiilor complexe [1987, p.154, 156]. Criticul Denis Bertrand folosește pentru creația zolista formulă sintetică "vaste scénographie du visible" [1992, p.187]. În naturalism, textul are o poziție "spectaculara", un caracter
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
al lui Zola, legătura cu cotidianul. Teatrul sau este lipsit de efecte de teatru și, conform esteticii naturaliste, este o "felie de viață", realitatea socială nefiind decorul, ci chiar subiectul. În acest context am dori să menționam și comedia lui Henri Becques La Parisienne, pentru că este reprezentativă pentru subiectul cercetat și pentru că piesa este considerată și astăzi una din cele trei sau patru mari opere dramatice ale secolului [v.Roger, 1970, ț.2, p.863]. Comedia La Parisienne reprezintă o situatie
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
universul artistic femeia pariziana este calificată că tip distinct. Dramaturgia a dat și alte tipuri ale femeii franceze moderne. Din această perioadă vom menționa L'Aventurière, 1848 de Augier, La veuve și Leș Honnêtes femmes, 1880, La Dupe, 1891 de Henri Becques. Românul și dramaturgia perioadei cercetate posedă o vizibilă organizare dramatică, oferind imaginea dinamică a unei societăți întruchipate în figuri reprezentative, printre care femeia pariziana este una centrală. Putem conchide că la sfârșitul secolului al XIX-lea teatrul determina înțelegerea
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Paris, 1970 LOTMAN, Yuri, Pușkin, Sankt-Petersburg, 1995 LUKÁCS, Georg, Balzac et le réalisme français, La Découverte / Poche, Paris, 1999 LYOTARD, Jean-François, Postmodernul pe înțelesul copiilor, Apostrof, Cluj, 1997 MAJAULT, L.; MORIN, Violette, Un mythe moderne. L'Érotisme, Paris, 1964 MALET, Henri, Le Baron Haussmann et la rénovation de Paris, Editions Municipales, 1973 MANOLESCU, Nicolae, Metamorfozele poeziei. Metamorfozele românului, Polirom, Iași, 1999 MANOLI Ion, Cuvantul poetic francez, Știința, Chișinău, 1979 MANOLI Ion, Lexica potențială a limbii franceze contemporane. Teoria. Dinamicul. Specificul, Știința
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
notre temps et Zola, Garnier, Paris, 1972 MELIC-SARCHISOVA, Nina V., Conțepția celoveka i tvorceschii metod Emilea Zolea, Dagknogoizdat, Mahacicala, 1975 MÉRÉ, Antoine Gombaud, Leș Conversations, 1668, în Oeuvres complètes, 3 vol., C.-H. Boudhors, Leș Belles Lettres, Paris, 1930 MESCHONNIC, Henri, Modernité. Modernité, Gallimard, Paris, 1998 MICHAUD, Guy, Esquisse de l'ethnotype françis, în La mentalité française. Analyse et textes, Klincksieck, Paris, 1967, p.19-32 MICHAUD, Stéphane, Idolatrie, în DUBY, Georges; PERROT, Michelle, Histoire des femmes en Occident. Le XIXe siècle
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
XIXe siècle, ț.4, Plon, Paris, 2002, p.147-173 MILLIOT, Vincent, Paris en Bleu. Images de la ville dans la littérature de colportage (XVIe-XVIIIe siècles), Parigramme, Paris, 1996 MIRAUX, Jean-Philippe, Le personnage du român. Genèse, continuité, rupture, Nathan, Paris, 1997 MITTERAND, Henri, L'Illusion réaliste. De Balzac à Aragon, P.U.F., Paris, 1994 MITTERAND, Henri, Le Discours du român, P.U.F., Paris, 1980 MITTERAND, Henri, Le regard de Zola, în Europe, n°468-469, aprilie-mai, 1968, p.182-199 MITTERAND, Henri, Le
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Images de la ville dans la littérature de colportage (XVIe-XVIIIe siècles), Parigramme, Paris, 1996 MIRAUX, Jean-Philippe, Le personnage du român. Genèse, continuité, rupture, Nathan, Paris, 1997 MITTERAND, Henri, L'Illusion réaliste. De Balzac à Aragon, P.U.F., Paris, 1994 MITTERAND, Henri, Le Discours du român, P.U.F., Paris, 1980 MITTERAND, Henri, Le regard de Zola, în Europe, n°468-469, aprilie-mai, 1968, p.182-199 MITTERAND, Henri, Le regard et le signe. Poétique du român réaliste et naturaliste, P.U.F., Paris
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Paris, 1996 MIRAUX, Jean-Philippe, Le personnage du român. Genèse, continuité, rupture, Nathan, Paris, 1997 MITTERAND, Henri, L'Illusion réaliste. De Balzac à Aragon, P.U.F., Paris, 1994 MITTERAND, Henri, Le Discours du român, P.U.F., Paris, 1980 MITTERAND, Henri, Le regard de Zola, în Europe, n°468-469, aprilie-mai, 1968, p.182-199 MITTERAND, Henri, Le regard et le signe. Poétique du român réaliste et naturaliste, P.U.F., Paris, 1987 MITTERAND, Henri, Le român et șes territoires. L'espace privé
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
MITTERAND, Henri, L'Illusion réaliste. De Balzac à Aragon, P.U.F., Paris, 1994 MITTERAND, Henri, Le Discours du român, P.U.F., Paris, 1980 MITTERAND, Henri, Le regard de Zola, în Europe, n°468-469, aprilie-mai, 1968, p.182-199 MITTERAND, Henri, Le regard et le signe. Poétique du român réaliste et naturaliste, P.U.F., Paris, 1987 MITTERAND, Henri, Le român et șes territoires. L'espace privé dans "Germinal", P.U.F., Paris, 1987 MITTERAND, Henri, Zola. L'Histoire et la
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
du român, P.U.F., Paris, 1980 MITTERAND, Henri, Le regard de Zola, în Europe, n°468-469, aprilie-mai, 1968, p.182-199 MITTERAND, Henri, Le regard et le signe. Poétique du român réaliste et naturaliste, P.U.F., Paris, 1987 MITTERAND, Henri, Le român et șes territoires. L'espace privé dans "Germinal", P.U.F., Paris, 1987 MITTERAND, Henri, Zola. L'Histoire et la fiction, P.U.F., Paris, 1990 MITTERAND, Henri; BECKER, Colette; LEDUC-ADINE, Jean-Pierre. Genèse, structure et style de "La
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
aprilie-mai, 1968, p.182-199 MITTERAND, Henri, Le regard et le signe. Poétique du român réaliste et naturaliste, P.U.F., Paris, 1987 MITTERAND, Henri, Le român et șes territoires. L'espace privé dans "Germinal", P.U.F., Paris, 1987 MITTERAND, Henri, Zola. L'Histoire et la fiction, P.U.F., Paris, 1990 MITTERAND, Henri; BECKER, Colette; LEDUC-ADINE, Jean-Pierre. Genèse, structure et style de "La Curée", P.U.F., Paris, 1990 MONTALBETTI, Christine, Le personnage, Flammarion, Paris, 2003 MONTANDON, Alain, Dictionnaire raisonné
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
român réaliste et naturaliste, P.U.F., Paris, 1987 MITTERAND, Henri, Le român et șes territoires. L'espace privé dans "Germinal", P.U.F., Paris, 1987 MITTERAND, Henri, Zola. L'Histoire et la fiction, P.U.F., Paris, 1990 MITTERAND, Henri; BECKER, Colette; LEDUC-ADINE, Jean-Pierre. Genèse, structure et style de "La Curée", P.U.F., Paris, 1990 MONTALBETTI, Christine, Le personnage, Flammarion, Paris, 2003 MONTANDON, Alain, Dictionnaire raisonné de la politesse et du savoir du Moyen Age à nos jours, Seuil, Paris
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
VIANU, Tudor, Filosofia culturii și teoria valorilor, Nemira, București, 1998 VLADIMIROVA, M. M., Românii țicl A. Zolea "Rugon-Maccarî", Izdatelistvo Saratovskogo Universiteta, Saratov, 1984 VLĂSCEANU, Lazăr, Erving Goffman și dramaturgia socială, în GOFFMAN, Erving, Viața cotidiană că spectacol, București, 2003 WEINBERG, Henri, Le style et la thématique de l'intimité chez Zola, Union Générale d'éditions, Paris, 1978 WEISBERGER, Jean, L'Espace romanesque, L'Age d'homme, Lausanne, 1978 ZAFIU, Rodica, Diversitate stilistica în română actuala, Editura Universității din București, 2001 ZAMFIR
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
tous à l'envi! Tout ce que nous lui donnerons, elle nous le rendra en plaisirs. Cette maîtresse chérie est une reine, qui rend tour à tour rois ou dieux chacun de șes amants" [1990, p.1139]. 99 Dramaturgul american Henri Milller scrie: La première chose qui frappe, à Paris, c'est que l'air y est imprégné de sexualité. On la trouve partout et en tout, le plus naturellement du monde, en toute gaieté, en toute innocence, si je puis
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
ils ne trouvaient plus rien à se dire" [Zola, La Сurée, p.277]. 260 "Elle était devenue toute blanche, prise d'un froid mortel, à la pensée de quitter Paris. Mon Dieu! s'en aller și loin, si loin! perdre Henri tout d'un coup, laisser leurs amours sans lendemain! C'était en elle un țel déchirement, (...) et sur să pauvre figure maigrie, dont la fièvre brûlait leș joues, l'espoir d'une vie nouvelle rayonnait. Mais Hélène n'écoutait plus
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
dont la fièvre brûlait leș joues, l'espoir d'une vie nouvelle rayonnait. Mais Hélène n'écoutait plus, révoltée et méfiante, persuadée maintenant que tout le monde s'entendait, l'abbé, le docteur Bodin, Jeanne elle-même, pour la séparer d'Henri" [Zola, Une page d'amour, p.319]. 261 "Ce dimanche-là, par un ciel orageux des premières chaleurs de juin, on courait le Grand Prix de Paris au bois de Boulogne" [Zola, Nana, p.340]. 262 "Leș amazones passaient, minces et
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
adorait, c'étaient leș manifestations délicates, leș demi-confidences, leș allusions discrètes, l'agenouillement moral; et elle déployait vraiment un tact et une adresse exceptionnels pour obtenir de șes admirateurs cette réserve dans l'expression" [Maupassant, Notre cœur, p.84]. 322 "Henri qui la poursuivait dans la salle à manger, avec leș mêmes mots: "Je vous aime... Je vous aime", dont la répétition prenait en elle la sonorité continue d'une cloche. (...) Îl avait parlé et îl parlait toujours, îl surgissait obstinément
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]