4,916 matches
-
Mohamed El-Zohairy. „Blocarea Internetului a fost cea mai stupidă mișcare pe care regimul putea s-o facă. A dat revoluției o atenție mediatică uriașă, care n-ar fi fost posibilă altminteri“, îi scria acesta. Într-unul dintre mesaje, El-Zohairy, un imigrant egiptean din Canada care a decis să meargă la Cairo și să ia parte la protestele din Piața Tahrir, povestea despre faptul că guvernul încerca să controleze informațiile și să bage zâzanie între protestatari folosindu-se de televiziunea și presa
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
au folosit de serverele puse gratuit la dispoziție de YouTube și cam asta a fost. Social media oferă aceleași oportunități tuturor, fie că vorbim de o trupă celebră din SUA, de niște actori trecuți, faimoși odată, din Marea Britanie, de un imigrant din Spania, de un grup de tineri ziariști idealiști din București sau de un agent de vânzări din Cluj. Iar partea cu adevărat fascinantă e că nu ai neapărat nevoie ca în prealabil să fi produs ceva excepțional. Spre deosebire de Coldplay
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
pistrui. Dacă era binedispus, putea să-i facă pe cei din jur să râdă cu lacrimi, imitând felul de-a vorbi al vreunui negustor ambulant din piața Mahane Yehuda, jucând rolul lui Abba Eban1 adresându-se unui public format din imigranți Într-o tabără de tranzit, la Beit Lid, sau analizând Întâmplător impactul unui articol al lui Fima despre Albert Camus. Uneori Își deschidea inima și povestea În fața soției și a prietenilor despre propriile sale cuceriri. Vorbea cu voioșie, cu bun-simț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
om bun și generos. Toată viața bătrânul donase banii pentru orice scop care i se părea drept sau emoționant. Era membru al multor comisii, comitete, organizații, colective și asociații. Participa permanent la colecte publice În favoarea celor fără locuințe, a noilor imigranți, a bolnavilor și a celor care necesitau operații complicate În străinătate, pentru reconstituirea ruinelor istorice, pentru achiziționarea de terenuri În Teritorii, editarea volumelor memoriale, construirea de cămine pentru copii abandonați sau femei maltratate. Susținea artiștii săraci și Încetarea experiențelor pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
dintre ei condamnați la moarte - literalmente - din cauza așteptării Îndelungate a unei operații urgente, iar asta fiindcă cele două părți nu reușiseră să ajungă la o Înțelegere În privința folosirii sălilor de operație În ture. Sau indiferența față de suferința șomerilor, a noilor imigranți, a femeilor maltratate. Sau umilințele impuse bătrânilor fără locuință, handicapaților mintal, celor singuri și sărmani. Dar mai presus de toate, animalitatea noastră se manifestă prin grosolănia agresivă de care ne lovim zi de zi În birouri, pe stradă, la rând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
secunde, o diafragmă acționată de un piston împingea aburul prin gaură. Ce țară, ce oameni, să își folosească inteligența în astfel de scopuri! Acum era și el unul dintre ei. În acea dimineață coborâse în port de pe pasarela vasului ca imigrant, un nou-venit, un expatriat. O oră mai târziu ieșise de la punctul vamal sută la sută american. Nici nu a fost nevoie să mintă. Tot ceea ce a trebuit să facă a fost să tacă. Petrecuse aproape 25 de luni, mai exact
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
ajungeți să credeți că nu suntem altceva decât groapa de gunoi a întregii lumi. Te face să te întrebi pentru ce au luptat băieții noștri. A pus ștampila pe certificat. Cred că mi-au trecut prin mână o sută de imigranți în dimineața asta și cred că sunteți singurul pe care l-aș lăsa să se însoare cu soră-mea. Mi-a făcut cu ochiul și mi-a întins documentul. Luați-l, domnule van Pels. Luați-vă bunul nume olandezo-american și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
în care simțeam că o să mă înec. Apoi am văzut-o pe ea. De fapt, am recunoscut-o. Era fata de la pavilionul vămii, deși ei nu i-am spus asta. Voiam să trec drept un om de lume, nu un imigrant care tocmai a coborât de pe un vapor. — Vrei să știi la ce m-am gândit când te-am văzut prima dată? avea să mă întrebe ea mai târziu, când stăteam înlănțuiți pe canapeaua de brocart auriu din sufrageria părinților ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Când a spus-o astfel, chiar m-am simțit diferit. Dar tot nu i-am spus nimic despre faptul că o văzusem în pavilionul vămii. Era bine să fii diferit. Să fii un mucea era cu totul altceva. Să fii imigrant era o condamnare la moarte sau așa credeam eu pe atunci. Ne plăcea să stăm în săli de cinema întunecoase, umerii ei netezi se adăposteau în curbura brațului meu, genunchiul meu în flanelă gri - am spus că hainele sunt cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Walter Veltroni, se plânge de emigrația română din Italia și declară că „75,5% din totalul arestaților din perioada ianuarie-august la Roma sunt români“. Partide extremiste de dreapta din Italia organizează manifestații împotriva românilor. În august 2007 o baracă de imigranți de la periferia orașului Livorno a ars și patru copii țigani au murit în incendiu. O grupare extremistă italiană, GAPE (Grupul Armat de Epurare Etnică, un nume foarte europeană a revendicat incendiul, deși nu l-a provocat, și, din câte scriu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
concretă. Mai mult gura de noi - iar aici proverbul autodenigrator își arată partea lui bună. Ca să nu-mi nimicesc imaginea frumoasă pe care o am despre Italia, aș fi fost dispus să cred că problemele pe care le pun românii imigranți sunt gigantice, chiar și într-o țară unde mafiile locale controlează bucăți bune din țară, ucigând și șantajând fără grijă. Dar îmi amintesc acum de un text al unui reporter italian, Fabrizio Gatti, apărut în numărul 60 din „Lettre International
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
șase dimineața la zece seara și îi plătesc, în cazurile fericite în care îi plătesc, cu cincisprezece, douăzeci de euro pe zi. Cine îndrăznește să protesteze este bătut cu bare de fier. Câțiva au făcut plângere la poliția din Foggia... imigranții au fost arestați și expulzați... Alții au fugit... Câțiva, până la urmă, au fost prinși. Pe alți câțiva i-au omorât“. Cu complicitatea poliției, sub dominația legii tăcerii, cu patroni care le cer imigranților să se culce cu prietenele și soțiile
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
au făcut plângere la poliția din Foggia... imigranții au fost arestați și expulzați... Alții au fugit... Câțiva, până la urmă, au fost prinși. Pe alți câțiva i-au omorât“. Cu complicitatea poliției, sub dominația legii tăcerii, cu patroni care le cer imigranților să se culce cu prietenele și soțiile lor, cu muncitori bătuți și uciși... ce mai, ca în Europa civilizată! Ce să mai zic? Presupun că trebuie să căutăm un alt model pentru europenizarea rapidă a României. Și pe ici, pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
New York Înaintea oricărei scrisori de la ai ei, pornită spre Chicago. Numai că Încotro anume să-i Îndrepte mai Întîi pe ceasornicari? Chicago era nu nu mai un oraș mare, dar se lățise mult În ultima vreme, se ridicaseră numeroase fabrici, imigranți cu nemiluita, business peste business. Tălmaciul a cercetat-o și el pe Floare cu vreo două-trei Întrebări cu privire la bărbatu-său, că ce anume lucrează, pentru cine și de cîtă vreme... — Basu-i iriș, a proclamat ea cu mîndrie, Îi iriș și
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
o cadă mare cu gura-n jos și cu dobașu’ lîngă ei“. Nea Snaco trompetistul apăsase fără să vrea pe o clapă a memoriei mele și făcuse să-mi defileze din nou pe dinainte sala de bal subpămînteană a muncitorilor imigranți din urmă cu un secol. Am Înțeles că tocmeau alămuri și tobe, dar pe ce fel de muzică or fi dănțuit ei la 1907? Din cîntările americane ale Floarei, am reținut o bucată ritmată pe care am asimilat-o mai
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
nu tăcusem În cartea aceea de povestiri. Dar Sanda m-a liniștit, dezvăluindu-mi că, navigînd pe internet pe urmele unei informații despre Statuia Libertății, dăduse peste situl ellisisland.org, iar acolo, nimerind Întîmplător peste tabele interminabile cu nume de imigranți debarcați În insulă, nesperînd totuși să dea șase șase, Își Încercase norocul cu numele străbunei ortografiat În fel și chip. O găsise. M-am pus și eu pe căutat și am avut confirmarea. Într-adevăr, de pe vasul Pannonia, În iulie
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
În fața noastră... — Păi, dacă e adevăr istoric, să facă alții calcule, a conchis ea. Am mai studiat o dată situl organizației care se ocupa de insula Ellis. O descoperisem acolo pe mama Floare dintr-o mulțime de 25 de milioane de imigranți intrați prin această poartă a Americii Între 1900 și 1920. Pe lîngă admirația față de meticulozitatea americană (jos pălăria pentru cine se gîndise să-i numere bob cu bob și să nu-i lase pradă uitării pe toți cei ce meșteriseră
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
și vreo șase ai ei. Mr. George, după stabilirea lui la Chicago, nu se des păr țise cîțiva ani buni de fabrica irlandezului. Ba la rîndu-i, și Mrs. Flory lucrase Într-un fel pentru „basul iriș“. Acesta Își adăpostea muncitorii imigranți Într-un șir de case de lemn, mai bune decît multe dintre cele pe care le lăsaseră ei prin locurile de obîrșie. Pomean izbuti cumva să vorbească cu el, cerîndu-i să-i Închirieze una dintre acele barăci ca nevasta lui
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
și pe muscali și că nenorocirea nu va ține mult. În Încheierea fiecărei scrisori, pînă și-n cea de război, spunea că are să vină și el din nou la America. La două-trei luni de la primele bubuituri de tun asupra Europei, imigranții de la pensiune prinseră a se grupa mai strîns În jurul viselor naționale și În funcție de alianțe. Multe s-au schimbat Însă. Parcă nu mai era aceeași veselie la sfîrșit de săptămînă, cînd, odată cu dolarii, venea și butoiul cu bere. Domnul O’Leary
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
polonezii mergînd cu bățul pe hartă tot spre vest, a spus doar atît: „PÎnă acolo-i și mai multă apă!“ În 1917, la intrarea Statelor Unite În război, guvernatorul din Illinois și ziarele au Început să caute vorbitori ai tuturor graiurilor imigranților În vederea propagandei pentru Înrolarea În armata americană și trecerea oceanului În Europa. Au dat și de Mrs. Flory, au dus-o la Întîlniri publice unde ea, de pe o scenă, „o bină“, cum obișnuia să spună, Îi În demna pe români
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
ce poate să fie un popor unit, liber În țara lui. și ce mai contează atunci dacă afli că Hanawi nu s-a născut de fapt pe vreuna dintre insulele acestea Îndepărtate, ci la Malang, Într-o familie prosperă de imigranți chinezi!? N-a crescut cu dialectul aspru al insulei Perdo, cu vocale Înfundate și cu consoane accentuate, ci cu javaneza, În forma ei solemnă, pentru a nu mai pune la socoteală idiomul care avea să devină indoneziana standard și nici
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
mai trebuie să mă întorc. Ei știau că eram superdisponibil. În vremea aceea, eram ca un doctor care făcea toate gărzile, nu eram căsătorit, nu aveam prieteni și cu bonusurile pe care le primeam îmi rotunjeam perfect veniturile mele de imigrant. De aia am și rămas în India. Ei au fost mai impresionați de franceza vorbită de mine, care li se părea perfectă într-o țară în care toată lumea vorbește mai mult engleza, pe care ei abia o rupeau, l-am
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
real, sau unul inventat de mine, ca să mă dau mare în fața ta, a lumii, sau chiar a mea. Multă vreme am deschis televizorul dimineața, ca să aflu ce se mai întîmplă în lume. Mă interesau toate știrile, pe vremea cind proaspăt imigrant la Paris, îmi doream și să învăț cât mai repede limba, dar și să mai aflu ce se mai întîmplă prin România. Așteptam de pomană deoarece, în afară de reportaje făcute pe blat, o dată pe an, nu primeam nimic. Eu tot așteptam
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
stânele noastre cu foarfecul. După ce am primit actele, mi-am luat rămas bun de la „tatăl” Abdullah, căci așa-i mai spuneam, m-am urcat în avion cu direcția Canberra, capitala Australiei. Ajuns pe pământul făgăduinței, la serviciul de primire a imigranților, am dat fără să vreau peste alt noroc, peste o româncă funcționară acolo. Ea mi-a povestit pe scurt când și cum a plecat legal, prin căsătorie, cu mulți ani în urmă cu un australian venit la noi în țară
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
mai pierdu vremea. - Noi, cei din galaxia Căii Lactee, am fost surprinși să descoperim, atunci când am ieșit în spațiu, că ființele umane, de diferite culori, locuiau pe majoritatea planetelor locuibile - pretutindeni! - De curând - continuă el - am aflat că suntem descendenții unor imigranți din galaxia voastră. Se spune că un câmp energetic dăunător se abătuse asupra acelei galaxii. Atunci s-au construit milioane de navete spațiale. Fiecare conținea doi bărbați și două femei aflați în stare de viață latentă și dotați cu sisteme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]