4,917 matches
-
bunica lui, să facă orice; chiar se schimbase În bine, după multă vreme, e drept. Dacă nu cumva și el o stricase nițel pe bunică, urcînd-o prea des pe motocicletă și coborînd-o, uneori, prin cine știe ce bar de noapte, pivniță sau pușcărie cîndva, cocoțînd-o acolo, alături, pe un scaun Înalt, să vadă și ea că viața de noapte nu era chiar ușoară. Cu baba la iarmaroc! - lui Thomas Îi plăcea nemaipomenit. O privea cum gustă din votcă, cum trage din țigară, Sodoma
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
cuțit!“, a continuat inspectorul. „E la morgă!... Ai distrus două vieți... trei, pentru că, de-acum, ce viață mai are mama? Puștiul va fi, probabil, condamnat la moarte... Sau pe viață... Și tu ești un om terminat. Pedofilii sfîrșesc rău În pușcărie!... Dacă, mai Înainte, nu o să fii castrat... Există o lege aproape uitată, În California... Un ziarist a propus deja... «Cu toată ura am făcut-o!», a zis puștiul. «Un străin; tot timpul mi-a fost potrivnic! Știa că nu sînt
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
o și ajuți... Adică, lunar... Asta va stabili o instanță... Sau te angajezi În fața unui notar... Ann e minoră... S-ar putea, altfel, să ai probleme mult mai mari... Nu ar fi bine pentru nimeni... Nu de un tată În pușcărie au nevoie copiii noștri. Ai mei, ai Maricrisei, al Annei. Numai ai noștri, tu nu vei fi tată niciodată!... Tu, părinte?! Ce să-ți Înveți odraslele?! Ai prins studențașii ăștia, le Împui capul cu textele filozofilor tăi, sau ce-ar
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
satul, ultimii ani de totalitarism, relația cu filosofia și, mai ales, primele întâlniri cu „Westul”. Noi suntem „restul” față cu „Westul”. Relația cu Vestul este una de tânjire, șoc, admirație și resentiment. Sunt poveștile sfâșierii între autohtonism și globalizare, între pușcăria generalizată a ultimului deceniu de comunism și ușa deschisă vraiște spre o lume care nu ne înțelegea și ne era încă aproape neinteligibilă. Mircea și cu mine ne-am (re)cunoscut ca exemplare ale aceleiași specii din primele ceasuri ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
de postsocialist. Făceam parte din familii care nu pierduseră pe nimeni din cauza comunismului și nici mare lucru, mai mult, ignoram complet existența „pierderilor colaterale” cum cinic sunt numiți acum oamenii inocenți, terminați pentru diferite cauze, adică uciși sau închiși în pușcării. Nu știam nimic despre asta, cu excepția vagă legată de „frații” bunicii mele din Oastea Domnului. Nu știam că avem de ce să fim fundamental supărați. Pentru noi, porcăria a început după ’71, când bestia din Împușcatul a prins o bucată zdravănă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
martori”. Problema mea este să reconstruim, cât putem, exact anii de care nu se ocupă acum mai nimeni, de parcă împușcarea lui Ceaușescu a înmormântat toată perioada 1965-1989. Centrul de obsesie s-a mutat în tranziție tot pe „obsedantul deceniu”. Ca și când pușcăria generalizată a anilor ’80 nu a existat. Ea este însă vie încă în mulți dintre noi. Poate de aceea ne comportăm ca niște deținuți stătuți care au scăpat de după gratii și își exercită libertatea violând, scuipând, producând deșeuri și exhibându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
înainte de a muri? După moartea lui, bunicu’ a trebuit să se retragă de la Școala Normală de la Orăștie, din lipsă de bani. Și așa am mai rămas o generație țărani. Pe unu’ dintre frații lui bunicu’ mi-l amintesc bine. Făcuse pușcărie cu deținuții politici, după ’48, ieșise școlit, citea Scânteia, duminica în drum, pe vremea când alții o foloseau să-și împacheteze slănina. „Tu nu pricepi nimic, bă, din ce scriu ăștia, râdea el de câte unu’. Ce știe mocanu’ ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
de tren. Săptămâna trecută au mai găsit oamenii niscai țuică în beci. Au băut-o ca înainte de apocalipsă. El a sărit cu pumnii, ea cu cuțitul. El e în spital, înjunghiat în burtă. Poveste banală de tranziție către niciunde (citește: pușcărie, spital, mormânt) pentru cei mai mulți din categoria asta. În acest caz însă a intervenit providențial sora lui I., o învingătoare a tranziției, și le-a așezat măcar fata pe o cale. Cred că obsesia mea cu egalitatea de șanse vine mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
doctoratul cu Nicolai Hartmann, a publicat multă istoria filosofiei, a făcut cursuri cu sală plină - dar nu la băieții lui dom’ Nae Ionescu, ci la Conservator, a fost, în felul ei, o mare și admirabilă feministă raționalistă, a stat în pușcării comuniste. Colegii nu au vrut. Cine o știe pe Alice Voinescu? Cine o știe pe Florica Neagoe? Bine că-i știm pe Lascăr Catargiu și o întreagă șleahtă de conservatori, pe făcăturile actuale, pe orice purtător de nădragi care a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
mă bucur de ea, așa puțintică cât mai e, adică să îmi cat de muncă în liniște, că mi-o mai dă gheavolu la noi la cooperativa A’Nastasia. Sâmbătă a venit Kelly și am intrat în procedura: babele la pușcărie. Ne-am așternut pe vorbit la ora 13 și ne-am întrerupt la 18,30, cu ochii mari și mirați, aproape de timpul când aveam întâlnirea pentru cină cu prietenii ei. Rar m-am simțit mai confortabil în povestitul în limba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
noroaiele de pe ulița noastră, bucuroasă că sunt vie și că îmi mângâi din priviri grădina în fiecare dimineață. O femeie răscoaptă. Mi-am început viața într-un sat din Transilvania, în finalul „obsedantului deceniu” proletcultist, când comuniștii torturau oameni în pușcării și eu habar nu aveam, dar plângeam la cinci ani după „holda de peste vale”, când mi-a luat-o CAP-ul. Mi-am făcut școala într-un oraș siderurgic, muncitoresc, pe când se consolida comunismul și exista un progres economic. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
a trimis el o scrisoare după alta, reproșându-mi, așa cum o făcuse și șahul, faptul de a-mi petrece viața printre necredincioși? Ar fi trebuit să mă mulțumesc să-i răspund: dacă n-ați fi transformat frumoasele noastre ținuturi În pușcării, n-am fi avut nevoie să ne găsim refugiu la europeni! Dar m-am muiat și m-am lăsat Înșelat. Am venit la Istanbul, și iată rezultatul. În disprețul regulilor ospitalității, acest om pe jumătate nebun mă ține prizonier. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
a vreunei entități necunoscute și pe deasupra, și periculoase, este strict interzisă. Făcându-ne să dăm ca din întâmplare peste acest semnal, Compania avea acoperire legală, dat fiind că întoarcerea noastră cu vietatea nu era "intenționată"... Iar în timp ce noi zăceam în pușcărie, autoritățile se întrebau: ce facem cu creatura? Și atunci specialiștii Companiei își ofereau cu generozitate serviciile, însoțite, se înțelege, de câteva plocoane judicios distribuite! Și dacă aveam noroc, Compania ne plătea o cauțiune pentru a ne scoate din pușcărie și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
în pușcărie, autoritățile se întrebau: ce facem cu creatura? Și atunci specialiștii Companiei își ofereau cu generozitate serviciile, însoțite, se înțelege, de câteva plocoane judicios distribuite! Și dacă aveam noroc, Compania ne plătea o cauțiune pentru a ne scoate din pușcărie și avea grijă de soarta noastră când ieșeam la judecată și nevinovați și proști. Ceea ce suntem! ― De ce? întreba Lambert. De ce nu ne-ai avertizat? De ce nu trebuia să știm adevărul despre operația asta? ― Pentru că v-ați fi putut opune, explică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
ar influența, sper. Știu ce se vorbește despre cei ca mine. Nu degeaba mi-a cerut mucoasa aceea să-i arăt legitimația, să mă deschei la pantaloni. Știu ce se spune despre cei ca mine. În loc să fie la azil, la pușcărie, la crematoriu... lucrează la un hotel, au contacte cu străinii. Acum, când n-ai voie să vorbești cu un străin nici pe stradă, nici dacă te întreabă cât e ceasul!... Adică, n-am voie să vorbesc cu mine însumi, închipuiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
place gazetarilorgăozari (cum i-a numit Președintele țării). Văd că Alina Herescu, celebra criminală, joacă Într-o piesă la Iași (firește, la Penitenciar, nu la Național!) și a anunțat că va scrie una, nu peste multă vreme. Fan Fan, „rechinul pușcăriilor”, a publicat cîteva volume (deși e analfabet!), unul din ele lansat cu tam-tam chiar de Mircea Dinescu! CÎnd eram profesor de actorie la Timișoara, am avut un student cu nume sîrbesc, care nu a terminat anul I, fiind arestat. În
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
să-l joc eu!” -Îi spunea mereu, Radu Beligan), dramaturgul Baranga, care-i oferea Marcelei Rusu, la fiecare 100 de reprezentații cu o comedie de-a sa, un lanț de aur, actorul cvasi-necunoscut azi, G.Popa Mijea, care-a făcut pușcărie fiindcă a spus un banc, Ștefan Tăpălagă carentr-o scenă emblematică din Scapin, ca să ia aplauze, Îl bătea...pe bune, pe autorul cărții, Bibanu talent extraordinar care „n-a citit zece cărți În viață”, dar a ajuns profesor universitar, Silviu Stănculescu
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
Kama, Mondo muștar, Mara aspirator, Ion aparat de fotografiat, Turturică - șapcă”...Să-ți tot stea gîndul la spectacole, În asemenea condiții! Altă relatare cutremurătoare: Într-o zi, actorul nostru se-ntîlnește cu peruchera de la Teatrul Mic, care avea soțul, actor, În pușcărie, fiindcă... a spus un banc, la restaurant:” N-am mai auzit, În ultimul timp, de o condamnare a unui actor. Pe vremuri, da! Au fost mulți care au făcut Închisoare politică. Am auzit de Ion Omescu, de Benedict Dabija, de
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
foștii politicieni de odinioară de la vârf. Era tânăr Băcănel pe-atunci, când se sfârșise cu politicienii de demult, nu ajunsese chiar la vârf, se gudurase mai pe la poale. Totuși avea prestigiul că fusese printre mai marii Vechiului Partid Istoric. Făcuse pușcărie din gros, scăpase, se potolise. Măturase o vreme străzile în mahalaua Brandaburlenilor, apoi intervenise Macatist și-l angajaseră marcator silvic. La cei peste șaizeci de ani ai săi, umbla cu toporișca prin pădurea de la Obancea, ciocănea și cresta copacii, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
dulapul pe lângă care dispăruse adineauri insul acela roșcovan. Ridică de câteva ori din umeri, ca și cum s-ar fi certat cu cineva care îl tot dojenea. - Părinte, eu te-am chemat să fii de față la evenimentul cu oasele recepționate de la pușcărie, tocmai pentru că te știu creștin și de-al nostru. Cu ascultare serioasă. Să mă ajuți, respectiv să mă susții la dispozițiile mele. Să procedăm cu tact și bunăvoință. Că dacă era să o luăm legal și motanmo, respectiv cum ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
veniseră de cu seară și ocupase toată zona. A ieșit cu înghionteli și huiduituri. A venit și jandarmii călare de i-a împrăștiat. Ce-a mai fost... Eram în vacanță atunci... - O fi fost la opoziție, pă vremea lor. Dar pușcăria i-a unit, când a fost să fie. Știi ce ideologie îți dă pușcăria? Ai să te miri părinte, dar îți bagă în oase o ideologie mai tare chiar ca convingerile pe care le-ai avut în libertate. Deci, respectiv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
A venit și jandarmii călare de i-a împrăștiat. Ce-a mai fost... Eram în vacanță atunci... - O fi fost la opoziție, pă vremea lor. Dar pușcăria i-a unit, când a fost să fie. Știi ce ideologie îți dă pușcăria? Ai să te miri părinte, dar îți bagă în oase o ideologie mai tare chiar ca convingerile pe care le-ai avut în libertate. Deci, respectiv, dacă îl aduceam pe Băcănel, mai stăteam eu acuma cu matale la povești de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
înserărilor. Se ținea însă drept, cu un fel de semeție a lujerului de porumb desfrunzit, fără știuleți, ars de brumă. Murise și femeia care îi ținea menajul, Caliopeea Pârțângău, o rudă îndepărtată a maestrului avocat Pârțângău. La ultima eliberare din pușcărie i-o adusese în casă chiar avocatul. Băcănel intenționase chiar să se căsătorească oficial cu Caliopeea, dar femeia tot îl amâna din motive numai de ea știute. De câtva timp, se aciuase pe lângă el o tinerică, Mantinela, din neamul Brandaburlenilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Căzuse pe Timotei nenorocul să descopere toată tăreșenia. Cum nu se puteau găsi alți vinovați, indicațiile de la partid fiind clare, nicio urmă de fraudă, doar neglijența în serviciu a magazionerului, Dominic a fost ridicat și condamnat la ani grei de pușcărie. Timotei primise mai multe mesaje prin care era avertizat că el va fi primul pe care se va răzbuna Tănase, în momentul liberării. Lângă Dominic, Gasperină Brandraburlea, valutistul, agita un steag tricolor, cu stema decupată. Pancovici avea și cu Gasperină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
ce făceați. Puteam să vă nenorocesc, bă, o vorbă de spuneam cui trebuia... Da mi-a fost rușine de ăi bătrâni, că erau oameni gospodari. Chiar și tactu’, Sorine, de l-am dus acu la groapă. Ce dacă a făcut pușcărie?! L-a înjurat pă Dej, atunci cu colectiva și a plătit. Da tușă-ta Rela știi cu ce se ținea? Ai întrebat la Prefectură, așa de-o curiozitate? Sau mai sus, la ai voștri, la partid, ai întrebat? - Emilian, zău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]