45,986 matches
-
al Universității Harvard. Această strategie este utilă În primul rând pentru a pune capăt violențelor și pentru a Încheia un acord politic cu caracter permanent după Încetarea ostilităților. Totuși, ea presupune o viziune foarte restrânsă asupra conflictelor și implicit asupra păcii, care este conceptualizată În mod negativ, ca absență a tensiunilor violente. O asemenea perspectivă nu ia În considerare atitudinile părților implicate pe parcursul conflictului și nici cauzele acestora. În plus, prin aceea că În procesul de negociere este implicată doar o
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
acțiune. Tabelul 12.5. rezumă principalele elemente ale acestor strategii, prezentând și relațiile dintre ele și posibilele tipuri de diplomație implicate În gestionarea conflictelor. Tabelul 12.5. Abordări ale teoriei conflictelor 12.3.3. Gestionarea conflictelor din perspectiva studiilor privind pacea În prezent, strategiile dezvoltate din perspectiva studiilor privind pacea sunt cel mai utilizat set de metode de gestionare a conflictelor. Principiile acestora au fost formulate În sfera politică de către secretarul general al ONU, Boutros Boutros-Ghali. El a prezentat În 1992
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
strategii, prezentând și relațiile dintre ele și posibilele tipuri de diplomație implicate În gestionarea conflictelor. Tabelul 12.5. Abordări ale teoriei conflictelor 12.3.3. Gestionarea conflictelor din perspectiva studiilor privind pacea În prezent, strategiile dezvoltate din perspectiva studiilor privind pacea sunt cel mai utilizat set de metode de gestionare a conflictelor. Principiile acestora au fost formulate În sfera politică de către secretarul general al ONU, Boutros Boutros-Ghali. El a prezentat În 1992 un raport (O agendă pentru pace) prin care milita
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
perspectiva studiilor privind pacea sunt cel mai utilizat set de metode de gestionare a conflictelor. Principiile acestora au fost formulate În sfera politică de către secretarul general al ONU, Boutros Boutros-Ghali. El a prezentat În 1992 un raport (O agendă pentru pace) prin care milita pentru consolidarea capacității Organizației Națiunilor Unite de gestionare a conflictelor și de menținere a păcii internaționale. Pentru aceasta, raportul propunea o serie de strategii cu privire la diplomația preventivă, precum și la realizarea, menținerea și consolidarea procesului de pace (ONU
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
fost formulate În sfera politică de către secretarul general al ONU, Boutros Boutros-Ghali. El a prezentat În 1992 un raport (O agendă pentru pace) prin care milita pentru consolidarea capacității Organizației Națiunilor Unite de gestionare a conflictelor și de menținere a păcii internaționale. Pentru aceasta, raportul propunea o serie de strategii cu privire la diplomația preventivă, precum și la realizarea, menținerea și consolidarea procesului de pace (ONU, 1992). Această perspectivă a fost recunoscută de majoritatea comunităților academice și de mediul politic drept una foarte utilă
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
pentru pace) prin care milita pentru consolidarea capacității Organizației Națiunilor Unite de gestionare a conflictelor și de menținere a păcii internaționale. Pentru aceasta, raportul propunea o serie de strategii cu privire la diplomația preventivă, precum și la realizarea, menținerea și consolidarea procesului de pace (ONU, 1992). Această perspectivă a fost recunoscută de majoritatea comunităților academice și de mediul politic drept una foarte utilă pentru analiza și intervenția În conflictele internaționale. De asemenea, transformările ce au caracterizat sistemul ONU de gestionare a conflictelor au fost
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
idee nouă, fiind, de pildă, tema principală a Congresului de la Viena din 1815 și principiul major al Cartei Națiunilor Unite. Totuși, după Încheierea Războiului Rece, ea a devenit o prioritate În relațiile internaționale (Dwan, 2002). Prin rapotul O agendă pentru pace (1992), ONU a redefinit diplomația preventivă În acest nou context și a identificat cinci instrumente pentru a o pune În practică. Acestea sunt: 1) măsuri pentru crearea unui climat de Încredere; 2) crearea și dezvoltarea de rețele de informare și
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
mai multe etape ale prevenirii conflictului. Wallensteen și Möller (2003), de pildă, propun un model În trei etape, potrivit căruia, din această perspectivă, apariția unei situații conflictuale este urmată de o dinamică pozitivă și apoi de procesul de consolidare a păcii. Avantajul major al acestei strategii este că are În vedere gestionarea pașnică a conflictelor Înainte de o potențială escaladare violentă, diminuând astfel suferința umană și efectele distructive. Totuși, există În permanență problema momentului intervenției (Înainte ca situația conflictuală să escaladeze prea
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
forme avansate. În plus, odată cu declanșarea „războiului Împotriva terorismului”, după 11 septembrie 2001xe "11 septembrie 2001", comunitatea internațională a devenit mult mai interesată de o abordare mai restrânsă, coercitivă și de scurtă durată a conflictelor decât de prevenirea acestora. Menținerea păcii Aceasta este o strategie de intervenție a unei terțe părți prin care părțile implicate sunt separate pentru a le controla acțiunile, cu scopul de a preveni sau pune capăt violențelor dintr-un conflict (Burgess și Burgess, 2003). Obiectivul major este
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
și Burgess, 2003). Obiectivul major este deci Împiedicarea unor noi violențe. De regulă, aceasta se realizează cu acordul părților implicate și este atributul unor forțe militare sau de poliție. În mod tradițional, ONU trimite astfel de trupe de menținere a păcii (Căștile albastre). Înainte de sfârșitul Războiului Rece, literatura de specialitate era dedicată studiilor de caz și istoricului misiunilor ONU, În general la persoana I, ca narațiuni ale persoanelor participante la procesul de pace. În anii ’90, odată cu creșterea numărului de misiuni
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
ONU trimite astfel de trupe de menținere a păcii (Căștile albastre). Înainte de sfârșitul Războiului Rece, literatura de specialitate era dedicată studiilor de caz și istoricului misiunilor ONU, În general la persoana I, ca narațiuni ale persoanelor participante la procesul de pace. În anii ’90, odată cu creșterea numărului de misiuni, se poate observa o mai mare atenție acordată analizei, unele cazuri, ca de pildă intervențiile din Somaliaxe "Somalia", Bosnia, Congo și Sierra Leonexe "Sierra Leone", fiind extrem de relevante pentru a evalua dinamica și
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
de misiuni, se poate observa o mai mare atenție acordată analizei, unele cazuri, ca de pildă intervențiile din Somaliaxe "Somalia", Bosnia, Congo și Sierra Leonexe "Sierra Leone", fiind extrem de relevante pentru a evalua dinamica și problemele misiunilor ONU de menținere a păcii. În prezent, cea mai importantă contribuție din perspectiva politicilor publice este Raportul Brahimi (ONU, 2000), care propune unele măsuri pentru Îmbunătățirea acțiunilor Națiunilor Unite În acest domeniu. În mediul academic, astfel de preocupări sunt manifestate de Departamentul de Studii privind
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
În prezent, cea mai importantă contribuție din perspectiva politicilor publice este Raportul Brahimi (ONU, 2000), care propune unele măsuri pentru Îmbunătățirea acțiunilor Națiunilor Unite În acest domeniu. În mediul academic, astfel de preocupări sunt manifestate de Departamentul de Studii privind Pacea (Universitatea din Bradford, Marea Britanie), Henry L. Stimson Center (SUA), Consorțiul de Cercetare a Conflictelor (Universitatea din Colorado, SUA) și de Pearson Peacekeeping Centre (Canadaxe "Canada"). Durch (1993), precum și Woodhouse, Rambotham și Hansen (2004) au contribuit semnificativ la dezvoltarea acestei direcții
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
semnificativ la dezvoltarea acestei direcții de cercetare. Există, de asemenea, un jurnal prestigios dedicat subiectului, publicat de Routledge la Londra (International Peacekeeping), precum și un anuar publicat de Martinus Nijhoff În Boston (Yearbook of International Peace Operations). Strategia de menținere a păcii are avantajul că pune capăt violențelor și Încurajează crearea unor canale de comunicare Între combatanți. Totuși, dacă nu este folosită complementar cu alte abordări, nu poate elimina sursele conflictului, acesta continuând să se dezvolte chiar dacă, inițial, doar În formă latentă
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
unor canale de comunicare Între combatanți. Totuși, dacă nu este folosită complementar cu alte abordări, nu poate elimina sursele conflictului, acesta continuând să se dezvolte chiar dacă, inițial, doar În formă latentă. Reconcilierea O a treia metodă de intervenție pentru restabilirea păcii este de a negocia o soluționare a conflictului, punând În chestiune chiar problema aflată În dispută. Aceasta este o strategie de asociere prin care sunt cooptate Împreună guvernele sau liderii politici pentru a dezbate o posibilă rezolvare a conflictului. Acțiunile
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
printre cele mai cunoscute instituții de cercetare (inclusiv participatorie) a acestui subiect se numără Centrul pentru Soluționarea Conflictelor de la Universitatea din Bradford (Marea Britanie), Centrul African pentru Soluționarea Constructivă a Disputelor (Africa de Sud), International Peace Academy din New York, Institutul Universitar pentru Studierea Păcii și Conflictelor din Granada (Spania), Institutul Internațional de Studii privind Pacea din Oslo și Institutul Internațional de Studii privind Pacea din Stockholm. Acesta din urmă publică un anuar În care sunt prezentate cele mai recente evoluții În domeniu (SIPRI Yearbook
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
subiect se numără Centrul pentru Soluționarea Conflictelor de la Universitatea din Bradford (Marea Britanie), Centrul African pentru Soluționarea Constructivă a Disputelor (Africa de Sud), International Peace Academy din New York, Institutul Universitar pentru Studierea Păcii și Conflictelor din Granada (Spania), Institutul Internațional de Studii privind Pacea din Oslo și Institutul Internațional de Studii privind Pacea din Stockholm. Acesta din urmă publică un anuar În care sunt prezentate cele mai recente evoluții În domeniu (SIPRI Yearbook). Această strategie este strâns legată de strategia de stabilizare a conflictelor
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
din Bradford (Marea Britanie), Centrul African pentru Soluționarea Constructivă a Disputelor (Africa de Sud), International Peace Academy din New York, Institutul Universitar pentru Studierea Păcii și Conflictelor din Granada (Spania), Institutul Internațional de Studii privind Pacea din Oslo și Institutul Internațional de Studii privind Pacea din Stockholm. Acesta din urmă publică un anuar În care sunt prezentate cele mai recente evoluții În domeniu (SIPRI Yearbook). Această strategie este strâns legată de strategia de stabilizare a conflictelor potrivit triadei Reimann. Ea se adresează sferei politico-diplomatice și
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
Ea se adresează sferei politico-diplomatice și are drept principal scop rezolvarea conflictului prin dialog la nivelul cel mai politizat de intervenție (diplomație de tip I). Prin această metodă, pot fi Întrerupte violențele directe Însă conflictele nu sunt neapărat eliminate și pacea nu poate fi restabilită pentru mult timp. Consolidarea procesului de pace Acesta este un proces de durată ce are drept scop modificarea atitudinilor negative și a structurilor socioeconomice, prin acțiuni concentrate asupra factorilor ce declanșează conflictele și asupra elementelor care
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
conflictului prin dialog la nivelul cel mai politizat de intervenție (diplomație de tip I). Prin această metodă, pot fi Întrerupte violențele directe Însă conflictele nu sunt neapărat eliminate și pacea nu poate fi restabilită pentru mult timp. Consolidarea procesului de pace Acesta este un proces de durată ce are drept scop modificarea atitudinilor negative și a structurilor socioeconomice, prin acțiuni concentrate asupra factorilor ce declanșează conflictele și asupra elementelor care pot aduce Împreună părțile aflate În conflict. De regulă, acest ultim
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
ajutorul structural, adică sprijinul pentru organizarea de alegeri libere, pentru crearea și consolidarea statului de drept și a societății civile, precum și pentru protejarea drepturilor fundamentale. În literatura dedicată subiectului, din perspectiva ONU, consolidarea este considerată o etapă a procesului de pace ce urmează etapelor de menținere a păcii și de reconciliere. Scopul său este facilitarea obținerii unei păci durabile prin instituții democratice. În schimb, din punct de vedere al teoriei conflictelor, consolidarea presupune transformarea pe termen lung a unui sistem violent
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
alegeri libere, pentru crearea și consolidarea statului de drept și a societății civile, precum și pentru protejarea drepturilor fundamentale. În literatura dedicată subiectului, din perspectiva ONU, consolidarea este considerată o etapă a procesului de pace ce urmează etapelor de menținere a păcii și de reconciliere. Scopul său este facilitarea obținerii unei păci durabile prin instituții democratice. În schimb, din punct de vedere al teoriei conflictelor, consolidarea presupune transformarea pe termen lung a unui sistem violent Într-unul bazat pe ideea pozitivă de
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
a societății civile, precum și pentru protejarea drepturilor fundamentale. În literatura dedicată subiectului, din perspectiva ONU, consolidarea este considerată o etapă a procesului de pace ce urmează etapelor de menținere a păcii și de reconciliere. Scopul său este facilitarea obținerii unei păci durabile prin instituții democratice. În schimb, din punct de vedere al teoriei conflictelor, consolidarea presupune transformarea pe termen lung a unui sistem violent Într-unul bazat pe ideea pozitivă de pace (Galtung, 1996)1. Așadar, este un proces care implică
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
și de reconciliere. Scopul său este facilitarea obținerii unei păci durabile prin instituții democratice. În schimb, din punct de vedere al teoriei conflictelor, consolidarea presupune transformarea pe termen lung a unui sistem violent Într-unul bazat pe ideea pozitivă de pace (Galtung, 1996)1. Așadar, este un proces care implică schimbări la diferite nivele (López, 2006), fie ele personale, relaționale, structurale sau culturale (Lederach, 1997), fie sociale (Rupensighe, 1995). Contribuțiile În domeniu sunt foarte variate provenind din mai multe arii de
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
Din perspectiva studiilor economice, subiectul este interesant pentru dimensiunea sa de dezvoltare, așa cum apare, de pildă, În rapoartele și cercetările realizate sub egida Băncii Mondiale. În schimb, sectorul non-guvernamental promovează societatea civilă ca actor major În procesul de consolidare a păcii. Din punct de vedere politic, această problematică generează un interes semnificativ pentru dezvoltarea unor structuri instituționale și legale care să permită o pace durabilă. În fine, studiile de securitate sunt preocupate de aspecte precum modalitățile de abordare a amenințărilor violente
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]