5,478 matches
-
l-a dat Dumnezeu, Îl anunță Sophie. Dacă vrei să pedepsești pe cineva, pedepsește-mă pe mine, dar nu o ființă nevinovată. Copilul are nevoie de un cămin și de un tată. Păcatele mele nu sînt ale lui. Te rog, Îndură-te de noi.“ Primele luni au fost anevoioase pentru amîndoi. Antoni Fortuny hotărîse să-și coboare soția la rangul de servitoare. N-au mai Împărțit nici patul, nici masa și rareori au schimbat vreo vorbă care să nu fie pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
cu toții au cuprinsu loc domnescu cu dughene și case ce-au făcut”. După pravilă, acestea trebuiau „să fie domnești, dar fiindcă dughenele ce-au făcut Sventîi Ioan și mănăstire Galata le-au făcu în dzilele altor domni, nu ne-am îndurat domniia mea...să le luăm domnești,...știind că la mănăstiri să cade a da și milui, iar nu a lua și a lipsi”. Ba mai mult, domnul a dat și mănăstirii „Sventîi Ioan” tot atât cât a apucat să ia
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
rătăcire coborând din alte zări. Ah, mi-ai spus atât de simplu că ți-i sete de iubire Neascultând decât șoptirea singuraticei păduri, Îți opreai cu mâna sânul și zâmbea a ta privire, Chinul depărtării noastre neputând să-l mai înduri. - Ha, ha, ha, râdea ecoul, de râdeam de-a ta plăcere, Între om și-ntre femeie mi-ai spus ura din trecut, Te-am lăsat să-nșiri povestea cu dureri și cu mistere Pentru mine, ca oricărui trecător necunoscut. Îți
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
poporul, țineți o adunare sfîntă! Aduceți pe bătrîni, strîngeți copiii, și chiar pruncii de la țîță! Să iasă mirele din cămara lui, și mireasa din odaia ei! 17. Preoții, slujitorii Domnului, să plîngă între tindă și altar, și să zică: "Doamne, îndură-Te de poporul Tău! Nu da de ocară moștenirea Ta, n-o face de batjocura popoarelor! Pentru ce să se zică printre neamuri: "Unde este Dumnezeul lor?" 18. Domnul a fost plin de rîvnă pentru țara Lui, și S-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85102_a_85889]
-
-Te de poporul Tău! Nu da de ocară moștenirea Ta, n-o face de batjocura popoarelor! Pentru ce să se zică printre neamuri: "Unde este Dumnezeul lor?" 18. Domnul a fost plin de rîvnă pentru țara Lui, și S-a îndurat de poporul Său. 19. Domnul a răspuns, și a zis poporului Său: "Iată, vă trimit grîu, must și untdelemn proaspăt, ca să vă săturați de ele, și nu vă voi mai face de ocară între neamuri. 20. Voi depărta de la voi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85102_a_85889]
-
le vânduse acasă pe bani buni. Atunci la început, după Revoluție, oamenii mai aveau încă bani adunați în perioada comunistă, când aveau ceva bani, dar nu aveau pe ce să-i cheltuie. Nu era nimic în prăvălii. La primul drum îndurase o rușine soră cu moartea. Ea, inginer agronom, premiată cu medalii internaționale pentru culturile de cereale, s-a amestecat cu bișnițarii numai să facă bani. Să aibă ce pune în gură. De când cu Marea Revoluție Mondială, soțul ei o ținea
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
au și alte bube în cap, sunt hărțuiți de securiștii întreprinderii să-și toarne colegii, unii se folosesc de ospiciu ca de un refugiu, alții sunt "împinși de la spate" acolo. "Ce să facă bieții oameni, zice un bășcălios, cum să înduri fericirea socialismului decât frecventând curvele, cârciuma ori balamucul?!". Tot atelierul de proiectare este cu ochii pe Dorin. Ce va face Dorin la apariția activiștilor, se întrebau unii, alții zâmbeau la gândul distracției care își aștepta, întâlnirea dintre Dorin și activiștii
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
că acolo nu puneau ei mâna pe vioară, concertul era al ei, în întregime al ei, și Doamne cum îi mai tihnea! În acele concerte își dădea drumul, se simțea liberă ca pasărea cerului, acolo era regina țigancă. Merita să îndure acest iad pentru a merge fie și doar până la Dijon. Cum punea piciorul peste graniță, cum era alt om. Dar și aici va trebui să-și găsească un culoar, să-și sape un culoar, să-și facă binele cu sila
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
în care s-a înfășurat. Nu l-a văzut de aproape zece luni. În acest timp a trecut prin toate suferințele iadului, de milioane de ori și-a spus "gata, s-a terminat", mai bine să moară decât să mai îndure o astfel de suferință, dar peste cinci minute se trezește căutând fel de fel de motive ca să îl caute la telefon, se trezește sperând că odată și odată se va întâmpla și minunea la care speră, să aibă o oră
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
vreme este atât de mare, încât i se face greață de ea însăși, de viață, de toate câte le vede în jur. Se consideră foarte puternică, dar gândul sinuciderii îi dă târcoale, i se pare o soluție, nu mai poate îndura durerea insuportabilă care i s-a instalat în coșul pieptului. Greața îi cuprinde toată ființa, o simte ca pe ceva iremediabil, ca o apă care îi macină măruntaiele, natura și oamenii i se par urâți, îngrozitori de urâți, se simte
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
de pe urmă, lucrurile nu se schimbă niciodată, ea nu este decât o țigancă reșapată și folosită ca atare, Doamne, de ce și-a făcut iluzii, dar nu și le-a făcut, pasiunea aceasta a căzut ca un blestem peste ea, a îndurat atâta durere și atâta umilință încât ar trebui să se vomeze, s-a și vomat de atâtea ori, zile, luni și ani a umblat în propria ei vomă, Aide se uită la ea cu privirea aceea sfioasă, durerea din privirile
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
galeriile lui Iar de foame, se poate răbda încă mult și bine, fiindcă, după cum s-a pomenit de la Domnul și Dumnezeul nostru, Mântuitorul Iisus Hristos, care a postit cu bucurie mare timp de patruzeci de zile și de nopți, om îndura și noi, fără cârtire, triștea noastră Și iar i-am zugrăvit situația noastră, că mai bună este decât a celor care fără de noroc au fost aruncați pe Ape sărate, iar așa, fiind ca noi, aici, e mai bine și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
de protecție, făcută din piele de vițel), s-a refugiat în stadola lui încăpătoare, unde începură, cu mare plăcere, a se scurge ceasurile sale de meștereală. Când Trandafira l-a fugărit să-i taie lemne pentru cuptor, abia s-a îndurat să lase șurubăitul. Tot la iuțeală, a silabisit și cartea poștală trimisă de Aurelian, cu mare dor de-acasă, înainte de Arhangheli. Măcar că-l furnica osteneala prin palme, nu a întrerupt lucrul, nici măcar ca să o întâmpine la poartă pe Caterina, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
și vremea nunților. Că la ei a stat din fiert zaibărul și ricadoanele alea... Că acolo, în țările calde, nu e ca la noi: iarna nici nu îngheață apa în cioburile ținute pentru curci, unele neamuri de păsări nu se-ndură să mai plece, încoace, spre noi, când se desprimăvărează, iar pepenii, portocalele, strugurii și alte poame nici nu prea au căutare, așa de mare-i roada anului! Vartolomei începu să cugete vârtos în mintea lui: nu știu cum de se întâmplă asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
la 5 noiembrie 1742 (7251) în această carte de volnicie. Mi-am aruncat privirea pe manuscris. Bătrânul și-a dat seama că sunt cam tulburat de cele scrise în cartea lui vodă. Cu voce domoală, m-a îndemnat. „Poate te înduri și îmi citești și mie, fiule.” Citesc cu înfiorare: „Carte de volnicie dumisale vel agă, să dea poruncă cu tărie tuturor aparilor domnești, boierești, mănăstirești, ca de s-ar întâmpla a să aprinde foc în oraș undeva, care să ferească
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
ar să fie de comedie! Anatol, n-am cum să scriu, frate... - Ia stai... îi vine o idee salvatoare amicului meu. Eu o s-apuc dintr-o parte, îi întind pielea și tu scrie repede. Acuma, cum ziceai că e? Muza îndură totul cu stoicism, dar când îi apucă unul dintre cele trei pliuri ale burții, începe se chicotească: - Stai, Anatol, hihihihi, mă gâdili...hihihi... - Paceauro, nu te mai zbuciuma și tu... Stai acolo, terminăm, facem poze și gata! Și tu, Tavi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
să faci pe cineva fericit! *** - Vax în general, nașpa-n particular, radios, minunat, înfloritor în momente bine determinate, aștept s-aterizeze pe toloacă, lângă observatorul astronomic, niște flăcăi din altă galaxie, să le iau un interviu în exclusivitate, poate se-ndură să mă plătească și pe mine cineva... izbucnește Sara la întrebarea mea de mătușă de treabă. Am spus-o, dar trebuia să-ncep de undeva și altceva mai bun nu m-am priceput. - Sara... mă opresc și-nghit. Sara, eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
ea știe cât se spetește să-mi pună de mâncare-n față, unui găligan ca mine, care nu știe altceva decât să vină plin de scaieți... „Doamneee, de ce m-ai mai făcut? Numai eu știu în viața asta cât am îndurat de la taică-tău, tu ce știi, că stai și râzi cu el. Numai eu știu câte-am înghițit...” Mai bine să-mi tragă Zagan vreo două. Nu strigă după taică-meu, nici măcar nu întreabă dacă-s acasă. A ajuns, mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
tâmple. Asta Îmi aducea aminte de ziua când mi se ceruse să scriu un raport despre retragerea trupelor irakiene, În timpul războiului iraniano-irakian, având la dispoziție doar câteva informații. Raportul acela mi se părea floare la ureche față de ce trebuia să Îndur acum. — Sistem... Într-adevăr vă pricepeți! Spusese asta ca să-mi facă plăcere, dar pe un ton care putea să Însemne și: „Uite! Nu-i așa că te bucuri că te-am lăudat? Ia dă tu din codiță ca un cățel și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
-i acorde atenție. Pe scurt, era o fată fără fumuri, sinceră cu ea Însăși, totul la ea venea În mod natural, dăruirea de sine pentru bărbatul pe care-l iubea, fără a avea impresia că face un sacrificiu sau că Îndură ceva neplăcut. Nu spun că aș fi un bărbat cu succes la femei, doar că ea era o fată tare bună. De ce v-ați despărțit? — Nu ne-am despărțit, În sensul clasic al cuvântului. Pur și simplu am Încetat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
se bate cuiele. Iată ce nu pot să accept. Iluzia Judecății de apoi ne predă istoriei cu mâinile legate, ne lasă la cheremul istoriei, să facă ce vrea din noi. Ea ne cere nu să înțelegem istoria, ci s-o îndurăm. Să ne resemnăm. Să credem că într-o altă lume vom fi răsplătiți pentru resemnarea noastră de acum. În felul acesta, ne trezim fără nici o apărare în fața nedreptăților. Mai mult, ne pomenim că Dumnezeu a trecut de partea celor care
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
lângă femeia pe care o iubeam, aveam deodată iarăși nostalgia să mă uit prin lupă. Asta nu înțelegeau femeile la mine. Ele vroiau neapărat să mă vindece de singurătate, când eu nu le ceream decât să mă ajute s-o îndur. Îmi spuneau: "Nu știi ce vrei". Dar, în realitate, ele nu înțelegeau ce vroiam eu. Dacă atunci când ardeam de nerăbdare să mă întorc la masa mea de disecție, una dintre ele încerca să mă rețină, socotind nevoia mea de singurătate
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
Vai, săracul de tine, ai fost aruncat din mașină, puteau să te omoare, să te mănânce lupii până aici, să-ți rupi vreun picioruș sau o mânuță lunecând de pe stânci. Dumnezeu ți-a îndrumat pașii spre noi, milostivul s-a îndurat de un suflet prigonit, năpăstuit, nevinovat. Îndelung Iubitorul ți-a scos în cale acest sfânt locaș, se vede că ești alesul lui, că te iubește ca pe propriul copil. Puteai să fii abandonat mai în vale sau mai în deal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
mină de creion. "Ochi de floare au fetițele tatii. Eu plec, trageți petalele peste iriși până mă întorc. Nu fiți triste!" Balamucul valuri până și-n conserva de pește. Șotronul fetiței peste șotronul paznicului, peste șotronul Geniei. Doamne, cum poți îndura o așa suprapunere de zăpezi! Ieri ai nins alb, pășeam ca o sanie cu tălpile lustruite. Credeam că acea spumă de înger mă va acoperi până la inimă, până la tâmplă, credeam că într-o dimineață mă voi trezi cel puțin om
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
primăvară, să-i roadă guzganii coaiele, să aibă și mănăstirea soprana ei. E plină strana de babe nefutute și de călugări găozari ce cântă ca din fundul butoiului. Cum zici matale, părinte Ilarion. De-i făcut pentru mănăstire, o să le îndure pe toate. De nu, o să umple lumea cu el, deși eu cred că în lume o să-l mănânce lupii cu tot cu opinci. Este strigător la cer, părinte: fratele Petru, rasoforul Petru, cuviosul Petru, mâine-poimâine primește semnele diaconiei, ale preoției... protosinghel, arhimandrit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]