7,741 matches
-
independență", iar cealaltă voit mai accesibilă, ușor arhaizantă și chiar puțin peltică: "a încercat să-i învrăjbească pe români contra străinilor"12. Narațiunea urma o logică a plauzibilului, pornind de la faptul istoric ușor de recunoscut și mergând spre comprimarea lui conceptuală. Revenea apoi cu alte exemplificări și informații lămuritoare: cine au fost cei numiți; ce au făcut și când; ce s-a întâmplat apoi cu ei în cazul disidenților, de pildă 13. Urmărind concis evoluția nivelului de viață până în prezent, se
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
În același spirit, au fost incluse opinii ale tinerilor despre subiecte controversate, cum ar fi șomajul, relaționarea cetățenilor din estul țării cu cei din vest, nostalgia față de unele realități din Germania democrată 118. Nici manualele occidentale, cu toată deschiderea lor conceptuală și ilustrativă, nu au reușit să surprindă o latură cu totul specială a vieții din timpul regimului comunist, umorul. În ciuda dogmatismului și a cenzurii, ironia nu a lipsit niciodată aici, având funcții politice și sociale mai complexe decât în Occident
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
prilej de haz" (Monica Lovinescu, Jurnal. 1981-1984, ediția a II-a, Editura Humanitas, București, 2003, p. 87). 74 Confuziile terminologice și investigațiile sumare au provocat însă reacții adverse. Încă din 1985, Monica Lovinescu sesizase la istoricii din exil o incoerență conceptuală dăunătoare, dublată uneori de atitudini excesiv pasionale, care aveau să se perpetueze și după căderea regimului Ceaușescu: "nu miturile sunt aici în discuție, ci mistificările, falsurile, legendele [sic!] istorice. Intervențiile interesante, deși Mihnea [Berindei] e prea pătimaș filoturc, punând în
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
London, 1991, p. 42. 113 Ibidem, p. 95. 114 Alain Choppin, Les manuels scolaires: histoire et actualité, Hachette, Paris, 1992, pp. 87-96, capitolul despre "L'édition scolaire aujourd'hui". 115 Vezi, în același sens, observațiile Mariei Todorova, care sugerează cedarea conceptuală a Estului în fața Occidentului: "imaginea existentă a unui socialism real este încă crucificată între discursul oficial, complet delegitimant, al statului socialist, și modelele [explicative] nu mai puțin improprii, dar încă supraviețuitoare, ale războiului rece" (traducere proprie) (Maria Todorova, Remembering Communism
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
statistice sau matematice etc.)49. În fine, dezbaterea a continuat până prin 1899, cănd Ernest Solvay își lua sarcina de a organiza Școală de Științe Politice și Sociale (École des Sciences Politiques et Sociales), care va fi fost apropiată că structura conceptuală de Școală Comercială (École École de Commerce) înființată tot de el, cinci ani mai tarziu (Ernest Solvay a înființat și Institutul de Sociologie în 1902)50. În fine, putem spune că fondarea Școlii de Științe Politice și Sociale cu cele
by Laurenţiu Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1076_a_2584]
-
unei opere-model, comunitatea științifică acceptă, implicit, și aplicațiile care rezultă. Repetate și asociate frecvent teoriei de referință, aplicațiile "exemplare" sînt încorporate în paradigmă. c) Concepție despre lume Teoria dominantă devine și un sistem de excludere: ea orientează și asigură coerența conceptuală a unei comunități științifice dar, în același timp, respinge alte variante explicative. Din acest punct de vedere, paradigma are o acțiune normativă și ideologică: ea nu se prezintă ca un corp de ipoteze, ci drept certitudini și credințe pe care
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
numește reglare heterometrică (intrinsecă), în opoziție cu reglarea homometrică (extrinsecă) de către numeroși factori neuro-umorali. Ca urmare, legea fundamentală a inimii (Frank-Starling) stabilește că ventriculul este capabil, în limite fiziologice, să pompeze tot sângele pe care îl primește. Diagrama presiune-volum este conceptual similară cu diagrama forță-lungime discutată în cazul mușchiului scheletic, cu cele două curbe care descriu tensiunea mecanică de repaus și pe cea totală la diverse lungimi ale mușchiului. In cazul de față curba diastolică este obținută măsurând presiunea telediastolică la
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2282]
-
curriculum realizat (efectuat) trebuie să fie în spiritul și litera curriculumului oficial. În contextul în care s-a produs o reformă care acționează atât în conținutul informațional și practic - aplicativ, cât și la nivelul elev-pedagog sunt necesare adaptări comportamentale si conceptuale adecvate. Lucrarea de față cuprinde date practice privind învățarea citirii și scrierii corecte la clasele I și a II-a. Astfel, studiul limbii române, cu toate valențele sale formativ-informative, capătă sensuri dinamizatoare, deoarece are misiunea de a-l învăța pe
ÎNVĂŢAREA SCRIERII CORECTE ÎN CICLUL ACHIZIŢIILOR FUNDAMENTALE (Clasele I – II) by IOANA CHICHIRĂU () [Corola-publishinghouse/Science/1291_a_1944]
-
avantaje cum ar fi : -oferă o imagine sintetică asupra domeniului de cunoaștere modelat prin intermediul didacticii obiectului de învățământ avut în vedere; asigură evidența unei dezvoltări progresive în achiziția de competențe de la un an de studiu la altul; reprezintă un instrument conceptual care oferă o hartă clară a evoluției capacităților copilului și posibilitatea stimulării acelor deprinderi insuficient dezvoltate; -creează premisele pentru deplasarea accentelor în activitatea didactică de pe transmiterea de informații pe aspectele formative ale predării învățării. Conținuturile sunt mijloace prin care se
ÎNVĂŢAREA SCRIERII CORECTE ÎN CICLUL ACHIZIŢIILOR FUNDAMENTALE (Clasele I – II) by IOANA CHICHIRĂU () [Corola-publishinghouse/Science/1291_a_1944]
-
și deduce soluții adecvate. Precizez că modelul didactic, funcție de specificul disciplinei de învățământ, este dependent de psihologia vârstelor, ceea ce ne determină să folosim, în clasele mici, cu precădere modele obiectuale, concrete, modele figurative (scheme, reprezentări grafice etc.) dar și modele conceptuale adecvate (simbolice, abstracte). Modelul figurativ îl folosim cu deosebire în perioada preabecedară, pentru însușirea conștientă a citit scrisului, prin formarea deprinderilor perceptive auditiv-fonetice și prin dezvoltarea capacităților analiticosintetice, urmărind ca elevii să sesizeze toate cuvintele din propoziție, fără nici o omisiune
ÎNVĂŢAREA SCRIERII CORECTE ÎN CICLUL ACHIZIŢIILOR FUNDAMENTALE (Clasele I – II) by IOANA CHICHIRĂU () [Corola-publishinghouse/Science/1291_a_1944]
-
imagologiei comparate o constituie realizarea efortului transdisciplinar și de sinteză necesar unificării unor optici, metode și concepte atât de diferite, care se focalizează totuși, deși din unghiuri diverse, asupra unei problematici comune. Printr-un travaliu de reunire a bagajului terminologic, conceptual și metodologic al științelor interesate În studiul alterități se poate imagina proiectul unei discipline de sinteză - cea mai potrivită denominație pare a fi cea de imagologie comparată - care ar beneficia de avantajul integrării contribuțiilor disciplinelor particulare, În beneficiul unei viziuni
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
de către acestea putem surprinde aportul specific al fiecărei discipline. Ulterior, plecând de aici, se poate continua cu identificarea punctelor comune, inițierea dialogului și a conlucrării metodologice, aplicarea transdisciplinară a tehnicilor și ipotezelor de lucru, stabilirea relațiilor de sinonimie terminologice și conceptuale, formularea concluziilor comune. Desigur, compartimentarea prea rigidă a contribuțiilor, În paragrafe dedicate În mod special literaturii comparate, psihologiei sociale și istoriei (necesară, altfel, din rațiuni evidente de organizare a expunerii), ar schematiza excesiv tabloul dinamic al constituirii imagologiei comparate, caracterizat
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
Le Bon XE "Le Bon" și constituind unul dintre deliciile istoriei mentalităților. Apreciind asemenea studii drept un bun câștigat al științei istorice, se poate afirma că ele nu pătrund totuși În profunzimea fenomenelor studiate, tocmai datorită unei retardări metodologice și conceptuale, din perspectiva raporturilor cu psihologia socială. Deși au fost socotite mult timp potrivite pentru gradul de cuprindere al viziunii istoricului, care se Îndreaptă mai ales asupra comportamentelor colective ale unor grupuri mari, și deși prezentau seducția unei interpretări globale, general-valabilă
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
model de analiză a unor date, dar simpla folosire a unor asemenea elemente, cu posibilități de aplicare, de altfel, destul de restrânse, nu reprezintă decât un Împrumut nesemnificativ de instrumentar metodologic, și nu o colaborare transdisciplinară veritabilă, capabilă să vehiculeze structuri conceptuale și perspective teoretice și metodologice În direcția imagologiei. De altfel, ideea potrivit căreia psihologia socială contemporană se ocupă exclusiv cu cercetări experimentale efectuate pe grupuri mici, fiind incapabilă să ofere o perspectivă globală (dacă se poate, și istorică) de interpretare
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
psihosociologie, istorie, comparatistică și alte discipline, În folosul imagologiei comparate. Este vorba de așa-numitele teorii psihosociale „de rang mediu”, care vizează o generalizare moderată, un stadiu intermediar Între ipotezele de lucru restrânse și construcțiile speculative ordonate În jurul unei scheme conceptuale centrale, propunându-și să descrie nu conduita socială globală, ci laturi și domenii particulare ale ei. Aceste teorii de rang mediu, care oferă cel mai potrivit nivel de generalizare teoretică pentru psihologia socială, oferă o aproximare mijlocie a realității sociale
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
socială globală, ci laturi și domenii particulare ale ei. Aceste teorii de rang mediu, care oferă cel mai potrivit nivel de generalizare teoretică pentru psihologia socială, oferă o aproximare mijlocie a realității sociale, fiind apte să furnizeze suporturi explicative și conceptuale utile istoriei sau imagologiei comparate, ferindu-le, În același timp, de iluzia unor explicații globale, abstracte și superficiale, ca și de tehnicismul cercetărilor experimentale În exces, de natură să Îl contrarieze pe istoric. Desigur, apelul la o anumită teorie de
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
Câteva idei și concepte aparținând domeniilor și orientărilor psihosociologice amintite la Începutul acestui paragraf prezintă o importanță deosebită pentru imagologia comparată, nu numai În sens metodologic, ci și În ceea ce privește identificarea unor structuri teoretico-explicative mai ample, capabile să ofere o perspectivă conceptuală studiilor de alteritate venite din spațiul istoriei sau al comparatisticii. Conceptele de bază cu care operează psihologia socială În studiul imaginilor etnice sunt cele de prejudecată și discriminare. Acest dublet terminologic exprimă o distincție teoretică deosebit de utilă pentru cercetarea fenomenului
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
care prejudecata față de un grup servește drept motiv pentru crearea unui statut de inferioritate al acestuia, iar statutul de inferioritate astfel rezultat furnizează noi temeiuri prejudecății. 4.5. Este inutil, cred, să mai subliniez utilitatea unor asemenea deschideri teoretice și conceptuale pentru imagologia comparată, pentru istoric sau comparatist, În măsura În care fiecare cercetător Își poate racorda problematica proprie În această direcție. Interpretarea materialului faptic rezultat din analiza surselor specifice acestor discipline cu ajutorul conceptelor psihologiei sociale poate aduce un plus de rigoare și de
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
În mod cu totul neinspirat, la capitolul „Științele auxiliare ale istoriei”, printre titluri referitoare la medalii, sigilii, ștampile sau paleofaunistică. Nu aș fi menționat acest detaliu pitoresc de taxonomie bibliografică dacă el nu ar reprezenta un semn grăitor al confuziei conceptuale care mai domnește totuși la noi, atunci când este vorba despre raportul dintre istoria mentalităților sau imagologie și știința istorică În accepțiunea sa clasică. În orice caz, realizările științifice valoroase, care se Înregistrează, la modul esențial, În evidențele mentale ale publicului
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
să teoretizeze, pe larg, conceptul de imagologie. Se poate aprecia așadar că lucrările de genul celor evocate mai sus nu au reprezentat contribuții imagologice propriu-zise, cu singura observație că Iorga sau Panaitescu XE "Panaitescu" se situau la nivelul metodologic și conceptual al istoriografiei universale contemporane lor, În timp ce Dan Berindei, de exemplu, nu poate fi socotit, la acest capitol, decât contemporanul lui Nicolae Iorga. În aceste condiții, studiile de imagologie istorică veritabilă nu sunt de căutat decât printre aparițiile ultimilor ani, repertoriate
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
urmează, o idee care mi se pare extrem de importantă, pe marginea discuției referitoare la stadiul actual al cercetărilor de imagologie. Și anume, se observă tendința (sau, cel puțin, se remarcă nevoia) de a integra studiile de alteritate Într-o perspectivă conceptuală și metodologică mai largă, de a defini, În sfera științelor socio-umane, o structură explicativă mai cuprinzătoare, mai coerentă și mai ambițioasă. Până acum, imagologia a fost considerată, În general, o ramură a istoriei mentalităților, așa cum apare și În clasificarea din
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
să remarcăm chiar În cazul special al cercetării imagologice autohtone un fenomen cum ar fi fărâmițarea obiectului cercetării Într-o puzderie de studii aplicate, lipsite Însă adeseori de un orizont teoretic unificator, care să evidențieze o metodologie și o perspectivă conceptuală specifică. Oricine poate „despuia” un istoric antic, o cronică medievală sau o gazetă din secolul al XIX-lea, Înregistrând meticulos toate referințele cu privire la sciți, moldoveni sau irlandezi, fără ca acest lucru să Însemne neapărat imagologie sau, În general, fără ca el să
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
firul evenimentelor principale. Ca și În alte situații, cu interpretarea lor stăm mai rău. Pentru a discuta În mod pertinent despre revoluția de la 1848, avem nevoie mai Întâi de o definire adecvată a termenului de „revoluție”, adică de un reper conceptual, care să ne ajute să Înțelegem ceea ce s-a Întâmplat În profunzime, dincolo de suprafața Înșelătoare a evenimentelor. În cultura istorică românească, „revoluția” este considerată o acțiune capabilă să realizeze schimbări de esență, În sfera politică, economică sau socială. O revoluție
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
de idei. Delimitările care au fixat o serie de surse, componente și trăsături ale acestui climat ideologic (iluminismul, romantismul, naționalismul, liberalismul, socialismul) pot fi Însă mult nuanțate. În acest scop, e necesar să analizăm mai multe texte, să clarificăm problemele conceptuale și de terminologie, dar și să abandonăm propriile noastre prejudecăți ideologice. Numai existența unor carențe grave ale cercetării, la toate cele trei capitole amintite, poate explica insuficienta cunoaștere și frecvență sau chiar absența unor termeni și curente cum ar fi
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
specialiști și diferite discipline; interdisciplinaritatea, o formă mai puțin dezvoltată a comunicării științifice În raport cu transdisciplinaritatea, implică un anumit grad de integrare Între diferite domenii ale cunoașterii și Între diferite abordări, ca și utilizarea unui limbaj comun, permițând schimburi de ordin conceptual și metodologic; În fine, transdisciplinaritatea, o Întrepătrundere a mai multor discipline și o coordonare a cercetărilor susceptibile să ducă, În timp, la constituirea unei noi discipline sau a unui nou domeniu al cunoașterii. Referințele bibliografice ale acestui capitol se opresc
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]