6,028 matches
-
spaimă. — De fapt, tocmai am trecut prin fața adevăratei revoluții indo neziene, a zis Din În drum spre partea opusă a rondului. Arderea ambasadei britanice, asta e de fapt revoluția. — Uite, astea-s mașinile pe care le-am văzut adineauri, a exclamat Adam În apropierea unui imobil modern și impozant. Pe aleea care urca spre treptele de la intrare erau Înșiruite mult mai multe decât cele cinci-șase mașini care trecuseră pe lângă ei. Ce-i aici? E nemaipomenit! E cumva palatul președintelui? a Întrebat
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
pună cineva șaua pe el, să-l formeze. Băiatul e cam sălbatic, i-am zis, dar oricine poate să fie Îmblânzit. Asemenea copil n-are nevoie decât de nițică disciplină. Așa că, dragă Johan, Începi În câteva săptămâni. Asemenea copil? a exclamat Johan și s-a ridicat. Încă mai avea pe gât gustul amărui al băuturii și i s-a făcut iarăși greață. Aduh, a oftat taică-su. Ce să mă fac eu cu tine, Johan? Poate că, la urma urmei, e
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
alții, de la Bill, norocul, Încă le resimțea pe toate și-i era frică. S-au oprit pe un coridor Îngust care se găsea În spatele scării de beton, de unde nu puteau fi văzuți. N-ar face asta un articol strașnic? a exclamat Mick râzând. În sfârșit, am devenit un adevărat corespondent străin În zonă primejdioasă. — Hai să n-o luăm razna! Nu e chiar invazia din Golful Porcilor! Mick tocmai Își căuta o țigară imaginară când a apărut cineva pe după colț cu
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
argintiu care lucea discret. Adam a ridicat din umeri. Nu-i prea venea să creadă că steaua asta de cinema era Z, Însă vocea era a ei, râsul gâlgâit tot al ei. Ea era! — Nu-i așa că-i groaznic? a exclamat ea aproape În șoaptă. Toți oamenii ăștia insuportabili! Eu sunt aici din pricina tatălui meu. M-a silit să vin. Mama e plecată și el avea nevoie să dea impresia că suntem o familie simpatică și fericită. Ce puteam să fac
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
Indii. Rimbaud credea că-n viață te duci unde nu vrei să te duci, faci mai degrabă ce n-ai chef să faci și mori cu totul altfel decât ai fi fost În stare să-ți imaginezi. „N avea dreptate?“ exclamase Mick. „Uită-te la noi!“ Margaret aflase de asemenea că noul ei amic se numește Mi chael, că e grec de origine, că sunt foarte mulți greci În Australia, că neamul lui se trăgea din Laconia, dar că părinții lui
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
fusese mai Înainte doar o vorbă, ceva despre care Își Închipuia că știe ce Înseamnă când auzea că se vorbește despre așa ceva. Nu știuse Însă niciodată ce Înseamnă să te simți responsabil față de suferința altuia. Nu, nu, fii liniștit, a exclamat Z. Eu știam că Din e primejdios, dar mi-am zis: Lasă, nu te ngrijora, Z, Adam e-un băiat deștept, n-o să creadă el tot ce-i Îndrugă Din, știe să-și poarte și singur de grijă! Ei bine
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
la o parte. — Hmm, foarte bine, a mormăit el. Foarte, foarte bine. Tipul ăsta știe foarte bine ce face. Inteligentă compoziție. S-a uitat din nou cu lupa și a plimbat-o de colo-colo peste diapozitiv. — Grozav, așa-i? a exclamat Bill În vreme ce deschidea un sertar. Dar, sincer vorbind, nu cred că e ce-ar putea să-l Împingă pe președinte În vreo direcție sau Într-alta. E prea static, prea cuminte. Cere prea multă implicare din partea privitorului. Dacă președintele ar
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
uscată. De fapt, nimeni nu poate ști cu adevărat când vine musonul. Mick a fost cel care a hotărât că trebuiau să plece. Vrei să spui, să părăsim Indonezia? a protestat Margaret. — Ai tu o idee mai bună, iubito? a exclamat Mick mai mult În șoaptă, pentru că erau În curte. Țara asta se fărâmițează, nu doar pe margini, ci chiar În miezul ei. Eu rămân, pentru că asta mi-e slujba. Tu de ce să mai stai aici? Pentru că-i casa ta? Trezește
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
S-a oprit și s-a Întors. În pragul unei uși aflate de partea cealaltă a holului era Karl. Îl privea. Se sprijinea de cadrul ușii și Încerca să zâmbească. A tușit, un icnet de tuse uscată. — Doamne Sfinte, a exclamat Margaret. — Bapak! a țipat Adam. Strigătul l-a Înecat și n-a mai putut să spună nimic. A fugit de lângă scară și a pus o mână de-a lui Karl pe umărul lui, să-i fie de sprijin. L-a
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
voiam să mă fac asta, el voia să se facă aia. Eu spuneam că există mai multe adevăruri. El spunea că nu există decât unul, acela. Eu spuneam că nu mai cred în nimic. El stivuia dogmă peste dogmă. Eu exclamam: Joseph, dar tu vrei să te faci Mare Inchizitor sau chiar mai rău. El dădea de fiecare dată cu câteva puncte mai mult și cita, în timp ce arunca zarurile, din Sfântul Augustin, ca și când ar fi avut în față confesiunile aceluia în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
s-a speriat. Stăteau acolo, îmbrăcați sărăcăcios în paltoane care le rămăseseră mari. Mama jigărită. Tatăl își salvase pălăria de velur până la sfârșitul războiului. Sora, fără codițe, nu mai era un copil. Se pare că eu aș fi salutat-o exclamând „Daddau, dar te-ai făcut ditamai domnișoara“. Iar ea care, în situații aflate sub semnul îndoielii, își amintește lucrurile întotdeauna altfel decât fratele, „mai aproape de adevăr“, afirmă și astăzi că ghicitoarea a existat. „Pe cuvânt, ne-a spus dinainte...“ De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
atât de dezastruos precum Köln, Hanovra, Hildesheim - din cauza maselor de zăpadă ori a lipsei curentului electric nu circula nici un tramvai -, dulapul sumbru de la marginea orașului vechi era, ce-i drept, deschis, dar în loja portarului nu exista nimeni care fi exclamat bucuros „Bine ai venit!“ sau „Pe tine te așteptam!“. La început am bătut la uși, am apăsat pe clanțe, apoi am rătăcit prin dreptul atelierelor încuiate pe coridoare, urcând și coborând scări. Încă mai îmi aud pașii, văd cum, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
fizice și morale. își aduse aminte de doctorul Rim. Ii va prezintă mâine noile observațiuni cu protocolul obicinuit: vervă agresivă din partea ei, tăcere de sfinx - din dispreț sau ignoranță - de cealaltă parte. Prin coincidență, Lina, care uitase pe bărbatul ei, exclamă: - Ce o fi zicând Rim? Vom sosi înainte ca să se fi întors de la plimbarea de seară . . . Numai de n-ar fi luat cheia! Mini nici nu consemnă transmisiunea. Era un fapt tot asa de simplu că gândul ei despre Rim
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
Ce italian? Lenora asta așa de pasionată în căsnicie încît o revolta, o dezgusta! Ca o fotografie aburită, fizionomia așa de caracterizată a Lenorei îi fugea în noaptea transparentă din conștiință, fără să-i poată suprapune alta. - Cum se poate! exclamă Mini. - Vezi bine că pe Hallipa îl iubește! Ba chiar peste măsură! A fost un accident! se grăbi Lina. - Vezi Paul Bourget! rânji Nory. Trăsura încetini așa de tare, încît băgară de seamă. Le fu frică. Moșul uitase caii și
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
fratele defunct părea ofticos. Mini ar fi vrut să întrebe de portretul doamnei Calliope și de pianul de la moșie, dar nu cuteză. Erau cele două obiecte care credea ea că trebuiesc strămutate la oraș, drept chezășie îndestulătoare a trecutului. Cum exclamau din nou asupra plecărei pe ploaie, se concedie și fugi. Nici nu deschise umbrela prin curte. Abia când se văzu în afară de primejdia de a fi reținută, se adăposti sub en-cas-ul mic, care dintr-o dată îngreunat de apă, îi apăsă mâinile
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
poză care se deschide...Era ea, la păscut vaca... Poate era doar o șmecherie, să nu observe el că nu arată prea bine: câmp imens, vacă...nu tu alte chipuri pentru făcut comparații. A mers, pentru că ăla, de dincolo de ecran, exclamă -Ești superbă!... Așa și arăta, lângă vacă, pentru că nu era prea grasă... Iar tăcere... tăcere... Ăsta, tipul de la stat, pragmatic... dacă era inspector, lucra el de ceva timp cu pragmatismul, o întreabă: -E vaca ta? -Da ... E Joiana. -Când ne
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
timp. Au mânca-te-aș, Prințăso, fata noastră, v-am spus eu că ea este norocul nostru, o pupa Dedi. Dacă nu mă trezea, ne fura calu’! Tu nu dormeai, fato?o întreabă Rusalda. N-apucasem s-adorm. — Norocul nostru, exclamă bucuros ismail că nu i-a furat calul. Altădată, tot Prințesa a o bservat niște copii veniți din mahalaua orașului la marginea căruia se instalaseră ei, care se pregăteau să de foc grămezii de crengi ce le adunaseră țiganii. Copiii
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
nu mă cunosc, cât pe tine. — Deci mergem la ai mei întâi, se bucură Alexandru, sărutând-o pe obraz. De aceea mi-ai zis să mă îmbrac frumos? — Ca să mă laud cu tine. După ore bune de mers, Alexandru a exclamat. — Încetul cu încetul ne apropiem de Murgeni. — Cum se cheamă satul?a avut Teofana o tresărire amintindu-și numele acesta.? — Murgeni. Ai auzit de el? — Mi se pare că da, își amintea tot mai bine. Chiar am fost în satul
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
e un fel de scîrbă cu ochi molîi, neagră, maro sau verzuie, adică o șopîrluță cît degetul cel mic, dar mai subțire, care trăiește mai ales în locuri umede și întunecoase. Nu mușcă, nu te teme! Poți pune mîna! Uuuah ! exclamă Bărzăunul înfiorîndu-se și lungindu-și gura pînă la urechi. Asta ar mai trebui, să mai și muște. Și-și scutură de mai multe ori mîinile, ca și cum ar fi ținut în ele un triton. Totuși, i-a promis c-o să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
în partea opusă, măsurînd din nou șoseaua. Bărzăunul nu se dădu bătut. Cît e ceasul, tanti ? întrebă el cu glasul cel mai dulce. Păi... e trecut de 8, catadicsi ea să dea răspuns, fără să se uite la ceas. Phii, exclamă Bărzăunul clătinînd din cap. A întîrziat peste 20 de minute? Oare de ce? Eu știu?... O fi avut, poate, vreo pană... Că hîrburile de pe traseul nostru... mamă, mamă! Mai bine le-ar duce pustiului de pe-aici, ori ar face borș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
și vii să faci mămăliga aici, mănînci pînă pocnești și tot ai mai vrea. Și c-c-cum îi frigi, adică? întrebă Nuțu cu ochii măriți de poftă și cu nările umflate, de parcă ar fi simțit atunci mirosul păstrăvilor fripți. Cum?... Ehe, exclamă Bărzăunul urmărind în apă jocul păstrăvilor și gîndindu-se în sinea lui cam așa: "cît de nefericiți trebuie să fie oamenii care n-au mîncat încă păstrăvi fripți pe piatră!". Apoi continuă cu voce tare: Chiar nu știi cum se frig
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
anunț că toți ceilalți clienți ai acestui etaj sunt deja în salon. Gosseyn nu vedea în ce-l privește un asemenea anunț. ― Și ce dacă? întrebă el. ― Discutăm măsurile de protecție a locatarilor acestui etaj pe timpul duratei jocurilor, domnule. ― Ah! exclamă Gosseyn. Era surprins că uitase. Comunicatul transmis prin difuzoarele hotelului îl intrigase. Era totuși greu de conceput că cel mai mare oraș al lumii s-ar fi putut găsi complet lipsit de poliție sau de pază în timpul perioadei jocurilor. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
iritat. ― De ce? ce poate să facă? Să informeze Lumea? Și insistă: ― Luați bine aminte că nu există linii clare pe lângă... problemă. ― Dar gândiți-vă, dacă găsește mijlocul să se servească de ea? ― interveni din nou Hardie. ― Ar necesita luni întregi! exclamă X. Nici măcar degetul mic n-ar reuși să-l miște mai devreme de 24 de ore. Continuară să șușotească între ei, până când Thorson explodă furios: ― Dar nu credeți cu adevărat că poate scăpa din celula asta? Ori v-ați apucat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
cel mare ar fi... ― Gura! Întunecat, Blayney se stăpâni. Gosseyn se întoarse către tipul slăbuț cu alură de șef: ― În locul tău, Crang, n-aș mai avea încredere în Blayney când va depăși 40 de ani. ― Ce? Blayney fusese cel care exclamase, sufocat de furie. Ochii galbeni ai lui Crang îl scrutau cu atenție pe Gosseyn. ― Gestul lui Blayney de a mă lovi așa cum a făcut-o explică Gosseyn, are explicații psihoanalitice. Sistemul lui nervos începe să reacționeze violent la stimulii care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
ocazii la o Ligă galactică potrivnică atacului păreau vagi și fără substanță, în comparație cu realitatea prezenței lui Thorson și a etapelor deja parcurse: asasinatul, trădarea și acapararea puterii pe Terra. ― Și tocmai eu m-am găsit să mă opun la toate! ― exclamă Gosseyn cu voce tare. Nu-și putu stăpâni un râs nervos, simțindu-se ridicol. Din fericire, problema lui personală era pe cale de rezolvare, pentru el, una din perioadele cele mai periculoase fusese cea în care își însușise, chiar și numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]