9,442 matches
-
diferită față de ei și mă port altfel decât alții de seama mea? De ce e rău să fii diferit și să vezi lumea cu alți ochi decât o văd ceilalți? Eu văd lumea cu ochi în care se îngemănează realitatea și ficțiunea. Privirea mea nu creează o nouă lume, ci doar recreează lumea existentă, printr-o emoție care sălășluiește peste tot în mine și îmi ține ființa laolaltă, dându-i sens. De ce nu simte nimeni această emoție? De ce nu are nimeni nevoie
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
mea. Probabil că închipuirea mea o luase ca de obicei cu mult înainte, deformând viitorul și prezentându-mi o falsă alternativă a realității, afectând cărarea subțire pe care mintea mea o trasa de obicei cu destulă dexteritate între realitate și ficțiune. La cină am făcut cu ai mei planuri pentru ziua mea, care era sâmbăta viitoare, și ne-am ghiftuit cu prăjituri. Tocmai când vo iam să le arăt diploma, a sunat telefonul și m-am repezit eu să răspund. Eram
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
început? Lui Eduard i se întâmplase exact accidentul despre care scrisesem eu! Așa, dintr-odată, pornind de la o simplă sugestie din partea lui Bobo, certificasem în scris o idee fictivă și absolut improbabilă pentru mine. Iar la numai câteva zile, această ficțiune acapa rase cu totul realitatea. Cum oare fusese posibil așa ceva? Nici mai mult, nici mai puțin, odată cu prăbușirea lui Eduard, ficți unea se prăvălise, copleșitor, peste realitate! Din vorbele nerostite ale lui Bobo reieșea că nu se știe nici dacă
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
De ce m-ai mințit, Edo? Iar el, în locul unei înălțări, a căzut, s-a prăbușit în gol, așa cum tot tu, Edo, m-ai inspirat să scriu. De ce m-ai împins, Edo, să-i influențez destinul? Nici n-a început bine ficțiunea, că s-a și încleștat, într-o strivitoare ciocnire, cu realitatea. 12. Ziua mea a fost ca mine. Un amestec lipicios de cioburi în diverse culori și forme, ce se băteau cap în cap, într-un vârtej hao tic, din
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
for mă de inorog, de mai devreme, care se îndepărta hotărât de mine. De când cu accidentul lui Eduard, realitatea, care mi se părea prea mică pentru mine, a devenit deodată uriașă și m-a potopit. Nu mai e loc de ficțiune. Sunt singură în această reali tate. Complet singură. Nu mai am pe cine să chem în ajutor. Stau cu privirea fixată pe jurnalul de pe masă, rămas deschis la prima pagină. Am înghesuit în jurnalul ăsta toate gândurile mele agitate, mi
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
Nu mai am pe cine să chem în ajutor. Stau cu privirea fixată pe jurnalul de pe masă, rămas deschis la prima pagină. Am înghesuit în jurnalul ăsta toate gândurile mele agitate, mi am spus că realitatea e prea mică și ficțiunea o poate schimba, dar tot ce s-a întâmplat a fost o încleștare pe viață și pe moarte între ficțiune și realitate, la care eu am asistat neputicioasă și despre care, pe cât se pare, îmi pasă numai mie. De ce mi-
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
prima pagină. Am înghesuit în jurnalul ăsta toate gândurile mele agitate, mi am spus că realitatea e prea mică și ficțiunea o poate schimba, dar tot ce s-a întâmplat a fost o încleștare pe viață și pe moarte între ficțiune și realitate, la care eu am asistat neputicioasă și despre care, pe cât se pare, îmi pasă numai mie. De ce mi-ar păsa? E momentul să ne despărțim și noi, îmi spun, ștergându-mi lacrimile și întrebându-mă ce-ar fi
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
el, timpul se comprimase, devenind infim, și apoi explodase într-un hău de necuprins. Uitase de promisiunea făcută Clarei. De fapt, își dorise chiar să uite cu totul de ea. I se făcuse teamă de puterea ei de a transforma ficțiunea în realitate. Doar ea îi prevestise accidentul, în prima pagină din roman, după cum bine își amintise Bobo! Cu toate astea, simțea nevoia să o vadă. Poate că venirea ei avea să-i mai deslușească, mai știi, ceva din viitorul lui
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
opri în gâtlej. într-un târziu, Clara își drese glasul, continuând să vorbească la fel de răgușit. — Până de curând mi se părea că lucrul cel mai fascinant care mi se poate întâmpla este să înclin după bunul meu plac balanța dintre ficțiune și realitate. Realitatea mi se părea un fleac căruia îi pot face oricând față cu brio și care nu mă poate surprinde și copleși niciodată. Dar în ultima vreme realitatea îmi trage scatoalce după scatoalce, fără milă, iar ficțiunea se
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
dintre ficțiune și realitate. Realitatea mi se părea un fleac căruia îi pot face oricând față cu brio și care nu mă poate surprinde și copleși niciodată. Dar în ultima vreme realitatea îmi trage scatoalce după scatoalce, fără milă, iar ficțiunea se duce naibii tot mai departe și tot mai sus, călare pe un inorog alb... Nu mai am energia s-o trag înapoi. M-am schimbat, Bobo! Nu mai ascult muzică progresivă, nu-l mai iubesc pe Eduard și nu
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
a o aștepta la poarta unui liceu oarecare, unde se ținea olimpiada, se risipise ca prin farmec. îi făcea bine să stea la masă cu ea și să vorbească amândoi, proto colar și totuși familiar, despre un roman nescris, despre ficțiune și realitate. Clara îi descuiase o ușă neștiută dinăuntru și l invitase într-o poveste unde el era personajul exemplar. Totuși... unde naiba dispăruse Clara? Scoase din buzunar caseta cu Rick Wakeman pe care i-o dă duse Georgiana și
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
cameră pentru câteva ore și stătea acolo, întinsă în pat, cu ochii închiși, gândindu-se la Eduard, băiatul de care fusese îndrăgostită. Și la Edo, personajul imaginar al romanului ei nescris. La pendularea ei necontenită din adolescență între realitate și ficțiune. Ce ușor i se părea pe atunci să intre în ficțiune și să-și găsească acolo per sonajele imaginare, care erau cu mult mai interesante și mai reale decât persoanele din jurul ei! Contempla realitatea cu o curiozitate rece, de chirurg
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
ochii închiși, gândindu-se la Eduard, băiatul de care fusese îndrăgostită. Și la Edo, personajul imaginar al romanului ei nescris. La pendularea ei necontenită din adolescență între realitate și ficțiune. Ce ușor i se părea pe atunci să intre în ficțiune și să-și găsească acolo per sonajele imaginare, care erau cu mult mai interesante și mai reale decât persoanele din jurul ei! Contempla realitatea cu o curiozitate rece, de chirurg, și credea că nimic nu e mai simplu decât să o
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
de chirurg, și credea că nimic nu e mai simplu decât să o cunoști, aidoma unui suveran care își inspectează, când și când, regatul. Dar, la un moment dat, realitatea se năpustise peste ea cotropitor, năruindu-i orice punte către ficțiune. Abia atunci devenise totul cu adevărat simplu. Azvârlise pe geam fărâmele portretului ei de adolescentă cu capul în nori, aruncase tot trecutul la coș și îl alungase pe Edo cu totul din minte. Și peste toate inutilele resturi de recuzită
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
duceau la ONU, la Piața Comună și la diverse guverne și instituții financiare, se dovedise prea complicată chiar și pentru Fosco, care nu scrisese niciodată despre ea, temându-se că publicul său l-ar acuza că s-a dat pe ficțiune. Brunetti, În ce-l privea, lansase presupunerea că, dat fiind faptul că majoritatea oamenilor implicați În proiecte erau venețieni, banii merseseră Într-adevăr pentru salvarea orașului, chiar dacă poate nu În felul avut În vedere la Început. — Nu, Riccardo, e vorba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
cineva innoranța unui Roessler, care ne face imigrați, astfel însă încît cei imigrați să fie 10 milioane, iar cei din izvorul emigrărei numai 800. 000. În fine, insolență ungurească sau innoranță pedantă nemțească; una din două e de trebuință pentru ficțiunile mari ale imperiului unguresc și a nimicniciei românilor. Și ce-au adus peste Transilvania cu scâlciatele lor idei? Moartea cea oarbă care-i secera cu miile și ura cea cumplită a celorlalte popoară contra a tot ce-i maghiar! Și
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
înlăturarea pericolului la care se expune depinde numai de noi. Alianța Anti. Falșii disidenți ai dictaturii Băsescu Trei partide și câteva sindicate, două posturi TV și trei moguli trăiesc sub o tiranie închipuită. Descriu cu ochii ieșiți din orbite o ficțiune politică: dictatura lui Băsescu. Ceilalți, tiranizați de ficțiunea lor, abia mai pot respira aerul îmbâcsit de minciună și manipulare. Mistificarea de proporții poartă semnătura celor doi falsificatori profesioniști: trusturile lui Vântu și Voiculescu. În România se înmulțesc disidenții de mucava
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
de noi. Alianța Anti. Falșii disidenți ai dictaturii Băsescu Trei partide și câteva sindicate, două posturi TV și trei moguli trăiesc sub o tiranie închipuită. Descriu cu ochii ieșiți din orbite o ficțiune politică: dictatura lui Băsescu. Ceilalți, tiranizați de ficțiunea lor, abia mai pot respira aerul îmbâcsit de minciună și manipulare. Mistificarea de proporții poartă semnătura celor doi falsificatori profesioniști: trusturile lui Vântu și Voiculescu. În România se înmulțesc disidenții de mucava, falșii profeți ai democrației reuniți în Alianța Anti
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
fel de gumă de mestecat a televiziunilor care, de la atâta clefăit, nu mai au nici gust, nici miros. Starea de fantomă a sus-numiților li se trage de la alegători. Nu i-ar vota nici vecinii. Partidele lor, cu excepția PSD, sunt pure ficțiuni. și atunci, pe cine reprezintă ei? În numele cui vorbesc? Ce au să ne spună? știți deja răspunsul, i-ați auzit de mii de ori: fie îl înjură pe Băsescu, fie pe Tăriceanu. Cumplită sărăcie de idei, mare plictiseală! Să latri
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
a satului, cred că din cunoașterea ei în copilărie. Dar Mașa, spre deosebire de mama și bunica ei, copleșite de fantasticul credinței și a misticismului - dus de autor până la absurd, ceea ce face deliciul lecturii și creionează personalitatea dv. de plăsmuitor talentat în ficțiunea fantasticului, dar Mașa, spuneam, aproape contemporană, este vlăstarul unei generații, eroina principală a povestirii, ce poartă cu dânsa o moștenire valoroasă, echivalentă cu munca de multe decenii a culegătorilor noștri de înțelepciuni din averea verbală a populațiilor trăitoare pe aceste
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93033]
-
părea că mă aflu sub Kenmore Square din Boston. Stranietatea acestor Împrejurimi halucinatorii era, Într‑un fel, eliberatoare. Mă Întreb uneori dacă, aflat În pragul morții, nu cumva m‑am desfătat nepăsător, ca orice persoană normală, cu aceste năluciri fantasmagorice - ficțiuni care nu trebuiau născocite. Mă găseam Într‑o pivniță spațioasă. Pereții de cărămidă fuseseră pictați cu veacuri Înainte. În unele locuri Însă erau albi ca brânza de vaci. Dar brânza se murdărise. Pivnița era iluminată cu tuburi fluorescente - și pretutindeni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
am auzit rostind cu o convingere pătrunsă de seriozitate: - De mult am adoptat hotărârea de a muri de moarte naturală, ca tot omul. La viața mea, am văzut mulți oameni murind, așa Încât sunt pregătit. Poate că am țesut prea multă ficțiune În jurul gropii - frigul și umezeala din mormânt. Poate că am imaginat prea multe detalii legate de moarte și poate că sunt prea atașat - anormal de atașat - de morții mei. Dar nu există nici o șansă pe lumea asta ca să mă las
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
cu boabe roșii. Ravelstein se uită la mine, râzând cu plăcere și uimire, gesticulând pentru că În larma păsărilor nu se face auzit. Nu poți renunța cu ușurință la un om ca Ravelstein, nu‑l poți ceda morții. Saul Bellow, Ravelstein: ficțiune, memorie, istorie* Note pentru publicul românesc Sorin Antohi Prin prietenul meu Richard Stern, scriitor și profesor de literatură la University of Chicago până În vara lui 2001, când s‑a pensionat, am avut prilejul unei lecturi În avanpremieră a ultimului roman
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
rădăcinile, contextele și consecințele unei masive crize societale de orientare 10. Revenind la miezul romanului Ravelstein: În esență, „Chick” l‑a răpus simbolic pe „Abe”. Ideologia s‑a dovedit din nou mai tare decât prietenia. „Radu Grielescu” și Mircea Eliade: ficțiune și istorie Dincolo de intriga subțire (În care orice nu se leagă direct de „Abe” are parte de un tratament schematic până la verdictul ideologic) și de valoarea literară puțin convingătoare (pe care nici nu o discut serios, pentru a mă putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
acum, cât și de aici Încolo, În secțiunea finală: romanul cu cheie; figura lui Allan Bloom și semnificațiile sale cultural-ideologice; Mircea Eliade și dosarul său politic; locul lui Ravelstein În ansamblul operei excepționale a lui Bellow; raportul dintre realitate și ficțiune, dintre cartea de memorii și cartea de ficțiune; genul biografic, tradițiile și sfidările lui; vitriolul din portrete; lipsa de structură, digresiunile gratuite; povestea prea schematică. La noi, din câte am văzut, România literară și Observatorul cultural au scris despre Ravelstein
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]