4,475 matches
-
dovedească că aceste rezultate se explică prin prisma modelului "răului împărtășit", Rotton, Frey, Barry, Milligan și Fitzpatrick (1979 citat de Baron et al., 1994) au folosit o situație identică cu precedenta, doar că subiecții trebuiau să se pronunțe despre persoane fictive și absente. În acest caz evaluările făcute în context "ostil" au fost mai negative decât cele exprimate într-o situație neutră. A fi agresiv împreună cu ceilalți sau a fi agresat de către ceilalți? Raportul dintre agresivitate și mulțime a trezit de
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
pot manifesta, cu precădere în prezența altor factori ai agresivității. Mediul social contexte în care se manifestă agresivitatea Agresivitatea în calitate de comportament social nu înseamnă nimic în afara contextului social. Probabilitatea agresivității este mereu determinată de prezența sau de acțiunea, reală sau fictivă, a celuilalt în mediul social imediat al individului. Un cuvânt nepotrivit, o frustrare, jena cauzată de prezența unei alte persoane, un ordin al unui superior pot declanșa comportamente agresive. Vom examina în continuare factorii mediului social ce ar putea influența
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
crezând că scenele urmărite sunt reale, cu atât el însuși este mai agresiv. Imaginația pregătește terenul pentru viața reală, chiar dacă nu se substituie în nici un caz acesteia și nu reprezintă un spațiu de compensare. Vizualizând scene de violență, reale sau fictive, individul ajunge să creadă că agresivitatea este legitimă. În acest caz, specialiștii vorbesc despre desensibilizare cognitivă. Printr-un astfel de proces de desensibilizare individul acceptă mai ușor propriile manifestări agresive. El poate chiar să devină suspicios, imaginându-și că ceilalți
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
echipei favorite ne poate oferi sentimentul emergenței în mulțime. Această imersiune poate produce un efect de eliberare asupra agresorului. Pentru a o demonstra, cercetătorii au realizat un experiment în care subiecții au fost informați că, în urma unei anchete naționale (bineînțeles fictive), s-a constatat că 87% dintre studenți au sentimente de ură profund înrădăcinate împotriva părinților. Subiecții au fost puși apoi în situația de a spune ce cred ei despre această informație. Pentru a se evita refuzul subiectului, experimentatorul mai adăuga
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
să răspundă la evenimente într-un anumit mediu fizic și social. De-a lungul timpului, ei achiziționează diferite cogniții care să le permită îndeplinirea acestor sarcini. Structurile subiacente se bazează pe observația zilnică și interacțiunea cu ceilalți indivizi reali sau fictivi. Fiecare episod de violență reprezintă o nouă achiziție. Pe măsură ce individul retrăiește actul de violență, cognițiile lui devin mai complexe și mai greu de schimbat. Schimbările pe termen lung se referă la credințe, atitudini, așteptări și scenarii, dar ele pot induce
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
grup de control (femei fără antecedente de acest fel). Trebuie de specificat că în acest ultim studiu subiecții și-au evaluat retrospectiv tendințele agresive, pe când în cercetarea lui Reinisch (1981) subiecții și-au evaluat eventualul comportament în situații de provocare fictivă. Din această cauză nu putem trage concluzii solide, chiar dacă rezultatele sugerează că expunerea prenatală la hormoni poate influența dezvoltarea unei sensibilități agresive sporite în situații de provocare. Activitatea hormonală mai poate corela pozitiv cu percepția sinelui și a celorlalți. O
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
administrarea de testosteron subiecților transsexuali "de la femelă la mascul" (FM) nu modifică deloc nivelul de evaluare al propriului comportament agresiv. În schimb, la aceeași subiecți s-a observat o creștere a tendinței de a reacționa agresiv în situații de provocare fictivă. Aceeași tendință a fost verificată pe un grup de subiecți transsexuali "de la mascul la femelă" (MF), înregistrându-se o agresivitate mai puțin pronunțată. Unele studii au semnalat corelații între nivelul testosteronului și comportamentul agresiv doar în cazul unor populații și
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
cele două taste ale aparatului aflat în fața lui. Dacă apasă pe tasta A, subiectul poate acumula puncte pe care să le schimbe contra unei sume de bani. Dacă apasă pe tasta B, subiectul pierde puncte în favoarea unui al doilea subiect fictiv. Provocarea constă în a-i sustrage subiectului puncte și a le transfera pe contul subiectului fictiv. În unele cazuri, se stabilește din start de câte ori subiectul poate apăsa pe taste (de exemplu, 100 de răspunsuri pentru tasta A și 10 pentru
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
puncte pe care să le schimbe contra unei sume de bani. Dacă apasă pe tasta B, subiectul pierde puncte în favoarea unui al doilea subiect fictiv. Provocarea constă în a-i sustrage subiectului puncte și a le transfera pe contul subiectului fictiv. În unele cazuri, se stabilește din start de câte ori subiectul poate apăsa pe taste (de exemplu, 100 de răspunsuri pentru tasta A și 10 pentru tasta B). Critica tehnicilor de laborator. Două critici sunt cele mai răspândite: (a) subiecții știu că
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
și Gartner au constatat o creștere considerabilă a ratei omuciderilor în țările care au participat la cele două războaie mondiale, dar și în țările neutre. Participarea la războaie mai puțin importante nu a produs același efect. În perioada războiului violența fictivă din literatura pentru copii atinge cel mai înalt nivel. Războiul pare să aducă de asemenea schimbări la nivelul reprezentării violenței în filme, știri, romane, publicitate. Toate aceste schimbări semantice îl pot face pe individ să creadă că violența este o
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
inducerea ideii că frica este ținta agresivității (Smith și Donnerstein, 1998). Începând cu anii 1970, studiile empirice au semnalat efectul din ce în ce mai mare al violenței mediatizate asupra învățării și manifestării agresivității. În societățile moderne, indivizii sunt frecvent supuși violenței, reale sau fictive. Invazia mijloacelor media de-a lungul secolului XX a permis o transmitere rapidă și masivă de informații violente. De unde sentimentul insecurității, dar și acela de a fi expert în tot și în toate. Fluxul torențial de informații și de modele
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
în viața de zi cu zi și nicidecum cauza ei reală. Pentru a răspunde la această întrebare, trebuie clarificate câteva aspecte. Indivizii, mai ales cei mai tineri care nu știu să facă diferența dintre ceea ce este real și ceea ce este fictiv, sunt influențați de imaginile mediatizate. O viziune negativă și amenințătoare despre lumea reală poate dezvolta la copii și adolescenți sentimentul că supraviețuirea și succesul social depind de combinarea aleatorie a unor factori controlați într-o manieră la fel de aleatorie. Dacă te
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
să judece și să răspundă la evenimentele ce apar în mediul lor fizic și social. Cunoștințele necesare executării diferitelor sarcini au fost învățate și dezvoltate de-a lungul timpului, bazându-se pe observația cotidiană și intervenția altor indivizi, reali sau fictivi. Fiecare epizod de violență, mediatizat sau nu, se constituie într-o nouă achiziție. Cu cât mai multe experiențe de violență individul are, cu atât cunoștințele lui devin mai complexe și mai greu de schimbat. Pentru a explica procesele pe termen
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
Limbajul îi ajută sau nu, dar nu le poate crea cunoașterea. Ideea de reprezentare comportă trei dimensiuni 186: realitatea reprezentată, procesul de reprezentare și reprezentarea în sine. O funcție esențială îi revine procesului de reprezentare, unde intervin elemente reale și fictive spre figurarea lumii și a lucrurilor. În cadrul acestui proces de reprezentare se află funcția scrisului și a figurativului. Istoria nu poate fi o "știință ermetică" și din acest considerent epistemologic. A spune despre fapte și despre acțiuni umane trece prin
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
retroactivul actului de a povesti pe baza unor fapte și evenimente istorice. El nu există în realitate, iar oamenii care formează o societate acționează în diverse direcții, multe dintre ele contradictorii și pentru variate scopuri, interese. Sensul este oare liantul fictiv al unor coerențe imaginative numite "narațiuni"? Societatea nu există drept monolit și nu a putut fi transformată în așa ceva nici de Hitler, nici de Stalin, nici de Pol Pot sau de alții. Ceea ce trăiesc modernii este marea iluzie că societatea
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
și de a gândi. Istoriile de discurs ale lui Foucault sunt arme și strategii în luptă. Ele nu sunt gratuite, nu sunt inocente, nu vizează, în mod explicit, descoperiri, nu sunt preocupate nici dacă sunt obiective sau subiective, dacă sunt fictive sau reale. Aceste istorii sunt lupte pentru o altfel de realitate. La ce bun istoria scrisă, dacă realitatea în care trăim nu se schimbă pentru altfel de condiții existențiale? Dacă în societățile medievale relațiile de putere se stabileau prin intermediul confruntărilor
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
genul: "Clasicismul a inventat internarea, cam așa cum Evul Mediu inventase segregarea leproșilor" se fac pe baza unei cunoașteri din arhive și din cărți de istorie, pe baza unei comparații de tip istoric. Istoria ca forma mentis, indiferent dacă aceasta este fictivă sau reală, o separație discutabilă din moment ce funcția scrisului este tocmai figurarea, precum și o distanțare de realul dat, de datul istoric. Orice cuvânt scris este o mistificare, spunea Camil Petrescu, sesizând funcția de figurare a cuvântului scris. Ceea ce face posibilă istoria
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
nu este incompatibilă cu adevărul istoric, iar Foucault considera că "se ficționează istoria pornind de la o realitate politică ce o face adevărată, se ficționează o politică, ce nu există încă, pornind de la un adevăr istoric"209. Pe temeiul unor politici fictive și mitizante se pot institui noi realități, la fel cum o politică se dezvoltă de la o evidență istorică, de la un adevăr al faptelor și evenimentelor, ce sunt toate mistificate lingvistic prin actul de a spune. Iluzia că aici e istoria
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
de figurare. Pe de-o parte, deține (în sens figurat) evidența realului prin intermediul arhivelor și al diverselor documente. Pe de altă parte, figurează și transfigurează evidența realului în discursuri și în alte mijloace de exprimare (cărți, albume, filme documentare). Partea fictivă, falsă sau intenționat falsificată a unei istorii nu este ceva dispensabil, lipsit de valoare, ci posibilitatea unor noi adevăruri; posibilitatea cunoașterii unor situații reale. Preocupările dacă o carte de istorie este fictivă sau nu, dacă ceea ce spune este imaginar sau
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
mijloace de exprimare (cărți, albume, filme documentare). Partea fictivă, falsă sau intenționat falsificată a unei istorii nu este ceva dispensabil, lipsit de valoare, ci posibilitatea unor noi adevăruri; posibilitatea cunoașterii unor situații reale. Preocupările dacă o carte de istorie este fictivă sau nu, dacă ceea ce spune este imaginar sau real nu fac obiectul cercetărilor lui Foucault. Imaginarul și ficțiunea nu exclud raporturile de adevăr cu realitatea, la fel cum ideologia nu exclude raporturile de cunoaștere autentică a unor situații. În epoca
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
și de ficționalizare pe baza unor nevoi reale, evidente în structura relațiilor sociale. Istoriile lui Foucault, deși sunt subiective sub raport ideatic și intențional, sunt obiective din perspectiva "metodelor" sale. Marile experimente din istoria științei s-au făcut după teorii fictive, fără niciun raport cu platitudinea realului compusă din fapte și evenimente umane, total diferite în raport cu potențialul de schimbare. Ceea ce îi preocupă pe istorici este figurarea schimbărilor de fond. Prin ideologie și însoțitoarele ei (limbajul-reprezentare, hermeneutica, semiotica, psihanaliza etc.), orice cunoaștere
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
se trezească după un somn îndelungat. Altădată, degeaba își agitau săbiile, se cățărau pe scări de frânghie, înghițeau arsenic, își declarau dragostea, călătoreau într-o caleașcă ținând pe genunchi capul tăiat al iubitului - ele tot nu-și părăseau lumea lor fictivă. Exotice, strălucitoare, poate chiar ciudate, ele nu mă mișcau. Ca și parohul lui Flaubert, preotul de provincie căruia Emma își mărturisea chinurile, nici eu nu o înțelegeam pe femeia aceea: „Dar ce-și mai poate dori când are o casă
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
este mecanismul prin care mythos a dobândit valori care Îl diferențiau radical de logos și Îl asociau cu ceea ce a ajuns mitul să desemneze În contemporaneitate: a) evocarea unor lucruri legate de un trecut nedefinit; b) construcția narativă; c) caracterul fictiv; d) capacitatea de a emoționa; e) valoarea de model exemplar. Această transformare s-a produs ca rezultat al unei bătălii pentru autoritate, desfășurată Între două categorii de elite intelectuale (generic vorbind, filosofii și poeții) și două tipuri de discurs: Programul
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de salvare a spiritului religios, prin condamnarea unui anumit tip de discurs, termenul mythos este de două ori devalorizat: Întâi pentru că nu are la bază niciun „adevăr” (istoric sau religios), altfel spus, pentru că nu reprezintă altceva decât o simplă povestire fictivă. Apoi pentru că această povestire, care conține fapte reprobabile, greu de tolerat și, mai ales, greu de Înțeles, nu este convenabilă din punct de vedere moral și, În consecință, nu este utilă cetății. Fictiv și mincinos, mitul trebuie „tradus”, explicat, făcut
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
nu reprezintă altceva decât o simplă povestire fictivă. Apoi pentru că această povestire, care conține fapte reprobabile, greu de tolerat și, mai ales, greu de Înțeles, nu este convenabilă din punct de vedere moral și, În consecință, nu este utilă cetății. Fictiv și mincinos, mitul trebuie „tradus”, explicat, făcut acceptabil: „Scandalul care generează reacția celor dintâi filosofi declanșează, fără a se pronunța cuvântul mit, procesul care va juca un rol determinant În elaborarea mitologiei: decizia de a interpreta” (M. Detienne, 1997a, p.
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]