6,066 matches
-
răzbel!... Cărăușii și moș Dumitru au tăcut cu vădită părere de rău că au răscolit sufletul lui Pâcu...Acesta însă, pentru a masca durerea pricinuită de întebare, s-a apucat să meremetisească luleaua. După ce a făcut-o să fumege, a gustat din ulcica cu vin și a continuat povestea: Când am terminat treaba și m-am încălzit la gura sobei, mama m-a întrebat așa într-o doară: „Vrei să te duci cu calul la adăpat? I-o fi sete, săracul
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
cu întrebarea. În ogradă se afla sania așezată cu oiștea spre poartă. Și cum bine știți, în capul oiștei se găsește un cârlig... În acest cârlig și-a agățat pieptul calul în alergarea lui nebună... După această lămurire, Pâcu a gustat pe îndelete din vinul din ulcică, ca și cum ar fi vrut să-și adune gândurile. A rămas câteva clipe tăcut și apoi a reluat firul povestirii: După ce l-a cusut, cum spuneam, mama mergea des în grajd, să vadă ce face
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
cărăuși au muncit din greu pentru a așeza totul după cuviință. Când treaba a fost gata, au intrat în crâșmă. Până și-au scos cojoacele, Costache le-a așezat dinainte câte o ulcică din care adia miroaznă de rachiu fiert. Gustați acum cât îi fierbinte, ca să vă încălziți oleacă. Îndată sosește și mâncărica și... Vinul fiert, Costache - l-a completat Alecu Slobodă. Au început să mănânce, dar fără prea mult chef. Toți erau marcați de oboseală, de frig și de nenorocirea
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
Pe când înserarea se pegătea să cadă, au ajuns la crâșma din drum. Gata sunteți, oameni buni? - i-a întrebat Hliboceanu pe cărăușii rămași să-i aștepte. Ni s-o lungit urechile de când vă așteptăm - a răspuns Amnar. Eu zic să gustați întâi ceva și apoi să porniți la drum - a venit cu propunerea Costache. Au mâncat pe fugă și au ieșit din crâșmă gata să înjuge... Mă tem că ne-am grăbit fără folos, Vasile - s-a bătut cu palma peste
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
foc să-mi dai o țigară, că mi-i o foame de nu știu unde să mă culc la noapte?” - a apreciat Pâcu vorba lui Puicuță stârnind râsul general. În acest timp, Pâcu a pus mâna pe ulcica cu vin. Înainte de a gusta din el,s-a rugat cu glas popesc: Primește-l, Doamne, și pe aista și nu mă osândi pe mine păcătosul, că ți-oi aduce ofrandă încă multe ca aiestea... Râsul cărăușilor nu mai contenea, când Pâcu a vorbit din
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
sculele lui ducă-se pe pustii!... Pâcu s-a prefăcut că nici nu aude spusele prietenului său și și-a văzut de lulea... Când fumul plutea în jurul capului lui ca un nimb, a pus mâna pe ulcica cu vin, a gustat din ea cu măsură și, dregându-și mustața cu dosul palmei, cum îi era obiceiul, a pornit să vorbească, cu glas de taină: Pe când satul nostru se găsea într-o poiană a pădurii nesfârșite ce cuprindea locurile... Pe atunci erau
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
vorbele, dar au răspuns în limba lor: „Po umerla”. Sătenii s-au uitat unul la altul dând din umeri... S-a nimerit însă ca printre localnici să se găsească unul care să priceapă graiul bejenarilor... Odată cu ultima vorbă, Pâcu a gustat cu multă evlavie din ulcica cu vin și, după cum îi era feleșagul, a tras adânc și din lulea... Și cum spuneam, s-a nimerit să fie printre săteni și unul care să le tălmăcească vorbele fugarilor. „Auziți, oameni buni, ei
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
aș alege până la urmă trei bucăți din a doua jumătate a volumului, pe care le-am citit simțind cum îmi cade-n cap tavanul lumii. Ele se numesc, cuminte și inofensiv, Viciu de procedură, Anka Butt și Poveste de Crăciun. Gustați-le în liniște. Dar păstrați-vă papile literare și pentru Sufism cu bomboane de mentă, Odette, de ziua clientu lui, Praline și zei ofiliți sau Istoria șamanismului româ nescu. (Sau pentru celelalte. Of, până la urmă nici nu știu dacă am
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
dinți și sorbind din șampanie. — Te enervează bomboana mea? Nu, nu, o asigur. Doar că bei un Dom Pérignon cam vintage, iar tu îl sorbi prin mentă. A scos prompt pachetul de bomboane și mi l-a întins. — O să avem gust bun când ne pupăm, mi-a zis. Ce notă îți dai la amor? — 9.50, am informat-o sumbru. — Mincinosule. 9.50 e media mea... Iar 10 nu există. — Dacă ai 9.50 ca medie, înseamnă că ai ajuns și
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
din salon cu un păhărel de lichior de casă, o felie de cozonac pe o farfurioară și zece lei "pourboire", toate puse pe o tavă. Cum ți se spune dumitale? îl întrebă Puteți să-mi spuneți Filip, domnișoară. Poftim, Filip! Gustă și dumneata ceva, spuse domnișoara S, încercând să închidă cu piciorul ușa salonului. Filip luă păhărelul de pe tavă "Să vă trăiască logodnicul, să fiți fericiți, casă de piatră" și-l dădu pe gât "întru Domnul". Apoi urmă o scenă jenantă
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
vă trăiască logodnicul, să fiți fericiți, casă de piatră" și-l dădu pe gât "întru Domnul". Apoi urmă o scenă jenantă, cu gesturi neîndemânatice, când Filip, cu melonul într-o mână și farfurioara în cealaltă, nu știa cum ar putea gusta din cozonac. Schiță un gest să-și pună pălăria pe cap. Renunță însă, căci nu se cădea să mănânci cu capul acoperit și încă în fața unei femei. Domnișoara S încercă să-l ajute, dar o făcu cu greu căci ținea
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
Rotițe, pârghii și arcuri noi apăruseră, complicând și deturnând jocul. Simțea că obiectele acelea misterioase pe care le agonisise, pe fiecare împreună cu povestea sa, nu se mai lăsau descifrate și nici dezghiocate de învelișul lor solzos, pentru a le putea gusta în voie carnea fragedă de moluscă. în existența obiectelor intervenise un element pe care Bătrânului nu-l prevăzuse. Nașterea, viața, povestea sau moartea lor au fost influențate sau chiar determinate de cei ce le-au făurit, le-au posedat, le-
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
Neschimbat e numai satul, dup-atîți Prieri și toamne neschimbat ca Tine, Doamne. Aur scutură alunul. Fluier zice. Cade fumul. Greierii părinților mulcom cântă, mulcom mor. Cu aroma-i ca veninul amintește-mi-se-arinul. Mult mă mustră frunza-ngustă. Vântul lacrima mi-o gustă. [1942] AUTOPORTRET Lucian Blaga e mut ca o lebădă. În patria sa zăpada făpturii ține loc de cuvânt. Sufletul lui e în căutare în muta, seculara căutare de totdeauna, și până la cele din urmă hotare. El caută apa din care
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
codru, de ce mă-nvinge, cu aripi moi atâta pace, când zac în umbra ta și mă dezmierzi cu frunza-ți jucăușă? O, cine știe? - Poate că din trunchiul tău îmi vor ciopli nu peste mult sicriul, și liniștea ce voi gusta-o între scândurile lui, o simt pe semne de acum: o simt cum frunza ta mi-o picură în suflet - și mut ascult cum crește-n trupul tău sicriul, sicriul meu, cu fiecare clipă care trece, gorunule din margine de
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
Țuțea culese din ultima lor întrevedere. Îmi amintesc cum, prietenul fiind gurmand, am asociat imboldul lui cu felul în care poți trezi apetitul cuiva descriindu-i o excelentă rețetă culinară. Era în îndemnul acela un fel de „du-te și gustă și tu din Petre Țuțea; ai să vezi ce mult o să-ți placă...“ Poate că felul în care s-a consumat acest prim contact indirect explică de ce nu am dorit niciodată (până la întâmplarea filmului despre Cioran, din 1991) să îl
322 de vorbe memorabile ale lui Petre Ţuţea by Petre Ţuţea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1381_a_2692]
-
a căutat un zeu. Eu, de pildă, nu-l caut, că-l am. Ați întâlnit cumva, prin locurile pe care le ați străbătut sau pe vreun bulevard, cuvântul „țuțism“ sau „țuțianism“? N-am făcut școală, deși și Nae Ionescu a gustat din mine. Nimeni nu a intrat în contact cu mine fără să ia ceva în traistă. Am o rugăminte față de Cioran: să nu mă mai supradimensioneze, pentru că această exagerare, venind de la o personalitate ca a lui, îmi sădește în suflet
322 de vorbe memorabile ale lui Petre Ţuţea by Petre Ţuţea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1381_a_2692]
-
Bacău, la o școală interjudețeană de partid, apoi la academie, la București, doi sau trei ani, după care a fost repartizat la Timișoara. Fără accident ar fi ajuns om mare... Beau bine frații. Servea și Lucica; ea spunea că numai gustă, dar din când în când mai umplea și paharul ei. Spre ziuă, vorbeau numai bărbații. Chiar se și certară la un moment dat. Apoi s-au pupat și au plâns. Gheorghe, nu te-am întrebat până acum, am vrut să
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
Românii ne stimează și ne ascultă. La nevoie, deschidem un nou canal, asta o să facem! Clasa muncitoare este alături de Ceaușescu, de partid! Numai noi să fim tari... Câteva minute bărbații tăcură. Parcă nici nu observară când Lucica le aduse să guste ceva. Apoi, dintr-o dată, Gheorghe se enervă. Se ridică brusc, înjură numai el știa pe cine și începu să umble agitat prin cameră. Se părea că îl ajunseră băutura și mahmureala. Se opri în dreptul mesei și, cu o furie oarbă
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
aflat la celălalt capăt. Bătrâna, lângă ușă, într-un colț, râdea cu nepoții. Dar tu, Lucico, de ce nu stai? Sau postești, ca soacrăta? o întrebă Petrache, făcând cu ochiul, dar nu către ea sau spre cineva anume. Mai târziu, am gustat ceva, nu vreau să mă îngraș și să-mi spui că nu mai corespund... Râseră cu toții, chiar și copiii, uitându-se cumva întrebători la cei mari. Mama ți-a pus și ție un pachet de carne, Gheorghe, buturile din față
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
care mâine tună. Altam Bianca Clasa a IX-a Culoarea vieții Viața ... un labirint de netrecut, Cu bune și cu rele, cu bucurii și cu tristeți. Zguduie, scutură sufletul omului Prin emoții puternice ce te ridică, dar... ...deodată te coboară. Gustând din bucuria vieții, din vinul roșu de pe buzele iubitei, Din aroma teiului sfânt și sacru Subînțeleg și admir culoarea vieții ....reprezentată de-un curcubeu infinit. Rotaru Ionuț - Petronel Școala Gimnazială Rediu Dragostea Dragostea - cale spre făurirea legăturii..., spre infinitul cel
Reflexii de lumină, inocenţă şi magie by Petronela Angheluţă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91757_a_92397]
-
mi se părea, la limita oboselii și timp de o clipă, că înțeleg, în sfârșit, taina ființelor și a lumii. Dar oboseala pierea a doua zi și, o dată cu ea, taina; iar eu mă avântam din nou în vâltoare. Alergam astfel, gustând clipă de clipă fericirea dar nesăturându-mă niciodată de ea, fără a ști unde să mă opresc, până în ziua, până în seara, mai bine-zis, când muzica a tăcut și luminile s-au stins. Petrecerea la care am fost fericit.. Dar îngăduiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
Un Vermeer, fără mobile și fără cratițe. Fără cărți, de asemenea, căci e mult de când nu mai citesc nimic. Odinioară casa mea era plină de cărți citite doar pe jumătate. E un obicei la fel de scârbos ca și acela de a gusta doar puțin dintr-un pateu de ficat și de a arunca apoi restul. De altminteri, nu-mi mai plac decât confesiunile, iar autorii de confesiuni scriu mai cu seamă spre a se ascunde și a nu spune nimic din ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
pe cele macre. Mâncam fericit, uitându-mă la rodul muncii mele de azi. Pământ cât vezi cu ochii trecut de roțile tractorului nostru. A scos o sticlă cu apă și, dintr-un ungher la tractorului, un șâp cu vin. A gustat, apoi mi-a întins vinul din care m-am împărtășit. Mâncam. Mestecam încet fiecare clipă, sorbeam fiecare abur al pământului. Nu mai era nimeni în jur. Mariana, soția lui Florin, m-a primit în casa ei cu brațele deschise. Ageră
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
și fricoase.Se apropie câte puțin de om, fornăi,dar omul sta liniștit, văzându-și de treaba: vântura niște ovăs, apoi mesteca câteva boabe, stârnind pofta Pegasului.Calul bătea din copite și din aripi. -Ce-i, căluțule, vrei si tu? Ia gustă.Și Pegas mâncă ovăsul din palma lui. Copilul Își chemă repede părintele. -Îți place? Ai vrea să facem un schimb? Uite, Îți dau tot ovăsul din tăfâlcă dacă mă lași să te Încalec. -Atunci calul cel năzdrăvan Îngenunche și omul
Legendele copilăriei by Lenuţa Rusu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1691_a_3048]
-
este că timp de patru decenii noțiunea de capitalism a fost sistematic demonizată, iar după ’89 majoritatea românilor au cunoscut numai roadele amare ale sistemului respectiv (șomajul sau amenințarea acestuia, creșterea prețurilor, inflația). Doar o mică parte a populației a gustat din fructele dulci ale economiei de piață. Un studiu al Institutului pentru Politici Publice dezvăluie că în România, pe lângă cei 300 de milionari în dolari figurând în lista publicată de revista Capital, au apărut o serie de bogătași care au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2139_a_3464]