5,442 matches
-
chinurile alegerii. Când imaginația Îmi alerga ca o herghelie de mânji sălbatici, amenințând să calce totul În picioare, fără să ajungă nicăieri, un deget venit din ceruri mi-a ciocănit În frunte: „Alo! Ce faci?“ Să fi fost conștiința sau inconștientul? Era vrerea divină sau apăsarea spovedaniei strămoșești fără de preot? Greu de spus. Cert e că vocea aceea mi-a pus În vedere că, dacă tot aveam să cad pradă demonului trupesc, unica femeie pe care o voi recrea nu putea
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
clipei. De aceea procesul este permanent, altminteri toate s-ar opri la perfecțiune. Afară de moarte însă nimic nu e perfect, nici chiar Dumnezeu. Poate că moartea însăși nu e posibilă în întregime. Cea totală rămîne o taină, țel veșnic și inconștient. De aceea, dragul meu, fericirea nu e decît echilibrul morții. Să ne încîntăm numai cu mulțumirea de sine? De fapt moartea e suma unor taine pe care cei vechi au întrupat-o în chipul unui sfinx. La Giseh el ține
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
literaturii? Fiecare a Înțeles ce-a vrut. Eu, de pildă, n-am vrut să cred că scrisul emasculează, aveam și așa destule griji În privința masculinității mele puțin performante În ultima vreme. Venisem În Celebrul animal cu mari speranțe de alinare. Inconștiente poate, dar mari. Nădăjduiam că, scriind, angajându-mă În mișcarea asta provocatoare, ceva-ceva se va clinti acolo unde se blocase. Nu credeam că voi scrie cine știe ce, dar mă voiam alături de oamenii ăștia pe care-i credeam mult mai vii decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
tip zbuciumat. Ceea ce ne interesa de fapt era să fim originali. Iar ideile eco-stângii, filantropia și anarhia nu ne captivau decât În măsura În care rămâneau puțin vehiculate În spațiul public. Fiindcă noi ne asumaserăm rolul de a le propaga În masse. Massele inconștiente, prostite, mințite. În vremuri tulburi, profeții fac stilul. Iar noi, cu toată ironia de care eram capabili, asta ne doream să fim: profeți. Identificaserăm un mănunchi de idei care, bine articulate prin alte părți, erau prost tratate la noi. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
evocă primele momente de desprindere, stinghereala, neînțelegerea, apoi ușurința mâinii, alergând cu surprinzătoare îndemânare pe hârtie, uluindu-i pe cei din jur. — Se pot imagina împrejurările, gesturile ? Sia Strihan a devenit, la o anume vârstă, retrasă, preocupată de propria devenire, inconștientă asupra posibilităților și rătă cirilor pe care i le-ar oferi. Căutându-i, însă, semnalele, cău tându-se. Uneori și regăsindu-se în această dăruire, în acest joc. Plictisită tot mai mult de plăcerile de altădată. — Am urmărit-o în toate
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
glasul ei căpătase intenționat accente tăioase și batjocoritoare. Și totuși, dincolo de acest dispreț sfidător, stăruia blîndețea ciudată din glasul răgușit al fetei și, În timp ce-i vorbea, Îi atinse ușor brațul cu mîna delicată, cu gestul grăbit, plin de o tandrețe inconștientă, al oamenilor care viețuiesc printre străini atunci cînd Întîlnesc pe cineva cunoscut din locurile natale. — Toată lumea-i bine, răspunse el roșind, bîlbîindu-se și trădîndu-și uimirea și stinghereala. — Ei, dacă-ntîlnești vreun cunoscut, continuă ea pe același ton ironic, salută-l din partea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
De fapt, era victima unei teribile amăgiri: dintr-un motiv pe care nu-l putea defini, avea o anumită credință tainică și nemărturisită - o imagine a propriei sale persoane, care, desigur, nu era rezultatul gîndirii conștiente, ci mai degrabă proiectarea inconștientă a dorințelor sale - aceea că, de fapt, era un om de Înălțime și dimensiuni medii - un om obișnuit, de un metru șaptezeci-șaptezeci și cinci, nu mai mult. Dacă ar fi stat să judece o clipă și-ar fi dat seama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
e că se pornește de la un eveniment de toată lumea acceptat ca ilogic pentru ca celelalte să-și păstreze logica! Iată, spre exemplu, câtă logică În această bucurie de a descrie Întoarcerea acasă la sfârșitul lui iulie ’45, și În această alăturare inconștientă a textului scuipat de hitleriști peste liniile inamice (Soldați români, o armă secretă etc.), cu bănuiala că se va merge Împotriva Japoniei. Majoritatea savanților care au lucrat la realizarea bombei au cerut ca ea să nu fie folosită Înainte de epuizarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
o scrisoare. Dar nu m-am mai putut abține și am citit-o acolo mergând, stând Într-un picior, ținându-mă cu o mână de bară. Acum camera asta Îmi pare să se află În mijlocul lumii. I’m happy. Și inconștientă. Ana. * (FIRIDĂ, FOTĂ, FLUIER, FUIOR) E Începutul verii. Grințu deja a Însoțit un grup de greci ortodocși În turneul lor prin nordul Moldovei și al Transilvaniei. Experiența i se pare interesantă și, Într-un fel, suficient de „filmică“ pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
cu dosarul lui pătat. La această variantă m-am gândit mult mai târziu, când băiatul era deja student și nu știam cum să dau de urma lui. De fapt, nici nu țineam neapărat să-l caut, ceva ca o vină inconștientă față de acel om care cândva mi-a salvat viața mă apăsa și nu aveam curajul s-o zgândăr. * (PLUG) Stimate domnule profesor, pentru a vă dovedi cât de mult m-am maturizat Între timp, vă anunț pe această cale că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
și frecvența procedeelor retorice, scriitoarea mizând mai mult pe discursiv decât pe sugestie, deși începuturile ei stau indiscutabil în strânsă legatură cu epoca de înflorire a poeziei noastre simboliste. Intențiile Hortensiei Papadat Bengescu merg însă mai curând spre luminarea adâncurilor inconștiente decât spre aproximarea lor prin mijloacele metaforei. Figurația e pusă în slujba demersului investigativ, introspectiv și mult mai puțin în slujba efectelor estetice. Dacă totuși textul produce impresia de estetism și artizanat stilistic, ea se datorește într-o măsură decisivă
Femeia în faţa oglinzii by Corina Alexa-Angheluş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1162_a_1871]
-
și în gând Și viața-mi luminează. Relația om-lume spirituală este palpabil descrisă de eternul Eminescu. Cunoașteți, sper, poemul „Luceafărul”. Fiecare dintre noi (sau majoritatea) cheamă „Luceafărul”, cheamă Lumina să coboare și în el, la el. Toți dorim, conștient sau inconștient, să ne „luminăm viața” Problema este cum conștientizăm luminarea vieții noastre. Vedeți d-voastră, aici, pe pământ, avem necesități și nevoi obiective, legate de corpul nostru fizic, în concordanță cu evoluția vieții noastre. E bine să avem de toate. Numai
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
ar fi trebuit de mult să mai notez câte ceva, dar cred că ceea ce am să vă comunic acum, din tot ce s-a mai întâmplat între timp, merită să fie știut. Vreau să spun că am fost preocupată, conștient sau inconștient, o perioadă de timp destul de lungă de probleme materiale, până într-o duminică, când, la biserică fiind, în timpul citirii Evangheliei, Domnul mi-a spus: -„Tu ocupă-te de ridicare spirituală, că de mâncare am eu grijă!” Vreau să vă spun
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
al României - Traian Băsescu. Trăiesc în Iași din 1963 și am văzut multe sărbătoriri ale Unirii la 24 ianuarie. dar ca asta n-a fost nici una. Atâta lume venită din proprie inițiativă n-am mai văzut. Și toți, conștient sau inconștient, simțeau ceva înălțător, intuiau că Traian ne aduce schimbarea în bine. Și nu a fost numai atât. Atmosfera euforică de sărbătoare deosebită a acestui an nu o aducea numai prezența președintelui. Atunci și acolo, în Piața Unirii din Iași, erau
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
grăbesc moartea națională a României. Suntem conduși de un Babilon de oameni fără scrupule, parlamenatari vicleni, perfizi și fără de idei. Producția scade în timp ce haosul inflației crește. Munții sunt dezgoliți, pământurile aride, bogățiile înstrăinate. Ne-am autodistrus prin votul dat de inconștienți lupilor, lupi ai beznelor, care au transformat societatea românească într-o junglă. Libertatea la cuvânt e dreptul la viață al omului, libertatea la cuvânt e o cucerire a civilizației. Nu o pângăriți, nu o striviți. Cei ce se opun astăzi
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
lui Corneliu Zelea Codreanu, ale Nicadorilor, ale Decemvirilor, ale Nicoletei Nicolescu? Este de neînțeles și dureros că aceste acte de injustiție împotriva legionarilor le fac mulți români. Ei sunt niște renegați și o fac din interese meschine, slugarnici, conștienți sau inconștienți, ceea ce înseamnă vânzare și trădare. Chinul necurmat continuă și azi. Omul e departe de rostul său. Legionarii sunt românofili. De aceea, trădarea de neam pentru legionari este actul cel mai reprobabil și nu putem da altă replică decât lupta și
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
87% ortodocși. Ce fel de creștini sunt acei ortodocși și ce fel de păstori îi conduc, care au lăsat să se smulgă din sufletele lor credința și au subscris „fatalității” destinul lor. Ei au uitat de înfricoșătoarele mineriade când acei inconștienți barbari, valuri, valuri, s-au năpustit asupra bucureștenilor; băteau și ucideau la întâmplare pe tot românul după ce schilodiseră studențimea eroică din Piața Universității. Mineriadele lui Iliescu, patriarhul roșu al comunismului în România, sunt unice în istoria crimelor politice, asemenea celor
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
dansau neîntrerupt, transpirația și mai ales dorința își arătaseră fața; încetini ritmul... aveau peste 10 minute avans față de ceilalți. Acum escaladau cu efort cea mai înaltă creastă a unui tel din preajma Capidavei, cetate părăsită de arhangheli, așteptând vizita unor cuceritori inconștienți, amețiți de putere, bătându-și joc de singurătate, neștiind că în curând vor face ca cerul să se prăbușească în ape pe aceste meleaguri. Totul pornise de la o provocare în grup: că nu poate urca acel versant iar ea îl
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
fără să-și dea seama cu duioșie: - Însă, muierea asta... chiar ține la mine!? Nu se mișcă profesional, mai degrabă instinctual! Totul deveni atât de limpede și nu se mai gândi la nimic! Determină clar implozia care o seca. Aproape inconștientă gemu adânc, îl ținu strâns de umeri... nu mai văzu nimic.. doar lumini, umbre și-o iubire simfonică. El rămase nemișcat, înțelegând-o și eliberă automat jetul puternic care îi frământa starea. Îl primi supusă, amestecându-l cu simțămintele ei
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
ușor în spate. Ea se înălță ca o pisică cu ghearele scoase într-un ultim efort de apărare. Bărbatul îi aplică un upercut scurt la ficat lansat cu repeziciune, violență și pricepere; se prăbuși fulgerată, moale ca o cârpă; căzuse inconștientă cu fața în sus; se uită la ea atent; respira greu iar picioarele îi erau contorsionate nefiresc sub banchetă; îi verifică expert poșeta; actele, banii și niște notițe despre un copil care suferea de o dizabilitate multiplă și complicată... nu
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
și se opri în fața intrării în Vanity House. O femeie coborî și m-am întors s-o privesc, presupunând că era fiica domnului McGanny, căci eram curios să văd cum arată. Dar nu! Spre marea mea suprindere și - în mod inconștient - spre marea mea bucurie, se dovedi a fi nimeni alta decât Alice Hastings. — Alice! am strigat pe geam. Hei, Alice! Se apleca pentru a plăti șoferul și nu m-a auzit; apoi s-a făcut verde și taxiul a demarat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
se întâmplă ceva. Uitându-mă după o figură cunoscută, l-am zărit pe medicul de gardă. Se grăbea spre recepție. Am fugit după el, strigând, „Scuzați-mă“, dar a fost întâmpinat de o echipă de infirmiere care duceau un pacient inconștient pe o targă. Am rămas la mică distanță în timp ce el începu să pună întrebări. Pacientul abia fusese adus, se pare, după ce fusese găsit aproape mort într-o mașină. S-a vorbit de intoxicație cu monoxid de carbon și s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Capitolul 5 O doamnă indusă în eroare — Acum important este, spuse Thomas, să rămânem calmi și civilizați. Se adunaseră din nou în sufragerie și ședeau printre resturile cinei. Fețele le erau ca de ceară și răvășite. Numai Tabitha era fericită, inconștientă de ultimele evenimente șocante, în timp ce Pyles, care venise să li se alăture la masă, afișa un zâmbet pieziș, fatalist, după ce își exprimase ajutătoarea părere că „Se vor mai întâmpla lucruri înainte de a se sfârși noaptea! Multe lucruri!“. Singura membră (vie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
de vârstă. Nu ajunseseră la asemenea „subtilități”. În schimb, modernii fac, involuntar, trimitere la caracterul quasiincestuos al cuplului și îl sancționează: „Ar putea să-i fie tată!” sau „Ar putea să-i fie mamă!”. Marca incestului pare să persiste în „inconștientul colectiv”. Dar să revin la textul lui P.H.L. Doctorii ne învață că vârsta apropiată a celor doi „actanți sexuali” (cum ar scrie P.H.L. dacă ar fi contemporan cu noi) asigură sănătatea progeniturii. Autorul nostru o știe, ba chiar se referă
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
ca reprezentare include scrisori adresate cuiva, unui amic profesor. Galeria cu antichități adăpostește, așa zicând, scrisori fără adresă. Emițătoarea lor stă de vorbă cu ea însăși. Cu propriul suflet. Și dacă eul nostru profund coboară, uneori, cum crede Jung, în inconștientul colectiv, identificat cu divinitatea, am putea spune că poeta se confesează, fără intermediar, lui Dumnezeu. În șoaptă. Din perspectiva duratei umane biologice, asemănată cu perioadele zilei, versurile se compun, spovedania se aude ca șoaptele în amurg. Antichitățile, nu doar cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1534_a_2832]