4,614 matches
-
de ecolocație. Intesitatea sunetelor sau amplitudinea pulsațiilor variază în raport cu faza în care a a ajuns vânătoarea. Ea este maximă în timpul căutării prăzii și se reduce treptat pe măsură ce insecta s se află mai aproape sau dispare din raza de acțiune a liliacului. Există deosebiri considerabile î între caracteristicile ultrasunetelor pe care diferitele specii le emit în faza de căutare, ele put putând fi ca captate în teren cu ajutorul unui detector de ul ultrasunete. Identificarea speciilor prin această metodă este însă, incertă deoarece
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
pe care diferitele specii le emit în faza de căutare, ele put putând fi ca captate în teren cu ajutorul unui detector de ul ultrasunete. Identificarea speciilor prin această metodă este însă, incertă deoarece distanța dintre observator ș ș ș și liliac este necunoscută și variabilă animalul aflându-se într-o continuă mișcare (Ransome, 19 1990). Performanțele sonarului sunt cu adevărat remarcabile, permițând liliecilor să depisteze f fire foarte subțiri, cu diametrul de 0,2 mm sau chiar de 0,050,08
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
ul ultrasunete. Identificarea speciilor prin această metodă este însă, incertă deoarece distanța dintre observator ș ș ș și liliac este necunoscută și variabilă animalul aflându-se într-o continuă mișcare (Ransome, 19 1990). Performanțele sonarului sunt cu adevărat remarcabile, permițând liliecilor să depisteze f fire foarte subțiri, cu diametrul de 0,2 mm sau chiar de 0,050,08 mm în cazul speciilor din familia Rhinolophidae. De aceea, liliecii cu potcoavă se prind mult mai rar în plasa de captură decât
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
continuă mișcare (Ransome, 19 1990). Performanțele sonarului sunt cu adevărat remarcabile, permițând liliecilor să depisteze f fire foarte subțiri, cu diametrul de 0,2 mm sau chiar de 0,050,08 mm în cazul speciilor din familia Rhinolophidae. De aceea, liliecii cu potcoavă se prind mult mai rar în plasa de captură decât vespertilionizii. Aceștea din urmă au o rază de acțiune a sonarului de circa 20 m și pot detecta insectele de la o distanță de 8 m, pe când rinolofii trebuie
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
de pradă pentru a o detecta (Schober pentru a o detecta (Schober și Grimmberger, 19 1997). Spre deosebire de percepția vizuală, ecolocația prezintă și câteva dezavantaje (Neuweiler, 2000), d d dintre care cele mai importante sunt: Costul energetic ridicat. De exemplu, un liliac cu potcoavă care vânează timp de 11 ore pe zi, de la apusul și până la răsăritul soarelui, interval î în care emite aproximativ 400.000 de ultrasunete cu un consum energetic de 6 x 10-6 J/m2 pentru fie fiecare semnal
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
fluxului de informații, întrucât ecolocația furnizează o serie de imagini stroboscopice ale î împrejurimilor. Prin urmare, în intervalul dintre d dou o serie de imagini stroboscopice ale împrejurimilor. Prin urmare, în intervalul dintre două semnale acustice, respectiv dintre două ecouri, liliacul este lipsit de informații. În exemplul anterior, acest timp este de 6,5 ore, adică jumătate din durata activității nocturne. La majoritatea speciilor, procentul este însă mai mic, de doar 4- 20%. Limitarea câmpului acustic. Acesta este mult mai r
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
nocturne. La majoritatea speciilor, procentul este însă mai mic, de doar 4- 20%. Limitarea câmpului acustic. Acesta este mult mai r restrâns decât câmpul vizual al mamiferelor, f fiind concentrat pe direcția de zbor.Pentru a avea informații asupra împrejurimilor, liliacul trebuie să emit emită ultrasunete mutiple, succesive, în direcții di diferite. Limitarea distanței de detecție. Dat fiind faptul că semnalele sunt atenuate de aer, mai ales în condiții de temperatură și umiditate ridicate sau pentru sunetele înalte, această distanță este
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
temperatură și umiditate ridicate sau pentru sunetele înalte, această distanță este foarte mică, în mod obișnuit de cel mult 20 m. Rezoluția. Deoarece rezoluția este maximă la frecvențe înalte, în timp ce raza de acțiune este m mai lungă la frecvențe reduse, liliacul trebuie să fac facă un compromis între cei doi parametri, a alegând o frecvență medie. Unele insecte care ar putea servi drept hrană pentru lilieci pentru lilieci și-au dezvoltat mecanisme prin c care evită ecolocația. Numeroși fluturi au posibilitatea
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
maximă la frecvențe înalte, în timp ce raza de acțiune este m mai lungă la frecvențe reduse, liliacul trebuie să fac facă un compromis între cei doi parametri, a alegând o frecvență medie. Unele insecte care ar putea servi drept hrană pentru lilieci pentru lilieci și-au dezvoltat mecanisme prin c care evită ecolocația. Numeroși fluturi au posibilitatea de a recepționa ultrasunetele emise d de lilieci, reacționând prin manevre variate. Unii zboară în zig-zag, alții își strâng brusc aripile și se lasă s
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
frecvențe înalte, în timp ce raza de acțiune este m mai lungă la frecvențe reduse, liliacul trebuie să fac facă un compromis între cei doi parametri, a alegând o frecvență medie. Unele insecte care ar putea servi drept hrană pentru lilieci pentru lilieci și-au dezvoltat mecanisme prin c care evită ecolocația. Numeroși fluturi au posibilitatea de a recepționa ultrasunetele emise d de lilieci, reacționând prin manevre variate. Unii zboară în zig-zag, alții își strâng brusc aripile și se lasă s să cadă
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
cei doi parametri, a alegând o frecvență medie. Unele insecte care ar putea servi drept hrană pentru lilieci pentru lilieci și-au dezvoltat mecanisme prin c care evită ecolocația. Numeroși fluturi au posibilitatea de a recepționa ultrasunetele emise d de lilieci, reacționând prin manevre variate. Unii zboară în zig-zag, alții își strâng brusc aripile și se lasă s să cadă pe sol sau, dacă se află pe frunze, rămân nemișcați până când atacatorul se îndepărtează. Fluturii din familia Arctiidae se a ap
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
atacatorul se îndepărtează. Fluturii din familia Arctiidae se a ap Fluturii din familia Arctiidae se apără prin gustul lor neplăcut. Există specii de fluturi, în special Noctuidae, capabile să emită la rândul l lor ultrasunete care, interferând cu cele ale liliecilor, îl dezorientează complet (Fullard, 1984). Molia-tigru (Cycnia tenera), de exemplu, produce ultrasunete foarte asemănătoare ca frecvență și volum cu cele ale liliecului E Eptesicus, bruindu-i sistemul de ecolocație (Fullard et al al.,1979). Roeder (1967) a arătat că aceste
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
Strategia și zonele de vânătoare Caracteristicile și performanțele sistemului de ecolocație, precum și stilul de zbor diferă de la o o specie la alta, în funcție de particularitățile zonei în care vânează. Ca urmare, în același a areal pot convețui mai multe specii de lilieci, deoarece ocupă nișe ecologice diferite. În plus, î în sezoanele în care hrana este deficitară, numeroase specii pot adopta strategii variate de vânătoare ș și pot utiliza alte zone decât cele obișnuite. Datorită eficienței reduse a ecolocației, l liliecii au
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
de lilieci, deoarece ocupă nișe ecologice diferite. În plus, î în sezoanele în care hrana este deficitară, numeroase specii pot adopta strategii variate de vânătoare ș și pot utiliza alte zone decât cele obișnuite. Datorită eficienței reduse a ecolocației, l liliecii au zone preferate de vânătoare, pe care le cunosc cu precizie și care corespund strategiei lor de vânătoare. Se cunosc câteva strategii de bază, adaptate principalelor terenuri de vânătoare și caracteristicilor sistemului de ecolocație. Hrănirea în spații închise. Unii lilieci
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
liliecii au zone preferate de vânătoare, pe care le cunosc cu precizie și care corespund strategiei lor de vânătoare. Se cunosc câteva strategii de bază, adaptate principalelor terenuri de vânătoare și caracteristicilor sistemului de ecolocație. Hrănirea în spații închise. Unii lilieci, cum sunt speciile de Plecotus, zboară prin păduri, pe s sub coronamentul arborilor, hrănindu-se cu artropode de pe sol, precum gândaci, păianjeni sau miriapode. La fel procedează și Myotis myotis, care emite semnale obișnuite, cu frecvență modulat modulată, atunci când vâneaz
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
prada. (Neuweiller, 1989). Hrănirea în imediata apropiere a vegetației. Speciile care vânează în apropierea solului sau a vegetației și-au dezvoltat strategii aparte pentru ca din multitudinea ecourilor recepționate, să le poat le poată distinge pe cele care provin de la insecte. Liliacul cu potcoavă, de exemplu, preferă să vâneze în vegeta vâneze în vegetația densă. În primele două ore după asfințit, el zboară în jurul tufișurilor și copacilor. Restul nopții și-l petrece în așteptarea prăzii, atârnând de o ramură și rotindu-și
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
Acestea sunt reprezentate de suprafețele mari de apă curg curgătoare sau stagnată, de canale, mlaștini sau suprafețele u umede acoperite de trestie sau alte plante higrofile. Lor li se adaugă unele zone antropice, precum porturile și canalele navigabile puternic iluminate. Liliecii care vânează deasupra apei își împart spațiul pe sectoare de înălțimi d diferite. Astfel, Myotis daubentonii și M. capaccinii se hrănesc în imediata apropiere a apei, la 10- 50 c cm deasupra suprafețelor liniștite (Britton et al. , 1997). Myotis dasycneme
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
liniștite (Britton et al. , 1997). Myotis dasycneme vânează la înălțimi mai mari, de 10- 15 m, precum și în vegetația înconjurătoare, uneori până la câteva sute de m metri de mal (Limpens et al., 1999). În aceste zone pot vâna și alți lilieci, care nu sunt strict legați d de apă, ca Pipistrellus pipistrellus sau Nyctalus noctula. P. pipistrellus preferă suprafețele de apă acoperite cu vegeta acoperite cu vegeta acoperite cu vegeta acoperite cu vegetație, în timp ce N. noctula se hrănește mai curând în
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
Nyctalus noctula. P. pipistrellus preferă suprafețele de apă acoperite cu vegeta acoperite cu vegeta acoperite cu vegeta acoperite cu vegetație, în timp ce N. noctula se hrănește mai curând în spații deschise (Bartonička, 2002). Hrănirea în zone deschise. În acestă categorie intră liliecii care vânează la mare înălțime, deasupra copacilor, sau la înălțimi medii, de până la 2 m, deasupra vegetației ierboase. Ei utilizează semnale relativ lungi (6- 60 ms), de tipul frecvenței constante. Imediat ce liliacul reperează prada și pornește în urmărirea ei, ultrasunetele
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
Hrănirea în zone deschise. În acestă categorie intră liliecii care vânează la mare înălțime, deasupra copacilor, sau la înălțimi medii, de până la 2 m, deasupra vegetației ierboase. Ei utilizează semnale relativ lungi (6- 60 ms), de tipul frecvenței constante. Imediat ce liliacul reperează prada și pornește în urmărirea ei, ultrasunetele devin scurte (1- 5 ms), de tipul frecvenței modulate. În astfel de zone vânează preferențial Nyctalus noctula și Mi Miniopterus schreibersii (Neuweiller, 1990). Zonele antropice reprezintă un mediu care atrage numeroase insecte
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
de tipul frecvenței modulate. În astfel de zone vânează preferențial Nyctalus noctula și Mi Miniopterus schreibersii (Neuweiller, 1990). Zonele antropice reprezintă un mediu care atrage numeroase insecte și în care se întâlnesc multe din habitatele de bază. Câteva specii de lilieci, p precum Nyctalus noctula, Myotis mystacinus, Eptesicus serotinus, Pipistrellus pipistrellus ș.a. s-au adaptat f foarte bine la aceste zone, vânând și adăpostindu-se în aceste lo locuri. Forma și mărimea aripilor îndeplinesc un rol esențial în strategia și viteza
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
zone, vânând și adăpostindu-se în aceste lo locuri. Forma și mărimea aripilor îndeplinesc un rol esențial în strategia și viteza de zbor (Baagoe, 1979). Raportat la mărimea corpului și a suprafeței aripii, există două feluri în care a aripile liliecilor pot varia. În cazul speciilor care vânează în spații deschise, aripile sunt lungi, înguste și ascuțite. Această formă permite un zbor rapid, însă deficitar în ceea ce privește manevrabilitatea. Vârful ascuțit al aripilor poate mări eficiența aerodinamică și reducerea costurilor de zbor, ceea ce
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
și ascuțite. Această formă permite un zbor rapid, însă deficitar în ceea ce privește manevrabilitatea. Vârful ascuțit al aripilor poate mări eficiența aerodinamică și reducerea costurilor de zbor, ceea ce permite efectuarea migrațiilor. Nyctalus noctula și Miniopterus schreibersii sunt printre cei mai r rapizi lilieci insectivori. În schimb aripile s scurte, late și rotunjite la vârf permit un zbor mai puțin rapid, însă cu o mare manevrabilitate, l liliecii respectivi fiind capabili de a efectua cu ișurință rotiri și întoarceri rapide (Norberg și R Rayner
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
zbor, ceea ce permite efectuarea migrațiilor. Nyctalus noctula și Miniopterus schreibersii sunt printre cei mai r rapizi lilieci insectivori. În schimb aripile s scurte, late și rotunjite la vârf permit un zbor mai puțin rapid, însă cu o mare manevrabilitate, l liliecii respectivi fiind capabili de a efectua cu ișurință rotiri și întoarceri rapide (Norberg și R Rayner, 1987). Aceste însușiri le sunt utile la vânătoare în spații închise și în desișuri, sepciile de Plecotus, Rhinolophus și altele cu o formă a
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
și R Rayner, 1987). Aceste însușiri le sunt utile la vânătoare în spații închise și în desișuri, sepciile de Plecotus, Rhinolophus și altele cu o formă a aripilor asemănătoare, precum Barbastella barbastellus, Myotis nattereri, fiind tipice pentru această categorie de lilieci. 2.1.6. Hibernarea În regiunile temperate, liliecii depind de un de un tip de hrană efemer, care dispare pe parcursul iernii. În aceste condiții, liliecii au două alternative: s alternative: să migreze într-un loc în care există hran hrană
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]