5,170 matches
-
atât deveneam mai îngrijorat. Ceva putea merge prost oricând. Regulile se schimbau. Hârtii care erau în regulă când vaporul plecase din Bremen puteau deveni insuficiente până ancoram în New York. Îmi tot scoteam documentele și le verificam. Făcusem asta și pe vapor, așa că hârtiile aveau acum urme de degete și erau mototolite fiindcă le ținusem lipite de corp. Certificatul de identitate arăta cel mai rău. Vezi dumneata, doctore, unii dintre noi nu aveau hârtiile autentice. Pe atunci, consideram încă acest lucru un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Dar nu am fost niciodată condamnat pentru nimic. Am pus documentele la loc în buzunarul de la piept, la adăpost de orice pericol, gata să fie arătate la cerere. Mai erau cam șase persoane înaintea mea. Poate luasem vreo boală pe vapor sau vreun semn vizibil mă putea da de gol. Poate cineva făcuse o plângere împotriva mea. Oamenii inventau mereu povești. Ăla a fost kappo. Ăsta a fost comunist. Cutare și cutare au făcut contrabandă. Voiau să iasă în față, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
al Statelor Unite menționa doar cât de înalt eram, dacă aveam vreun semn particular pe corp sau dacă fusesem condamnat pentru vreun delict. Ce țară! Ofițerul și-a ridicat privirea din document. Am așteptat să își dea seama de greșeală. Pe vapor, toți crezuseră că sunt unul de-al lor. Dacă petreceți mai mult timp aici, domnule van Pels, o să ajungeți să credeți că nu suntem altceva decât groapa de gunoi a întregii lumi. Te face să te întrebi pentru ce au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
albi ce l-ar fi făcut pe doctorul Pfeffer să suspine de uimire. Dinții, după cum am spus, erau o trăsătură de familie. Îi zâmbea unui băiețel, pe care l-am recunoscut ca făcând parte dintr-un grup de orfani de pe vapor și în acel zâmbet am văzut o familie mare și iubitoare care îi zâmbise încă din copilărie. Avea un ecuson mic pe sânul stâng avântat, deși nu eram îndeajuns de aproape pentru a citi numele ei sau al agenției pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Apoi am văzut-o pe ea. De fapt, am recunoscut-o. Era fata de la pavilionul vămii, deși ei nu i-am spus asta. Voiam să trec drept un om de lume, nu un imigrant care tocmai a coborât de pe un vapor. — Vrei să știi la ce m-am gândit când te-am văzut prima dată? avea să mă întrebe ea mai târziu, când stăteam înlănțuiți pe canapeaua de brocart auriu din sufrageria părinților ei. Eram așa de siguri că avem un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
tot sau aproape pe tot. —Dar eu nu am fost niciodată acolo, a spus ea. —Probabil ai uitat. Am lucrat puțin ca voluntar pentru Hebrew Immigrant Aid Society, a insistat ea, dar nu am fost niciodată pe chei ca să aștept vapoarele. N-am mai zis nimic. Ultimul lucru pe care mi-l doream era să mă cert cu ea, deși am ajuns să ne certăm în acea seară de vară. Fusesem la film și, pentru că era o seară plăcută și părinții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
îmi doresc să îl văd mort, deși știu că acesta este un gând nesăbuit având în vedere circumstanțele. E un prost, îmi spun eu cu îngâmfare, un idiot mai mare decât Pfeffer. Cel puțin Pfeffer și-a trimis fiul cu vaporul în Anglia. Altă dată, eu și cu tata îngenunchem, umăr la umăr, în timp ce potrivim capacul seifului pentru mâncare pe care îl construim, și domnul Frank, care mă ajută la engleză, dar nu e în stare să facă nimic practic, stă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
morți acum o sută și o mie de ani. Cartea este o legătură care ne leagă laolaltă pe toți câți o citesc și care înființează o unitate de viață, atât de strânsă și cuprinzătoare ca nici una alta. Cartea este un vapor de marfă care aduce spiritului nostru, din apropiere sau din depărtare, tot ce are de trebuință.” Klaus Horms 272. „Tot ceea ce a săvârșit, gândit și împlinit omenirea sau ceea ce a fost înainte zace păstrat, ca prin minune, în foile cărților
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
sclipitor ca soarele care se cocoțase pe cer ca s-o orbească pe Jina. Un certificat de căsătorie și două luni de contact aproape neîntrerupt nu-i topiseră dorința de Zach. Îi plăcea ideea că, fiindcă se cunoscuseră pe un vapor, erau destinați pentru o viață întreagă de dragoste. Cui îi păsa că amândoi fuseseră pe vaporul ăla - cursa de la San Francisco la L.A. - din motive financiare: Zach ca să-l întâlnească pe un cumpărător de sfeclă de zahăr, iar Jina sperând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
de căsătorie și două luni de contact aproape neîntrerupt nu-i topiseră dorința de Zach. Îi plăcea ideea că, fiindcă se cunoscuseră pe un vapor, erau destinați pentru o viață întreagă de dragoste. Cui îi păsa că amândoi fuseseră pe vaporul ăla - cursa de la San Francisco la L.A. - din motive financiare: Zach ca să-l întâlnească pe un cumpărător de sfeclă de zahăr, iar Jina sperând să-și vândă acolo o parte dintre tablouri. Când l-a văzut prima dată pe Zach
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
era să simtă lucruri - să se uite la un necunoscut bine clădit și să-și simtă toate cele patruzeci și trei de kilograme ale ei întinse ca o pânză în timp de uragan, să simtă că începe să zboare. Pe vaporul respectiv, Jina și-a lăsat capul pe-un umăr ca să-l vadă mai bine. Era obișnuită să se uite în sus la bărbați. De prin clasa a IV-a, a devenit limpede că n-avea să crească mai înaltă de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Earl, care și-o lustruise cu ajutorul versurilor. Dar un bărbat așa de înalt, de cel puțin un metru optzeci și opt, și de splendid, făcea ca detaliul ăsta să fie mai ușor de trecut cu vederea. Deci te pricepi la vapoare ? l-a întrebat ea. Fusese destul de aproape ca să-i miroasă respirația - cafea, și-a spus Jina, și ceva dulceag pe-alături - iar când mâna lui nu s-a apropiat destul de ea, Jina și-a împins-o pe-a ei către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
seama că tot restul nu mai reprezenta decât o formalitate. Prezentările, poveștile, făcutul de curte - niște ritualuri care nu-și mai găseau necesitatea. O femeie se îndrăgostește de bărbatul care o emoționează. Da, i-a răspuns el. Mă pricep la vapoare. În seara aia, Jina n-a mai ajuns la ea în cameră. Când s-a trezit în brațele lui Zach, iar el a rugat-o să meargă în Idaho și să se mărite cu el, mintea Jinei nu s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
fond, ținutul ăla era, în continuare, Vestul ( n. trad. se referă la ceea ce noi cunoaștem prin sintagma „Vestul Sălbatic” ). Da, a răspuns Jina în șoaptă. Trebuie să plec. Vreau să plec. Helena i-a surâs cu blândețe. Și eu. Trebuie. Vapor, tren, Ellis. Apoi femeia s-a îndreptat de umeri ca un urs gigantic și-a scos un soi de mârâit. Jina a izbucnit în râs. Loc ăsta, i-a dat înainte Helena strâmbând din nas. Patru anotimpuri, se spune. A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
de paradă sportivă, când va oferi publicului prezența nouă a lui Lică, pe care societatea trebuia să-1 înghită lin. Prințul vedea bine atitudinea ei, dar nu-i era la înde-mînă să reacționeze. Contactul cu aerul, cu lumea, îl zăpăceau ca vaporul pe un pasager novice. Nu știa deloc de se simte rău sau bine; nu știa dacă trupul lui rezistă sau riscă ceva din regimul acela nou. Astfel că Ada își reluase repede supremația și profita de ea în tot felul
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
și un Trabant „dum-dum“-duie cu seninătatea specifică vârstei, pe lângă o limuzină cu ABS și tracțiune integrală. Televizorul meu cu diagonală de 54 de centimetri, fabricat prin 1990, din piese japoneze și coreene, ansamblat de copii din Taiwan pe un vapor chinez în apele sărate ale Indiei, a fost o dovadă „vie“ a globalizării. Asta, încă de pe timpurile când globalizarea era doar o noțiune mai abstractă decât perspectiva dezintegrării Uniunii Sovietice. GS-ul meu a avut vocația alergătorului de cursă lungă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
ascultat În continuare. Erau de două soiuri, la fel de Încinse: primele mișunau de strigi, diavoli, vrăjitoare, de iele și de pricolici, iar celelalte vorbeau despre America și despre București, Împestrițate cu minuni la fel de nevăzute ca și cele dintîi, cum ar fi vapoarele de porțelan Însoțite de păsări albe pe ape largi cît cerul, furtuni pe mare care sting soarele În plină zi, valuri cît casa, case cît norii de Înalte, trenuri care umblă pe casă, alte trenuri care se fugăresc Între ele
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
de-al lor să poată ajunge În America. Banii nu puteau fi strînși pentru toți În același timp, așa că mai ales tinerii erau trimiși pe rînd. A venit și rîndul unui băiat de doisprezece ani. I-au cusut biletul de vapor pe dinăuntrul cămășii, iar pe dinafară, pe piept, i-au brodat inscripția: „Acest copil trebuie să ajungă În America. Rugăm să fie ajutat!“ Scriitorul arată că „civilizația acelor timpuri“, cele de dinaintea primului război mondial, a făcut posibilă călătoria peste Atlantic
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
admirația, ci asupra instanței separatoare, a cauzei izvorîrii continue a depărtării: „Atîta apă este, că-i numa’ apă!“ De pe Coasta Dalmată pînă În portul New York, memoria mea e purtată de o succesiune de imagini, nu de șiruri de evenimente: un vapor mare și galben Încărcat cu mulțime de oameni la Fiume, păsări albe Însoțindu-l de dimineața pînă la asfințit, dar rărindu-se de la o vreme și dispărînd de tot, lacrimile Floarei, rămasă În lipsa lor fără nici o legătură cu pămîntul... O
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
-l de dimineața pînă la asfințit, dar rărindu-se de la o vreme și dispărînd de tot, lacrimile Floarei, rămasă În lipsa lor fără nici o legătură cu pămîntul... O furtună pornită În plină zi, Înghițind soa rele și prelungindu-se toată noaptea, vaporul clătinîndu-se a rupere, Întunericul furtunii, lipsa apei de băut, sfaturile ma trozilor ca oamenii să-și păzească Înainte de toate rezer vele de apă, apoi potolirea stihiei și Întîlnirea cu un vapor alb, cu totul și cu totul de porțelan, al
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
zi, Înghițind soa rele și prelungindu-se toată noaptea, vaporul clătinîndu-se a rupere, Întunericul furtunii, lipsa apei de băut, sfaturile ma trozilor ca oamenii să-și păzească Înainte de toate rezer vele de apă, apoi potolirea stihiei și Întîlnirea cu un vapor alb, cu totul și cu totul de porțelan, al cărui căpitan i-a stri gat peste valuri camaradului său să-i treacă lui oamenii că-i Îneacă, căpitanul de la Fiume refuzînd, vaporul de porțelan pierzîndu-se cu iuțeală la orizont, iar
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
apă, apoi potolirea stihiei și Întîlnirea cu un vapor alb, cu totul și cu totul de porțelan, al cărui căpitan i-a stri gat peste valuri camaradului său să-i treacă lui oamenii că-i Îneacă, căpitanul de la Fiume refuzînd, vaporul de porțelan pierzîndu-se cu iuțeală la orizont, iar al emigranților tîrÎn du-se anevoie Înainte, În sfîrșit, dimineața În care călătorii au fost scoși pe punte și li s-a arătat, departe, Înaintea lor, Femeia! Și atunci am Înțeles, dragu
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Încetucă și harnică, bună de dus oa menii la tîrg și la Bixad, de SÎntămăria Mare. Nu călcase pînă atunci Într-un oraș și nu zărise un munte. A ajuns să treacă Alpii Dinarici, să tremure de mirare În fața mărimii vapoarelor și a porturilor, a mulțimii oamenilor. Trebuie că a dat din perplexitate În perplexitate, cea mai arzătoare fiind aceea care a făcut-o să redea, cu ochii măriți ca la hierofanie, imaginea infinității vizibile: „Atîta apă este, că-i numa
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
transcris potrivit ortografiei maghiare și cu denumirea localității de proveniență În aceeași limbă, Piskárkos pentru Pișcari. — Ăștia-s nebuni!... Alt elogiu mai spontan ca acesta nu mi-a scăpat la adresa americanilor În stare să găsească acul din satul tău În vapoarele cu fînul imigrației de prin toate văgăunile lumii. Putem vorbi acum, i-am spus cu Încîntare Sandei, de atestarea istorică a aventurii americane a Floarei Pomeanului din Pișcari, fosta Floarea Nodului din Giungi. Dar trebuie, am adăugat, să refacem socotelile
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
rece și tare sărăcia În spate, n-ar fi biruit a trece peste o iarnă fără casă, fără cîștig, cu nevasta, o copilă Încă, În casa unei mătuși. Bănuiesc că prin toamna aceluiași an a luat calea Dalmației și a vaporului. Incertitudinea se ivește de acum Încolo... Să fi trimis el acasă, În șase-șapte luni, atîția bani Încît nevastă-sa să fi putut plăti, dacă nu pentru trei, măcar pentru doi oameni călătoria pînă la New York? Socot că Floare se găsea
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]