45,986 matches
-
cu Anglia lui Cromwell, care promite ajutorul său contra cedării orașului Dunkerque, care trebuia luat spaniolilor. Victoria lui Turenne, la 14 iunie 1658, la Dunes, în apropiere de Dunkerque, îl forțează pe regele Spaniei să semneze, la 7 noiembrie 1659, pacea din Pirinei. El abandonează Franței provinciile Roussillon și Artois, obține reintrarea în grații a lui Condé și-i acordă lui Ludovic al XIV-lea mîna fiicei sale, infanta Maria Tereza, care renunță la toate drepturile ei la coroana Spaniei, prin intermediul
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
în pericol edificiul politic și social moștenit de la un trecut îndepărtat. Colbert, finanțele și economia. În materie financiară și economică, programul ambițios al lui Colbert se lovește și el de realități. Desigur, profitînd de mai mult de doisprezece ani de pace (1660-1672), ministrul reușește să asigure echilibrul bugetului grație unei diminuări a taxelor de stat și unei creșteri a încasărilor: aceasta este obținută printr-un mai bun randament al impozitului, puțin mai bine repartizat, redus pentru cei mai săraci și mai
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
clerul le consideră *superstițioase, dar pe care nu reușește să le extirpeze complet. Ludovic al XIV-lea și Europa. Scopurile și mijloacele politicii lui Ludovic al XIV-lea. Evocînd situația în 1661, Ludovic al XIV-lea scrie în Memoriile sale: Pacea era stabilită cu vecinii mei, după toate aparențele pentru atît de mult timp cît aș vrea eu însumi". Nu s-ar putea exprima mai bine rolul de arbitru pe care-l poate pretinde regele Franței după tratatele din Westfalia și
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
pentru atît de mult timp cît aș vrea eu însumi". Nu s-ar putea exprima mai bine rolul de arbitru pe care-l poate pretinde regele Franței după tratatele din Westfalia și din Pirinei, dar și responsabilitatea lui în ruptura păcii europene începînd din 1672. Istoria raporturilor lui Ludovic al XIV-lea cu Europa este cea a opoziției timide, apoi îndîrjite, pe care cea mai mare parte a țărilor o vor opune amenințărilor pe care pretențiile la hegemonie ale Regelui-Soare le
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Moartea lui Filip al IV-lea al Spaniei în 1665 îi dă lui Ludovic al XIV-lea ocazia de a reclama, în numele reginei Maria-Tereza, o parte din moștenirea spaniolă. El pătrunde în Țările-de-Jos, dar în fața puternicei reacții a Olandei, semnează pacea cu Spania în 1668 mulțumindu-se cu anexarea cîtorva orașe fortificate, în special Lille. El se gîndește imediat să se răzbune pe oandezi, împins de Colbert, care este convins că doar un război victorios împotriva negustorilor din Amsterdam le va
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
XIV-lea, care nu a putut înfrînge Olanda dar a rezistat victorios unei puternice coaliții europene, era atunci la apogeul puterii sale. Dar, departe de a sta pe loc, el se lansează într-o politică aventuroasă de anexări în plină pace (în special Strasbourg în 1683) și de provocări de orice fel care, în mai puțin de zece ani, duc la o nouă coaliție a unei mari părți a Europei. Principalilor prinți germani și împăratului, regrupați încă din 1686 într-o
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
pași de dezastru, în urma mai multor înfrîngeri militare și mai ales din cauza stării de epuizare a regatului. Din fericire, o ultimă tentativă a aliaților de a ataca Parisul eșuează la Denain la 24 iulie 1712, ceea ce permite regelui să obțină pacea, la Utrecht (1713) și la Rastadt (1714), în condiții dacă nu sătisfăcătoare, cel puțin onorabile: Franța își păstrează integritatea teritoriului național și impune menținerea lui Filip al V-lea pe tronul de la Madrid, dar cedează Angliei Terra Nova, Acadia și
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Se spune că a murit cu o datorie de 1 miliard 700 milioane de livre. Datoriile sale erau atît de considerabile încît Regentul nu a putut ridica impozitele pe care numitul rege promisese să le ridice la trei luni după pace, [impozite] care erau capitația și zeciuiala din venitul de pe toate bunurile. Nu este permisă exprimarea tuturor versurilor, a cîntecelor și discursurilor nepoliticoase care au fost spuse și făcute în defavoarea memoriei sale. El a fost, în timpul vieții sale, atît de absolut
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
în mod rușinos voinței regelui: numai cît cerea vreun pic de ajutor și i se acorda mai mult decît ceruse. Clerul se îndatorase oribil de mult. Nici celelalte categorii nu erau mai puțin îndatorate. Numai bancherii și perceptorii trăiau în pace și veselie, avînd în mîinile lor toți banii regatului. Regele a fost dus la Saint-Denis pe 10 sau 12 ale acelei luni și discursul funebru s-a făcut la Saint-Denis către sfîrșitul lunii octombrie". Inventar-Sumar al arhivelor comunale anterioare anului
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
mondes) (1686) de Fontenelle anunță mișcarea "luminilor". 19. Franța lui Ludovic al XV-lea și a lui Ludovic al XVI-lea (1715-1789) După Regență și după experiența financiară a lui Law (1715-1723), guvernul cardinalului Fleury (1726-1743) înseamnă o perioadă de pace în exterior și de prosperitate economică în interior. Sfîrșitul domniei lui Ludovic al XV-lea (1743-1774) este marcat de două războaie grele, de creșterea deficitului financiar și de agitația parlamentelor. Ludovic al XVI-lea, rege în 1774, este constrîns să
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
începînd cu 1718, reconcilierea cu Spania lui Filip al V-lea în 1720, reîntoarcerea curții la Versailles în 1722. În februarie 1723, Ludovic al XV-lea devine major; în decembrie al aceluiași an, ducele de Orléans moare. Franța cardinalului Fleury Pace și prosperitate. Hercule Fleury, episcop de Fréjus, fost preceptor al lui Ludovic al XV-lea, a păstrat o mare influență asupra elevului său. La sfatul său acesta alege ca Prim Ministru pe ducele de Bourbon, pentru a-l înlocui pe
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
de Prim Ministru. Sprijinindu-se la Versailles pe miniștri experimentați, ca Orry sau Maurepas, și în provincie pe excelenți intendenți, Fleury conduce aproape douăzeci de ani afacerile regatului, cu prudență și moderație, după metodele verificate ale colbertismului, preocupat să mențină pacea în exterior, ordinea și prosperitatea în interior. El susține eforturile lui Orry, controlor general al Finanțelor, care reușește să echilibreze bugetul și încurajează activitatea economică, în plină creștere. El face față unei noi agitații janseniste susținută de parlament și marcată
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Canada și tot malul stîng al fluviului Mississippi (malul drept fiind cedat aliatului spaniol), cel puțin își păstrează insulele de zahăr, ceea ce este esențial pentru opinia publică, ținînd cont de locul ocupat de Antile în economia franceză. Imediat după încheierea păcii, Choiseul se consacră pregătirii revanșei reformînd în mod activ armata și marina. În 1766, el alipește definitiv Lorena la Franța, imediat după moartea regelui Stanislas. În 1768, cumpără Corsica de la Republica de Genova. Pe de altă parte, creșterea economică continuă
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Dării de seamă către rege, pledoarie care relevă, între altele, valoarea cheltuielilor curții. Calonne și Brienne. În noiembrie 1783, la incitarea reginei, Ludovic al XVI-lea îl numește pe Calonne controlor general al Finanțelor. Acesta, profitînd de euforia provizorie de după pacea de la Versailles, duce o politică de mari cheltuieli publice acoperite de împrumuturi. Dar, în fapt, după 1770, prosperității economice i-a urmat un incontestabil marasm, pe care îl transpun stagnarea, apoi scăderea producției, a prețurilor și a veniturilor. În 1786
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
funciar, impozitul mobiliar și, pentru comercianți, *patenta. Noua monarhie, constituțională și cenzitară, a stabilit deci o ordine nouă, uniformizată și descentralizată. Aceasta nu va dura. Mărirea dezechilibrelor. 1790, anul fericit, s-a putut spune. Desigur. În exterior, Constituanta a declarat pace lumii, la 20 martie 1790, iar în interior ea crede că poate să instaleze noul regim pe care comitetele sale îl elaborează printr-o muncă îndîrjită. Dar instabilitatea predomină. Puterea stabilită de noua Constituantă de la 1791 este paralizată de o
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
și neliniștea care-și face apariția în străinătate față de noua doctrină a "dreptului popoarelor de a dispune de ele însele" duc la extremisme pe care deputații din 1789 nu le prevăzuseră. Națiunea în marș Națiunea în marș în timp de pace. Printre aceste zdruncinături, mai întîi în condiții de pace, mai tîrziu în condiții de război, se făurește un sentiment național care, mai mult decît înainte, prinde rădăcini în inima noilor cetățeni. Marile decizii nu mai sînt doar treaba regelui și
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
noua doctrină a "dreptului popoarelor de a dispune de ele însele" duc la extremisme pe care deputații din 1789 nu le prevăzuseră. Națiunea în marș Națiunea în marș în timp de pace. Printre aceste zdruncinături, mai întîi în condiții de pace, mai tîrziu în condiții de război, se făurește un sentiment național care, mai mult decît înainte, prinde rădăcini în inima noilor cetățeni. Marile decizii nu mai sînt doar treaba regelui și a Adunării, ele sînt treaba tuturor. Actele politice se
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
se mai află în secțiunile pariziene și în Clubul iacobinilor; el se găsește în interiorul trupelor cuceritoare care, după Fleurus și intrarea în Belgia, sparg coaliția și deschid calea către Marea Națiune purtătoare a idealului revoluționar. Prusia, Spania și Olanda semnînd pacea în 1795, rămîne să se joace partida cu Austria. Și acolo strălucește geniul militar și politic al lui Bonaparte. Într-un an cu o fulgurantă campanie în Italia (aprilie 1796-aprilie 1797), el îl constrînge pe împărat să încheie pacea de la
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
semnînd pacea în 1795, rămîne să se joace partida cu Austria. Și acolo strălucește geniul militar și politic al lui Bonaparte. Într-un an cu o fulgurantă campanie în Italia (aprilie 1796-aprilie 1797), el îl constrînge pe împărat să încheie pacea de la Campoformio (octombrie 1797) și devine salvatorul republicii și reorganizatorul Europei. Aceasta vede născîndu-se aceste "republici surori" care o prelungesc pe cea franceză: batavă în Olanda, helvetică în Elveția, cisalpină, liguriană, romană, partenopeană în Italia, iar Franța, de acum încolo
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
salvatorului votat prin plebiscit în mîinile căruia poporul își poate lăsa destinul. Deși a lăsat după el o Franță economic stagnantă, nu este mai puțin adevărat că a facilitat instalarea noii burghezii, conducătoare a secolului care începe. Consulatul, ordinea și pacea "Cetățeni, Revoluția este fixată pe principiile care au început-o, ea este terminată". În aceste cuvinte ale proclamației de prezentare a noii Constituții (cea a anului VIII, decembrie 1799), Bonaparte spunea francezilor ceea ce aceștia așteptau: menținerea celor dobîndite de Revoluție
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
a anului VIII, decembrie 1799), Bonaparte spunea francezilor ceea ce aceștia așteptau: menținerea celor dobîndite de Revoluție și întoarcerea la calm. Stăpîn de acum încolo pe putere, el se pune pe treabă cu trei obiective: buna funcționare a statului, controlul societății, pacea. În doi ani, esențialul va fi atins. Reorganizarea statului. Și, pentru aceasta, e nevoie de o bună Constituție, o bună administrație și de finanțe bune. Constituția anului VIII, ieșită din lovitura de stat din Brumar, instaurează principiul lui Sieyes: "Autoritatea
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
se găsește la iezuiți, se optează pentru crearea de licee a căror disciplină militară, cu uniformă și tambur, învățămînt puternic orientat spre limbile vechi, supunere față de autoritățile administrative, pregătesc un viitor mai sigur și slujbași mai docili pentru stat. Instaurarea păcii... drumul către Imperiu. La întoarcerea sa din Egipt, Bonaparte găsește Franța confruntată cu o a doua coaliție a englezilor, rușilor și austriecilor. Dar mai multe victorii, dintre care cea de la Marengo, de la 14 iunie 1800, îi determină pe ruși să
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
semneze la Lunéville, la 9 februarie 1801, un tratat care îl confirmă pe cel de la Campoformio. Englezii sînt deci din nou singuri și, preocupați de o agitație internă și de nemulțumirea irlandeză, măsurînd de asemenea puterea franceză, preferă să negocieze. Pacea de la Amiens, semnată la 25 martie 1802, readuce astfel pacea continentului, care nu o mai cunoscuse din 1792. Prestigiul Primului Consul este deci imens. Dar, pentru acest stăpîn, cu legitimitate discutabilă, fiecare victorie este o amenințare: va mai fi nevoie
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
îl confirmă pe cel de la Campoformio. Englezii sînt deci din nou singuri și, preocupați de o agitație internă și de nemulțumirea irlandeză, măsurînd de asemenea puterea franceză, preferă să negocieze. Pacea de la Amiens, semnată la 25 martie 1802, readuce astfel pacea continentului, care nu o mai cunoscuse din 1792. Prestigiul Primului Consul este deci imens. Dar, pentru acest stăpîn, cu legitimitate discutabilă, fiecare victorie este o amenințare: va mai fi nevoie de el? Lui îi trebuie deci să-și așeze mai
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
mai bine puterea. Mizînd pe două argumente, teama de reîntoarcerea Bourbonilor, amenințarea unei reluări a războiului, el devine în 1802 consul pe viață ca apărare împotriva puseului monarhist al momentului și, la 2 decembrie 1804, atunci cînd se fragilizează instabila pace de la Amiens, împăratul francezilor. Cu garantarea populară a unor plebiscite, uneori aranjate, cu garanția religioasă a lui Pius al VII-lea, "reprezentantul încoronat al Revoluției" reînnoadă firul cu Imperiul lui Carol cel Mare. Imperiul, o fulgurantă traiectorie militară În opt
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]