5,210 matches
-
Primul cuneiform (marele cuneiform) are forma unui cui, cu baza situată inferioar și vârful superior. Prin fața lui posterioară se articulează cu fațeta internă de pe fața anterioară a scafoidului. Prin fața anterioară se articulează cu primul metatarsian. Fața externă prezintă două suprafețe articulare pentru al doilea metatarsian și cel de al doilea cuneiform. Fața internă corespunde marainii interne a piciorului. Al doilea cuneiform sau micul cuneiform are forma unui cub, cu baza în sus și vârful în jos. Fața posterioară se articulează cu
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
treilea cuneiform. Al treilea cuneiform sau cuneiformul mijlociu are aceeași formă și direcție ca și precedentul. Fața posterioară se articulează cu fațeta externă a scafoidului. Fața anterioară se articulează cu cel de al treilea metatarsian. Fața internă prezintă două fațete articulare pentru al doilea metatarsian și al doilea cuneiform. Fața externă se articulează cu cuboidul și cu cel de al patrulea metatarsian. Scheletul piciorului - aspectul plantar 1. Falanga distală 2. Falanga medie 3. Falanga proximală 4. Capul metatarsianului V 5. Corpul
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
treilea cuneiform. Al treilea cuneiform sau cuneiformul mijlociu are aceeași formă și direcție ca și precedentul. Fața posterioară se articulează cu fațeta externă a scafoidului. Fața anterioară se articulează cu cel de al treilea metatarsian. Fața internă prezintă două fațete articulare pentru al doilea metatarsian și al doilea cuneiform. Fața externă se articulează cu cuboidul și cu cel de al patrulea metatarsian. METATARSUL (METATARSUS) Oasele metatarsiene sunt oase lunai în număr de cinci, numerotarea lor se face din spre linia medială
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
se formează articulațiile cu mișcări reduse, articulațiile cartilaainoase; - resorbția țesutului mezenchimal și transformarea în țesut mucos (membrana umedă sinovială) se delimitează fanta (cavitatea) dintre cele 2 cartilaaii rezultând articulațiile mobile. Țesutul situat în jurul acestor articulații se înaroașă, dă naștere capsulei articulare și liaamentelor care o vor întări. în unele articulații mezenchimul de la nivelul plăcilor nu se resoarbe în totalitate transformându-se în meniscuri. CLASIFICAREA FUNCȚIONALĂ A ARTICULAȚIILOR După modul de dezvoltare embrioloaică, formațiunile de leaătură, forma extremităților osoase ce vin în
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
a danturii reimplantarea este posibilă numai dacă membrana periodontală fibroasă este indemnă). II. AMFIARTROZELE (ARTICULAȚIILE CARTILAGINOASE) (juncturae cartilaaineae) La această cateaorie de articulații leaătura dintre oase se realizează prin cartilaj hialin sau prin fibrocartilaj. Articulațiile prezintă o schiță de cavitate articulară între oase; mobilitatea în articulație este limitată. Tipuri de articulații cartilaainoase: 1. Simfizele (symphises) sunt articulații care prezintă un fibrocartilaj intraarticular compact (2, 4, 11, 12) iar, la exterior articulația prezintă liaamente periferice; de ex: simfiza pubiană (Fiaura 50), articulațiile
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
4, 11, 12) iar, la exterior articulația prezintă liaamente periferice; de ex: simfiza pubiană (Fiaura 50), articulațiile corpilor vertebrali cu discurile interventebrale (Fiaura 52). 2. Sincondrozele (syncondroses) sunt articulații în care leaătura se realizează prin intermediul cartilajului hialin sau fibros: cartilajul articular dintre diafiză și epifiză, dintre coastele de la unu la zece cu sternul, între corpurile vertebrale, sincondrozele osului coxal, sincondroza sfenooccipitală. III. DIARTROZELE (ARTICULAȚIILE MOBILE, SINOVIALE) (juncturae synoviales) Clasificarea diartrozelor (16) După numărul de axe de mișcare se disting: - articulații uniaxiale
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
mișcările într-un singur plan: - rotație: articulații trohoide, - flexie-extensie: articulație trohleană. - articulații biaxiale: ce prezintă 2 axe perpendiculare una pe cealaltă: - articulații în șa, - articulații elipsoidale. - articulații triaxiale: care permit toate tipurile de mișcări: - articulație sferoidală. După numărul de suprafețe articulare care participă la formarea articulației: - simple: cu 2 suprafețe, - complexe: cu mai multe suprafețe articulare. După forma suprafețelor articulare: - articu lați i plane: cu 2 suprafețe articulare plane ce permit numai mișcări de alunecare, ex. articulațiile carpiene/tarsiene; - articulații cu
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
2 axe perpendiculare una pe cealaltă: - articulații în șa, - articulații elipsoidale. - articulații triaxiale: care permit toate tipurile de mișcări: - articulație sferoidală. După numărul de suprafețe articulare care participă la formarea articulației: - simple: cu 2 suprafețe, - complexe: cu mai multe suprafețe articulare. După forma suprafețelor articulare: - articu lați i plane: cu 2 suprafețe articulare plane ce permit numai mișcări de alunecare, ex. articulațiile carpiene/tarsiene; - articulații cu o suprafață convexă și una concavă: cu un grad de libertate în care sunt posibile
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
pe cealaltă: - articulații în șa, - articulații elipsoidale. - articulații triaxiale: care permit toate tipurile de mișcări: - articulație sferoidală. După numărul de suprafețe articulare care participă la formarea articulației: - simple: cu 2 suprafețe, - complexe: cu mai multe suprafețe articulare. După forma suprafețelor articulare: - articu lați i plane: cu 2 suprafețe articulare plane ce permit numai mișcări de alunecare, ex. articulațiile carpiene/tarsiene; - articulații cu o suprafață convexă și una concavă: cu un grad de libertate în care sunt posibile mișcările de flexie-extensie; sunt
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
triaxiale: care permit toate tipurile de mișcări: - articulație sferoidală. După numărul de suprafețe articulare care participă la formarea articulației: - simple: cu 2 suprafețe, - complexe: cu mai multe suprafețe articulare. După forma suprafețelor articulare: - articu lați i plane: cu 2 suprafețe articulare plane ce permit numai mișcări de alunecare, ex. articulațiile carpiene/tarsiene; - articulații cu o suprafață convexă și una concavă: cu un grad de libertate în care sunt posibile mișcările de flexie-extensie; sunt articulații tip trohlee (ginglimul) ex. articulația humero-cubitală; - articulații
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
segment de cilindru convex și alta o suprafață concavă corespondentă, axa fiind longitudinală a cilindrului care se mișcă în suprafața concavă realizându-se numai mișcarea de rotație; ex: articulația radio-ulnară superioară. Situația poate fi și inversă sub raportul mișcării suprafețelor articulare, ca în cazul articulației radio-cubitale inferioare. - articulații cu două suprafețe articulare de formă elipsoidală: în care sunt posibile flexiaextensia, abducția-adducția, circumducția; - articulații cu două suprafețe articulare în formă de șa: care prezintă tot două arade de liberate: ex. articulația carpometacarpiană
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
fiind longitudinală a cilindrului care se mișcă în suprafața concavă realizându-se numai mișcarea de rotație; ex: articulația radio-ulnară superioară. Situația poate fi și inversă sub raportul mișcării suprafețelor articulare, ca în cazul articulației radio-cubitale inferioare. - articulații cu două suprafețe articulare de formă elipsoidală: în care sunt posibile flexiaextensia, abducția-adducția, circumducția; - articulații cu două suprafețe articulare în formă de șa: care prezintă tot două arade de liberate: ex. articulația carpometacarpiană a policelui; - articulații cu suprafețe în formă de seament de sferă
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
rotație; ex: articulația radio-ulnară superioară. Situația poate fi și inversă sub raportul mișcării suprafețelor articulare, ca în cazul articulației radio-cubitale inferioare. - articulații cu două suprafețe articulare de formă elipsoidală: în care sunt posibile flexiaextensia, abducția-adducția, circumducția; - articulații cu două suprafețe articulare în formă de șa: care prezintă tot două arade de liberate: ex. articulația carpometacarpiană a policelui; - articulații cu suprafețe în formă de seament de sferă concavă și o suprafață convexă, cu 3 arade de libertate: ex. articulația coxo-femurală; - articulațiile sferoidale
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
altă epifiză cu 2 suprafețe convexe. Se realizează astfel două articulații cu axe paralele în care sunt posibile mișcările într- un sinaur sens ex. articulația aenunchiului. MIȘCĂRILE ÎN ARTICULAȚII Alunecarea este caracteristică articulațiilor plane în care are loc deplasarea suprafețelor articulare dar, fără îndepărtarea lor ex: simfiza pubiană. Rostoaolirea sau învârtirea este caracteristică articulațiilor în care are loc deplasarea circulară a suprafețelor articulare ex: articulația cotului, aenunchiului. Rotația este o mișcare circulară caracterizată prin răsucire, deplasarea osului mobil fiind în jurul unui
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
sens ex. articulația aenunchiului. MIȘCĂRILE ÎN ARTICULAȚII Alunecarea este caracteristică articulațiilor plane în care are loc deplasarea suprafețelor articulare dar, fără îndepărtarea lor ex: simfiza pubiană. Rostoaolirea sau învârtirea este caracteristică articulațiilor în care are loc deplasarea circulară a suprafețelor articulare ex: articulația cotului, aenunchiului. Rotația este o mișcare circulară caracterizată prin răsucire, deplasarea osului mobil fiind în jurul unui ax lonaitudinal. Axul poate fi situat: -în afara osului, rotația fiind însoțită și de deplasarea osului cum se realizează în cazul mișcărilor
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
caracterizată prin răsucire, deplasarea osului mobil fiind în jurul unui ax lonaitudinal. Axul poate fi situat: -în afara osului, rotația fiind însoțită și de deplasarea osului cum se realizează în cazul mișcărilor de supinație/pronație; - prin punctele de contact ale suprafețelor articulare, rotația fiind în acest caz pură cum se realizează în cazul rotației fosei capului radial pe capitul humeral. Sensul și amplitudinea mișcărilor (3, 4, 15) ce se efectuază într-o articulație sunt dictate de confiaurația suprafețelor articulare. Prin conducere osoasă
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
contact ale suprafețelor articulare, rotația fiind în acest caz pură cum se realizează în cazul rotației fosei capului radial pe capitul humeral. Sensul și amplitudinea mișcărilor (3, 4, 15) ce se efectuază într-o articulație sunt dictate de confiaurația suprafețelor articulare. Prin conducere osoasă articulară se înțeleae sensul, direcția și amplitudinea mișcării determinată de forma suprafețelor osoase. Prin conducere liaametară se înțeleae frânarea mișcării dintr-o articulație cu ajutorul aparatului liaamentar: ex. articulația șoldului. Conducerea musculară presupune limitarea mișcării într-o articulație
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
rotația fiind în acest caz pură cum se realizează în cazul rotației fosei capului radial pe capitul humeral. Sensul și amplitudinea mișcărilor (3, 4, 15) ce se efectuază într-o articulație sunt dictate de confiaurația suprafețelor articulare. Prin conducere osoasă articulară se înțeleae sensul, direcția și amplitudinea mișcării determinată de forma suprafețelor osoase. Prin conducere liaametară se înțeleae frânarea mișcării dintr-o articulație cu ajutorul aparatului liaamentar: ex. articulația șoldului. Conducerea musculară presupune limitarea mișcării într-o articulație cu ajutorul mușchilor periarticulari. După
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
plecare. - pronația este mișcarea de rotație a membrului, astfel încât policele sau halucele să se apropie de planul saaital al corpului. -supinația este mișcarea de rotație a membrului, astfel încât policele sau halucele să se îndepărteze de planul saaital al corpului. STRUCTURA ARTICULARĂ Suprafețele articulare sunt în aeneral acoperite de cartilaj hialin stâns leaat de os - Fiaura 51; au o suprafață externă netedă; sunt de arosimi variabile și au un sistem de nutriție leaat de lichidul sinovial și de procesele de difuziune din
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
este mișcarea de rotație a membrului, astfel încât policele sau halucele să se apropie de planul saaital al corpului. -supinația este mișcarea de rotație a membrului, astfel încât policele sau halucele să se îndepărteze de planul saaital al corpului. STRUCTURA ARTICULARĂ Suprafețele articulare sunt în aeneral acoperite de cartilaj hialin stâns leaat de os - Fiaura 51; au o suprafață externă netedă; sunt de arosimi variabile și au un sistem de nutriție leaat de lichidul sinovial și de procesele de difuziune din capilarele membranelor
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
pe când în cele de formă curbă mișcările sunt mai ample. în articulațiile curbe (sfenoidale) există porțiuni osoase convexe ce corespund unor porțiuni concave realizându-se o perfectă îmbinare, conaruență a suprafețelor osoase. Procesele artrozice sunt rezultatul unei lipse de conaruență articulară ceea ce determină procese ulcero- necrotice ale cartilajului și ale țesutului osos subiacent (2, 4, 11, 12). Cartilajul articular acoperă suprafețele articulare ale osoaselor. Este un cartilaj hialin, alb sidefiu cu nuanțe albăstrui. Prezintă o suprafață care se continuă cu periostul
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
ce corespund unor porțiuni concave realizându-se o perfectă îmbinare, conaruență a suprafețelor osoase. Procesele artrozice sunt rezultatul unei lipse de conaruență articulară ceea ce determină procese ulcero- necrotice ale cartilajului și ale țesutului osos subiacent (2, 4, 11, 12). Cartilajul articular acoperă suprafețele articulare ale osoaselor. Este un cartilaj hialin, alb sidefiu cu nuanțe albăstrui. Prezintă o suprafață care se continuă cu periostul și una liberă care corespunde cavității articulare. Cartilajul hialin este mai aros la tineri; prin înaintarea în vârstă
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
porțiuni concave realizându-se o perfectă îmbinare, conaruență a suprafețelor osoase. Procesele artrozice sunt rezultatul unei lipse de conaruență articulară ceea ce determină procese ulcero- necrotice ale cartilajului și ale țesutului osos subiacent (2, 4, 11, 12). Cartilajul articular acoperă suprafețele articulare ale osoaselor. Este un cartilaj hialin, alb sidefiu cu nuanțe albăstrui. Prezintă o suprafață care se continuă cu periostul și una liberă care corespunde cavității articulare. Cartilajul hialin este mai aros la tineri; prin înaintarea în vârstă își pierde caracteristicile
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
cartilajului și ale țesutului osos subiacent (2, 4, 11, 12). Cartilajul articular acoperă suprafețele articulare ale osoaselor. Este un cartilaj hialin, alb sidefiu cu nuanțe albăstrui. Prezintă o suprafață care se continuă cu periostul și una liberă care corespunde cavității articulare. Cartilajul hialin este mai aros la tineri; prin înaintarea în vârstă își pierde caracteristicile. 1. Mușchi 2. Bursă sinovială 3. Tendon 4. Supafață articulară 5. Disc intraarticular 6. Fața lateral externă a capsulei articulare 7. Cartilaj articular 8. Sinovială 9
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
și una liberă care corespunde cavității articulare. Cartilajul hialin este mai aros la tineri; prin înaintarea în vârstă își pierde caracteristicile. 1. Mușchi 2. Bursă sinovială 3. Tendon 4. Supafață articulară 5. Disc intraarticular 6. Fața lateral externă a capsulei articulare 7. Cartilaj articular 8. Sinovială 9. Spațiul articular 10. Osul subiacent 11. Membrana internă a capsulei articulare Din punct de vedere histoloaic cartilajul hialin prezintă 4 zone distincte: -zona aplicata pe fraamentul osos, zonă parțial calcificată în care se vor
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]