5,806 matches
-
de ajuns pentru a crea o concurență serioasă. În ultima vreme, după moartea Patriarhului Teoctist, asist cu o ușoară stupefacție încurajată probabil de aerul cu influențe mistice pe care, la rându-mi, l-am respirat încă din copilărie, la un circ mediatic incredibil creat în jurul Bisericii. Ziarele se înghesuie să-i depisteze pe toți posibilii succesori la scaunul patriarhal și să creeze atmosfera de campanie electorală în care pare a fi inclus întregul popor român. CNSAS a trecut la verificarea dosarelor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
tocmai opusul acestei viziuni. Iată de ce Wilson preferă să pună verbalul sub semnul întrebării prin ceea ce el numește „tăcere structurată“ (structured silenceă, așa cum o face și în Quartett: spectacolul începe cu un prolog mut de circa cincisprezece minute, „parada dinaintea circului“, cum îl numește Wilson, scenă jucată în fața cortinei pe care este reprodus unul dintre tablourile lui Frans Wouters, Concertul campestru. Unica indicație scenică a lui Heiner Müller, cea referitoare la setting („Salon înaintea Revoluției Franceze/ Buncăr după cel de-al
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
-mi fi venit ideea că dacă povestești lucrurile astea în film, ele sunt frumoase de fapt, iar pentru asta nu trebuie să te faci actor, că degeaba. Actorii sunt instrumente până la urmă, bune sau rele. Trebuie scenariu sau/și regie. CIRCUL NOSTRU V| PREZINT|: Clișee Lucian Dan Teodorovici Marți, 8 aprilie, a fost Ziua Internațională a Romilor. Sau cam așa ceva, ar spune unii dintre dumneavoastră. O zi sărbătorită cu parade, tarafuri, grătare și mici mitinguri. Plus apariția televizată a unor reprezentanți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
croind și cusând o bluză bleumarin pentru Nina. Dar avusese nenorocul să dea peste tatăl ei, despre care nu putea să știe dacă era iritat sau amuzat de vederea lui. Ar fi vrut să-l distreze puțin cu acrobații de circ, pentru că își amintea că la filmări avea momente de veselie când se lăsa ușor înduplecat de inventivitatea artiștilor cu darul improvizației. Până la urmă, domnul Fischer îi mulțumi pentru țigară. Îi era parcă teamă să nu devină prea intim cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
nu-mi mai rămâne nimic de făcut: facă-se voia Lui, spusese în cele din urmă domnul Fischer, istovit că-și pierduse prețioasa energie înainte de a-și începe cu adevărat munca pe platoul de filmare. Ia-o! Să sfârșim cu circul ăsta! Nina, vino aici, strigă domnul Fischer ca un nebun. Un râs sacadat ieșea din el în timp ce urca scările cu portarul după el. Acum realitatea începuse să semene cu o vrajă. Totul se putea transforma în contrariul său. Dudu încălecase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
răspuns: - Nina nu te poate primi. Nu poate primi pe nimeni. Până la urmă se dusese la micul restaurant. Cu toate că nu avea nici un ban în buzunar, se hotărâse să se îmbete cui. Va face tumbe, va sta în cap ca la circ, mergând așa spre fiecare masă, cu capișonul în mână, implorând mila. Barmanul era ocupat ca de obicei cu umplerea paharelor. Era lume multă. Un gând neașteptat îl vizită: barmanul îi era dator o scuză. Și într-adevăr, când acesta dădu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
și ochii mei omenești. După aceste încercări de a ține piept durerii își simți genunchii moi, ca de cauciuc, căzu pe asfalt într-o parte, cea a inimii. Cartea de rugăciuni căzu deschizându-se, amintind de un mic acordeon de circ, calota albastră se rostogolise și se oprise la picioarele unor necunoscuți. Numai mezuza ședea fixată ferm pe fruntea lui, ca și șalul de rugăciuni peste umerii slabi. - Repede, chemați salvarea, a strigat un om în vârstă, care știa cât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
a urii și a disprețului de sine. Fusese făcut să pară prostălău, pervers și nătâng în fața unor oameni pe care-i disprețuia. Cei doi Pringsheim și gașca lor reprezentau tot ce ura el mai mult: artificiali, prefăcuți, afectați, formau un circ de clovni intelectuali al căror comportament ridicol nici măcar nu avea calitatea propriei sale bufonerii - căci el măcar fusese autentic. Ei nu puseseră în scenă decât o biată parodie a distracției. Râdeau ca să se audă râzând și exhibau o senzualitate care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
martori pe mă-sa și pe una, studentă, care se dezvirginase într-o garsoniera de o aveam, care au spus că sunt rău, urlu, nu dau bani etc., si s-a pronunțat divorțul. Nici eu nu am vrut să facem circ, că ne bârfeau destul alții și dacă o făceam albie de porci și aduceam martori că mă înșeală rămânea consemnat și peste ani băiatul ar fi avut dovadă ce scula e maică-sa. Așa sunt bănuieli, bârfe, dar pe care
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
Media Pro Pictures, iar regia aparținându-i lui Stere Gulea. Lucian Dan Teodorovici s-a aflat pe lista câștigătorilor de anul trecut cu alte trei scenarii. „Prima oară am participat sesiunea trecută, cu un scenariu la lungmetraj după romanul meu, Circul nostru vă prezintă:, și cu două scurtmetraje, O zi bună și Bomboane de ciocolată. Anul trecut am câștigat cu toate trei. Acum însă mă bucură enorm că am putut să confirm ca scenarist, de data asta semnând pentru adaptarea cinematografică
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2182_a_3507]
-
a contat și modul în care am tratat eu subiectul ca scenarist, îmi place să cred că a fost convingătoare imaginea vizuală prin care am redat în scenariu ceea ce Dan Lungu a prins în carte“, este de părere realizatorul rubricii „Circul nostru vă prezintă:“ din „Suplimentul de cultură“. Cea mai mare finanțare din partea CNC - 1,92 milioane de lei - a primit-o Nae Caranfil, pentru proiectul de lungmetraj ficțiune Alice în țara tovarășilor. Pe lângă Sunt o babă comunistă, proiect clasat pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2182_a_3507]
-
proiecții, programate pentru miercuri. Pentru ca un număr cât mai mare de cinefili să poată viziona filmul premiat anul acesta la Festivalul de la Cannes cu Palme D’or, organizatorii au decis să sporească numărul locurilor din sală prin adăugarea de scaune. CIRCUL NOSTRU V| PREZINT|: Comic și dramatic În acești termeni se poate vorbi despre comportamentul Partidului Democrat din ziua de miercuri, cu ocazia respinsei moțiuni de cenzură. Și asta nu din cauza eșecului acestui demers, căci dacă privim lucrurile prin prisma scorului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2182_a_3507]
-
când era scos afară un om cu creierii împrăștiați. Am cunoscut marii magnați ai ruletei, industriașii, proprietarii de pământuri, bancherii care pariau sumele acelea de multe ori exorbitante. Timp de mai bine de zece ani, ruleta a fost pâinea și circul iadului nostru senin. Nu s-a auzit nici o șoaptă despre așa ceva de patruzeci de ani încoace? Gîndește-te, câte mii de ani au trecut de la misterele grecești? Știe cineva oare azi ce se petrecea cu adevărat în acele caverne? Unde e
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
lumina crudă, galbena ca șofranul, a unui foc de cartoane de ambalaj de la televizoare, ne înarmaserăm cu șipci lungi de la depozitul de mobilă. În cea mai mare tăcere, porniserăm în haită să-i atacăm pe copiii de la blocul din dreapta Aleii Circului, cel cu florăria. Am năvălit mascați și zbierând din spate și i-am luat la goană pe cei care jucau acolo tenis cu piciorul sau băteau de perete o minge vărgată. Fetițele, țipând insuportabil, se năpustiseră în scara blocului. Luaserăm
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
început să plâng. Anii următori, în clasa a [...] am devenit un copil timid [...]. Nu eram în stare să schimb nici două cuvinte cu o fată. Priveam cu disperare către băieții și fetele care se jucau împreună pe aleile parcului de lângă Circ. La orice încercare a vreunei fete de a glumi cu mine, răspundeam invariabil: "Lasă-mă-n pace!" Sau, pur și simplu plecam, îi întorceam spatele. Lucrul cel mai rușinos posibil mi se părea să-și închipuie cineva despre mine că
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
și, în fundul clasei, ne strângeam la povești. A doua zi după serbarea de sfârșit de an, cu veșnicul careu, cu împărțirea premiilor și toată ceremonia aceea absurdă, avea loc adevărata serbare, pentru care școala noastră închiria în fiecare an tot Circul de Stat. Sala aceea mare, cu bănci abrupte, cu arena circulară, deasupra căreia se balansau tot felul de trapeze nichelate, de funii și plase, se umplea de părinți și copii. Cei micuți, din ciclul primar, se foiau de colo-colo, umblau
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
secundă a anului trecut și mă gândeam mai departe la ea în timp ce mergeam de-a lungul șoselei Ștefan cel Mare, întunecată, înghețată, luminată stins de lămpile portocalii, ca un adevărat culoar de infern. De la colțul blocului, am cotit pe Aleea Circului. Fulguia, foarte rar, dar pe jos zăpada ajunsese până la genunchi, înotai, pur și simplu, în ea. Boschetele de tuia și brazii de la colțurile aleii abia mai rezistau, cu crengile curbate de zăpadă. Putea fi Siberia, dacă pe margini n-ar
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
rezistau, cu crengile curbate de zăpadă. Putea fi Siberia, dacă pe margini n-ar fi licărit sute și sute de dreptunghiuri colorate, pâlpâind în ceață: ferestrele blocurilor cu patru etaje care se înșirau până la construcția, încă ascunsă în ceață, a Circului. Priveam prin ferestre, ca un copil sărac dintr-o povestire sămănătoristă, brazii falnici încărcați cu steluțe colorate, pâlpâitoare, cu jucării și bomboane de salon, cu globuri sofisticate și beteală. Vedeam zvâcnirile verzi și roșii ale vreunei orgi de lumini cuplate
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
și că inima mi se dizolvă, pur și simplu, în torace. Am încremenit și mi-am încordat privirea spre locul de unde venea zgomotul. Era un zgomot de pași, un tocănit de tocuri de damă pe gheața cristalină. Știam că înspre Circ zăpada fusese curățată de pe gheață pentru patinaj, așa că omul care se apropia trebuia să vină pe acolo. După un timp, tocăniturile încetară, înlocuite de un zgomot înfundat, aproape imperceptibil; într-un loc, ceața începu să se coloreze cu un strop
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
vrut să pătrundă in creierul meu și să-și lase acolo mesajul teribil. Nimic însă nu răzbătea până la mine. Nu înțelegeam decât că e, poate, o femeie părăsită, care ieșise ca și mine în iarnă. Am lăsat-o pe Aleea Circului și, înghețat bocnă, m-am întors acasă. În toată acea vacanță de trei săptămâni, Gina n-a mai dat nici un semn de viață. Eu nu i-am mai dat telefon. Orgoliul nu-mi mai permitea să fac primul pas. Serile
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
greu șocul; în noaptea de Anul Nou te-ai simțit atât de singură, de fără sens în garsoniera ta de pe Ștefan cel Mare, prima în care te mutaseși, încît ai ieșit, chiar la miezul nopții, să te plimbi pe Aleea Circului. Ai coborât până la lac și acolo, într-o lume stranie, învelită în ceață, ai întîlnit un adolescent care stătea în genunchi și privea prin gheața groasă adâncul lacului. Ai început să plângi. Și-acum te înfiori când îți amintești scena
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
încît în câteva luni a făcut praf tot ce rămăsese de la Marcos. A rătăcit încă o vreme prin cârciumi, tot mai ponosit și mai abrutizat, până a dispărut din oraș și din amintirea tuturor. S-a întors în 1923, cu circul Vittorio, unul dintre cele trei mari circuri ambulante care străbăteau pe-atunci țara. Sidoli, cel mai mare, se distingea prin cortul său uriaș, din fâșii de mătase albe și azurii, în vârfuri cu stegulețe ca frunza de lămâie. Era apoi
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
tot ce rămăsese de la Marcos. A rătăcit încă o vreme prin cârciumi, tot mai ponosit și mai abrutizat, până a dispărut din oraș și din amintirea tuturor. S-a întors în 1923, cu circul Vittorio, unul dintre cele trei mari circuri ambulante care străbăteau pe-atunci țara. Sidoli, cel mai mare, se distingea prin cortul său uriaș, din fâșii de mătase albe și azurii, în vârfuri cu stegulețe ca frunza de lămâie. Era apoi Le Magnifique, al fraților Borzoff, cu celebrii
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
lămâie. Era apoi Le Magnifique, al fraților Borzoff, cu celebrii funambuli și cu contorsionista Tudorița, în stare să apuce cu dinții un trandafir așezat la călcâiele ei doar lăsîndu-se pe spate. Animale fioroase sau doar ciudate aveau amândouă aceste mari circuri, dar singurul circ din emisfera boreală care se putea lăuda cu o pereche superbă de siruși rămânea circul Vittorio, a cărui cupolă de ambră scânteietoare se ridica din timp în timp și la marginea Bucureștiului. Bunicul meu se produse deci
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Le Magnifique, al fraților Borzoff, cu celebrii funambuli și cu contorsionista Tudorița, în stare să apuce cu dinții un trandafir așezat la călcâiele ei doar lăsîndu-se pe spate. Animale fioroase sau doar ciudate aveau amândouă aceste mari circuri, dar singurul circ din emisfera boreală care se putea lăuda cu o pereche superbă de siruși rămânea circul Vittorio, a cărui cupolă de ambră scânteietoare se ridica din timp în timp și la marginea Bucureștiului. Bunicul meu se produse deci chiar de la primul
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]