7,705 matches
-
avea pentru mine „rețetele” lui de viață, de vreme ce regimul în care se complace cel mai mult e complezența? În loc să mă curețe, să mă limpezească și să mă întărească sufletește, fiecare nouă discuție despre politică (și ele au devenit tot mai dese: pe stradă, la redacție, în casă) mă tulbură, mă mîlește, mă dezgustă. „Politica” a ajuns să-mi pară inutilă, derizorie, fără sens. Ce rost are să te prefaci că înoți, dacă apa de sub tine-i mică, fără valuri, o baltă, balta
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
în zi de duminică) circulă rar, prin urmare, la gară, mergem pe jos. Pînă la Liceul Pedagogic (adică primul kilometru), mă opresc doar de două ori. De aci brațele încep să-mi slăbească, iar nevoia de popasuri devine tot mai deasă. Cînd ies din parc și intru pe strada Gării (asta înseamnă încă un km) sînt de-a dreptul extenuat. Aș vrea să stau pe loc ceva mai mult, dar ceasul nu-mi dă răgaz. Mă grăbesc, cu întreruperi scurte la
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
avut aceeași putere asupra spiritu lui ei. Cu două ore înainte de a muri, vorbea cu interes despre lucrurile care o preocupaseră întreaga ei viață, iar reflecțiile ei puternice și profunde asupra dege nerării speciei umane atunci când se află asuprită de des potism erau amestecate cu glume picante asupra indivizilor care s-au distins cel mai mult pe acest drum al degra dării. Moartea a venit să pună capăt exercitării atâtor facultăți pe care suferința fizică nu putuse să le slăbească. Chiar
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
semn cu mâna; iar semnul acesta era încă atât de patern, încât mi se părea o binecuvântare. Textul predicii a constat în enumerarea injuriilor care, din câte pretindea Domnul de Pradt, i-au fost adresate de La Quotidienne și de Journal des débats. Mi-a numit pe toți culpabilii; m-a asigurat că i-a certat zdravăn, că i-a făcut să roșească și că obținuse de la ei niște stranii mărturisiri. Până aici nimic nu mă privea; dar a venit și rândul
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
ținut, Făgărașul, era numită în 1393 «marele oraș românesc» de episcopul ardelean Gobelin. Încercarea oficială de a coloniza aici unguri și sași a mers foarte greu în marea de români recalcitranți. În contactul cu băștinașii, veneticii nu puteau rezista, și desele conflicte și amenințări grave îi determinau să plece în alte părți, unde puteau fi mai la adăpostul puterii de stat. Starea aceasta era determinată de faptul că străinul aciuat aci între români, găsea tot felul de pretexte pentru a-i
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
Chenopodium botrys), Lobodă de câmp (Artyplex nitens). Familia Polygonacee. Măcriș (Rumex obtusifolius). Ștevie de grădină (Rumex patientia), Ștevia de munte (Rumex alpinus), Lujerul broaștii, Măcriș mărunt (Rumex acetosella), Troscoțel (Polygonum bistorta, Polygonum aviculare, Polygonum amphibium), Iarbă roșie (Polygonum hidropiper), Hrișcă deasă (Polygonum convulvulus). Familia Thimelacee. Lemnul câinelui (Daphue mezerum) Familia Santalacee. Măciulie (Thesium intermedium, Thesium alpinum). Familia Euphorbiacee. Buruiană grasă (Euphorbia carniolica), Laptele câinelui, Alior (Euphorbia villosa, Euphorbia esula), Iarbă tare, Iarbă bună (Euphorbia dulus), Breiu (Mercurialis perennis) Familia Polygalacee. Rodolina
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
caespitosa), Păiș (Aira flexuosa, Aira canescens, Andropogon ischaemum, Festuca supina, Festuca hirsuta, Estuca xantina, Festuca sylvatica, Festuca pratensis,), Flocoșică (Holcus lanatus), Ovăscior (Holcus avenaceus), Floare de pe părău (Melica uniflora), Hir, Fir (Poa laxa) Șuvar (Poa trivialis), Firișor (Poa bulbosa), Iarbă deasă (Poa nemoralis), Floare de șanț, Mătăuz (Triodia decumbens), Osigă (Bromus secalinus), Golomăț (Dactylis glomerata), Tremurici (Briza media), Mei păsăresc, Mohor (Setaria viridis), Grâu sălbatic (Triticum cristatus), Hir, Fir (Triticum repens), Nebunie, Hiricele, Firicele (Lolium perene), Părușcă (Selaginella helvetica), Negară (Stippa
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
întregul sat cânta prohodul Domnului în seara de Vinerea Mare și înălțau imnuri de slavă lui Christos în Sfânta Noapte a Învierii. Exista atunci satul patriarhal cântat în poezia poetului țărănimii, George Coșbuc, în care praznicele, ospețele și mesele comune erau dese, dar scurte, în zilele de sărbătoare sătenii se adunau la jocul în care feciorii curați, respectuoși cu vârstnicii, învârteau dezinvolt pe sub mână pe frumoasele satului ce încântau obștea prin puritate și naturalețe, prin frumusețea costumelor naționale pe care și le
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
cheltuieli de judecată. Avocatul Ludovic L., a arătat, în numele Societății Regale a Căilor Ferate, că în dimineața de 14 februarie, trenul de 6,45 A.M a întârziat din motive obiective 43 minute, în ziua aceea semnalându-se o ceață deasă, iar exact tot atunci, în Zanzibar s-a semnalat un cutremur de 4,3 pe scara Richter, în vreme ce la Polul Nord s-a produs o topire bruscă a mai multor ghețari. Așa că, a cerut maestrul Ludovic L., Societatea Regală a Căilor
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
BPD). s. Curentul sionist, În creștere Scopul pentru care Gheorghe Gheorghiu Dej și membrii evrei ai partidului comunist au inventat comitetele democratice evreiești, era grav amenințat de neputința liderilor locali de a atrage În mrejele lor populația din această minoritate. Desele rateuri Înregistrate la Huși și Răducăneni de către conducătorii bolșevici, erau Înregistrate conștiincios În rapoartele lor de activitate. Astfel, În documentul justificativ ce cuprindea perioada 24 august - 23 septembrie 1946, lamentările lui Naty Terdiman atinseseră paroxismul pierderii inutile de timp
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
politică de sorginte pur sovietică a organizat o chermeză la care „...au participat peste 400 de evrei”, potrivit documentului citat. La rubrica „Greutăți”, aceeași mare problemă a refuzului „...tovarășilor din Comitet” care nu Înțelegeau neam că trebuiau să participe la desele ședințe În care se vorbea mult și nu se spunea nimic. De tot hazul au fost și explicațiile privind lipsa apetitului politic al dezinteresaților coreligionari ce nu voiau defel să participe la ședințele „...de massă”: „Nu am putut ține 2
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
aparținuse „colectivului de Împuterniciți” din Vaslui ci ștabilor de la „centru”, bravi purtători ai unor funduri late și grase de atâta ședere comodă pe fotoliile din dotare, indivizi bolșevizați până-n străfundurile oaselor la care pot fi adăugate cu mare succes și desele gargare roșii - eticheta proletarilor de pretutindeni ce musai trebuiau să fie uniți contra dușmanului de clasă, cerberi care vegheau cu strășnicie asupra stării de sănătate a urechilor și ochilor românilor de rând, ce nu aveau voie să fie informați decât
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
iată că, pe la sfârșitul primăverii anului 1988, cam prin mai dacă nu mă-nșeală memoria, a aflat că la căminele de nefamiliști pendinte de fosta Întreprindere Antrepriză de Construcții Montaj (IACM) Vaslui fusese numit un administrator nou: subsemnatul. a. Vizite dese, fără finalitate practică Ca orice român, auzisem, desigur, de existența instituției represive aflate În slujba unei minorități politice și nicidecum a poporului pentru că dacă ar fi fost de-a binelea a poporului, atunci ce ar fi avut cu el de
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
a două personalități. Cum ne-am putea descurca atunci? Spre ce sau spre cine să ne trimitem copiii? Probabil, cel mai adesesa anonimi, există încă profesori prin licee de la capăt de lume, sau din catedre universitare lovite de tot mai dese reduceri de personal, care încă ar prefera oricând o discuție cu o minte tânără unei teleconferințe cu un mult mediatizat ministru. Ei sunt însă din ce în ce mai puțini și mai greu de descoperit. Cei mai mulți dintre elevi și studenți trec prin licee și
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
Petru Movilă, moldovean de origine, descendent al familiei Movileștilor, fusese fiul marelui pârcălab Simeaon Movilă și nepotul domnitorului Ieremia Movilă și al Mitropolitului Moldovei, Gheorghe Movilă. Tocmai această descendență aleasă, însă, i-a pus copilăria și tinerețea sub semnul pribegiei. Desele schimbări de domni pe tronul Moldovei, precum și numeroasele rivalități politice în care erau împlicați Movileștii, îl obligă să se refugieze cu întreaga familie, în Polonia, în 1600 (la vârsta de doar patru ani). Aici primește o educație tipică pentru orice
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
ale Părinților Ortodoxiei, neaflate nicicum între titlurile obligatorii de studiu din Academie. Prin contactul cu aceste cărți și sub înrâurirea călugărului Pahomie, capătă Petru convingerea că monahismul este chipul desăvârșirii în Hristos. Și tot lungile sale lecturi de vacanță și desele drumuri la mănăstirile kievene îi dau curajul ca, la sfârșitul celui de al patrulea an de studiu, să fugă din Academie fără știrea mamei sale pentru a se refugia în mănăstire. Era în anul 1739, la încheierea războiului rusoaustro-turc, când
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
al crizei, al marii schimbări, invitate în mod conștient, într-un destin desfășurat până la momentul respectiv în chip aparent monoton. Călătoriile se succed într-un mod trepidant, schimbările de mijloc de deplasare și de tovarăși de drum sunt atât de dese încât sunt foarte greu de urmărit, pericolul este omniprezent (chiar și în titluri, „Călătorie primejdioasă spre Cernigov”), iar sentimentul unui apropiat deznodământ tragic este invocat la tot pasul. Personajul urcă pe râurile Nipru și Desna până în orașul Cernigov. Călătoria are
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
să-i cunoască și să le deosebească gradul de dulceață în gust, după dispunerea boabelor pe ciorchine. Își amintește de pildă, că strugurii care aveau o mică distanță între boabe, erau cu mult mai dulci decât cei cu boabele foarte dese și lipite între ele. Desigur, este un amănunt autentic, dus până la granițele cele mai îndepărtate ale memoriei. Nu ne putem abține însă să nu recontextualizăm imaginea, dat fiind că ne aflăm în via unui schit, iar via este din cele
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
ploaie teribilă întunecă însă tot văzduhul, brazdele înalte ale câmpului se transformă în noroi moale, piciorușele furnicii se afundă tot mai adânc în pământul ud și în cele din urmă își pierde calea. Noaptea se lasă, ploaia e tot mai deasă, frunza din spinare apasă tot mai greu, i se pare că recunoaște drumul spre cuib, ezită, se întoarce, pleacă prin altă parte, caută, caută și dispare în întunericul nopții, luptând cu ploaia, cu frunza și cu pământul cleios. Nu mai
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
națiilor cobeligerante proteste, bătăi cu cuțite, uneori chiar „dispariții” bine ascunse. Intervenea discret securitatea și ascundea sub preș problema, să nu devină cumva publică (adică să nu se știe prin complexul studențesc Grozăvești, că de presă nici vorbă). Cele mai dese conflicte însă erau de altă natură: unii studenți arabi își sechestrau soțiile în cameră cu săptămânile (poliția nu intervenea deloc), alții își cumpărau românce cu un spray și o pereche de ciorapi de mătase. În cazul în care amărâtele nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
științe sociale, literatură acest criteriu este relativ. Prin urmare, ader la ideea ta legată de relevanța cu totul parțială a acestuia. În schimb, pledez categoric pentru internaționalizarea cunoașterii și pentru ieșirea din provincialism. Când spun aceasta mă gândesc și la desele situații în care m-am aflat ca evaluatoare de specialitate. Am găsit facultăți în care întreaga producție intelectuală era de circuit local: lumea publica aproape exclusiv în editura și analele propriei universități, participa la manifestări științifice județene sau doar la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
Efâmici „între odaia caldă și primitoare la care te gândești și salonul ăsta nu-i nici o deosebire” . Diametral opus gândirii lui Raghin, I. Gromov demonstrează necesitatea acțiunii, a luptei pentru libertate, protestând cu toată ființa împotriva împilării și a sclaviei. Desele convorbiri ale doctorului cu bolnavul, atitudinea ciudată a lui Raghin pricinuită de singurătate și de completa lui izolare de viață, dau motiv celor din jur să creadă că a înnebunit și el și, astfel, iată-l internat în același salon
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Daniela Lupiş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1383]
-
foarte deschiși, nu erau fățarnici și, de multe ori se luau unii după alții, atât în lucrurile bune cât și în cele rele. Trebuia să petrec mult timp în mijlocul lor și să facem ore de studiu și de rugăciune foarte dese. Imediat se cunoștea când veneam mai rar în mijlocul lor. Am mai trăit acest sentiment, în anul 2009, împreună cu negrii din Africa când am fost împreună cu Sebastian Țîrțîrău în deșertul Kalahari, Namibia. Sebastian îmi povestea că se întovărășise cu niște prieteni
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]
-
se forma un lac de 20 30 cm adâncime, raiul broaștelor și ștrand pentru gâște și rațe În timpul verii, patinoarul satului În vremea Înghețului. În prelungirea nordică a cubicului era circa un hectar de prundiș, acoperit cu iarbă grasă și deasă, În care primăvara se strângea tineretul satului la “bătutul cotcii” (o variantă a oinei) și datul fetelor pe vârtej, loc de atracție și a copiilor și a vârstnicilor. Nu mi-am cunoscut Bunicii din partea Tatei, căci așa cum am menționat anterior
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
Populară de Artă și În curând le-a venit primul copil, o fetiță Nour. Ne vizitau adesea. Îi vizitam și noi la cămin și consideram că totul decurge normal. Dar vizitele lui În București sub diferite pretexte erau tot mai dese și mai lungi. Îl cucerise o tehniciană de la Institutul Pasteur, de care s-a despărțit foarte greu. Și-a finalizat teza În 1984 și-au plecat În Bagdad. Până la ultima scrisoare din 1989, aveau o fetiță născută În țara noastră
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]