6,029 matches
-
păstrează, până și în cele mai "subiective" forme ale sale, legătura cu teatrul și cu procedeele predilecte ale acestuia? Apoi, preferința tânărului Lovinescu pentru teatru (genul "obiectiv" prin excelență) și, îndeosebi, pentru melodramă (definită în mod curent ca artă a evaziunii în imaginar, unde virtutea este răsplătită după merit) nu atrage oare după sine obsesia obiectivării cu orice preț și privilegierea criteriului moral, de care criticul convertit la dogmatism va face atâta caz? Nu același gust pentru melodramă îi dictează aprecierea
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
personajului său predilect (intelectualului adică) o cantitate considerabilă de "amintiri", Lovinescu îl înzestrează din capul locului cu o bogată viață interioară și cu o capacitate de percepție superioară, chiar dacă astfel de "daruri" riscă să provoace un dezechilibru grav, semnalând pericolul evaziunii în imaginar și al refugiului în trecut. Oricum, asemenea exemplar de elită, înclinat mai mult spre contemplație decât spre acțiune, este predestinat să trăiască dragostea ca pe o formă de elevație, în maniera unui spectacol sublim și ridicol deopotrivă (de unde
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
o intuiție artistică sigură, după secvența retrospectivă Lovinescu alternează iar planurile, contrapunctic, și în capitolul al treilea poartă pașii eroului său trezit din visare chiar într-o sală de teatru spațiu de două ori privilegiat, pentru că: 1. oferă spectatorului posibilitatea evaziunii din prezentul neconvenabil; 2. promite vindecarea cathartică, purificarea de "patimi". Însă Andrei merge la teatru nu fiindcă vrea să uite, cum s-ar putea crede, ci pentru a retrăi încă și mai intens decât în amintire propria dramă sentimentală. Prin
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
imaginației, îndemnând la refugiul în contemplație. Ca atare, psihologia omului "natural" (și a femeii, în genere) ar sta sub semnul unei fatalități biologice, în vreme ce existența bărbatului-intelectual ar fi guvernată de "fatalitatea literară", prin care criticul ieșean înțelegea o formă de evaziune obligatorie prescrisă de "funcția cathartică a cuvântului"169 (sensurile "fatalității literare" sunt însă mai complexe și le vom explica, pe cât ne stă în putință, în cele ce urmează). Fiind și el o victimă a acestei "fatalități literare", Andrei Lerian reușește
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
mare greu se învoiesc să plece, și atunci, nevoiți să-și iasă din tabieturi, nimic nu li-i pe plac. Dacă nu sunt prea cârcotași, pun totul pe seama ironiei. Îi vom numi anticălători". Pentru astfel de oameni, soluția salvatoare rămâne evaziunea în imaginar: Multe călătorii au un dublu al lor, un pandant în imaginar. Infidelitatea, voită sau nu, a unor descripții, fluxul asociativ, țîșnind în extravagant și neverosimil, născocirea impertinentă (pe o claviatură mergând de la plastic la jucăuș, de la sublim la
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
în extravagant și neverosimil, născocirea impertinentă (pe o claviatură mergând de la plastic la jucăuș, de la sublim la grotesc) imprimă textului o mobilitate ce deplasează mereu, uneori derutant, linia de hotar. O dezmărginire pregătind fiesta imaginarului. Imaginarul, ca bucurie pură a evaziunii în nețărmurit" (idem, pp. 12-13). 16 E. Lovinescu, Scrisori și documente, ed. cit., p. 136. 17 Apud Lucian Raicu, "E. Lovinescu: Construcția de sine", în volumul Calea de acces, Editura Cartea Românească, București, 1982, p. 156. 18 E. Lovinescu, "Fragmente
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
în care se manifestă; plăcerea recunoașterii este plăcerea derivată din cultura de masă (ibidem, p. 20), care creează și iluzia confortabilă că poți integra elementele ficționale în realitate. În altă ordine de idei, melodrama satisface atât nevoia de senzațional, de evaziune, cât și de ancorare în imediat, prin curiozitatea pentru faptul divers, pentru "știri" din viața cotidiană (vezi Gloria Awad, Du sensationnel, L'Harmattan, Paris, 1995; Frank Évrard, Fait divers et littérrature, Éd. Nathan, Paris, 1997 etc.) 81 "Melodrama represents both
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
Honigberger consideră că opiul „e În Europa, ca și În India, unul dintre cele mai importante mijloace curative” (aici după ediția germană, 1851, p. 472), dar În același timp un Befriedigungsmittel... Iar „În epoca noastră, fenomenologia extazului face loc chimiei evaziunii care spiritualizează produsele psihoactive”, cf. A. Roșu, Les conceptions psychologiques dans les textes médicaux indiens, Paris, 1978, p. 38. 30. Atitudinea autorului coincide cu cea tradițională, ai cărei avocați nativi au apărut abia mai târziu. Pentru a aprecia modul și
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
unele animale sunt mai egale decât altele.” </citation> Albert Camus, scriitor de origine franceză născut în Algeria, a câștigat Premiul Nobel pentru Literatură în anul 1957. Este adesea asociat cu existențialismul, deși el a respins vehement filozofiile existențialiste care cultivă evaziunea. Teza principală a filozofiei lui Camus afirmă că existența este absurdă. Absurdul este considerat de Camus doar un punct de plecare. Omul absurd „începe acolo unde celălalt sfârșește, unde încetând să mai admire jocul, spiritul vrea să se joace el
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
simbolismul.” Poetul nu a descoperit însă secretul topirii într-un armonios amalgam al romantismului temperamental cu Parnasul (acesta rămânând academizant și livresc) și cu noutăți simboliste, față de care are o atitudine ambiguă, de aderare și negare. Elegiac, Demetriade are nostalgia evaziunilor în fantastic, rechemând vârsta de aur a universului infantil:”mi-e dor de cerul mistic al vârstei de copil.” S-ar bănui o secretă, vagă aspirație de transcendent, comună romanticilor, sau poate mai curând un joc literar de diletant subtil
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
Sambô este un simbol obsesiv crescut din aluviuni diverse, experiențe concrete, lecturi, ficțiuni onirice și devenit repede existențial al întregii activități de savant, de memorialist și de prozator. Mansarda era camera de lucru, iar camera Sambô reprezenta locul tainic al evaziunii și al visării. Amândouă sunt atât de înrudite, încat, ambivalența creează impresia substituirii ori a transsubstanțierii. Imaginea locurilor natale o purta cu sine pretutindeni, fie ca visiting profesor, fie în calitate de conferențiar rătăcitor prin capitalele Occidentului. Călătorind prin împrejurimile Parisului, era
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
tehnici mai complexe de comunicare. În volumul său dedicat experienței concentraționare feminine Strigat-am către Tine, Doamne 1, Doamna Aspazia Oțel Petrescu sublinia faptul că forme specifice ale discursului subversiv, create expres de către deținuți, asigurau dialogul văzut ca o posibilă evaziune din teroarea roșie. În fond, practica rugăciunii, a postului, a ascezei spirituale în acel univers erau considerate de către regimul opresor manifestări ale discursului subversiv, lucruri perfect justificabile pentru o ideologie anticreștină. După decembrie 1989, o dată cu editarea literaturii concentraționare, s-a
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
menționate mai sus, sau o atitudine de simplă acompaniere cu supunerea ancilară consecventă față de știință și tehnică; pe de alta, o cunoaștere de tip arcadic, dar vlăguită, cu funcții compensatorii de care să profite ca de o distragere și o evaziune. Orizontul autoreprezentării culturale și filozofice a epocii contemporane fie că este etichetat "după Nietzsche", "după Weber" sau "după Heidegger" este un orizont marcat de convingerea că s-a micșorat orice capacitate de sinteză și că, prin urmare, este în zadar
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
forma lui superioară romanul este, de fapt, descendentul modern ai epopeii - fiind, alături de dramă, una dintre cele două mari forme literare. Cauza o constituie mai degrabă, credem noi, frecventa asociere a romanului cu ideea de distracție, de amuzament si de evaziune și nu cu ideea de artă serioasă - ou alte cuvinte, marile romane sânt confundate cu producțiile care urmăresc un scop îngust, mercantil. Părerea curentă, răspândită de pedagogi, oare mai dăinuie încă în America, și anume că a citi poezie și
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
evidente în experiența colectivității, nu mai apar ca „accidente”, „anormalități” inexplicabile, ci ca manifestări ale unei tendințe structurante. Sărăcirea nu apare doar în calitate de cost inevitabil al tranziției, ci, în mare măsură, ca produs al mecanismelor de jefuire din economie. „Corupția”, „evaziunea fiscală”, „speculația economică la limita criminalității și dincolo de ea” nu provin din simple slăbiciuni ale naturii umane sau din „caracterul poporului român”, ci din opțiunile strategice operate. Voi menționa câteva dintre perspectivele distincte ale paradigmei „economiei de pradă” pentru explicarea
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
început în acest domeniu au arătat că, în situațiile de criză temporală, se restrânge procesarea informațiilor și se precipită centralizarea, crescând autoritatea liderului. Cercetările ulterioare au evidențiat și alte tipuri de reacție: descentralizare, paralizie în luarea de decizii, strategii de evaziune (Argote și McGrath, 1993). Fără a avea la îndemână rezultate ale investigațiilor concrete, folosind ca sursă doar observații cotidiene, se poate adăuga, cred, ideea că, în condițiile unei presiuni temporale moderate, uneori aceasta are efecte pozitive asupra performanței: sub spectrul
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
nu trece în mîinile cîștigătorului, iar el nu îl utilizează în mod mai profitabil, ci doar îl transformă din timp de așteptare în timp dinamic. Adevărata valoare de schimb a timpului nu privește durata, ci eficacitatea sa ca mijloc de evaziune, de rezistență la presiunea instituțională. Nu vorbim despre un timp creator de valoare. Timpul ca monedă de schimb reprezintă, de fapt, forma simbolică de pierdere a lui, strategiile de trecere mai rapidă. El nu îndeplinește funcția de adjuvant al banilor
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
cel oficial în relațiile cu reprezentanții altor instituții. E cert că argourile se caracterizează în primul rînd prin lexic, în vreme ce, la nivel sintactic, prezintă trăsăturile generale ale limbajelor predominant orale: o sintaxă populară simplă, cu discontinuități, elipse și redundanțe, cu evaziuni lexicale, cu poetică substitutivă și cu ingeniozitate sintactică. Fără înțelegerea faptului că înjurăturile și în special trimiterile la origini sînt elemente definitorii ale limbajului deținuților nu va putea fi reconstituită cu succes viața cotidiană din închisori. Toate acele "facu-ți
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
e dor tare de-un copan/ dar nu pot de Moș Prodan/ că e pe tură pîndar/ și mă arde c-un bulan". Creatorul e invocat uneori chiar și pentru a-l ajuta să gîndească liber, căci chiar tendința de evaziune imaginară e reprimată de existența unor condiții dure de detenție: "Coboară, Doamne, privirea/ Și observă Mănăstirea/ Sfîntu Petru a creat/ Lazaret, Doamne, blindat/ Iar deasupra are plasă/ Nici gîndul să nu iasă". Condițiile din închisoare sînt explicate lui Dumnezeu într-
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
din grupurile care compun instituția penitenciară), transferă interesul indivizilor de la soluționarea problemelor la respectarea normelor, generînd o serie de patologii specifice: rigiditate, îngustime a cîmpului cognitiv și moral, plafonare în gîndire și acțiune, înclinație spre combinații, aranjamente ilegale și corupție, evaziune și independență față de sistemele externe de control, rezistență față de schimbările care se petrec în societate și în lumea penitenciarelor din țările democrate. DIMENSIUNILE CIVILIZAȚIEI PENITENCIARE Variațiile conceptuale ale civilizației Termenul de "civilizație" este mai greu de definit decît cel de
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
străin, învechit, meschin, mercantil, lipsit de puritate și de idealuri. S-a arătat că perioada de trecere de la starea de copil la cea de adult dă naștere unor comportamente care pot fi ușor catalogate ca deviante: agresivitatea, nonconformismul, instabilitatea psihică, evaziunea, aventura, indisciplina, etc. specialiștii în delincvența juvenilă arătînd că cele mai multe din delictele comise de adolescenți au la origine asemenea manifestări specifice vîrstei. Bineînțeles că nu toți adolescenții care trăiesc în acest univers specific trec prin faza delincvenței. Pentru a fi
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
dezangajare a părinților, familia părăsindu-și atributele sale fundamentale. În condițiile în care rolul socializant al școlii e tot mai puțin conștientizat de educatori și pedagogi, cînd atitudinile minorilor de refuz a obligațiilor școlare și comportamentele lor predelincvente (furt, fugă, evaziune, fraudă școlară, dezangajare precoce) nu sînt depistate sau, mai rău, sînt tolerate sau neglijate, cînd copiii proveniți din familiile-problemă sînt evitați de tot mai mulți profesori, cînd valorile socio-morale școlare sînt afirmate tot mai firav și mai formal e de
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
culturale, utilizează mijloace ilegitime de reușită. O dată acceptat ca membru, minorul se transformă treptat-treptat, personalitatea lui căpătînd trăsături specifice: pasivitate și lene, instabilitate, agresivitate, ciudă, neîncredere, violență, impulsivitate, lipsă de interes față de societate, preocupări sexuale mascate, reușită rapidă, nevoia de evaziune, anxietate de fond și sentiment de culpabilitate. Majoritatea acțiunilor sînt, de fapt, de natură mai degrabă predelincventă, iar ele se petrec de cele mai multe ori în cadrul grupurilor: consum de alcool, încăierări, tulburarea ordinii publice, proferarea de cuvinte injurioase, ținută imorală, practicarea
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
resursele alocate de poliție depistării infracțiunilor violente sau micilor furturi ambele comise de către cei aparținînd categoriilor sociale defavorizate sînt mult mai mari decît cele disponibile pentru depistarea infracțiunilor comise de cei aflați în păturile superioare ale societății, așa cum e cazul evaziunilor fiscale. Iar pedepsele celor dovediți cu infracțiuni economice sînt mult mai blînde decît cele ale hoților mărunți. În ciuda faptului că România este prima țară din Europa și a treia din lume la pirateria pe Internet, ea nu deține nici măcar 10
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
se interesează din ce în ce mai mult de realitatea grupurilor, atât din intenția de a nu le incomoda în sensul dezvoltării lor, dar de bună seamă, și de a limita manifestarea lor în exces pe calea regimurilor de incitație fiscală și luptei contra evaziunii fiscale. Tratamentul fiscal care se aplică asupra grupurilor privește modul de repartizare și impozitare a dividendelor între membrii grupului. Sub aspect juridic, grupul reprezintă o reuniune de societăți fiecare cu propria personalitate juridică, independență economică și financiară, dar care au
PERFORMANŢA GRUPURILOR.Modele de analiză by Ioana VIAŞU () [Corola-publishinghouse/Science/201_a_434]