9,442 matches
-
finală: romanul cu cheie; figura lui Allan Bloom și semnificațiile sale cultural-ideologice; Mircea Eliade și dosarul său politic; locul lui Ravelstein În ansamblul operei excepționale a lui Bellow; raportul dintre realitate și ficțiune, dintre cartea de memorii și cartea de ficțiune; genul biografic, tradițiile și sfidările lui; vitriolul din portrete; lipsa de structură, digresiunile gratuite; povestea prea schematică. La noi, din câte am văzut, România literară și Observatorul cultural au scris despre Ravelstein, prima publicație reproducând și un fragment din roman
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
am cunoștință de o dezbatere publică; ea va porni probabil după apariția integrală a versiunii românești. Roman sau memorii? Retorica și etica amintirii Prevăzătoare, Viking Press a inserat o notă În care se arată că Ravelstein este o operă de ficțiune, că numele, personajele, locurile și situațiile sunt produsul imaginației autorului și sunt folosite ficțional, iar orice asemănare cu realitatea ține În Întregime de coincidență. Niciodată o atare notă nu a fost mai ipocrită. Mai Întâi, am văzut că mai multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
nu a retractat-o: s-a plâns că oamenii sunt prea Înclinați să-l citească literal: se Întreabă dacă evocarea este veridică, dacă faptele relatate au avut loc În realitate.18 E ușor să-ți condamni cititorii pentru confuzia dintre ficțiune, memorie și istorie. Astfel, etica amintirii devine o exigență deplasată, iar ideea că ficțiunea are vreun raport cu adevărul istoric sună stupid, ca orice eroare categorială. Sunt gata să-i acord lui Bellow toate acestea, chiar În numele unei teorii pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
citească literal: se Întreabă dacă evocarea este veridică, dacă faptele relatate au avut loc În realitate.18 E ușor să-ți condamni cititorii pentru confuzia dintre ficțiune, memorie și istorie. Astfel, etica amintirii devine o exigență deplasată, iar ideea că ficțiunea are vreun raport cu adevărul istoric sună stupid, ca orice eroare categorială. Sunt gata să-i acord lui Bellow toate acestea, chiar În numele unei teorii pe care el probabil nu o cunoaște, și anume concepția relativistă a lui Hayden White
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
istoric sună stupid, ca orice eroare categorială. Sunt gata să-i acord lui Bellow toate acestea, chiar În numele unei teorii pe care el probabil nu o cunoaște, și anume concepția relativistă a lui Hayden White privind raportul dintre istorie și ficțiune. Potrivit lui Hayden White, care duce la extrem o linie de argumentare impusă În teoria istoriei și În naratologie după „turnantul lingvistic”, nu există adevăr, ci o pluralitate (dar nu o infinitate!) de adevăruri, echivalente ontologic și epistemologic. Cum spunea Paul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
ar fi cu totul liber să-l evoce pe „Abe” după plac, atât În formă, cât și În conținut. Ar fi chiar o frumoasă răsturnare a mitului lui Pygmalion: În viața reală, Bellow l-a produs oarecum pe Bloom; În ficțiune, creatorul Își ucide simbolic creatura. Dar, așa cum Îmi va veni Încă multă vreme greu să reprezint evenimentele sângeroase ale „revoluției” române din decembrie 1989 În formă de operă bufă (deși elementele de farsă nu au lipsit, culminând cu farsa neagră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
prin ochii săi de bovină adultă că totul e doar o cacealma politică, menită să-l prostească și să-l păcălească mereu și mereu, în interesul unuia sau altuia dintre așa-zisele partide politice. Partide politice care înglobează o altă ficțiune sforăitoare: „clasa politică”, clasă, care se știe acum că este în realitate o adunătură de afaceriști veroși, de mincinoși sadea, de hoți perverși, care au bătut doar pentru urechile proștilor toba așa-ziselor „reforme”, care până la urmă s-a văzut
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
îl urăsc și că e cel mai sângeros joc din istoria lumii, zise ea. Dar ție îți place la nebunie, chicoti. Deși e un pic ciudat pentru un tip care se prăbușește când vede sânge pe bune. Asta pentru că e ficțiune, râse el. Aș fi prea laș să încarc măcar un pistol în viața reală. Eroul meu! Îl sărută. O sărută și el, evitându-i buza umflată și se treziră făcând dragoste pe canapea, lucru care, după cum îi spuse mai târziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
Rodul ascuns”, „Destin”, 1966, 15; N.A. Gheorghiu, Cronica poeziei, „Ființa românească”, 1966, 4; Călin Andrei Mihăilescu, Un dicționar necanonic, „Curentul”, 1986, 5981; Al. Andriescu, „Fata călăului”, „Idoli de lut”, CL, 1994, 11-12; Popa, Reîntoarcerea, 226-235; Al. Călinescu, Între memorie și ficțiune, ATN, 1999, 1; O. Nimigean, Pe marginea unor istorioare, RL, 1999, 28; Cornel Ungureanu, Despre poezia lui Paul Miron, RL, 1999, 50; Ungureanu, La vest, II, 45-55; Florin Faifer, În căutarea Iașului pierdut, JL, 2001, 11; Dicț. scriit. rom., III
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288174_a_289503]
-
samurailor s-a vândut În peste 120 de milioane de exemplare În Japonia, și se observă ușor de ce. Ar trebui să se vândă bine și la noi.“ — Publishers Weekly „Musashi, deși se bazează pe personaje reale, este o operă de ficțiune istorică, prezentând o versiune idealizată a trecutului, care le dă cititorilor japonezi posibilitatea să se simtă Înnobilați de moșenirea lor, iar pe cititorii occidentali Îi ajută să Înțeleagă cum ar dori să se vadă japonezii pe ei Înșiși. (...Ă Prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
mare succes de public. Comentariile sale politice, care sunt ale unui bun jucător de șah, ce analizează zece posibile mișcări înainte, se feresc a se aservi unor interese de partid, nuanța lor populistă apropiindu-le de stânga politică. Proza de ficțiune a lui C. stă mărturie pentru cunoașterea, analiza și utilizarea celor mai influente modalități de constituire a unui text literar modern. Autorul inventează un spațiu imaginar, comuna Vintileasa, populat cu indivizi care au un comportament „sucit”, în genul suciților din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286513_a_287842]
-
frumosul este o creație liberă, ficțională și subiectivă. Împotriva acestor determinări false se poate arăta că frumosul în sensul său autentic: ‑ nu este propriu‑zis o creație, ci o descoperire; ‑ nu apare prin libertate, ci prin necesitate; ‑ nu este o ficțiune, ci o formă a adevărului; ‑ nu este subiectiv, ci obiectiv. 5.1. Opera de artă Opera de artă este acel lucru vizibil (făcut din piatră, lemn, culoare, cuvânt sau sunet) care trimite la altceva de ordin invizibil. Spre deosebire de un lucru
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_992]
-
a lui Eminescu, P. nutrește un cult constant pentru poet. Fiindcă este și perioada când apar marile inițiative exegetice și de editare științifică (I. Crețu, D. Caracostea, Perpessicius, G. Călinescu), îndrăznește o abordare a biografiei acestuia și îmbină documentul cu ficțiunea într-o narațiune de tip romanesc. Autorul mărturisește că nu și-a propus să realizeze o biografie, și cu atât mai puțin una romanțată, ci să interpreteze „o viață cu toate mijloacele, dar și cu toată libertatea genului”, scopul fiind
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288781_a_290110]
-
din noțiunile fundamentale ale istoricilor, nu se bucură de o simpatie prea mare în rândul acestora. Timpul a devenit una dintre principalele preocupări ale filozofilor și puține sunt reflecțiile „pure” despre timp în rândul istoricilor; mai frecvente sunt creațiile de ficțiune care au creat o întreagă literatură. Nu este însă mai puțin adevărat că în complexitatea întreprinderii de a găsi răspuns la interogația privind natura timpului responsabilitatea aparține fiecărei discipline în parte, așa cum arătam mai sus; dacă există mai multe trecuturi
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
curentele emigrației, de la legionari până la simpli țărani, fugari economici. Când am venit la Paris, era în toi procesul de calomnie deschis împotriva lui Constantin Virgil Gheorghiu, celebrul autor al unui roman de mare succes atunci, Ora 25, un roman de ficțiune și cu o acțiune cu totul inventată, al cărui succes poate că n-a fost chiar pe măsura succesului altui roman inventat, Kaputt, al lui Malaparte. Constantin Virgil Gheorghiu, într-un alt roman al său, folosește numele unui fictiv criminal
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
Pe-un picior de plai...”, punctează coordonatele geografice și istorice ale celor două sate: Nucșoara este un sat de munte, destul de izolat din cauza terenului accidentat, cu un trecut bogat în evenimente, în schimb Scorniceștiul este - așa cum spun și autori - „o ficțiune”, fiind creat ca o megacomună în anii ’70 din ordinul lui Ceaușescu prin unirea a patru comune limitrofe: Negreni, Mărgineni, Mogoșești și Scornicești. Imaginea care ni se transmite despre Nucșoara și Scornicești este departe de a semăna cu imaginea bucolică
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
Memoria se dovedește reversibilă, cu infidelitățile ei, subiectivă, reținând fapte convenabile sau escamotând pe cele neplăcute din perspectivă personală. Se vădește foarte inspirată formula istoricului britanic Natalie Zemon Davis care, analizând cererile de grațiere ale prizonierilor, constata că adevărul devenea ficțiune și ficțiunea adevăr. „Fiction in archives” („ficțiunea în arhive”) ar putea deveni prin translare ficțiunea în interviuri. Ea este prezentă și poate fi detectată în operația subtilă de omisiune și ascundere cu discreție a realității în funcție de ceea ce subiectul dorește să
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
dovedește reversibilă, cu infidelitățile ei, subiectivă, reținând fapte convenabile sau escamotând pe cele neplăcute din perspectivă personală. Se vădește foarte inspirată formula istoricului britanic Natalie Zemon Davis care, analizând cererile de grațiere ale prizonierilor, constata că adevărul devenea ficțiune și ficțiunea adevăr. „Fiction in archives” („ficțiunea în arhive”) ar putea deveni prin translare ficțiunea în interviuri. Ea este prezentă și poate fi detectată în operația subtilă de omisiune și ascundere cu discreție a realității în funcție de ceea ce subiectul dorește să argumenteze și
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
subiectivă, reținând fapte convenabile sau escamotând pe cele neplăcute din perspectivă personală. Se vădește foarte inspirată formula istoricului britanic Natalie Zemon Davis care, analizând cererile de grațiere ale prizonierilor, constata că adevărul devenea ficțiune și ficțiunea adevăr. „Fiction in archives” („ficțiunea în arhive”) ar putea deveni prin translare ficțiunea în interviuri. Ea este prezentă și poate fi detectată în operația subtilă de omisiune și ascundere cu discreție a realității în funcție de ceea ce subiectul dorește să argumenteze și de chipul pe care vrea
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
neplăcute din perspectivă personală. Se vădește foarte inspirată formula istoricului britanic Natalie Zemon Davis care, analizând cererile de grațiere ale prizonierilor, constata că adevărul devenea ficțiune și ficțiunea adevăr. „Fiction in archives” („ficțiunea în arhive”) ar putea deveni prin translare ficțiunea în interviuri. Ea este prezentă și poate fi detectată în operația subtilă de omisiune și ascundere cu discreție a realității în funcție de ceea ce subiectul dorește să argumenteze și de chipul pe care vrea să-l înfățișeze. Nu vrem să forțăm comparația
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
a cunoaște, a Înțelege, a se Înțelege, a construi - un proiect al inteligenței executive. Faptul că apăr uzul rațional al inteligenței, căutarea unor certitudini intersubiective, care pot fi Împărtășite, are un fundament practic. Nu mă seduce strălucirea adevărului pentru că și ficțiunea ar putea să fie la fel de strălucitoare. Așa cum zice Lorca, nu e adevărat că Un cer mare, fără oameni Urcă păsări În balonul său. Dar e atât de frumos, Încât nu m-ar deranja să trăiesc În această lume de basm
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
și aspirațiile spirituale, cuprins de stări aproape extatice, umbrite însă din ce în ce mai intens de senzația unei singurități fără ieșire. Fragmentarismul narațiunii, vizibil aici, caracterizează și Serile singurătății (1996), mai mult un demers în scopul elucidării unor sensuri religioase și filosofice prin intermediul ficțiunii literare. Operă a ultimului deceniu al vieții, Poeme filocalice (1999) vin să vorbească despre o citire mistică a naturii, închinând osanale vinului, grâului, florii, ierbii, toamnei, muntelui, mării, toate ca ipostaze revelate ale sacralității, generatoare de „nedeslușite bucurii”. Două piese
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288176_a_289505]
-
întâiul, numărul unu, cel mai bun, excepțional, special, unic, de speriat! 2.celălalt sens, similar între sport și religie, care reprezintă o alegorie, înseamnă o exprimare în pilde, pornind de la abstract spre concret. Alegoria este un mod de expresie prin ficțiune, care constă din formularea unei propoziții cu sens dublu: unul propriu și altul figurat, care, aflate împreună, exprimă o gândire sub haina alteia (fiecare element din A reprezintă un element din B: sportivul este un Hercule! 3.al treilea sens
DIALOG ÎNTRE SPORT ŞI SOCIETATE by Mihai Radu IACOB, Ioan IACOB () [Corola-publishinghouse/Science/100989_a_102281]
-
elemente autobiografice (emigrarea în Israel, debutul târziu al personajului central ca prozatoare etc.) și inserții privind corupția, meschinăria, societatea de consum, alteritatea ș.a. În ceea ce privește formula pentru care optează S.A., accentul cade pe corespondență: scrisorile dintre Natalia și Pierre dau savoare ficțiunii, au o amprentă intelectualistă, asumându-și afinitatea cu operele mai multor scriitori și muzicieni . SCRIERI : Poate mâine..., pref. Sergiu Levin, Tel Aviv, 1994 ; Cei de dincolo , Tel Aviv, 1997 ; Peregrinări , Tel Aviv, 1997 ; Pe urmele altora, București , 1997 ; Singurătatea alergătorului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289591_a_290920]
-
dramaturgia primei jumătăți a secolului al XX-lea, căreia îi dedică una dintre cele mai dense sinteze în domeniu: Dramaturgia română între 1900-1944. Sensuri ale evoluției (1999). Structurată pe mai multe capitole - Drumul comediei, Continuitate și „alterări”, Între document și ficțiune, Teatrul cu subiecte istorice și „pseudoistorice”, Spre esențe și atitudini, Teatrul mitic-poetic, Drama intimității mecanismelor psihologice, Teatrul fantast, Teatrul politic -, lucrarea evidențiază un mod personal de tratare a temei. Fără a avea pretenția de exhaustivitate, O. propune o serie de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288540_a_289869]