6,066 matches
-
Nichita Stănescu e un geniu. După ce manipularea asta a reușit, când numitul Stănescu rostește sepulcral, cosind aerul cu mâinile: Omul este frunza văzută de om/ Omul este floarea mirosită de om/ Omul este calul călărit de om/ Omul este piersica gustată de om/ Omul este marea pipăită de om/ Omul este roata/ Omul este laptele de capră băut de om etc., etc. (dar un șpriț de vară, ofițeresc, el de ce nu e omul? - n.m.Ă, o lume întreagă de chibiți cade
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2042_a_3367]
-
să dureze trei secunde, trei zile sau trei luni. Cert este, pentru mine, că această noțiune că nu poate fi „înghesuită” în două, trei cuvinte dintr-un oarecare dicționar, oricât de complet. Nu poate fi măsurată, cântărită, atinsă cu mâinile, gustată la propriu. Unica situație de imponderabilitate aici, pe Pământ. Poate. FLASH 7 (Dragostea nu te întreabă) Cui cerem voie atunci când ne îndrăgostim? Vieții? Sorții? Rațiunii? Există o „autoritate” în materie, care, privind obiectiv în sufletul nostru, să ne dea aprobarea
Viaţa ca un fir de păpădie… by Claudia Mitră () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101021_a_102313]
-
drumul în istorie. Legănându-se gânditor în șezlongul ce scârțâia din când în când la o mișcare mai bruscă, contele își mângâia barba lungă visând probabil la falansterul uriaș care se poticnise în regulile unei societăți prea plictisite ca să mai guste idei inovatoare. Aici, de fapt, intrăm în sfârșit în zona curioasă a șușanelelor-de-viță-nobilă. Căci, dincolo de cele ce au fost scrise, transmise pe cale orală sau anesteziate în cotloanele memoriei, s-a păstrat în mod cu totul neașteptat tocmai acel zvâcnet al
Amintiri din casa scării by Laura Aprodu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1354_a_2721]
-
o vom apăra/ (ce bine că nu ne-am procopsit/ cu un copil hidrocefal, ce bine!)/ ce spui, popo, roagă-te pentru noi/ dacă folosește, la tine, în biserică,/ noi nu mai ajungem, viața e prea scurtă,/ înțelegi, cînd mai gustăm din toate?" (Call Jesus!). Sau în raza unei vaticinații decepționate ce reneagă luciditatea din care purcede: "Viscerele dilatate la maximum, ce plăcut!/ mîine vom redeveni ce-am fost, inși cenușii/ între alți inși cenușii, într-un șir de zile cenușii
Barocul damnării by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14797_a_16122]
-
imediat identificabile: "Mistica nu are deloc de-a face cu mistificarea, fiind o cale a iluminării. Elementele ei tainice - atât de eronat interpretate ca întunecate, iraționale și supranaturale - însemnau, chiar în sens medieval, cunoaștere, o cunoaștere ce nu se poate gusta decât în-lăuntru, depășind limbajul uzual atât de mult încât misticul e nevoit a recurge la paradox și simbol. Este o transcendere a Ťrealitățiiť într-o realitate imposibil de redat în limbajul uman/polar: ŤDumnezeu creează lumea și toate lucrurile într-
Dilemele poetului în postmodernitate by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8333_a_9658]
-
unor tradiții central-europene de interes, respectiv dezinteres, față de unele țări din estul Europei, tradiții foarte persistente, ce amestecă în aprecierea estetică aspecte politice sau economice - sau chiar unei incapacități de a-și depăși propria perspectivă. Spun acest lucru după ce am gustat Berlinul 20 de ani, deoarece ca oaspete pentru câteva zile în Berlin nu se prcepe această atitudine. Tocmai din această perspectivă cred că înțeleg mai bine azi muzica românească nouă. Există desigur și aici formule, mode, care "sar în ochii
Înaltul cer al muzicii românești - interviu cu Corneliu Dan Georgescu by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/9502_a_10827]
-
o furtună de nisip i-a încurcat socotelile și a trebuit să strângă repede lucrările. Dar avea în geantă o caricatură cu Ben Laden, drept pentru care i-a propus ministrului român să îl predea pe terorist americanilor. Acesta a gustat poanta, astfel că la întâlnirea cu americanii a predat caricatură comandantului acestora. Toți cei prezenți s-au amuzat copios. În 2004, tot cu o delegație a M. Ap. N. , a fost în Afganistan, la Khandahar. Aici a stat vreme de
Agenda2004-48-04-b () [Corola-journal/Journalistic/283088_a_284417]
-
Eugenia Vodă Cu siguranȚĂ, orice spectator care "a umblat la literatură" la viața lui va înțelege și va gusta în mod special Hoțul de orhidee, în regia celui care a reușit să intre "în pielea lui John Malkovich", Spike Jonze. Filmul nominalizat la Oscarul pentru cel mai bun scenariu e tocmai despre scriere, despre dulcele coșmar al căutării de
Gemeni hollywoodieni by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/14019_a_15344]
-
jargonului de mai sus, supliciul lecturii ar fi descurajat intenția unei cronici. Noroc că, după inerția pietrelor de cavou ce dau conținut „Argumentului”, Raveca Buleu se trezește la viață și își cruță cititorul de alte redori lexicale. Nimeni nu poate gusta asemenea deșerturi verbale fără să simtă dorința de a se răzvrăti. Cu „concatenarea deconstrucției” nu poți spera la indulgență din partea unui ochi obișnuit cu acele facile solfegii academice, a căror regulă e mereu aceeași: cu cît expresia e mai gongorică
„A cădea sub incidența“ by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4667_a_5992]
-
soi de ferestruică, de vizor, care îți îngăduia să arunci o privire în personalitatea mincinosului. La birou, Yoel era poreclit Detectorul de Minciuni Ambulant. Nu izbutea să vadă partea amuzantă a unei minciuni. Sau chiar a unei farse inocente. Nu gusta nici măcar obișnuitele păcăleli de întîi aprilie care se făceau la serviciu. El, unul, mințea numai cînd nu avea alternativă. Numai cînd minciuna îi apărea ca o unică și ultimă soluție, sau ca o portiță de scăpare dintr-o primejdie. Și
Amos Oz - Să poți cunoaște o femeie by Antoaneta Ralian () [Corola-journal/Journalistic/12765_a_14090]
-
că cine nu a cunoscut acea Românie nu a cunoscut ,,la douceur de vivre". În Europa acelor timpuri, România era un fel de mic paradis, chiar în raport cu Parisul sau Berlinul. În Balcani la porțile Orientului, ea oferea șansa de a gusta dulceața, plăcerile vieții (în orice caz, pentru o clasă privilegiată). Nu exista în România pe-atunci acel ,,Lumpenproletariat"; era o țară agricolă, bogată, cu zăcăminte de petrol, și o anume bogăție se răspîndea și asupra societății... R.B.: Domnule Nicolaus Sombart
Nicolaus Sombart ,,Mitul unei miraculoase Românii m-a însoțit de-a lungul tinereții" by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/15578_a_16903]
-
Întrebarea, scrie exegetul de care ne ocupăm, e dacă ne putem apropia de această operă, mereu ispititoare, printr-o critică «de sistem», pretențioasă, negreșit constrîngătoare, livrînd savantlîcuri sau dacă o putem savura și descifra printr-o lectură strict «de plăcere», gustînd fervoarea spunerii și acel Creangă al aparențelor, expediat sub eticheta de scriitor poporal”. Dacă excluderea ultimei ar fi o aberație, să admitem că și „savantlîcurile” psihanaliștilor și ezoteriș- tilor se pot dovedi atracțioase. E vorba de abordarea operei în duhul
Creangă, un autor „epuizat“? by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/4340_a_5665]
-
convingere era că fermentul artei stă în miezul mitic al imaginației germane. Citită azi, cartea impune prin știința de carte a lui Nietzsche, dar și prin darul literar de a povesti atrăgător niște idei a căror abstracțiune e greu de gustat de un cititor obișnuit. Dar, sub pana lui Nietzsche, Democrit sau Anaxagora devin coerenți și limpezi. Sub unghiul clarității, Filosofia în epoca tragică a grecilor e cea mai didactică carte a lui Nietzsche, dar deopotrivă cea mai puțin personală, autorul
Hybrisul grecesc by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3602_a_4927]
-
lume. Orice lista de zece filme japoneze va fi, prin definiție, incompletă, dar aceste zece filme vor oferi oricărui curios - cinefil o mostră pentru a descoperi de ce aceste filme sunt atat de respectate și iubite în întreaga lume. Așadar să " gustam " puțin din cinematografia Japoniei - top 10 filme japoneze. 1.Poveste din Tokyo (Tokyo Story) 2. Cei șapte samurai (Seven Samurai) 3. Akira 4. Inelul (Ring) 5. Bătălia regală (Battle Royale) 6. Audiția (Audition) 7. Hana-bi (Focuri de artificii) 8. Godzilla
Să gustăm din cinematografia japoneză by Lazarescu Corina () [Corola-journal/Journalistic/81178_a_82503]
-
mai blîndă metodă de distrugere aflată la îndemînă noastră. * Prin însăși disimularea să, ipocritul dă dovadă că se disprețuiește pe șine. * Cultură: a reține foarte putin din foarte mult, precum la acele rafinate festinuri chinezești la care era îngăduit a gusta doar cîte un pic din peste o sută de feluri de mîncare. * Deopotrivă, sterilitatea poate veni dintr-o insuficientă ori dintr-un exces al inexprimabilului. * Prin repetare abuzivă, în neștire, adevărurile nu doar își pierd eficientă, ci ajung deseori a
Din jurnalul lui Alceste (VII) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16446_a_17771]
-
limbă, măduvă, mână, muc, nară, nas, ochi, os, palmă, păr, piele, piept, pumn, sân, sânge, sete, spate, sudoare, țâță, țeastă, unghie, ureche, vână, vintre etc.), dar și verbe (a asculta, a auzi, a bea, a (se) căca, a fute, a gusta, a mesteca, a naște, a simți, a vedea etc.) sau adjective (acru, dulce, surd etc.). Cuvintele panro manice nu pun probleme etimologice. Chiar și în cazul unor cuvinte ca sprânceană, cu mai multe soluții etimologice, toate explicațiile sunt din latină
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
atlasele lingvistice romanice. Pe de altă parte, termenii mărul lui Adam și nodul gâtului, de origine metaforică în română, au corespondente și în alte limbi romanice. Metafora mărul lui Adam are la bază legenda biblică după care Adam ar fi gustat din fructul oprit, și proeminența din gât ar reprezenta bucata de măr pe care a înghițit-o; a apărut în latina medievală (pomum Adami) și s-a transmis limbilor romanice occidentale, unde apare în secolul 16 (it. dial. pomu d-adamu
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
a citi o carte în întregime, după ce făcuse totuși la Iondra foarte bune studii. Smărăndache știa totul din vremea școlarității și din auzite, nimic mai mult. Ratase orice carieră, iar protecția atâtor persoane influente îi dăuna, fiindcă acei care îi gustau prezența și anecdotica nu credeau totuși că e cazul a-l scoate din acest rol de familial simpatic. Când era ministru, Pomponescu îl reținea la masă, ca să afle de la el ce spune lumea despre ministerul său, nu se gândea cu
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
nu era totuși un simplu colportor. El rotunjea știrile, le dădea aspectul unor ficțiuni, le prevedea cu o poantă și cu o sociologie, transformîndu-le în documente pentru uzul intelectualului, știind cu toate acestea să retragă orice aparat filozofic când ascultătorul gusta anecdota simplă. În consecință, Smărăndache răspunse că Conțescu s-a făcut sănătos "subit" și a plecat în explorație științifică în munți. Despre Ioanide spuse că construiește un templu pentru la Venus bête (cum ajunsese această știre la urechea lui Smărăndache
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
carne și oase. Butoiescu căutase la acesta o platformă joasă de piatră, pe care șezuse originar statuia, Hagienuș o găsise în pivniță, deasupra unui butoi de murături, și fiindcă auzise că Ioanide e la Bellu, ținuse să-l vadă, să guste emoția lucrării începute. Adusese cu el și două sticle de vin negru vechi, de pe vremea când avea moșia nevestei, să le bea în amintirea răposatei, pe pragul locașului ei veșnic. Hagienuș, văzând mormântul pe care ședea Ioanide, spuse că știa
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
profesional audiență, căutând a șterge cu cât mai multă modestie respectul pe care prestigiul său il impunea. Recepția se încheie cu un scurt pro G. Călinescu gram muzical, aranjat și acesta spre a da posibilitatea unui mare pianist român foarte gustat în Franța să intervină la diplomația subțire a recepției. Cu acest prilej fu solicitată și Ioana să cânte câteva arii franceze cu acompaniamentul pianistului, și se pune întrebarea dacă invitarea ei nu pornise la sugestia lui Pomponescu. Adevărul este că
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
semnalează prin astfel de simboluri. Exaltarea vitalității fără nici o rezervă poate să ducă la cultul senzației și la egotism. E tocmai ceea ce detest. Fabrice și Julien sunt eroi romantici, cultivând eul, personalismul, căutând să se promoveze brutal ca indivizi, să guste viața solitar. Ei vor să violeze conștiința umanității prin cinismul egoismului lor. Într-un cuvânt, sunt avizi de celebritate. Byron era un astfel de tip. Noi însă urâm personalismul și semnătura și, dacă am pomenit de Napoleon și de Cromwel
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
formăm un arbore ca mărgeanul ce nu se poate amesteca niciodată cu lumea peștilor sau a melcilor. Fabrice del Dongo era mândru de a fi Fabrice, eu sunt fericit de a face parte din decuria și centuria mea și a gusta din plin viața, adică pericolele ei, în mijlocul unei unități de calitatea aceasta. (Ioanide: "Ce erezii! Tudorel nu are sensul valorii omului, crezând că individualitatea e în conflict cu corpul social".) Am un egotism social și în felul acesta caut și
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
ca acela al Mișcării, existând de facto într-o organizație constituită. (Observația lui Ioanide: "N-am știut că băiatul meu are instincte criminale! E juristul unei galere!") Am citit și Les caves du Vatican 1 de Andre Gide, așa de gustat, din păcate, chiar de unii din centuria noastră. Cartea mi se pare o aberație a spiritului unui popor îmbătrînit , bolnav de egotism și de senzualism individualist. (Observația lui Ioanide: "Dar ce faci tu nu e romantism patologic?") Contrafăcând pe Raskolnikoff
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Ioanide de G. Călinescu un cretinism total, efect nedigerat al lecturilor de jurnale cu pretenții doctrinare. Întoarse paginile scîrbit.) Măcar în acea zi ora lui Gavrilcea a făcut mare impresie asupra tuturor, chiar și asupra celor mai indiferenți, care au gustat mult acest soi de lecție fără examinări. Pe urmă impresia s-a șters (la ceilalți, nu și la mine), fiindcă e mult mai comod pentru unii să învețe pe dinafară și să ia note. Când, mai târziu, am cunoscut amănunțit
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]