8,392 matches
-
la nimic, Nimicul se vede. Imaginea lui e însuși poemul. Dar ființa nu agonizează decât în partea întunecată, în acela dintre realuri care se topește și ne scapă: "Trei realuri: unul care lucrează/ în noi devine/ noi, unul ce se topește ne scapă/ și unul care nu ne aparține"17. Realul acesta e supus nimicirii, irealizării, lucrarea lui fiind o continuă înaintare în ceea ce ne neagă. O atrofiere ce se adâncește pe măsură ce tot ce este e convins să spună nu, să
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
20. Ce se vede la adâncimea dincolo de care nu se poate trece? La prima vedere, golul unui existent încă real, din moment ce deschide într-un mai jos, dincolo de pragul pe care ființa abia mai este realul care o face să devină, topindu-se în ceea ce îi scapă. Scapă din vedere așa cum iese din vorbire, căci "acolo nu mai poate fi vorba de poezie", nu se mai află urma vreunei vorbe care să (se) vadă. "Acolo, amintirile sunt atât de bătrâne, că atârnă
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
Dacă neuitarea este lipsă de putere, ea este permanența fragilă a amintirii, continuitatea subterană a memoriei. Eul își plămădește prezența din pasta memorabilă a absenței, din tot ce e îngropat în adâncul ființei, dincolo de ființă. Adevărata sa identitate e ștearsă, topită în anonimatul inaparentului: chipul de sub imagini, adică altcineva, altceva care, deși transcendent, transpare pe față, aprinde obrazul, așa cum o lumină îndepărtată urcă în ochi, îi pune într-o altă vedere. Alteritate care dă o imagine de neimaginat, de neuitat: doar
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
unei distanțe care nu-i aparține; se distanțează de sine în diferența de imagine pe care o dă alteritatea. Arderea nu e posibilă decât alături de altul care, deși aproape, pe aceeași cale a combustiei împreună, rămâne departele absent. Eul se topește în noi, se mistuie însă în aparența care i-l dă pe celălalt. Celălalt este doar în eul care-l gândește, iar ceea ce survine ca imagine mentală deschide orizontul unei apariții imprezentabile. Imprezentabilul e intangibilul, nereprezentabilul în sfera percepției sensibile
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
pentru a regăsi revelator calea către posibilul pre-ființial al increatului, pragul inaparent al unui veșnic (re)început. 16 Așa cum întâlnim și în poemul Dionisiacă, unde actul de desființare implică pierderea - vitală, regeneratoare - în informul orgiastic al elementarului: "Zdrobiți centura ființei, topiți-vă cu glia;/ Iar peste lutul umed și trupul vostru frânt,/ Enorm și furtunatec să freamăte Orgia!". 17 Căci, scrie Adonis (Ali Ahmad Saïd Esber), "transparența este și ea un văl" (La pierre chante, în Célébrations, Éditions La Différence, Paris
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
ca de sine cunoaștere "a miezului din gol" (Alegerea sâmburelui, în Sorin Mărculescu, Carte singură, ed. cit., p. 172). 17 Posibilul se contractă în punctul de plecare în care totul se resoarbe înainte de a începe: "mâinile/ și trupul ți se topesc/ în neînceperea ta", "în frasinul nerăsărit/ al arcului tău:/ focul cât pumnul" (Imnul 46, în Sorin Mărculescu, Fluviul întâmplător, ed. cit., p. 11). Nu de o regresie spre neființă e vorba, ci de o înaintare intuitivă în arcuirea pe care
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
probleme și interes) și relația acesteia cu pozițiile spirituale ale unui grup; în fine, determinismul economic al faptelor sociale. Sancționînd de fiecare dată înțelegerile înguste, deformatoare, derapajele și maladiile conceptuale provenite dinspre diferite orientări ideologice care identificau fals referința, Vulcănescu topea trăsăturile de mai sus într-o definiție de ordin sociologic, prin hașurarea a ceea ce el numea "regiunea de existență în care se situează faptul generației". După care vedem cum pune la lucru conceptul odată lămurit și operaționalizează, tot sociologic, sintagma
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
sa nordică, dincolo de Cercul Polar de Nord, induce un climat arctic în cea mai mare parte a bazinului acestei mări. Astfel, marea este înghețată în cea mai mare parte a anului, cu excepția lunilor august septembrie când scutul de gheață se topește în zona țărmului, generând un culoar liber de gheață cu lățimi de 50-100km. Zona platformei continentale dispune de rezerve însemnate de hidrocarburi, ca de altfel și zona de uscat învecinată, atât pe teritoriul Alaskăi (Prudhoe Bay), cât și în zona
Geografia mediilor temperate şi reci ale globului by Larion Daniela () [Corola-publishinghouse/Science/1179_a_2048]
-
golfuri sau estuare și constituind un pericol pentru transporturile navale din zona latitudinilor mari. Uneori, porțiuni din banchiza polară din Oceanul Arctic pătrund în strâmtorile Davis și Danemarcei, ajungând până în dreptul Labradorului și Islandei, unde, în cele din urmă, se vor topi sub acțiunea apelor mai calde ale Oceanului Atlantic. În anumite situații, prin unirea blocurilor de gheață se formează adevărate platouri de gheață (de 600-800km2 și grosimi de 50-60m) care dau peisajului un aspect haotic. Spre deosebire de banchiză care este formată prin înghețarea
Geografia mediilor temperate şi reci ale globului by Larion Daniela () [Corola-publishinghouse/Science/1179_a_2048]
-
boreale sunt caracteristice icebergurile ascuțite, cu profilul neregulat, cu vârfuri și pereți abrupți, spre deosebire de icebergurile tabulare, care sunt caracteristice latitudinilor mari ale emisferei sudice. Cele mai multe iceberguri din Oceanul Arctic provin din Insula Ellesmere (Arhipelagul Arctic) și de regulă rezistă câțiva ani, topindu-se atunci când ajung în apele mai calde ale Oceanului Atlantic. Calota groenlandeză eliberează și ea cca.12.000 iceberguri anual, multe dintre ele având dimensiuni mult prea mari și sunt de multe ori blocate în fiordurile de origine sau sunt blocate
Geografia mediilor temperate şi reci ale globului by Larion Daniela () [Corola-publishinghouse/Science/1179_a_2048]
-
ghețarii din zona golfului Disko plutesc spre sud, urmând traseul curentului rece al Labradorului, spre insula Terra Nova, iar de aici numai o infimă parte ajunge în apele mai calde ale Oceanului Atlantic unde se fragmentează tot mai mult și se topesc. Icebergurile care se formează pe țărmurile estice ale Groenlandei, în zona golfului Scoresby, sunt transportate de Curentul Groenlandei spre zona golfului Disko (și nu spre Europa cum poate ar fi de așteptat!), înmulțind numărul ghețurilor plutitoare din zona coastei apusene
Geografia mediilor temperate şi reci ale globului by Larion Daniela () [Corola-publishinghouse/Science/1179_a_2048]
-
prezent se încearcă monitorizarea intensă a acestor efecte, încercând să se înțeleagă care sunt răspunsurile oceanului, ale banchizei de gheață și ale vieții marine la aceste modificări climatice. Sunt unele studii care au ajuns la concluzia că gheața arctică se topește într-un ritm atât de alert încât este posibil ca până la nivelul anului 2040 să nu mai putem vorbi de existența unei banchize de gheață în timpul verii, când întreg oceanul ar putea fi dezghețat. Cercetătorii pot afirma cu certitudine că
Geografia mediilor temperate şi reci ale globului by Larion Daniela () [Corola-publishinghouse/Science/1179_a_2048]
-
suprafața rocii de bază, accelerând viteza de deplasare a ghețarului. Modificări actuale ale mediului Monitorizarea atentă a ghețarilor din Groenlanda arată că mulți dintre aceștia și-au redus suprafața. Se estimează că la nivelul anului 2006 ghețarii din Groenlanda se topeau de două ori mai rapid decât în urmă cu 5 ani. S-a apreciat că pierderea anuală de gheață din Groenlanda este în medie de cca. 50 km3, ceea ce ar fi fost suficient pentru o creștere a nivelului Oceanului Planetar
Geografia mediilor temperate şi reci ale globului by Larion Daniela () [Corola-publishinghouse/Science/1179_a_2048]
-
Pine Island să aibă în continuare ca efect pierderea masivă de gheață din acest ghețar. Unul din cele mai mari iceberguri de pe Terra (B 15) s-a desprins din șelful antarctic Ross în anul 2000 și încă nu s-a topit complet după aproape un deceniu. Suprafața acestui iceberg a fost inițial de peste 11.000km2, lungimea de 295km și lățimea de 37km. Icebergul a avut o deplasare continuă din momentul formării, cu impact asupra regiunilor de coastă în lungul cărora a
Geografia mediilor temperate şi reci ale globului by Larion Daniela () [Corola-publishinghouse/Science/1179_a_2048]
-
de specii adaptate solurilor: Salicornia herbacea, Halocnemum strobilaceum, Artemisia maritima, Kochia prostrata, Haloxylon aphyllum. Deșerturile au reputația unor locuri cu faună săracă, însă în realitate sunt numeroase speciile de animale mai ales în perioadele ploioase sau în perioadele când se topesc zăpezile. În cazul deșerturilor argiloase cele mai întâlnite animale sunt: șoarecele săritor mic (Dipus sagitta), iepurele de pământ, hârciogul cenușiu (Cricetulus migratorius), popândăul-galben (Citellus fulvus), dropia etc. Deșerturile nisipoase sunt habitatul preferat pentru popândăul cu degete subțiri, gaița de deșert
Geografia mediilor temperate şi reci ale globului by Larion Daniela () [Corola-publishinghouse/Science/1179_a_2048]
-
Hieros Logos poate fi considerat primul și cel mai complet curriculum educațional al lumii. Îi lipsește, ce-i drept, ceea ce astăzi numim „conștiința științifică specifică”, orientarea esențialmente pedagogică, în sensul modern al expresiei. De fapt, și acestea există, dar sunt „topite” într-un ansamblu doctrinar și pragmatic ce integrează intențiile curriculare în modul cel mai coerent cu putință. Este vorba de crezul sectei, cu nimic inferior crezului pedagogic formulat de Dewey în secolul XX38. Din păcate, nu știm dacă Pitagora însuși
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
postmodernă! Bizara categorisire nu a vizat doar o reconversie a modernismului în postmodernism. Ea se datorează conceptului de megaparadigmă folosit de Doll jr. pentru a periodiza istoria gândirii occidentale. Doll jr. nu a ținut seama de specificul istoriei curriculumului: a „topit” acest specific în periodizarea clasică a istoriei folosită de istoriografi, ajungând astfel să creadă că John Locke nu este un clasic al pedagogiei, ci un teoretician modern al curriculumului, iar Bruner și Gagné ar fi postmoderniști. După Doll jr., istoria
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
secolului XXI s-a înălțat amenințător din genunile istoriei un obstacol uitat, dar niciodată surmontat: cel religios. În anii ’90 se părea că marile religii - creștinismul, mozaismul, islamismul, budismul, confucianismul, daoismul, shintoismul - și puzderia de secte desprinse din ele se „topesc” văzând cu ochii în clocotul globalizării economice și informaționale care ștersese toate granițele naționale. Cele câteva răbufniri naționaliste, precum cea iugoslavă, ar fi putut fi luate în derâdere dacă nu ar fi fost scăldate în sânge. Dar iluzia globalistă a
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
publicarea unor statistici (rapoarte naționale și internaționale) care au darul de a sugera „căi de mijloc” bune de urmat de „individul mediu” („cap de locuitor”, middle man, membru al „clasei medii”, „neica-nimeni” etc.). Originalitatea și singularitatea fiecăruia sunt astfel abolite, topite în „individul statistic”. Curriculumul retoric nu este extrașcolar, ci dimpotrivă. Este un fenomen de docilizare. Cunoașterea oferită prin manuale se realizează prin retorica pedagogică a „căii de mijloc” și a „certitudinilor fără de cusur”. Chiar dacă este vorba despre teorii deschise și
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
unul sau mai multe sinonime (-Și-l întinde, și-l anina, și-l agață.-) sau reluarea unui cuvânt de la sfârșitul unui vers la începutul următorului. Răzvan, personajul principal, este construit în viziune populară, ca un luptător legendar pentru dreptate, suferință personală topindu-se în răzvrătirea socială. Că erou romantic, el este structurat contradictoriu, înzestrat cu calități de excepție, de care este conștient dar neputincios în afirmarea lor, apăsat de prejudecățile ce-i ignoră virtuțile. Astfel, el este generos, modest, are sentimentul responsabilității
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Diana Munteanu, Claudia Furtună () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1724]
-
și că aceasta din urmă are doar un rol explicativ, dar cu siguranță lui i-a scăpat intenția cartesiană în acest caz. Căci Descartes nu susține că percepția, senzația sau imaginația sunt echivalente în mod absolut cu judecata ; el nu topește aceste procese psihice în actul gîndirii ci, lăsîndu-le distincte, atenționează că în lipsa gîndirii celelalte moduri ale ei rămîn sterile, de fapt nici nu sunt procese psihice. Actele de cunoaștere în general, senzațiile și percepțiile, dobîndesc sens doar dacă gîndirea, ca
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
coalescența și continuitatea morfostructurală a mugurilor maxilari superiori și nazali interni, această coalescență, în mod normal producându-se în săptămâna a IV-a a vieții intrauterine la un embrion de 10mm. În absența coalescenței dintre muguri, pereții epiteliali nemezodermizați se topesc prin degenerescență chistică (Steiniger) sau prin micronecroză (Menkeș) și astfel separarea dintre ei rămâne definitivă, lamele palatine neunindu-se pe linia mediană cu vomerul pentru a separa cavitatea bucală de fosele nazale (embrion de 30 mm, sfârșitul lunii a 2
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
presupoziție comunitatea. Despre socialism nu se vorbește decât unde ea nu mai există. Risipirea ethosului comunitar a pus problema socialistă. Omul modern nu mai știe care este sâmburele său: națiunea, statul, societatea sau dreptul. Înainte vreme era măcar Dumnezeu care topea în sine toate contradicțiile". Intuind fără echivoc pericolele extremismelor de orice factură și periculozitatea intervențiilor traumatizante în corpul social, Vulcănescu arăta că "Cea mai bună societate e cea care asigură celor mai mulți fericirea așa cum și-o vor ei! În ultimă analiză
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
suflet dovezile liniștitoare, în tavanul cu grinzi negre se iviră, întîi ca niște sclipiri fără rost, apoi tot mai lămurit, ochii omului de sub ștreang, cu privirea mîndră, tulburătoare ca o chemare, în al cărei foc straniu valurile de argumente se topeau neputincioase." (s. n.) Curînd, această aprehensiune va lua în stăpînire conștiința lui Bologa. Spaima dureroasă" are antecedente în viața personajului, de ea legîndu-se momentele cele mai vii ale emoției infantile: întîlnirea cu tatăl, revelația de coloratură mistică, la șase ani (cînd
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
a situării narcisiste (în imaginar), drept centru al universului celuilalt. Gelozia însăși, ca suferință acerbă, are un revers ascuns, care face din naratorul proustian și din cei asemenea lui ființe care exaltă, în fapt, propriul eu. Dacă Proust tinde să "topească" într-o supracategorie două prezențe distincte în opera sa, Swann și naratorul, cel din urmă oglindindu-se admirativ, inconștient adesea, în figura celui dintîi, tiparul "omenesc" comun este dat de "aria geloziei". Natura ei apare însă infinit cercetată în opera
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]