45,391 matches
-
Cred că una dintre cauze este aparatul, oamenii care lucrează în acest aparat al Justiției. Dacă în celelalte sectoare de activitate au survenit schimbări mai radicale, în Justiție mai avem încă un aparat vechi în proporție de 80%, oameni cu păcate ale lor, care n-au o poziție justă, fermă, în ceea ce privește aplicarea legilor noastre. Ba, aș putea să spun că unei serii de elemente îi convine acest fel de a călca legile. Aceasta înseamnă a da apă la moara dușmanului, a
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
a gândi al oamenilor care au criticat anumite aspecte negative sau și-au manifestat nemulțumirea față de unele stări negative. Făcând o critică severă acestor neajunsuri, tovarășul Nicolae Ceaușescu arăta: „Trebuie să spunem că a existat în trecut tendința, și din păcate nu a dispărut cu desăvârșire, de a privi cu suspiciune sau de a considera chiar manifestare dușmănoasă orice critică la adresa neajunsurilor existente în diferite sectoare de activitate. Asemenea mentalitate constituie un anacronism, o manifestare a vechiului, un mod nejust de
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
până nu s-a mișcat ceva contra comunismului. Deocamdată, noi mergem pe un drum bun, dar se poate să pățim și noi ceva ca cehoslovacii, însă cel care mai dorește război trebuie să-și primească pedeapsa cuvenită, deoarece ar fi păcat de munca partidului nostru, de frumusețea și bogățiile din țara noastră, ca să se distrugă. Sperăm că avem un partid bun și ne va duce pe un drum bun, așa cum ne-a dus până acum”. MIHAI NICOLAE este de profesie agricultor
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
făcând abstracție de membrii de partid, pentru că ei trebuie să fie un exemplu. Deși avem reglementate bine o serie de reguli, ei încalcă. De exemplu, se indică ca (sic!) relațiile cu străinii să se anunțe prin șefii instituțiilor, și din păcate sunt membri ai partidului care nu respectă această hotărâre. Să se repete aceste indicații, pentru că asistăm la o subapreciere a lor. În special sunt cazuri de acestea de neglijență în domeniul economic, este foarte greu să stabilim până unde se
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
ajunge pământul să-l muncească și vor ca omul să nu mai aibă nimic al lui. Nu este bine deloc ce fac, s-a obișnuit omul să muncească, dar muncește din greu, iar acum să-i fărâme și casa, este păcat. Vine timpul ce spune în carte, că cei vii nu o să mai poată suferi și or să se ducă la morminte să strige, ieșiți voi, morților, să intrăm noi!”. Numitul MODAN GHEORGHE este născut la data de 1 mai 1912
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
o atitudine pozitivă față de educația permanentă, considerând că „îi poate abilita să facă față schimbărilor, să se adapteze la cerințele pieței muncii, să-și asume responsabilitatea propriei vieți și să se dezvolte personal”. În același barometru, se arată că, din păcate, mai mult de jumătate dintre adulți consideră că nu au competențele necesare unei societăți bazate pe cunoaștere, mai ales cele vizând folosirea calculatorului și navigarea pe internet. Pe lângă competențele computeriale, în societatea bazată pe cunoaștere, se consideră ca deprinderi de
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
interesul de a-și dezvolta o cultură politică. Acum, datorită modificărilor de accent la nivelul politicii europene pe formarea cetățeanului european, educația pentru cetățenie democratică se conturează tot mai mult ca domeniu distinct de reflecție și concentrare a eforturilor. Din păcate, analfabetismul este o problematică dificil de eradicat, cuprinde un număr mare de persoane afectate de această situație, chiar dacă la diferite grade de parțial analfabetism, iar formele sale sunt diverse: clasic, funcțional, computerialetc. De aceea, în descrierea pe care o vom
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
spiritul democrației, al cetățeniei active se promovează încă din copilărie), deoarece ei sunt populația cu drept de vot, cei care trebuie să respecte drepturile celorlalți în mod responsabil, dar și să nu accepte ca drepturile lor să fie încălcate. Din păcate, educația pentru cetățenie democratică a rămas mai mult în grija organizațiilor nonguvernamentale, nu a existat o voință politică pentru a o susține și a o promova în mod unitar și intensiv (cum a fost, de exemplu, cazul Germaniei, care, în
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
analfabetism instrumental (asemănător celui clasic, propriu celor marginalizați sau fără șanse de acces, handicapaților sau nomazilor), analfabetism funcțional (desemnând deficiențe în cunoștințele și deprinderile de bază sau pierderea capacității de a le folosi, în condițiile neutilizării lor). În România, din păcate, fenomenul analfabetismului (nerecunoscut oficial până în 1989, chiar dacă existau și semianalfabeți cu diplomă) este unul în creștere (Anghel, 1998), din cauza absenteismului și abandonului școlar sau chiar a necuprinderii în școală a copiilor (de exemplu, „copiii străzii”), a instrumentării inadecvate a indivizilor
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
decembrie 1968, s-a organizat la București „Simpozionul național de educația adulților”, iar în 1981, tot la București, Conferința UNESCO „Metode și forme de participare a maselor la educația culturală”, prilej de afirmare internațională a experienței și culturii României. Din păcate, numărul cercetărilor realizate după 1980 a scăzut semnificativ, principalul motiv fiind chiar absența unor specialiști în probleme educaționale, situație generată de desființarea facultăților de științe ale educației, de sociologie și psihologie. În instituțiile subordonate Ministerului Culturii, universități populare și case
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
sau tendințele conturate în urma sedimentării anumitor experiențe ne determină să afirmăm următoarele: • România are nevoie de o lege a educației adulților care să promoveze dezvoltarea individuală și dezvoltarea societății românești, care să reglementeze acest domeniu din perspectiva educației permanente. Din păcate, cele mai importante trei ministere care gestionează educația adulților, al Educației, al Muncii și al Culturii, nu au reușit să ajungă la un acord pentru elaborarea unei astfel de legi (fiecare clamând autoritatea asupra domeniului). Tendința la nivel european este
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
al satisfacției conjugale, care scade până când copilul atinge vârsta preșcolară, crește puțin până la debutul școlarității, descrește considerabil în adolescență, apoi se angajează pe un versant evident ascendent după ce ultimul copil părăsește căminul familial (Rollins și Cannon, apud Turliuc, 2004). Din păcate, când inerentele conflicte ce tulbură climatul oricărui cuplu conjugal nu sunt gestionate sapiențial și în timp util, unele căsnicii eșuează prin divorț. Rata divorțialității atinge un maximum în primii șapte ani de la căsătorie (Reiss, apud Munteanu, 2004), fiind mai afectate
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
Și anume, după 50 de ani, scade capacitatea individului de a repera stimulii de intensitate redusă, indiferent dacă ei sunt de natură gustativă sau olfactivă. Se conservă însă abilitatea de a diferenția gusturi pronunțate, respectiv mirosuri de intensități diferite. Din păcate, sensibilitatea la durere se augmentează după vârsta de 45 de ani, ceea ce, implicit, diminuează confortul existențial al persoanei, având în vedere că incidența și amploarea suferinței cronice se amplifică odată cu scurgerea timpului. Analizând modul de configurare a proceselor intelective, la
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
una dorită și distinge între nevoi simțite, care sunt identificate și cunoscute chiar de cei ce învață, și nevoi atribuite, care sunt identificate de altcineva. Identificarea nevoilor de învățare este un prim pas important în conturarea unui program, dar, din păcate, multe instituții de educație a adulților pornesc în demersurile lor de la ce cred ele că sunt nevoile publicului-țintă și apoi oferă programe prescrise, ca, de exemplu, conferințe, cursuri, workshopuri. Ca rezultat al acestui demers invers, publicul reacționează atât la nevoile
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
ontogeneza timpurie. Mai mult decât atât, repertoriul de semne specific adulților, extins, consistent și semnificativ bistructurat, spre deosebire de cel al copiilor, pregnant monostructurat (la ei „activul” dominând, iar „pasivul” fiind, practic, insignifiant, absorbindu-se cvasiinstantaneu în nucleul „vocabularului activ”), este, din păcate, în ciuda acestoravantaje, și mult mai eterogen, mai amalgamat, chiar eteroclit, inegal în consistența lui. Adultul înmagazinează de-a lungul timpului în acest „rezervor” personal al comunicării, dincolo de „fondul principal de cuvinte”, tot felul de semne/semnale, mai mult sau mai
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
cu succes a cariereisale. Adultul se adresează consilierului pentru că are o problemă: fie nu are loc de muncă, fie este șomer și are o anumită vârstă, fie dorește o dezvoltare personală în carieră și simte nevoia unui ajutor competent. Din păcate, multe dintre intervențiile realizate în cadrul consilierii carierei adulților în instituțiile de profil din România sunt de tip remedial, acestea având doar efecte imediate, și nu de mare profunzime. Trebuie accentuat rolul consilierului de a oferi suport în elaborarea și punerea
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
o atitudine pozitivă față de educația permanentă, considerând că „îi poate abilita să facă față schimbărilor, să se adapteze la cerințele pieței muncii, să-și asume responsabilitatea propriei vieți și să se dezvolte personal”. În același barometru, se arată că, din păcate, mai mult de jumătate dintre adulți consideră că nu au competențele necesare unei societăți bazate pe cunoaștere, mai ales cele vizând folosirea calculatorului și navigarea pe internet. Pe lângă competențele computeriale, în societatea bazată pe cunoaștere, se consideră ca deprinderi de
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
interesul de a-și dezvolta o cultură politică. Acum, datorită modificărilor de accent la nivelul politicii europene pe formarea cetățeanului european, educația pentru cetățenie democratică se conturează tot mai mult ca domeniu distinct de reflecție și concentrare a eforturilor. Din păcate, analfabetismul este o problematică dificil de eradicat, cuprinde un număr mare de persoane afectate de această situație, chiar dacă la diferite grade de parțial analfabetism, iar formele sale sunt diverse: clasic, funcțional, computerialetc. De aceea, în descrierea pe care o vom
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
spiritul democrației, al cetățeniei active se promovează încă din copilărie), deoarece ei sunt populația cu drept de vot, cei care trebuie să respecte drepturile celorlalți în mod responsabil, dar și să nu accepte ca drepturile lor să fie încălcate. Din păcate, educația pentru cetățenie democratică a rămas mai mult în grija organizațiilor nonguvernamentale, nu a existat o voință politică pentru a o susține și a o promova în mod unitar și intensiv (cum a fost, de exemplu, cazul Germaniei, care, în
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
analfabetism instrumental (asemănător celui clasic, propriu celor marginalizați sau fără șanse de acces, handicapaților sau nomazilor), analfabetism funcțional (desemnând deficiențe în cunoștințele și deprinderile de bază sau pierderea capacității de a le folosi, în condițiile neutilizării lor). În România, din păcate, fenomenul analfabetismului (nerecunoscut oficial până în 1989, chiar dacă existau și semianalfabeți cu diplomă) este unul în creștere (Anghel, 1998), din cauza absenteismului și abandonului școlar sau chiar a necuprinderii în școală a copiilor (de exemplu, „copiii străzii”), a instrumentării inadecvate a indivizilor
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
decembrie 1968, s-a organizat la București „Simpozionul național de educația adulților”, iar în 1981, tot la București, Conferința UNESCO „Metode și forme de participare a maselor la educația culturală”, prilej de afirmare internațională a experienței și culturii României. Din păcate, numărul cercetărilor realizate după 1980 a scăzut semnificativ, principalul motiv fiind chiar absența unor specialiști în probleme educaționale, situație generată de desființarea facultăților de științe ale educației, de sociologie și psihologie. În instituțiile subordonate Ministerului Culturii, universități populare și case
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
sau tendințele conturate în urma sedimentării anumitor experiențe ne determină să afirmăm următoarele: • România are nevoie de o lege a educației adulților care să promoveze dezvoltarea individuală și dezvoltarea societății românești, care să reglementeze acest domeniu din perspectiva educației permanente. Din păcate, cele mai importante trei ministere care gestionează educația adulților, al Educației, al Muncii și al Culturii, nu au reușit să ajungă la un acord pentru elaborarea unei astfel de legi (fiecare clamând autoritatea asupra domeniului). Tendința la nivel european este
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
al satisfacției conjugale, care scade până când copilul atinge vârsta preșcolară, crește puțin până la debutul școlarității, descrește considerabil în adolescență, apoi se angajează pe un versant evident ascendent după ce ultimul copil părăsește căminul familial (Rollins și Cannon, apud Turliuc, 2004). Din păcate, când inerentele conflicte ce tulbură climatul oricărui cuplu conjugal nu sunt gestionate sapiențial și în timp util, unele căsnicii eșuează prin divorț. Rata divorțialității atinge un maximum în primii șapte ani de la căsătorie (Reiss, apud Munteanu, 2004), fiind mai afectate
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
Și anume, după 50 de ani, scade capacitatea individului de a repera stimulii de intensitate redusă, indiferent dacă ei sunt de natură gustativă sau olfactivă. Se conservă însă abilitatea de a diferenția gusturi pronunțate, respectiv mirosuri de intensități diferite. Din păcate, sensibilitatea la durere se augmentează după vârsta de 45 de ani, ceea ce, implicit, diminuează confortul existențial al persoanei, având în vedere că incidența și amploarea suferinței cronice se amplifică odată cu scurgerea timpului. Analizând modul de configurare a proceselor intelective, la
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
una dorită și distinge între nevoi simțite, care sunt identificate și cunoscute chiar de cei ce învață, și nevoi atribuite, care sunt identificate de altcineva. Identificarea nevoilor de învățare este un prim pas important în conturarea unui program, dar, din păcate, multe instituții de educație a adulților pornesc în demersurile lor de la ce cred ele că sunt nevoile publicului-țintă și apoi oferă programe prescrise, ca, de exemplu, conferințe, cursuri, workshopuri. Ca rezultat al acestui demers invers, publicul reacționează atât la nevoile
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]