45,391 matches
-
membre ale NATO de ridicare a restricțiilor privind cele mai multe dintre mărfurile asupra cărora țările occidentale instituiseră embargo în comerțul cu statele blocului estic (15 august 1958), climatul care ducea la convocarea celeilalte reuniuni la vârf între cei patru, eșuată, din păcate (Paris, 1960). Dar astfel de semne nu se articulau într-un curs în direcția destinderii și nu reprezentau debutul unui proces al acesteia. Dimpotrivă, cel de-al 6-lea deceniu al secolului 20 era caracterizat printr-o cursă furibundă a
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
apreciere și audiență ca mai înainte. Perestroika a adus cu sine tulburări. În cazul în care s-ar prezenta o rezoluție referitoare la arestări, ar vota pentru, dar când este vorba de genocid cultural nu poate fi împotriva României. Din păcate, realitatea din România se vede ca soarele prin ceața Londrei. Deputatul E. Pimenta consideră că România are o imagine foarte rea, aceasta fiind o percepție politică. El nu poate fi de acord să se aplice sancțiuni economice României. Propune ca
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
consulta și raportul întocmit de delegația U.N.E.S.C.O., elaborat după vizita în România, în aprilie 1989. Deputatul A. Björck a confirmat că a primit o scrisoare din România, în care se reluau aprecierile și faptele nereale din raport. Din păcate, din scrisoare lipsea o pagină. Apreciază politica externă independentă a României și deschiderea ei pentru cooperare. Va examina posibilitatea unei vizite în România, care a făcut eforturi substanțiale pentru achitarea datoriei sale externe. În privința raportului, situația nu depinde de el
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
pentru autoritate Suport pentru modele de familie alternative Inegalitate de gen Echitate în sfera muncii Suport pentru modelul societății liberale / egalitare Crede că există Dumnezeu; importanța religiei; cât de important e Dumnezeu; crede că există... viață după moarte / Iad / Rai / Păcat; Biserica oferă răspunsuri la... probleme morale / familiale / sociale; se consideră o persoană religioasă / o persoană nereligioasă / un ateu; are momente în care se roagă, meditează Cât de justificată este... homosexualitatea / prostituția / avortul / divorțul / eutanasia Nu acceptă că vecini... dependenți de
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
754 0,711 0,713 Crede că există... iad 0,718 0,820 0,956 0,847 0,905 0,978 Crede că există... Rai 0,875 0,881 0,806 0,935 0,939 0,898 Crede că există... păcat 0,294 0,337 0,359 0,542 0,580 0,599 Varianța explicată 61 % 64 % 66 % KMO 0,771 0,774 0,771 Corelația* cu Indicele** Etos creștin 0,984 0,987 1,000 Notă: * Toate corelațiile sunt semnificative
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
Vorba ălor doi octogenari de Dorohoi. Zice unul: ce bine era în vremea lui Stalin! Celălalt: măi, ești nebun? cum era bine? lagăre, prigoană, morți, foamete! Zice iar primul: da, dar ce orga(sm) aveam eu atunci! Un caz din păcate reflectînd, în dramatismul lui dureros și nedemn, acea parte a artiștilor de după război, care a plătit cu destulă nesăbuință tribut puterii instalate prin forța ocupantului, este cel al pictorului Ștefan Constantinescu. Venea dintr-o lume frumoasă, dintr-o Românie prosperă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
încît nici cea mai descurcăreață minte nu i-ar da de rost. Singurul antidot la marasmul ce a cuprins pictorimea a rămas hărnicia. Hărnicia ca tabiet al vîrstei a treia. O primenire ar putea veni dinspre critică, dar critica, din păcate, s-a atomizat. Dispariția prematură a unor practicieni probi ai scrisului: Ispir, Drișcu, Redlow, consumarea în acțiuni fără anvergură a altora, nu lipsiți de dotare, lasă impresia că în pictura românească nu s-ar fi întîmplat ce s-a întîmplat
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
pe alte criterii a unei întregi producții naționale, are doar caracteristicile unui simptom și că boala nu se va instala, nu va dura.) Și, totuși, tranziția artistică, așa cum e ea, neclară și inclasabilă, îngăduie aproximarea unor linii de forță. Din păcate, nu cele dorite. Dacă vechiul regim a încurajat, făcîndu-și (și) din asta pîrghie de propagandă mincinoasă, arta amatoare, opunînd-o, de cele mai multe ori declarativ, artei profesioniste, regimul nou, scăpînd din mînă frînele, i-a lăsat artei amatoare un traseu oarecare, și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
și sînt pentru asta și am să lucrez pentru asta, zicea speriatul Piliuță în 1960. Dar se pare că nu era chiar atît de speriat și că atunci cînd spunea că va lucra pentru asta, știa el bine (și, din păcate, nu numai el) ce înțelegea prin magicul asta. 15 noiembrie A căzut iarna peste "Salonul de toamnă". Ale cui sînt aceste pînze surprinse de frigul sălii-hangar (ce se mai și numește Victoria)? Ale noastre? Le-am pictat în pîrjolul soarelui
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
în continuare jocul Moscovei, care "fac totul" pentru obstrucționarea integrării noastre comunitare, atît de antipatică marelui vecin de la Răsărit. Ce distractiv ar fi dacă această denumire cu iz de Cutia Pandorei Insula Șerpilor ar excita doar tentațiile noastre humorist-toponimice! Din păcate, diversiunea diplomatic alelor ruso-române se aliniază liniei lungi și tragice care ne-a siluit istoria, iar acum, într-un moment fast, ne sîcîie să ne urmăm vocația europeană dintotdeauna. Vai, trăim încă într-un spațiu în care căciula rusească, urecheată
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
la mînăstirea Durău. Știindu-l pe Călin dotat, slavă Domnului, bărbătește, dar candid în ale amorului, îl introduce într-o chilioară, la o smerită jună. Văzînd că, după o oră, dotatul Călin nu iese, Baba își lipește urechea de ușa păcatului: stupoare! Călin îi oferea smeritei detalii scrupuloase despre cum se prepară... grundul pînzei. Cel puțin bizară (să nu-i spun altfel) e orientarea programului de actualități al Radioului București. Nu există emisiune să nu fie dată legătura cu Moscova, de unde
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ia înainte. Monarhic vorbind. Tinerii mei colegi de breaslă! Cîțiva, excepționali. Dar... Dar... Nu fac îndeajuns ce ar trebui să facă pentru ca numele lor să strălucească. Un fel de abulie nobilă îi poartă în hamacurile ei, paralizîndu-le voința. Și e păcat. Jucînd, adesea, rol ușor ingrat de dădacă, îi îndemn să facă mereu mișcări decisive, să-și ia lucrările și să expună la București, în străinătate... În zadar. Iată, dau peste fraza Marthei Bibescu (cu gîndul că nu o fi chiar
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cei care nu mai credeam să existe salvatorul antidot? Da. Noi sîntem. Și dacă un destin blestemat ne-a hărăzit acest urît segment de timp, același destin ne-a oferit inegalabila și nesperata supriză de a vedea retușul înlăturat. Din păcate, prin sînge. Fotografie inversată. Odată retușul dispărut, fața, cu destule și adînci riduri, era pusă, neiertător, în crudă lumină. Presă dură, cotrobăind cu plăcere perfidă în pliurile unui abdomen care n-a cunoscut atîția ani higiena. Literatură, încă precară, scormonind
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
peremptoriu a lui Lessing statuile, monumentele nu sînt artă o exagerare, nu înseamnă că trebuie s-o și trecem total cu vederea, să ne prefacem a nu distinge indispoziția scriitorului în fața abuzului. De altfel, aici, în această constatare, discernem, din păcate, și ecoul atît de întîrziat, dar și atît de nedorit în zilele noastre. Sigur, o mare parte, cea mai mare parte a sculpturii moderne, fie destinată forului public, fie muzeului, concentrîndu-și energiile chiar în direcția asumării condiției de artă, a
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
conceptual, la execuția lui Lessing, iritat probabil de excesele și rateurile sculpturii de for din vremea sa. Ar trebui însă s-o luăm în seamă, atunci cînd ne gîndim la ce s-a întîmplat în urîtul răstimp comunist, dar, din păcate, și la ce se întîmplă acum cînd reziduurile aceluiași comunism se fac simțite și în statuarie. Pentru că, prin prăbușirea sistemului, nu s-au prăbușit și mentalitățile, asistăm lesne de constatat la perpetuarea, chiar dacă agonică, dar nu mai puțin nocivă, a
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
din fericire, pista monstruozității simbolice, simbolica triumfalistă a totalitarismului găunos, de inspirație sovietică, ce străjuie și aține calea se pare pe vecie pe marile artere ale țării. Nu însă și cea a voievozilor cu tendință (iarăși demagogică) de sanctificare. Ce păcat că un Ștefan cel Mare, reușit în sine compozițional și ca modelaj a cunoscut, acum cîțiva ani, o amplasare kitsch în gardul regimentului de la Copou. La Cluj (pardon! și Napoca) un Avram Iancu, voievod neîncoronat, ostoind ambiții patriotarde de joasă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
figuri subțiri), dar stupoare. Pe la patru, în pisoar, cu protagonistul serii, rupînd el tăcerea actului, jenantă: mă, aici... la noi, totul pute. Zbaang! Năzdrăvan post t.v., preluat, prin releu (echidistant) și de eterul bahluian. Emisiuni trăsnet, ca-n 7 Păcate. E-acolo o adunătură pe sprînceană, făcînd eforturi transpirate să mimeze oarecari orientări de lume nouă, postdecembristă. O dolofănică, privind nostalgic pieziș, își etalează gropițe-n obrăjorii bine hrăniți în vreo casă (naționalizată), gropițe-n degetele-crenvurști, în decolteu, în..., acompaniată
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
potopit de flori, spre noi, aducîndu-ne, adicătelea, și nouă, ceva din paradisul acela. De ce, dom'le? Chiar de ce? par a bilabia, nu numai noi, naivii secolului, nu numai păsăroiul cu nas adulmecător, ci și cei doi ingenui moderatori de la 7 Păcate. 25 iunie Mă aflu, întîmplător, în compania cîtorva medici eminenți, ieșiți la o țigară, din agapa de mare ștaif, pe holul cu mochete pe care calci ca pe nori de vată. Mă și simt ușor stînjenit: mai pe la fiecare din
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
de abia ieșite din zodia dictaturii să-și facă nestingherite datoria. (Un condei acrib scotea, cu ani în urmă, o carte despre lumea personajelor lui Caragiale: "Marea trăncăneală" se numea. Ce distanță e însă între vechea lume verbioasă românească, cu păcatele ei endemice, desigur, dar și atît de benigne în finalitate, și contraproductiva văicăreală prezentă, boală, pare-se, fără leac.) Ocazional, în una din zilele trecute, mă sustrag lumii visătorilor și clevetitorilor și mă aflu, pentru cîteva clipe (timpul înseamnă eficiență
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
și energie? Spăimoase la o primă ochire, cearșafurile pictate, mozaicurile, statuile, aținîndu-ne calea cu arătătorul lor bolșevic, indicator de ideal unic, monstruozitățile astea toate nu erau altceva decît lene programată, aducătoare de bănuți în buzunarele harnicilor artiști ai poporului. Din păcate, pecinginea dăinuie și acum și nu sînt semne că se va ivi un dermatolog emerit care s-o stîrpească. Dacă hidoșeniile pictate ale realismului socialist de la "temele majore" la scene... de muncă, pînă la puzderia de portrete ale ceaușeștilor au
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
olandez, aceea de a ține piept marelui ocean. De ce nu o avem? Nu o avem.) Să ne raportăm, deocamdată, tot la istoria cea mare. Predestinată nouă? Făurită de noi? Cine știe? Oricum, istorie. Reală, atestată de continuitate, de legitimitate. Din păcate, stînd mereu sub vremi, inculcîndu-ne mereu sentimentul îngropării viei, pînă trece vremea potrivnică. Neavînd vocație eroică, sacrificială, ne-am supus mai de fiecare dată unui destin cețos, înfiripîndu-ne, întrupîndu-ne ca nație, ca stat prin acte din aproape în aproape. Pentru că
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
mi vor structura sejurul în Lagună: 1. hapsîna hoinăreală, oricum retiniană, pe uscat și cu gondola. 2. depistarea uriașilor venețieni din Quattrocento și... și... 3. vernisajul Ușilor mele, la Palazzo Correr. Dintre magnificii venețieni, nu-l voi putea vedea ce păcat! pe Uccello, grandios-pigmentatul Uccello, orașul nepăstrîndu-i nici o lucrare. Și, din aceleași motive, nici pe suavul Veneziano (după al cărui "Portet de curtezană" am făcut, cîndva, surprinzătoare, pentru mine, desene). Mă voi întîlni, în schimb, cu fiți atenți! Fra Angelico, Masaccio
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
prost gust! ci: prost! Regele adolescent, în '45, '46, sfidînd prin ținuta lui militară de o firească eleganță pe fălcoșii polcovnici înfipți în capul meselor agresiv-festive. Întîlnire, la Bolta Rece, cu scepticul de serviciu. Îi aud din nou litania: din păcate, dragul meu, pentru noi chestiunea monarhică e încheiată. Îl contrazic mai întîi doar cu un zîmbet.. Și, mai mult pentru mine, zic: fie și așa, dar dă-mi voie, am această superbă libertate, să mă simt bine, crezînd într-un
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
a modificat esențial imaginea României în ochii lumii și, din motive oricum dramatice, s-a retras. E ca și cum marea poetă de altădată s-ar fi îmbolnăvit brusc de ceva rău și incurabil. Nemaiputîndu-se desprinde de sindromul maniacal-depresiv ce-o macină. Păcat. Și pentru că veni vorba. Un alt posedat de propriile-i himere, briantul Mircea Mihăieș, în aceeași Românie literară, săptămînă de săptămînă, de patru ani mari și lați, vituperează tot ce-i în juru-i, și cu înzecită savoare neagră mai cu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
un neîntrerupt exercițiu democratic de către o civilizație netraumatizată, cu găselnița de țoapă intelectuală ajunsă la putere, am văzut cu toții la dezastruosul interstițiu neocomunist de pînă la 1996. Iar, în underground-ul facilitat tocmai de strategia dubioasă a comuniștilor fardați socia-democrat,din păcate și după alegerile de acum patru ani. Aceeași strategie întreținută azi de periculoasa accedere la putere a iliescienilor vadimiști. Care, liniștiți, nu mai caută, doct, peste fruntarii, departe, modele salvatoare, pentru manipularea unei populații tot mai dezorientate, tot mai sărăcite
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]