5,017 matches
-
folosit creionul. Ce mai aștepți? Scrie, scrie tot... Mai întâi cu un capăt, apoi, când se tocește, scrii cu capătul celălalt... Între timp, vârful tocit crește la loc la celălalt capăt... și tot așa... Scrie încet, nu te grăbi, altfel creionul se tocește mai repede decât poate să crească. Lasă un timp! Gândește-te la mersul țestoasei, ce lasă să se scurgă o eternitate între doi pași. Mă trezesc brusc și mă reped la pantalonii scurți de pe marginea scaunului și dibui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
se tocește mai repede decât poate să crească. Lasă un timp! Gândește-te la mersul țestoasei, ce lasă să se scurgă o eternitate între doi pași. Mă trezesc brusc și mă reped la pantalonii scurți de pe marginea scaunului și dibui creionul în buzunar. Mă așez pe terasă la masă și scriu pe caietul de matematică, singurul pe care l-am luat cu mine la insistențele mamei. Ce scrii acolo, așa de dimineață? Ești în vacanță! Spală-te pe dinți și vino
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
departe, către locul unde ne-am plimbat ieri, când a fost urât și înnorat. Recunosc la o oarecare depărtare careul reliefat pe nisip. E delimitat de cearșafuri întinse parcimonios, exact până în marginile careului. Nu-mi vine să cred ochilor. Scot creionul din buzunarul pantalonilor scurți. E deja ascuțit la ambele capete. Îl înfig la loc, în colțul gol al careului. Floarea-soarelui, ce stă acum dreaptă și strălucitoare, face o reverență abia perceptibilă. Țestoasa își umflă pieptul și-și ridică gâtul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
avea o perspectivă panoramico-lingvistică asupra mesei și pentru a se adresa fiecărui oaspete în limba lui maternă. În sfârșit, în cel de-al treilea colț al mesei, stă fetița care scrie o carte de povești, intitulată "Darurile Mării", cu un creion arlechin, viu colorat, ascuțit la ambele capete. Pe măsură ce un vârf se tocește, celălalt crește la loc și creionul execută un salt mortal, din care se întoarce cu vârful ascuțit pe hârtie. Am grupat femeile pe o latură a mesei și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
sfârșit, în cel de-al treilea colț al mesei, stă fetița care scrie o carte de povești, intitulată "Darurile Mării", cu un creion arlechin, viu colorat, ascuțit la ambele capete. Pe măsură ce un vârf se tocește, celălalt crește la loc și creionul execută un salt mortal, din care se întoarce cu vârful ascuțit pe hârtie. Am grupat femeile pe o latură a mesei și bărbații pe cealaltă. Micuța olandeză cu privirea melancolică, mereu gândind la Santiago și albatroșii ei, e încadrată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
natură, de oameni, de artă. Primele manifestări ale harului lăsat de Dumnezeu apar la grădiniță unde am avut și eu o mică expoziție de animăluțe din plastilină apoi soldați și alte figurine cioplite din briceag. Au urmat apoi desene în creion, cărbune, pix și peniță, culminând cu decorurile de la Căminul Cultural al comunei. Dragostea pentru scris mi-a încolțit în suflet și în mintea destul de precoce la elementară, Eminescu, Coșbuc și Sadoveanu fiind idolii mei. Povestioare, poezii și epigrame, scrise la
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
în program conversației neprofesionale se terminase. — OK, o să preiei o carte de bucate pe care o facem cu Maestrul Bucătar Mario, un tip încântător care are un restaurant italienesc celebru, în Bronx. Dawn a făcut o pauză, rozându-și capătul creionului. — Claire, ai mai lucrat pe vreo carte de bucate? În spatele atitudinii profesioniste, tonul lui Dawn era blând și se înțelegea că încerca să-și dea seama de cât de mult ajutor aveam să am nevoie ca să mă pun pe picioare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
prea stimulau imaginația. Asta ca să mă exprim elegant. Aveam să-mi asum o poziție mai autoritară atunci când aveam să editez cărți aduse de mine. — Deci te-ai lămurit cu totul? m-a întrebat Dawn, bătând darabana pe masă cu capătul creionului. — Cred că da. Dacă am întrebări, ar trebui... La unele întrebări îți poate răspunde Graham. Dar, sincer vorbind, toate informațiile pe care le avem se găsesc în dosarele alea. Mult noroc, Claire. știu că nu e ușor să preiei proiectele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
obicei din a urmări gesturi, fizionomii și limbaje. Se posta la o anumită distanță de cel pe care îl avea în vizor, își scotea registrul și începea să noteze ce i se părea mai interesant. Uneori încerca să schițeze cu creionul și una două din trăsăturile mai definitorii ale celui vizat, pentru a-și putea alcătui un portret cît mai complet al respectivului. Cîte un ochi, gura, o sprînceană, urechile, sau conturul nasului îl ajutau de minune cînd ajuns acasă seara
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
Ție Îți place să strigi? Du-te dracului, zise Grațian pe un ton cât se poate de politicos. Mai bine citește ceva din cartea aia de care habar nu aveai până acum. A Început să citească un pasaj subliniat cu creionul: „Prințul era abătut. «Toate astea n-ar trebui să dureze; totuși, o să dureze veșnic; e vorba de veșnicia omenească, bineînțeles, un secol, două secole... și pe urmă va fi altfel, dar mai rău. Noi am fost gheparzii, leii. Cei care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
același cuvânt: Viena, Viena. Îngroșa conturul țării sufocând astfel viața ce pulsa Înăuntrul ei. El Însuși se Învârtea În golul propriei sale memorii ca Într-o gaură neagră gata să Îl Înghită pentru totdeauna. Îl cuprinse un soi de amețeală. Creionul Îi alunecă Într-o parte și, printr-o Întâmplare, se opri În orificiul din centrul concav al parabolei. Rămase acolo sleit de puteri. Așa Îl găsi Marta: cu ochii larg deschiși, speriați și orbi. 32. Nu făcea nimic. Lâncezea. Pierdea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
profă de germană pentru copiii nomenclaturiștilor luminați. 39. Flavius-Tiberius Încerca să clasifice, cu puținele sale cunoștințe, mulțimea de lucrări din atelier după tehnicile de lucru ale maestrului: litografii, gravuri, cologravuri, linogravuri și desene. Nenumărate desene, nuduri de femei În cărbune, creion sau tuș. Observă și câteva texte scurte, scrise direct pe perete cu tempera. Sensul cuvintelor era cu siguranță interesant, Însă el se mulțumea să admire caligrafierea lor de o excepțională expresivitate plastică și care lasă astfel În umbră sensul Însuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
toată cruzimea simplității sale. Și nici un cuvânt despre Violeta a cărei umbră se vedea În VW-ul 1300 gata de plecare spre Hungaroring. El știa În amănunt povestea acelei fotografii În care un bărbat tânăr poartă pe umeri desenul În creion al iubitei sale. Îl cunoscuse bine pe Klaus și deloc pe Iolanda. Nu o văzuse niciodată până acum câteva zile, deși cu siguranță se vor fi Întâlnit de atâtea ori. Ce anume o făcuse vizibilă? Descoperea cu uimire că, Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
într-un război al secundelor. Așteptând începutul rundei a opta, am văzut că vânătăile aproape că începuseră să-mi sângereze. Mă dureau urechile de-atâtea scandări ale numelui meu. În colțul opus, antrenorul lui Blanchard îi tampona arcadele cu un creion astringent și îi prindea niște bandaje adezive minuscule pe bucățile de piele zdrelită, care-i atârnau flasc. M-am trântit vlăguit pe taburet și l-am lăsat pe Duane Fisk să-mi dea apă și să-mi maseze umerii. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
nu încercam nimic - nu fiindcă asta ar fi distrus parteneriatul meu cu Lee, ci pentru că ar fi distrus perfecțiunea trioului nostru. După rondul zilnic mergeam împreună cu Lee acasă la el și o găseam pe Kay citind și subliniind cu un creion galben pasaje din câte o carte. Gătea cina pentru toți trei și uneori Lee dădea o raită cu motocicleta pe Mulholland. Atunci eu și cu ea stăteam de vorbă. Nu discutam niciodată despre Lee, de parcă a-l bârfi pe el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
iau loc lângă ea. M-am executat, iar Martha ne anunță pe toți: — Vreau să stau vizavi de domnul Bleichert, ca să-l desenez. Emmett îmi prinse privirea și-mi făcu cu ochiul. — Bucky, o să ai parte de o caricatură dură. Creionul Marthei nu dă niciodată greș. N-are decât nouăsprezece ani, dar e deja un artist publicitar bine plătit. Maddy e frumușica mea, dar Martha e un geniu în toată regula. Martha se strâmbă. Își puse farfuria vizavi de mine, luă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
N-are decât nouăsprezece ani, dar e deja un artist publicitar bine plătit. Maddy e frumușica mea, dar Martha e un geniu în toată regula. Martha se strâmbă. Își puse farfuria vizavi de mine, luă loc și își pregăti un creion și un carnețel de schițe lângă șervet. Ramona Sprague se așeză lângă ea și o bătu ușurel pe braț. Emmett, care stătea în picioare lângă scaunul din capul mesei, propuse un toast: — Pentru noii prieteni, pentru prosperitate și box, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
faci pe plac tuturor bogătașilor care se apropie de vârsta de șaizeci de ani. Ar putea da senilitatea-n ei și poate te confundă cu moștenitorii lor. Am izbucnit în râs și mi-am dezvelit incisivii. Martha se întinse după creion, dând să-i imortalizeze. — N-am avut timp să mă gândesc prea mult. Ori ei, ori noi. Cam la atât s-a redus tot. — Dar partenerul tău? Flăcăul acela blond cu care ai boxat anul trecut? — Lee a fost ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
un nume, „Sally Stinson“, care era în agenda neagră a lui Betty Short, dar nici una din cele patru echipe de anchetă nu izbutise capabilă să-i dea de urmă. Sub numele ei, între paranteze, un polițist de la Moravuri scrisese cu creionul „Lucrează în zona barului Biltmore - agață participanții la convenții“. Fritzie înconjurase informația cu pixul. Mi-am impus să raționez ca un detectiv, nu ca un puștan fericit la gândul răzbunării. Lăsând la o parte bucata cu șantajul, era clar că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
doctori, cu ochi de broască și mustața scurtă, care se ocupa mai îndeaproape de mine, m-a luat peste picior. „Băiete, tu ar trebui să ajungi la Belle Arte”. Și a râs. N-a lipsit mult să-i arunc cu creionul și cartonul în cap, dar, din fericire, m-am stăpânit. După ce a trecut pericolul, i-am zâmbit umil: „Vă mulțumesc, domnule, sunteți prea bun cu mine”. Clipa aceea mi-a decis cumva soarta. Mai întâi am jurat în sinea mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
că din spatele ochelarilor fumurii mă privea batjocoritor și asta mă enerva. Dar limbajul, gesturile, tonul erau politicoase, binevoitoare. „Fumezi?” m-a întrebat. În fața lui era o scrumieră plină de cenușă și țigări stinse. Alături, un calendar de birou și multe creioane. Fără să aștepte să-i răspund dacă fumez sau nu a intrat în subiect. Mă invitase să mă avertizeze că se fac cercetări în legătură cu accidentul. Să mă pună în gardă. Cu alte cuvinte, nemernicul vroia să-i spun și „merci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
întrebându-mă cu răceală: „Ce dorești?” Era prima oară că mă tutuia. Arăta foarte sigur de sine și mulțumit, ca în sala cu oglinzi. Mi-a încolțit o bănuială: „Nu cumva...?” Și fuma, pe deasupra. Răsturnat în fotoliu, lovea cu un creion în masă și scotea rotocoale de fum din gura cu dinți îngălbeniți și mici, de rozătoare. Aștepta să-i explic de ce venisem și gusta cu plăcere, ticălosul, încurcătura în care mă aflam, intimidat de metamorfoza lui. Nu părea deloc dispus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
se audă din nou zgomot de uși trântite, iar eu mă gândeam ce aștepta Arhivarul. Să-i cer iertare? Nu, asta nu. Aveam și eu un rest de mândrie pe care nu-l puteam călca în picioare. Luând din nou creionul și jucându-se cu el, mi se adresă pe un ton veninos: „Poate ne spui - și mă izbi formula «ne spui» - ce anume ai căutat în atâtea nopți în sala cu oglinzi”. „Cum adică ce-am căutat?” m-am mirat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
sarcină descurajantă... nimeni nu știe asta mai bine ca mine. Dar o povestire... Legendele caricaturilor tale demonstrează că ai ureche pentru dialog. — Ești foarte drăguț, Henry. Recunosc că m-am mai gândit, când și când, să pun iar mâna pe creion - pe creionul de scris, vreau să spun. Dar mă tem de eșec. Nu știu dacă am darul acesta. — Dar nici n-ai să afli niciodată, dacă nu Încerci, spuse Henry. Până la sfârșitul plimbării și pe parcursul cinei, conversația se Îndreptă spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
nimeni nu știe asta mai bine ca mine. Dar o povestire... Legendele caricaturilor tale demonstrează că ai ureche pentru dialog. — Ești foarte drăguț, Henry. Recunosc că m-am mai gândit, când și când, să pun iar mâna pe creion - pe creionul de scris, vreau să spun. Dar mă tem de eșec. Nu știu dacă am darul acesta. — Dar nici n-ai să afli niciodată, dacă nu Încerci, spuse Henry. Până la sfârșitul plimbării și pe parcursul cinei, conversația se Îndreptă spre alte subiecte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]