4,806 matches
-
ai teoriilor despre limbaj și limbă, unii nu și-au putut înfrîna pornirile semidocte (Vezi, d.ex., editorialul Pentru filosofia limbajului, în "Secolul XX", nr. 325-326-327/1988, p. 6-8). Aceeași impietate față de limbă este manifestată și în traducerea unor lucrări de lingvistică (vezi Fragmente lingvistice de Wilhelm von Humboldt, publicate în aceeași revistă la p. 161-164). Din aceeași pornire semidoctă a rezultat și scrierea filosofie în loc de filozofie. Nici fețele bisericești nu s-au putut înfrîna de la pornirile semidocte, scriind Iisus în loc de Isus
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
Facultății de Filologie a Universității „M. V. Lomonosov” din Moscova (1972), P. este doctor în filologie (1987) și profesor universitar (1989), din 1993 funcționând ca șef al Catedrei de literatură universală de la Universitatea de Stat din Chișinău. Colaborează la „Revista de lingvistică și știință literară”, „Basarabia”, „Sud-Est”, „Literatură și artă” ș.a. cu studii și articole despre literatura spaniolă și latino-americană, despre relațiile literare româno-spaniole și de literatură universală. Cartea de debut, Ca două gemene surori (1990), pune în lumină episoade „spaniole” din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288740_a_290069]
-
deși sau chit că (la fel de inadecvate, din același motive, la care se adaugă subminarea caracterului factiv al lui deși prin introducerea sa într-o disjuncție): (38) Scriitorul se orientează spre cititor, deși recunoaște sau nu (comunicare la Colocviul Institutului de Lingvistică, 2007), (39) Dacă încalci regulile lor, pot să îți bage în film orice, chit că vrei sau nu ("Cotidianul", 2007) (40) Portofoliul meu erau lucrările cele vechi, plus altele pe care le făcusem pe parcurs, chit că astea erau sau
[Corola-publishinghouse/Science/85001_a_85787]
-
4 Cf. Grice (1981). 5 Interpretarea ca implicație strictă se poate impune pe cale lexicală (Numai/doar dacă A, atunci B) sau pe cale intonațională (cu accent frastic pe conector: DÁCĂ mă rogi așa frumos, bine, o să vin.) 6 În lucrările de lingvistică, conceptele de factivitate/contrafactivitate sunt definite, de regulă, în raport cu predicatele (cf. DSL 1997) sau cu verbele (cf. Moeschler, Reboul 1999). Utilizarea lor în raport cu conectorii este absolut legitimă, aceștia fiind functori ai unor funcții logico-semantice (de tipul "funcții de funcții", având
[Corola-publishinghouse/Science/85001_a_85787]
-
1991-1992 și în 1996-1997. Ca romanist, colaborează la prestigioase publicații din țară și din străinătate: „La France latine”, „Revue de linguistique romane”, „Dacoromania”, „Revue roumaine de linguistique”, „Revue internationale d’onomastique”, „Zeitschrift für französische Sprache und Literatur”, „Manuscriptum”, „Cercetări de lingvistică”, „Studia Universitatis Babeș-Bolyai”, „Revista de filologie romanică și germanică”, „Analele Universității din Timișoara” ș.a. Membru al unor societăți științifice europene, dintre lucrările sale au fost apreciate Cours pratique de prononciation française (1964), La Prononciation du français contemporain (1972) și Le
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290053_a_291382]
-
cercetare explicită cu privire la forma corectă a unei teorii a semnificației.“ Într-un interviu ulterior, Dummet a insistat asupra respingerii unui punct de vedere central în gândirea târzie a lui Wittgenstein, acela „că filozofia nu poate modifica practica lingvistică“. „Practica noastră lingvistică poate fi greșită, 204 GÂNDITORUL SINGURATIC la fel cum comportamentul nostru poate fi greșit sau irațional. Filozofia are dreptul să evidențieze acest lucru.“ Dummet apreciază drept dăunătoare ideea căreia i-a conferit autoritate autorul Cercetărilor, aceea că străduința de a
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
doilea război mondial a participat la luptele de la Păuliș. Și-a început cariera didactică la Baia Mare, în 1946, devenind apoi asistent universitar la Facultatea de Filologie din București (1949-1952), de unde a fost demis, ulterior fiind angajat cercetător la Institutul de Lingvistică (1953-1963). Intră din nou, prin concurs, în învățământul universitar, funcționând și ca lector de limba română la Paris (Sorbona, 1965-1967), conferențiar asociat la Lyon (1978-1988) și Bordeaux (1988-1990). A debutat cu articole și cronici literare în publicațiile transilvănene „Afirmarea” și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285943_a_287272]
-
Moreni, în județul Dâmbovița, iar liceul, pe care îl termină în 1959, la Târgu Ocna. Anii de studenție îi parcurge la Facultatea de Filologie a Universității „Al. I. Cuza” din Iași, luându-și diploma în 1964. Cercetător la Centrul de Lingvistică, Istorie literară și Folclor (azi, Institutul de Filologie Română „A. Philippide”) al Filialei Iași a Academiei Române, se impune curând ca un bun specialist în domeniul istoriei literare. Din 1994, devine coresponsabil al Departamentului de istorie literară, iar din 2002 este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286852_a_288181]
-
literară, iar din 2002 este cercetător în cadrul Institutului de Istorie și Teorie Literară „G. Călinescu” din București. În publicistică, s-a manifestat cu oarecare parcimonie, dar niciodată fără relief. Cu studii, articole, cronici și recenzii a colaborat la „Anuar de lingvistică și istorie literară” (unde debutează în 1965, fiind între 1988 și 1996, în colegiul de redacție), „Iașul literar”, „Cronica”, „Ateneu”, „Revista de istorie și teorie literară”, „Basarabia”, „Echidistanțe”. D. s-a consacrat cu perseverență unor proiecte colective: Dicționarul literaturii române
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286852_a_288181]
-
Este fiica Tatianei (n. Gatcina), funcționară, și a lui Iuliu Cireș, preot. Face studiile secundare (1957-1961) la Salonta și Cluj, iar pe cele universitare, la Facultatea de Filologie din Iași (1963-1968), după care este încadrată cercetător științific la Institutul de Lingvistică, Istorie Literară și Folclor din Iași, în cadrul căruia contribuie, printr-o îndelungată și laborioasă investigație de teren, la alcătuirea Arhivei de Folclor a Moldovei și Bucovinei. A primit, împreună cu colectivul care a elaborat Dicționarul literaturii române de la origini până la 1900
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286275_a_287604]
-
al Academiei Române. Și-a luat doctoratul în filologie la Universitatea din Cluj-Napoca (1997), cu teza Colindatul și colindele în Moldova. Colaborează cu studii și articole de specialitate la reviste academice și de cultură - „Revista de etnografie și folclor”, „Revista de lingvistică și știință literară”, „Dacia literară”, „Revista română” ș.a. Pe lângă importanța științifică reală, culegerea Descântece din Moldova (1982), pe care C. a realizat-o în colaborare cu Lucia Berdan, a avut și semnificația sfidării politicii culturale a timpului, descântecele fiind socotite
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286275_a_287604]
-
rest, după chef. Ad Libitum. Ne va lipsi. 2013 13 august 2013 Pe zi ce trece, asistăm la o continuă degradare și maimuțărire a limbii noastre. După ce diverși smintiți încearcă să ne explice, înrăspărul a două milenii de istorie a lingvisticii, că protoromâna ar fi fost la baza tuturor limbilor pământului, după ce nivelul de alfabetizare a scăzut dramatic, oamenii nemaiexprimându-se decât prin semne, interjecții și emoticoane, avem de îndurat, iată, și asaltul inexorabil al neologismelor care se dezvoltă tumoral în
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
muncitor. Învață mai întâi în orașul natal, unde urmează și cursurile Liceului „Horea, Cloșca și Crișan” (1957-1961). Va absolvi Facultatea de Filologie a Universității „Babeș-Bolyai” din Cluj în 1968, fiind repartizat cercetător la sectorul de istorie literară al Institutului de Lingvistică și Istorie Literară „Sextil Pușcariu” al Academiei Române. În 1974 își susține doctoratul cu teza Retorica ficțiunii. Urcă toate treptele profesionale din cercetare, până la gradul de cercetător științific principal gradul I (1990). În 1981 și 1982 este trimis lector de limba
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289506_a_290835]
-
bibliografică, incomparabilă cu aceea a altor lucrări de specialitate, are importanța ei: autorul este la curent cu evoluția stilisticii, de exemplu, și știe bine că actualmente ea se orientează spre stilistica temelor, a motivelor, a personajelor etc.; a urmărit evoluția lingvisticii din domeniul trecut și tentativele de construire a unor universalii lingvistice; este la curent cu antropologia filosofică și mai ales cu hermeneutica. Pe scurt, teoria lui Marino nu este rezultatul unor speculații solitare, ci se bazează pe tot ceea ce disciplinele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288040_a_289369]
-
distincția dintre limbă ca instrument folosit și operațiile care se execută în cadrul comunicării unor informații, cu ajutorul limbii respective, referindu-se la mecanismul de apariție, de formare a limbajului. Limba ca atare „este un concept și un obiect de studiu al lingvisticii moderne, iar operațiile care utilizează sau exploatează o limbă, în cazul în care se referă la comunicațiile interumane, sunt obiectul de studiu al psiholingvisticii”, afirmă T. Slama Cazacu. Autoarea arată că lingvistica aplicată este pusă în fața unor teme relativ noi
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
un concept și un obiect de studiu al lingvisticii moderne, iar operațiile care utilizează sau exploatează o limbă, în cazul în care se referă la comunicațiile interumane, sunt obiectul de studiu al psiholingvisticii”, afirmă T. Slama Cazacu. Autoarea arată că lingvistica aplicată este pusă în fața unor teme relativ noi de studiu, mai grave decât acelea ale „limbii de lemn” și a necesității de a oferi rezolvări concrete. Se combat incompatibilitățile unor forme de comunicare verbală cu „sistemul” limbii prin abuzul de
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
Personalitatea umană, o interpretare cibernetică”, Cap. XII Limbajul, Ed. Junimea, Iași, 1972. 2. Golu, M., Dicu, A. - „Introducere în psihologie”, Ed. Științifică, București, 1972. 3. Gorgos, Constantin - „Dicționar enciclopedic de psihiatrie”, Vol. II, Ed. Medicală, București, 1988. 4. Graur, Al. - „Lingvistica pe înțelesul tuturor”, Ed. Enciclopedică, București, 1972. 16 5. Neveanu, Paul, Popescu - „Dicționar de psihologie”, Ed. Albatros, București, 1978, pag. 25. 6. Păunescu, C. - „Limbaj și intelect”, Ed. Științifică, București, 1973. 7. Slama, Cazacu, T. - „Introducere în psiholingvistică”, București, Ed.
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
și 1932 urmează cursuri de doctorat în sociologie și filologie cu Dimitrie Gusti și Ovid Densusianu și lucrează la Institutul de Statistică. La sfârșitul anului 1932 pleacă la Paris cu o bursă de studii a statului francez. Urmează cursuri de lingvistică, etnografie și sociologie cu Marcel Cohen, J. Vendryès, Antoine Meillet și Marcel Mauss la Sorbona, la École Pratique des Hautes Études și la Collège de France. Obține în 1934 o diplomă în etnologie la Sorbona. Revenită în țară, își continuă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286508_a_287837]
-
nu am putea vorbi de bine decît prin contrapondere cu răul, de adevăr decît în opoziție cu minciuna, de frumos decît prin antiteză cu urîtul etc. O atare dualitate a valorilor a asociat minciunii cele mai diferite forme de expresie (lingvistică), subordonate principalelor paliere existențiale în care minciuna se poate manifesta. Așa cum am afirmat deja, limbajul reprezintă cel mai potrivit cadru prin și în care minciuna poate fi definită. Putem folosi în acest scop termeni ai limbajului filosofic cel mai general
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
Al Klovdahl, Lamont Lindstrom, Mary Luszcz, Margaret Middleton, Ann Mozal, Grant Noble, Nicholas Peterson, Charles Piot, Robin Pope, Skip Rappaport, Margaret Rose, Lozal Rue, Bambi Schieffelin, Timothy Shopen și Charles Richard Snyder mi-au semnalat lucrări și volume în domeniul lingvisticii, filosofiei, sociologiei și antropologiei și au răspuns la multe dintre nelămuririle mele; Paul Ekman și Jack Goody mi-au facilitat accesul la surse, ca de altfel și Anton Ploeg. El și Stephen Mugford au făcut comentarii pe marginea versiunilor preliminare
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
unul din aspectele cele mai importante". Prin fabulare copiii învață că vorbele pot fi folosite "aici și acum", după spusele lui Rappaport (1979:180) și drept urmare, pot induce în eroare, dacă acesta este scopul urmărit de orator. Dacă această potențialitate lingvistică este combinată cu "plăcerea pentru a greși și a-și confrunta forțele cu altcineva, prezentă încă de la vîrsta de doi ani", se crează un climat favorabil pentru minciună și pentru "jocul cu vorbele și cu adevărul" (Dunn 1988:160, 163
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
inofensive: discursul ficțional 10 Evaluări 303 11 Sînt minciunile necesare? 319 Perspective evolutive 319 Aranjamente optime .331 Concluzie 345 Referințe bibliografice 351 În aceeași colecție au mai apărut: 1. *** Ortografia limbii române 2. George Nicolescu: Magia aurului 3. Ioan Oprea: Lingvistică și filosofie 4. Al. Husar: Ideea europeană 5. Anton Carpinschi: Deschidere și sens în gîndirea politică 6. Al. Husar: Lecțiile istoriei 7. Stelian Dumistrăcel: Sate dispărute, Sate amenințate 8. Jean Borella: Criza simbolismului religios 9. Pavel Chihaia: Țara românească între
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
Al.P. Tacu: Europa economică interbelică 14. Jean-Nöel Jeanneney: O istorie a mijloacelor de comunicare 15. Roland Barthes: Mitologii 16. Serge Berstein, Pierre Milza: Istoria Europei, vol. I 17. Serge Berstein, Pierre Milza: Istoria Europei, vol. II 18. Ioan Lobiuc: Lingvistică generală 19. Constantin Ciopraga: Personalitatea literaturii române 20. Z. Ornea: Medalioane 21. Guy Hermet: Istoria națiunilor și a naționalismului în Europa 22. Petru Ursache: Etnoestetica 23. Alain Renaut: Era individului În pregătire: Michel Pastoureau: Stofa diavolului Bun de tipar: 1998
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
Genette (1994, p. 209) ,,în amănunte, dar în toate amănuntele, și în toate relațiile dintre ele". Stilistica, știința care studiază stilul, principiile lui de generare și variantele actualizate în comunicare, este asociată, în literatura de specialitate, pe de o parte, lingvisticii și, pe de altă parte, esteticii. În prima direcție se încadrează definirea stilului de către Tatiana Slama-Cazacu (și exemplificarea lui și printr-un ,,stil al vorbirii copilului") ca ,,selectare a mijloacelor lingvistice de comunicare și de organizare a exprimării într-o
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
nici pe-o măsea n-are ce pune. Apoi ridică chersinul binișor, înșfacă iedul de urechi și-l flocăiește și-l jumulește și pe acela de-i merg petecele!..." (Ion Creangă, Capra cu trei iezi) Bibliografie selectivă Academia Română. Institutul de Lingvistică "Iorgu Iordan Al. Rosetti" (1998). Dicționarul explicativ al limbii române. Ediția a II-a. București: Editura Univers Enciclopedic. Academia Română. Institutul de Lingvistică "Iorgu Iordan Al. Rosetti" (2005). Dicționarul ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române. Ediția a II-a revăzută
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]