7,756 matches
-
lucreze Mai Marele cel nevăzut al Bisericii, Isus Cristos. El va triumfa atunci cînd dușmanii săi vor fi crezut că au învins, căci de unde să fi venit ajutorul supușilor săi decît de la El! Tocmai libertatea alegerilor, fără de care Biserica ar pieri, este cea care reflectă deasupra tuturor gîndurilor oamenilor atotputernicia Providenței Celui ce a primit de la Tatăl "toată puterea în Cer și pe Pămînt". 126. Poporul creștin și națiunea creștină, membră a acestui popor, au o constituție de drept cu adevărat
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
cele două idei și contrazicea modul de lucru, atît în rînduiala temporară, cît și în cea ecleziastică, fiind însuși caracterul Evului Mediu; ceea ce explică toate evenimentele acelor vremuri și mai ales ciocnirile dintre imperiu și Biserică; care nu putea să piară și nici să distrugă ideea care o stăpînește întru totul, căci vor trece Cerul și pămîntul, dar nu și cuvîntul lui Cristos; ori de cîte ori o idee contrară Bisericii, de natură trecătoare și violentă și de separare prevalează și
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
dăinuie și astăzi; o altă consecință a fost inamovibilitatea parohilor care a luat mare parte din puterea prelaților de a remedia prompt scandalurile și nenorocirile de ordin spiritual din rîndul populației. 150. Dar divinul întemeietor al Bisericii nu voia să piară principiul comuniunii bunurilor ecleziastice nu numai în ce privește posesiunea, ci și modul de administrare și de uzufructare; de aceea, el a trezit în acele vremi un multiplu Monahism și Ordin religios, care exprima și profesa un principiu atît de salutar, iar
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
să se acumuleze în mîna marilor familii, în mîna celor puțini; puterea seculară se întemeia pe această acumulare; respingea, așadar, distribuirea frățească; instituția beneficiilor a devenit necesară pentru a asigura susținerea părții mai slabe a Clerului, cea care ar fi pierit de foame și de mizerie dacă nu s-ar fi salvat astfel de aviditatea rapace a marilor seniori, printre care se numărau și Episcopii. Aceștia nu mai aparțineau poporului, ca în vremurile de început (căci vechii Episcopi, chiar dacă erau bogați
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
că a fost cerut mai înainte pentru voi, printr-o rugăciune care nu putea să nu fie ascultată; și pe acel lucru drept, obținut printr-o astfel de rugăciune, Cristos a întemeiat Biserica celor aleși, cea care nu poate să piară. 4. Iată rugăciunea lui Isus, care trebuie să-i încurajeze pe ucenici să-I ceară Tatălui să devină din ce în ce mai drepți: "Dar nu numai pentru aceștia mă rog, ci și pentru cei ce prin cuvîntul lor vor crede în mine, ca
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
alegere, a devenit un mădular esențial al Bisericii lui Isus Cristos, în vreme ce toate celelalte mădulare nu se pot considera a fi decît întîmplătoare, dat fiind că luate în mod singular nu au primit făgăduința de nezdruncinat că nu trebuie să piară pentru o vreme. Așadar, creștinul va trebuie să nutrească o afecțiune, un atașament și un respect nemărginit față de Sfîntul Scaun al Pontifului roman; el va trebui să iubească nemăsurat și să urmărească adevărata și sfînta slăvire, venerarea și bunăstarea acestui
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
care Dumnezeu Însuși Își găsește plăcerea ab aeterno. De aceea, unicul scop al dorințelor creștinului trebuie să se regăsească în această alegere pentru că ea este țelul voii lui Dumnezeu. 8. Dar acest țel nu poate fi atins mai înainte ca să piară toate lucrurile de pe Pămînt; fără ca omul să moară, ca trupul său să ajungă țărînă, fără ca întreg universul să fie distrus și judecat. Creștinul dorește, așadar, și acest lucru, pentru că știe că acest mijloc a fost hotărît de Dumnezeu pentru a
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
forte factum esset, quin in irritum revocaretur. Dar progresele din vremea lui Richart erau incredibile și au făcut ca puterea laică să invadeze drepturile Bisericii și să-i oprime libertatea; rezistența din partea Bisericii era din ce în ce mai slabă; iar Biserica ar fi pierit dacă Dumnezeu, care veghează asupra menținerii acesteia, nu ar fi trezit în Papi o astfel de putere și măreție supraomenești care să o dezrobească din nou. Ce ar fi spus Biserica în zilele sale cele mai bune dacă principii seculari
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
în favoarea lui Henric; căci acesta a renunțat la erezie și a fost sfătuit și recunoscut ca rege de Papă și de toți francezii. Fără îndoială că, dacă Henric ar fi continuat cu obstinație în erezia sa, în final ar fi pierit în pofida curajului său. Așadar Papa nu i-a făcut rău lui Henric cum i-ar fi dăunat un Cler vîndut care l-ar fi incitat împotriva Papei și a Bisericii; ba, dimpotrivă, rezistența pe care i-a opus-o Papa
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
spune, imaginea pozitiv... apare automat. În englez... se folosește un cuvânt pentru mândria excesiv... (trufia), pentru lipsa de substanț...: hubris. Încrederea oarb... în forțele proprii, dac... este combinat... cu incompetență, aduce prejudicii. Ai spune c..., în fond, fiecare pas...re piere pe limbă ei. Așa este în cazul unor persoane individuale, ce r...spund de faptele lor, admițând c... judecată celor din jur este corect..., c... justiția funcționeaz... drept; este și cazul unor firme care sunt conduse de manageri-patroni ce nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1898_a_3223]
-
articol. Amândoi marii critici au avut de suferit de pe urma regimului comunist. Cel mai mult Streinu, desigur, cu cei patru ani ai săi de întemnițare, dar și Cioculescu, anchetat, sub detenție, de Securitate, interzis de la publicare, câțiva ani, lovit și prin pier derea fratelui, Radu Cioculescu, deținut politic, mort în închisoarea de la Dej. Nu li s-a iertat celor doi, printre altele, colaborarea din anii ’46, ’47 la Dreptatea, oficiosul PNȚ, o anga jare politică în contrasens total cu mersul lucrurilor din
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
de cercuri. Acum poetul își reprezintă un „personaj“, o proiecție a ideii sale despre condiția umană. Acest personaj este un ins din rasa „păguboșilor“, a celor care pierd în permanență, dăruindu-se totuși tuturor luptelor, tuturor experiențelor anulatoare, acceptând să piară ca soldat anonim, fără glorie, îngropat sub „cartușele lumii“: „și eu dorm, mereu, îmbrăcat, cu ranița-n spate, / dorm pe mine, dedesubtul meu îngropat, / și lampa n-o mai sting, n-o mai aprind, / și dorm cântând în neștire, pierdut
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
pe-ale lor),dar care pe mine mă urmăresc tenace. La fel de vii îmi erau în minte în 1974, când le-am evocat pentru prima dată în jurnalul distrus. Atâtea altele câte mi s-au întâmplat în jumătate de veac au pierit ca un abur, s-au risipit în eter, iar acestea, în fond atât de insignifiante, persistă în mine intacte. La fel le voi resimți, sunt convins, și la recapitularea finală, despre care se spune că are loc în clipa încheierii
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
mai sus se abă teau într-o noapte de fiestă - sărbătoarea lui Alcest - și două personaje din afară: un vechi prieten al sărbătoritului - Philinte - și tânărul însoțitor al acestuia - Neprevăzutul. și, o mărturisesc cu toată modestia, cu mult înaintea lui Pier Paolo Pasolini în Theorema, am imaginat desfășurarea unei drame asemănătoare: frumosul Neprevăzut sucește mințile și cucerește inimile tuturor personajelor din piesă. și, bineînțeles, odată cu răsăritul soarelui, părăsește vila, lăsându-i pe toți descum păniți de această neașteptată și neîmplinită aventură
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
totdeauna un simbol de forță și de sănătate. Într-o zi m-am întâlnit cu Mihai și, când m-a întrebat ce mai fac, i-am răspuns că scriu poezii. I-am văzut în ochi o sclipire de ostilitate... — Lumea piere, iar dumneata scrii poezii! Eu picam din cer... Ce lume? Întreaga lume a lui! În primul rând, izbucnise un scandal Noica. Dar să presupunem că asta nu mă privea pe mine... Totodată, se pregătea o nouă vânătoare de vrăjitoare cam
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
ți tulbură mințile, cum am văzut și văd la noi cu diverse prilejuri. Probabil că nu suntem un teren prea propice pentru cultivarea libertății. Sau poate ne lipsește tradiția libertății, sau vocația libertății. Nu știu. Dar... iarba rea din țară piară, în acest caz iarba rea fiind tabuurile și convențiile. Pe de altă parte însă, ca să vorbesc talmudic, parcă aș prefera tabuurile în locul mitocăniei, mârlăniei și bădărăniei. Puneți întrebări prea teoretice, domnule Paraschivescu. R.P. O să încerc la un moment dat să
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
cărți ale mele are câte ceva din mine, dar asta nu înseamnă că romanul e o confesiune. Dacă ne refe rim la romanul Să cunoști o femeie, eu n-am fost nicio dată agent secret și, har Domnului, nu mi-am pier dut soția. Dar în fiecare dintre personaje, fără excep ție, am plasat gene de ale mele. A.R. Am intuit o legătură lăuntrică între dum neavoastră și personajul Yoel. A.O. Cred că între un romancier și un agent secret
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
la Teatrul Nottara, în stagiunea 1996-1997, și la Teatrul de Operetă Ion Dacian, în stagiunea 2001- 2002) Margaret Edson, Spirit (jucată la Teatrul Mic, în stagiunea 2001-2002) Joe Orton, Vedere pe gaura cheii (jucată la Teatrul Mic, în stagiunea 2002-2003) Pier Paolo Pasolini, Pilade (transmisă la cască și proiectată pe ecran la Teatrul Bulandra, cu prilejul turneului unui teatru italian) Pam Gems, Marlene (jucată la Teatrul de Comedie, în stagiunile 2003-2005) David Hare, Cum gândește Amy (jucată la Teatrul Mic, în
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
cu o iubire înflăcărată, căldură și multă savoare pentru cele dumnezeiești și cu mare desfătare sufletească. Odată terminată liturghia, în capelă și după aceea, în odaie, în genunchi, dorind să aduc mulțumire pentru atâtea daruri și haruri primite, mi-a pierit dorința de a mai oferi încă o dată jertfa făcută (cu toate că o făceam mereu, și nu fără evlavie), considerând lucrul deja hotărât, iar pe de altă parte marea evlavie pe care o simțeam mă trăgea să rămân acolo, savurând ceea ce simțeam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
din celelalte state ale "lagărului comunist". ACTUL II CÂND ERAM MAI TÂNĂR ȘI LA TRUP CURAT! "Cântă, zeiță, mânia ce-aprinse pe-Ahil peleianul"...! De la o vreme îmi tot umbla prin cap Ahil ăsta și cu mânia lui, de mi-au pierit liniștea și somnul. Unii de-ai mei, rude și prieteni, informați "cu titlu consultativ" asupra situației, îmi spun înțelegători: Ce ai, domnule, cu zeița, Ahil și mânia lui? Te-ai dilit! Altă treabă n-ai? Nu-ți ajung tăierea pensiei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
putea să dispară mi se pare imposibilă, absurdă; și atunci gândul că aș putea să mor mai mult mă miră decât mă sperie; într-atât de cert mi se pare că eu ca eu, dar eul acela nu poate să piară: e indestructibil, inextingibil. * În povestirea Rața, de Varlam Șalamov, un biet deținut, foarte aproape de capătul puterilor și îndeletnicindu-se cu o treabă pe care n-o mai făcuse niciodată, încearcă să vâneze, înarmat cu o scurtătură, o biată rață sălbatică
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
naște încă o dată, resuscită pe unul din căței (pe cel mai îndrăgit probabil) cu ajutorul unei geniale metafore. Dar luna începe să apună și dispare din raza privirii ei deznădăjduit-înnădăjduite. Unicul pui salvat (unitatea cosmosului nu e aici o vorbă goală) piere încă o dată. După cruzimea omului - cruzimea naturii. Batjocorirea dintotdeauna a celui (a celei) care urcă Golgota. Ca și cum, la o pomană, prea puțin creștinească, cineva i-ar fi azvârlit, în derâdere, în loc de o bucată de pâine - o piatră. Străină, zgribulită și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
lase oamenii să se descurce singuri, cum i-a lăsat și pe Apostoli să se apere de furtună. Și acum puțină istorie: judecând lucrurile doar din punct de vedere pământesc și istoric, ar fi fost logic ca Biserica să fii pierit sub ruinele Imperiului roman (476 p. Chr.). Fidelă vocației și misiunii sale catolice, supranațională și universală, așa cum i-a fost transmisă de Fondatorul ei [Cristos], ea a știut să se distingă de regimul statal anterior, și, intrând în contact cu
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
lui David, un loc de seamă în casa Fiului Omului?! Să dea Domnul ca atâtea suferințe, atâtea lacrimi și sângele atâtor victime să aducă din nou rodnicie casei voastre, pentru renașterea neamului lui Abraham în secolele creștine! Capitolul IX «Să piară banii tăi împreună cu tine» — 74. Propunerea lui Simon Magul. Disprețul lui Petru față de bani — 75. Bucuria sfântului Paul că nu a fost pentru nimeni o povară — 76. Condamnarea cămătăriei de-a lungul creștinismului — 77. Aparențe și realități ale burgheziei bisericești
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
văzut Simon că prin impunerea mâinilor Apostolilor le este dat Duhul, le-a oferit bani, spunând: „Dați-mi și mie puterea aceasta, ca peste oricine îmi pun mâinile, să-l primească pe Duhul Sfânt". Dar Petru i-a spus: „Să piară banii tăi împreună cu tine, pentru că ai crezut că darul lui Dumnezeu se poate cumpăra cu bani!“» (Fap 8,18-20). În cuvintele dojenitoare ale lui Petru întâlnim o oroare față de propunerea lui Simon Magul, dar și de dispreț față de bani. Era
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]