4,917 matches
-
falsificate <sabina>: și-a cuparat un Mertzan. Vezi Doamne, era manager de regiune <sabina>: vindea căcaturi din ușă în ușă... <sabina>: nu a avut destui bani să o plătească, acum sunt după ei cu poliția... <vik47>: God! Să ajungi în pușcărie pentru o mașină <vik47>: ce ii trebuia Mercedez? <sabina>: să se dea și ea mare. Tu ce mașina ai? <vik47>: un ford, de vreo 6 ani... <sabina>: nici nu mă așteptam la altceva de la ține <sabina>: ești un dulce! ți-
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
în școală.La căsătorie primesc teren agricol.Se ocupă de agricultură și de păstorit.( In trecut au fost pirații drumurilor dintre munți).Populația cunoaște binefacerile moderne ale tehnicii,dar preferă să recurgă la metodele tradiționale.Alimentația este naturală. Nu sunt pușcării.Oamenii sunt fericiți. Speranța de viață este peste 100 de ani. Intr un roman science-fiction se vorbește de modul de viața de pe un satelit.Aici oamenii au aceleași condiții de trai.Condiții egale de locuit,aceeași dotare și o meserie
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
franțuzoaice care au pornit de curând pe acest drum și înțeleg că se vor opri peste câteva zile. Noaptea trece cam greu aici, aerul este închis, căci ferestrele sunt foarte mici, aproape de tavan (îmi dă senzația de celulă de pușcărie) și abia aștept să se facă ziuă și să plec din spațiul acesta îngust și neprimitor. Trebuie să spun că Anglès este în bună parte un fel de sat de vacanță, extins pe o suprafață destul de mare, cu multe case
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
tupeu venind să furi! Noi legal te acuzăm, Că ești hoț și că înjuri ! De ce nu furi din păduri? Și-ți mai spunem doar atât: Amândoi am hotărât, Iute să te arestăm, Cinstit să te judecăm, Și-o să mergi la pușcărie, Ca toată lumea să știe, C-ai furat ca și altădată, Dar azi ai făcut-o...lată! N-auzi?Noi vorbim cu tine! Cui îi adresăm cuvinte ?! Ursul spuse-atâta: Bine ! Și calm... merge înainte ! Geaba câinii l-au lătrat ! De
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
vede că nu ești de-al nostru... — Din ce se vede? — Cum din ce? După mers, după haină... — Hai, lasă gluma, mamă! Vezi că sunt prea obosit și nu-mi arde de glume! Bietul de tine! Oi fi fost la pușcărie și ți-ai pierdut mințile de câte ai pătimit acolo, dacă o tot ții una și bună că eu ți-s mamă! Nu, nu glumește! Chiar nu te-a recunoscut, sărmana de ea! În ce hal a adus-o bătrânețea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
poți să cânți la pian, Buni? — Termină, Încetează! Doar știi că sunt ani de când n-a mai auzit-o cântând nimeni! Ce tâmpenie! Nu știi când a vândut pianul? Când n-a avut din ce trăi, că bărba-su murise În pușcărie și pe ea o dăduse afară de la serviciu! — Și ce ai? Glaucom sau cataractă? Ce ai, Buni? Iar Buni ar fi moțăit din cap, cu un zâmbet Încremenit În ochii șterși, aprobând necontenit, unica ei grijă fiind să le dea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
murit. Părinții mei buni au făcut o prostie pe care am plătit-o eu, ani de zile, și-au plătit-o și ei, din greu. I-au ascuns pe unii care erau partizani În munți și-au intrat amândoi În pușcărie și nu i-a mai văzut de atunci nimeni. Așa că pe mine m-a adoptat Buni, Îi spun Buni, pentru că așa Îi spune toată lumea, dar ea a fost pentru mine ca o mamă. Buni m-a trimis la seral, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
pe Chavel în acest fel și începu de îndată să caute cu înfrigurare o explicație, un motiv ascuns și degradant. Deși avocatul rareori vorbea și nu avea prieteni, primarul se gândi: „Caută să câștige popularitate! Crede el că o să conducă pușcăria! Se vede dictator!“. — Dă-ne să vedem și noi vechitura! spuse Pierre, dar ceasul era bine ancorat cu lanțul de argint - pe care mai erau agățate medalii și monede - de vesta primarului. Nu putea fi smuls de acolo. Așa că primarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
în jocul lor de cărți, dar constatase că miza pe care se juca era peste puterile lui. N-ar fi avut nimic împotrivă să piardă niște bani, însă resursele lui - cele câteva bancnote pe care le adusese cu el la pușcărie și pe care i se dăduse voie să le păstreze - depășeau posibilitățile tovarășilor săi, iar genul de miză pe care jucau ei era pentru el inacceptabil. Jucau pe lucruri cum ar fi o pereche de ciorapi: cel care pierdea își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
Sunt uimit... Aflasem că... Era clar însă că nu-și aducea aminte ce aflase. Nu-i era ușor să țină minte care dintre clienții săi erau eroi, care trădători și care clienți pur și simplu. Nemții m-au băgat la pușcărie, zise Chavel. —Așa, cu siguranță că asta auzisem, spuse Jules cu un oftat de ușurare. Parisul este iarăși ceea ce a fost odinioară, domnule Chavel. — Nu chiar, Jules, zise Chavel făcând semn spre locul de pe canapea. Fiți liniștit, o să am grijă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
-se. Ea se întoarse în loc și-l privi atent ca și cum ceva îi scăpase la prima lectură. —De unde știi de mama? Mi-a spus Janvier. Cine e Janvier? Nu cunosc nici un Janvier. —Fratele dumitale, răspunse el. Așa îi spuneam noi la pușcărie. —Ai fost acolo împreună cu el? — Da. Cu timpul Charlot avea să constate că ea nu făcea niciodată ceea ce era de așteptat să facă: își închipuise că o va chema imediat pe mama ei, dar ea îi puse o mână pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
scenă, dar fata nici nu-l văzu. Îi întorsese deja spatele și aproape dispăruse dincolo de cotul scării. —Șterge-o, Monsieur Chavel! îl ironiză Charlot. Dar bărbatul nu-și folosise toate armele. Ești un impostor, spuse el. N-ai fost în pușcărie și nu m-ai recunoscut. Crezi că aș putea uita pe cineva care a fost acolo? Ar trebui să-i spun stăpânei tale adevărul. E clar că profiți de bunătatea domnișoarei. Charlot îl lăsă să trăncăne mai departe, căutând cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
putea uita pe cineva care a fost acolo? Ar trebui să-i spun stăpânei tale adevărul. E clar că profiți de bunătatea domnișoarei. Charlot îl lăsă să trăncăne mai departe, căutând cât mai adânc printre amintiri: Ba am fost în pușcărie și te-am și recunoscut, Monsieur Carosse. —Dumnezeule! exclamă celălalt și se uită la Charlot mai atent decât până acum. Nu ești Pidot? N-ai cum, ăsta nu e glasul lui. Nu, m-ai mai confundat cu Pidot o dată. Numele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
A fost o improvizație. Mă găseam la un han, la vreo nouăzeci de kilometri de aici, într-o localitate care începea cu B, dacă nu mă-nșel, nu-mi amintesc exact numele. Un bătrân cam trăsnit care fusese eliberat din pușcărie stătea la un pahar cu amicii lui. Era un om de seamă de prin părțile alea, era primar, așa am înțeles, cred că știi și tu cum sunt ăștia, un tip pântecos care se fălea cu un ceas cât o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
mai bine decât el rolul unui avocat prăfuit. Dar tu îl cunoști, cu siguranță. —Așa e, numai că tu nu te-ai așteptat la asta. Păi, cine s-ar fi așteptat? Parcă prea e mare coincidența. Chiar ai fost în pușcărie, de-adevăratelea? Nu joci teatru și tu? Nu, chiar am fost acolo. Și atunci, de ce-ai zis că mă cunoști? — Tânăra a fost tot timpul convinsă că Chavel va reveni într-o zi, spuse Charlot. Devenise o obsesie pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
somn. — Cam pe la ce oră? — Imediat după miezul nopții. — Exact atunci a fost. —Ce mizerabil, cum a putut să mintă în legătură cu asta? Ce mizerabil! exclamă ea. —Dumneavoastră nu-l cunoașteți, Mademoiselle, pe acest Charlot cum l-am cunoscut eu în pușcărie. Știu că mă disprețuiți profund pentru că mi-am cumpărat viața cu prețul vieții fratelui dumneavoastră, dar cel puțin n-am trișat ca să mi-o salvez. —Cum adică? Carosse își amintise scena tragerii la sorți așa cum o povestise primarul. Am tras
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
ziar. Înfățișa o scenă de pe stradă și o fată pe jumătate ascunsă în mulțime. Acum îmi dau seama: nu erați dumneavoastră, dar pentru el era asemeni dumneavoastră, așa că o păstrase și spunea că... Știți, oamenii se poartă tare ciudat în pușcărie, Mademoiselle. Când mi-a cerut să vând bilețelul... Nu, nu, protestă fata. Aici chiar întreceți orice măsură. El v-a cerut...? Nu așa s-au întâmplat lucrurile. — Vi s-a împuiat capul cu minciuni, Mademoiselle, murmură el trist. Sunt foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
dar nu își dau seama în egală măsură de dorințele care însoțesc suferința. Sper, Monsieur, că nu intenționați să profitați de această stare. Se auzi bătând clopotul la bisericuța cea urâtă. Era ora șase și jumătate, ora la care, în pușcărie, făcuse singura încercare de a-și retrage oferta, ora la care observase pentru prima oară ochii deschiși ai lui Janvier. Să nu vă faceți griji, părinte, nu-i vreau decât binele domnișoarei Mangeot, și se întoarse brusc și o porni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
decimare. Zece prizonieri trag la sorți folosindu-se de bețișoare. Un prizonier bogat trage bețișorul cel mai lung. Oferă tot avutul său celui care e dispus să-i ia locul. Unul acceptă, de dragul familiei sale. Mai târziu, când scapă din pușcărie, bărbatul care fusese cândva bogat vizitează, fără a-și dezvălui identitatea, familia care deține acum averea, lui însuși nemairămânându-i altceva decât viața...“. Într-adevăr, scheletul unei povestiri. Cele patru puncte cu care se încheia consemnarea parcă vor să sugereze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
dar divin, Și-un alin, dacă te-nchini, simți din tine că se rup mici și mari bucăți de trup învelite în suspine - nfășurate în lumini... Doamne, cât de suplu sunt și de liber după ce se închid zăvoarele la întreaga pușcărie, la această veșnicie din chilie; și în liniște confrunt cel ce-am fost cu cel ce sunt și văd că este cu rost în a ști ca să te lepezi de atâtea negre lespezi, să rămâi un fir de duh care
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
Totul se termină în silabă funebră, educația e la pământ, români în febră, români în zebră, Hippocrat calcă pe legământ. Unii sunt morți deși-s vii în supraaglomerate spitale; alții și-au găsit o cale și-un pat moale în pușcării bate un vânt foarte fierbinte, români duși: bruneți, blonzi doar Dumnezeu mai ține minte câți au ajuns din ei vagabonzi. Cei care intră, cei care ies au păreri împărțite atâtea rele mă-nțeapă c-un stres a foarte multor cuțite
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
mai fuseseră la Cloisters împreună cu un an în urmă. Făcuseră parte din promoția anului o mie nouă sute nouăzeci și șase. —Ai mai fost aici? a întrebat cineva șocat. — Sigur. Am fost în toate centrele de tratament, spitalele de psihiatrie și pușcăriile din Irlanda, a zbierat Francie cocoșată de râs. —De ce? am întrebat eu. Inexplicabil, mă simțeam atrasă de ea. — Fiindcă sunt nebună. Sunt schizofrenică, maniacă, îmi imaginez tot felul de chestii, sunt traumatizată - alege varianta care-ți place. Ia uitați-vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
în măsura în care aceștia au făcut eforturi susținute pentru a intra în cartea aceasta, doar în costumație politică, exclusiv. Nu pot decât să le urez să iasă cu bine, din actuala horă politică, sănătoși și doar cu ceva cozi, tip DNA, fiindcă pușcăriile îi așteaptă cu drag și dor, cu gratii noi, plătite din fonduri europene. Ioan Mititelu 2011 La început de 2011 Deși am o teamă grozavă de acest an în care sunt întemeiate semne că ne va termina Bocul cel mic
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
frapat reacția doamnei Udrea care ne-a rugat să nu politizăm momentul”. Dar sediul politicii este Parlamentul. Ce face doamna Udrea acolo, modă sau politică? În perioada aceea când era foarte greu să filmezi la memorial, pentru că se filma în pușcării, în mizerii, oamenii ne refuzau și mă duceam la șeful lor și îmi spuneau: un singur om vrea să lucreze cu dumneavoastră, Adrian Sobaru”. Sobaru, omul care a lucrat la serialul Memorialul durerii, a avut un mesaj politic clar, premeditat
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
ianuarie, este aniversarea zilei de naștere a acestui mare român și parcă mă simțeam dator conștiinței mele, că trebuie să-i aprind și eu o lumânare. Toți cei care trăiesc în această țară, în afară de tâlharii și hoții care au făcut pușcărie în vremurile acelea, au rămas cu câte ceva din binefacerile aduse de acest om în România. Chiar dacă s-au numit locuri de muncă asigurate, copii la școală și facultate, case gratuite, asistență medicală gratuită, nu sunt chestii minore și de abia
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]