8,392 matches
-
să tremure sub această povară, vocea slăbește și pare că-i leșinată, ochii se duc în fundul capului, iar fața ajunge întocmai ca un fruct cu coaja veștejită. Stomacul gol se strânge, pântecele începe a se lipi de spinare, măruntaiele se topesc încetul cu încetul îndesându-se unele în altele... Ce pedeapsă merită acel monstru care trece cu vederea, fără pic de milă, un astfel de corp? Acela pe care nu-l mișcă atâta mizerie, de ce fel de chinuri nu este vrednic
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
sunt contradictorii și necesită studii suplimentare. Să sperăm în adeverirea următoarei aprecieri: În haina sa imaculată, Antarctica reprezintă un simbol al păcii și al colaborării între națiunile și popoarele lumii întregi". Dacă Groenlanda și o parte din Antarctica s-ar topi sau ar aluneca în ocean, nivelul apelor din întreaga lume ar crește cu până la șase metri. Teritoriul olandez, smuls apelor, este în pericol, altitudinea sa fiind sub nivelul mării. Deja olandezii proiectează case plutitoare. Pustie, dar de o frumusețe fără
Despre muncă şi alte eseuri by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1398_a_2640]
-
la Constantinopol, după schițe mai vechi. Antarctica a fost descoperită în 1818, exactitatea surprinzătoare a hărții fiind dezvăluită în 1950. Ideea că Antarctica ar fi putut fi căminul unei ci-vilizații este una din ipotezele legate de Atlantida. Ghețarii montani se topesc (ilustrațiile din volumul Un adevăr incomod sunt sugestive). Aceasta va conduce la o posibilă criză de apă. Concentrațiile de CO2 cresc, fapt ce favorizează creșterea temperaturii (2005 a fost cel mai călduros an înregistrat în ultima perioadă). Încălzirea globală a
Despre muncă şi alte eseuri by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1398_a_2640]
-
au fost incriminate de a realiza inducții enzimatice și în consecință de a genera alterări farmacocinetice dificil de controlat, lucrul devenind hazardant în cazul asociațiilor (Soudijn, 1989) 3. Asociațiile de antipsihotice par mai curând să “închisteze” simptomatologia decât să o topească cu adevărat, prin generarea unei sedări prea intense (Wielink & Leysen, 1989) 4. în fine, multiplicarea produselor antipsihotice ar putea transforma în anumita situații tratamentul într-un cocktail sedativ în interiorul căruia nici un fel de efect diferențiat nu ar mai putea să
Particularităţi în debutul schizofreniei : strategii de evaluare şi abordare terapeutică by Andrei Radu () [Corola-publishinghouse/Science/1840_a_92284]
-
poeticii sadoveniene, cea a lăuntricului sugerat: „Privi în juru-i cu obrazul deodată împietrit și văzu totul rece și umed sub zloată. Soarele pierise, lumina se împuținase și vântul șfichiuia din când în când, fulgi care cădeau domol în tindă se topeau și dispăreau într-o clipă”. Facies („împietrit”), impresie - subiectivă, sigur („văzu...”), „descripție” - atmosferizare („Soarele...”), toate comunicând între ele și generând un efect de sinteză, a cărui dominantă rămâne, e limpede, aceeași manieră atenuantă, discret progresivă, de a implica dimensiunea interiorității
Prelegeri academice by NICOLAE CREŢU () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92372]
-
trecerea prin cimitir: „Nu-i era frică; se știa curată și cu dreptate; totuși grăbi pașii”. Începutul și finalul acestei mici secvențe trimit la perspectiva naratorului, dar în matca narației la persoana a treia mărcile vorbirii lăuntrice, fără a-și „topi” cu totul contururile, dau întregului „un aer de” stil indirect liber. Nu numai Vitoriei i se dezvăluie pe astfel de căi reacțiile, gândul, stările, ceea ce este doar în ea, nelăsat să se exteriorizeze. În alternanța necesară pentru variație (fără de care
Prelegeri academice by NICOLAE CREŢU () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92372]
-
să cobor pe Pământ și să le ofer oamenilor darurile mele atât de multe și de frumoase. Surorile se supărară și PRIMĂVARA spuse: - Nu, nu ai dreptate! Eu sunt cea mai dragă oamenilor, căci le trimit raze calde de soare, topesc cu suflarea mea blândă zăpada de pe câmpii și le fac să înverzească, trezesc la viață întreaga natură pe care tu, IARNO, ai ținut-o într-un lung somn. Copiii și mieii zburdă pe câmpii. Păsările înveselesc văzduhul cu ciripitul lor
Povestiri despre anotimpuri by Papuc Elena, Drăgusanu Atena () [Corola-publishinghouse/Science/91583_a_92978]
-
patru anotimpuri: IARNA, PRIMĂVARA, VARA și TOAMNA. Și în hora anotimpurilor anului, fiecare anotimp are farmecul lui, căci fiecare aduce omului darurile lui și îl bucură cu frumusețile pe care le revarsă asupra pământului. Primăvara Ziua se mărește Zăpada se topește Se umflă pâraiele Se întorc călătoarele Grădina a înverzit Pomii au înflorit Cine a venit? Primăvara este fiica cea mai tânără, frumoasă, vioaie dar și mai neastâmpărată a Moșului An. Cum se face cald și frumos ea pleacă îndată în
Povestiri despre anotimpuri by Papuc Elena, Drăgusanu Atena () [Corola-publishinghouse/Science/91583_a_92978]
-
tractoarelor. Câtă frumusețe, câtă viață și veselie peste tot locul? Tot primăvara dă de veste ciobanilor să urce oile la munte, iar pentru copii, aduce jocuri și multe bucurii. Razele soarelui aleargă spre pământ pe câmpul alb și zăpada se topește de căldura lor. Razele soarelui se joacă apoi cu mugurașii, mângâie crenguțele și le încălzesc. Pomii își îmbracă haina cu flori și frunze verzi. Păsările zboară mai vesele printre razele aurii ”Cip, cirip! Ce mult ne place căldura! Acum vom
Povestiri despre anotimpuri by Papuc Elena, Drăgusanu Atena () [Corola-publishinghouse/Science/91583_a_92978]
-
hrănesc cu acestea. Vine, Vine Primăvara! Primăvara cheamă pe prietenul ei soarele să iasă din ascunzătoare. De bucurie, soarele râde, dansează și cântă învăluind cu razele lui tot pământul. Sub strălucirea caldă a soarelui plapuma de zăpadă începe să se topească. Iar pârâiașele eliberate de haina de gheață șerpuiesc cristaline sărind din piatră în piatră, ducând într-un vesel clipocit, vestea: ”E primăvară, e primăvară.” De sub ultimele petice de zăpadă, apare cu clopoțelul său alb, gingaș, un alt sol al primăverii
Povestiri despre anotimpuri by Papuc Elena, Drăgusanu Atena () [Corola-publishinghouse/Science/91583_a_92978]
-
oamenilor. "Primăvară, arc de soare, Cu săgeți de rândunici Te-am chemat cu nerăbdare Să te-ntorci la noi aici Să gonești departe frigul Pomii, toți să-i înflorești.” PRIMĂVARĂ, MINUNATĂ ESTI! Primăvara anunță că zăpada a început să se topească, vremea se încălzește. Natura întreagă freamătă, pregătindu- se să renască. Frunzele, florile, micile gâze dau zvon de viață... Iar vântul șoptește neâncetat: ”Vine mândra primăvară”. Primăvara e cu soare în priviri, cu flori în păr, cu pieptul plin de flori
Povestiri despre anotimpuri by Papuc Elena, Drăgusanu Atena () [Corola-publishinghouse/Science/91583_a_92978]
-
ca să nu înghețe firele de iarbă, rădăcinile florilor și ale grânelor. Zăpada are grijă, de sănătate pământului, acoperind și înghețând tot ceea ce toamna a intrat în putrezire. Ea constituie și un înveliș care protejează culturile până în primăvară. Atunci se va topi, hrănindu-le... Iarna este frig și picăturile de apă se transformă și devin fulgi de zăpadă. Când ninge mult, se formează troiene, și zăpada trebuie îndepărtată cu plugurile de zăpadă de pe șosele și cu lopețile de pe trotuare. Când noaptea este
Povestiri despre anotimpuri by Papuc Elena, Drăgusanu Atena () [Corola-publishinghouse/Science/91583_a_92978]
-
lor majoritate, făceau parte din coliere. Aceste obiecte de podoabă participau sigur la arderea pe rug, deoarece multe din ele sunt deja deformate de foc, unele chiar topite. Mai greu de explicat sunt cele de la mormintele de înhumație, care sunt topite sau deformate de foc. Încercând să facem o statistică a mormintelor cu inventar, avem surpriza constatării unei sărăcii accentuate a populației din așezarea sau așezările care foloseau această necropolă. Așa, de pildă, din cele 70 de morminte de înhumație, doar
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
Arsenie Boca. „Nu am fost la Prislop, nu cunoaș tem. Dar am auzit vorbindu-se de el, se pare că avea harisme mari, cineva de la noi ne-a spus că la mormântul său se face căldură mare în jur, se topește zăpada iarna, simți și tu ca om o căldură în aer, când ajungi acolo.” Un grup de cinci țărănci din comuna Rușețu, județul Buzău. Par a fi dezorientate, obosite, speriate de ceea ce văd în jur. Este prima oară când ajung
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
câțiva ani, dar să știți că au multă evlavie”, spune femeia aproape ca pe o scuză. Dar ceea ce mi s-a părut a fi cel mai interesant în vorbele sale este faptul că pentru ea „pelerinul” își pierde individualitatea, este topit în „mulțimea” pelerină, care acționează ca un personaj unic, colectiv. 7 decembrie 2010 Descrierea rândului și a stării sale de agregare. Cele două „demonizate” și reacția mulțimii. Convorbiri cu actorii pelerinajului. Cum arăta acest loc înainte de 1990. Jandarmul și jandarmerița
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
el un mic ciubuc de început de zi, pentru o bere rapidă. Pelerinii aflați la rând aproape că smulg ziarele de pe brațul tânărului. Nu par să acorde nicio atenție faptului că este vorba de numere mai vechi de o săptămână, topite prin împărțire la rând. Mă retrag pentru a bea un ceai cald într-un comerț improvizat într-una dintre curțile caselor aflate pe strada unde se găsește rândul de așteptare. Mai exact, este vorba de o familie care a scos
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
dreptunghiulară pe umăr, are blugi și tricou mulat marca Lacoste pe corpul atletic. L-am reperat imediat după facies, tenul măsliniu și, mai ales, datorită felului în care vorbește limba română : cântă mult vocalele, iar accentul său brazilian este complet „topit” în muzicalitatea aproape moldovenească a frazei. Dacă nu aș fi avut atât de mulți colegi și prieteni brazilieni în restaurantele din Elveția în care am lucrat ca student, cred că nu mi-aș fi putut da seama de fapt cu
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
începe slujba vecerniei, precedată de un extraordinar joc de toacă. Muzica religioasă răsună din difuzoarele risipite în curte. Mașinăria rituală a început să funcțio neze din plin, pelerinul este introdus în ritual, înfășurat de către acesta, actul de pietate individual este topit în marea masă comunitară. Iarba de sub arborii seculari din curte s-a transformat într-un uriaș loc de odihnă, rugăciune și priveghere. Temperatura potrivită, cerul senin, lipsa de vânt întregesc senzația de serbare câmpenească. Aici la Suceava, nu rândul în
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
o privire ideală și „idealizantă”, dar mi se pare că citesc pe fața lor o fericire profundă, cea pe care o poartă pe chip toți cei ce au dus așteptarea și rândul până la capăt. Se vede de la distanță, se simte, topește ploaia din jur, cred că de fapt acesta este unul dintre sensurile cele mai profunde ale pelerinajului, de acum și dintotdeauna. Celălalt grup este plasat foarte aproape de familia cu mulți copii. Este vorba despre 30 de persoane, strânse una în
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
obsesia extremă a organizării, logica dominantă fiind „totul-să-iasă- bine”, să nu mai aibă presa ce să mai critice. Acum doi-trei ani de zile, încă se mai puteau vedea lumânări arzând lângă clopotnița lui Brâncoveanu, uneori direct pe caldarâm, ceara se topea, forma un fel de râu aprins ce se scurgea apoi direct în vale, spre Piața Unirii. Urmele acestei mici catastrofe erau persistente, vara trecătorii evitau pasta grea și lipicioasă rămasă de la pelerinaj. Anul acesta s-au introdus mese înalte din
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
vorbit încă suficient de massa uriașă a rândului, care impune respect și recunoaștere, alta decât cea superficială a zecilor de posturi de televiziune atrase de eveniment. Prin masivitatea sa, rândul mărturisește ; prin continuitate, rândul creează sens. Individul se pierde, se topește în mulțime și devine massă. Văzut de departe sau la televizor, rândul pare comic. Din interior, este dramatic. Un miracol omenesc, dar cât se poate de real, care confirmă dimensiunea supranaturală, sacrală a locului în sine. O intensifică și o
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
și să-i dea un plic lui Ceaușescu. Până să se dumirească lumea (asta vrea să însemne: până să se schimbe imaginea), întreaga țară a văzut cum un civil i-a dat omului un pumn zdravăn, făcându-l să se topească din imagine. Nu pot jura că scena a fost văzută și de Ceaușescu, deoarece el nu era telespectator, ci actor principal. Rețin faptul că aproape toți cei despre care vă scriu sunt tineri. Prin urmare, oameni în devenire și care
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
la cer, gândindu-se probabil ca nu cumva înflăcărații demonstranți să răcească dacă ar ploua, ori ca nu cumva recuzita de carton și polistiren expandat din care erau fabricate obiectele purtate de manifestanți să nu se decoloreze ori să se topească sub biciuirea ploii. Poate că cineva i-o fi spus, până la urmă, că la marea demonstrație de pe stadionul 23 August, prilejuită de împlinirea a 35 de ani de la înființarea primelor șantiere naționale ale tineretului, câțiva copii și au pierdut viața
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
nicio ispită. Nu am voie să trec cu vederea nici pe cei ce ți se postează în apropiere, pe stradă, pe plaje, în restaurante ori prin holurile hotelurilor. Dacă îi înjuri într-o limbă străină, așa, cu totul impersonal, se topesc imediat. într-o seară, la un restaurant de lux unde luam masa cu niște prieteni români, l-am auzit pe chelner când i-a spus altuia, făcând un gest discret către noi: Adică, niște intruși. Am tăcut. Ce rost ar
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
tr. Miruna Pintescu, Timișoara, 1998; Hibernia, pref. Ion Pop, București, 1999; Enclave, postfață Gheorghe Glodeanu, Botoșani, 2000; Ordalia. Alte boeme, Cluj-Napoca, 2001. Traduceri: Poezie sovietică modernă și contemporană, pref. trad., Cluj-Napoca, 1988; Boris Pasternak, Sora mea, viața, Timișoara, 1998, Se topește zăpada, Timișoara, 1998; Anna Ahmatova, Anno Domini, Timișoara, 1998; Pierre Paris, Casa umbrelor, Satu Mare, 2001 (în colaborare cu Claudia Pintescu). Repere bibliografice: Gheorghe Glodeanu, „Colocviile vântului”, TR, 1985, 16; Mihaela Ursa, „Jocul dragostei și al hazardului”, ST, 1994, 10-11; Mariana
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288822_a_290151]