6,679 matches
-
femei, care să lucreze în același fel ca el, evitând blocarea estetică a talentului, au chemat un medic. Acesta l-a diagnosticat cu sifilis terțiar și Tacchini a fost închis într-o instituție, unde a și murit după câțiva ani, urlând în gura mare rețete de deserturi. Se pare că revenise la o etapă anterioară din viața sa, când fusese cofetar la Trieste. Palatul, ultimul și cel mai durabil monument al său, este asemuit de mulți, în mod curios, cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
va intra această sabie. Lila Bai abia are timp să rostească o rugăciune, că nababul este deasupra ei. În noaptea asta știe că va fi fantastic. De prima mână. Ierburile îl fac să se exprime vocal. Nu prin cuvinte. Să urle pur și simplu. Descoperă că simte nevoia să ragă, răgete scoase din adâncul plămânilor, care-i umflă maxilarele și-i fac pieptul să răsune. Nu este normal. Cu toate astea, funcționează. Cu adevărat! Cu adevărat! Chiar funcționează! Apoi urmează un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
a se eschiva de această adunare, ca să-și încerce forțele pe una sau două dintre concubinele sale. N-a mai simțit acest impuls de ani întregi. Da, zice sir Wyndham, căruia Vesey îi atrage atenția prin semne. Da, foarte. — GGRRHHAWW! urlă nababul. Capetele se întorc. Sir Wyndham este pierdut pe moment, prea uluit ca să găsească un răspuns corect. Pran privește peste pajiște să vadă de unde vine urletul. Se îndreaptă precaut spre inima petrecerii, încercând să pară că se distrează. Este oprit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
negri - și cu atâtea bijuterii! Mai ales acea broșă. Este absolut irezistibil. Se apropie de ea, îi ia mâinile în palmele sale și scoate niște sunete extraodinare din gât, iar ea știe că va face orice îi va cere. — GRROAAH! urlă nababul, la baza gâtului ei. — O, maiestate! șoptește Minty, uitând de protocol. Oh! — Minty? Nu se poate! La naiba! Vocea plângăcioasă a soțului ei, care se află în spatele nababului. Mustața i se ridică a rușine, apoi pretinde că tușește în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
se ivește dintre frunze, trăgând în stânga și în dreapta ca Tom Mix, încolțit de pieile-roșii. Din machan-ul soției sale răspunde o altă rafală. Minty și nababul se adăpostesc de alte gloanțe care pare să vină din direcția lui sir Wyndham. Cineva urlă de durere. Imelda țipă, fuge să se adăpostească și cade fulgerată, izbindu-se de trunchiul unui copac. Totul este oribil. Toți intră în panică. Pran urmărește scena cu gura deschisă. În spatele lui, fotograful își ține respirația, apoi, în mod inexplicabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
deschise în timp ce sunt împinși din spate. El își face loc cu coatele, simțindu-și fața, fața lui Bobby, arsă de un vânt uscat. Pumnii străpung aerul. Se scandează. Arzi! Arzi! Figuri luminate de flăcări, dinți expuși, guri roșii sinistre, care urlă. În balcon apare chiar pastorul ca o imagine a damnației. Are fața și hainele pline de funingine, părul și barba par depărtate de cap, într-o învălmășeală de fum cenușiu. Ochii îi sunt sălbatici și strigă ceva mulțimii, ceva ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
ceva legat de Jonathan i se dezvăluie într-o lumină nefavorabilă acestei femei. Nici când începe să-l lovească, el nu se poate opri să zâmbească. Femeia este nebună și astfel el este scăpat! Dă-i înainte, mătușă Berthilda! Berthilda, urlă în continuare! Femeia îl zgârie, bolborosind incoerentă, lucru care-i face pe institutori și pe elevi să vină în fugă spre el, trecând peste gazon, în timp ce degetele ei surprinzător de puternice lasă urme pe fața lui, iar fusta scrobită se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
strada fără a mai sta pe gânduri, abia evitând o trăsură și o căruță cu lapte. Mai aruncă o privire îndărăt și vede cum jucătorii de crichet, care se antrenează pentru astfel de ocazii, câștigă constant teren. Roșii la față, urlând, arată ca o ceată de bebeluși psihotici, căci dorința lor de a-l dezbrăca le șterge orice altceva de pe fețe. Jonathan înțelege că vor pune mâna pe el. Va îndura și umilința extremă. Nu are nici o șansă. Dar soarta care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
englez pe care l-am cunoscut. E de bine, cred. Nu se poate abține să nu râdă, și râde, râde, îndoindu-se de mijloc, cu mâinile sprijinite de genunchi, cu răsuflarea întretăiată. Oamenii se adună în jurul lui, este nebunul care urlă pe stradă fără motiv. Când ridică privirea, vede în fața sa un gigant cu căciulă de astrahan. De la vârfurile cizmelor roșii, până la vesta de oaie care cu greu îl cuprinde, este o figură impresionantă. — Cabaret, monsieur? îl întreabă. Cabaret russe? De ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
era una din calitățile lui Bridgeman, nu a sa. În disperare, își vâră degetele în buzunarul de la pieptul cămășii sale safari și scoate inelul de logodnă cu Star din locul acela secret de lângă inima sa. După ce scapă o înjurătură și urlă de durere, îl aruncă la distanță. Se întoarce și-i descoperă pe cei trei însoțitori pe jumătate adormiți, privindu-l cu ochii împăienjeniți. Încercând să-și recapete calmul, le spune să se culce la loc și clătinându-se pe picioare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
în timpul dansului, se pare că rana din timp nu s-a vindecat și mai există încă timpul dinainte și cel viitor. Înțelepții arată spre cer, spre Lizard’s Back și-l văd plin de nori albi, iar câinii sălbatici mai urlă noaptea. Acestea sunt dovezi de continuitate. Cu toate acestea, schimbarea se pare c-a pătruns peste tot, chiar și la câini și nori. Poate că timpul este ceva care, odată întrerupt, nu mai poate fi refăcut. Jos, în vale, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
costumul ăla sobru și spune: — Bine, vreau să facem un exercițiu de asociere liberă tip brainstorming. Spuneți pe negândite orice răspuns care vă trece prin cap. Se răsucește și scrie un titlu pe tablă: CE ÎNSEAMNĂ RASISMUL PENTRU TINE? Clell urlă primul: — Discriminare. Pipița gălbejită intrăn călduri și scrie asta concentrată și plină de zel pe tablă. Gillman o aburește, nu-mi place puțoiu, ’s sigur dasta: — Conflict, se răstește el. Pe când ea notează asta, Clell spune: — Poasă nu fie conflict
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
fi obținut, totul are o anumită prioritate.“ — Exact. Faptul că ești aici arată că asta are prioritate, replică ea disprețuitoare. — Tocmai. Invers, faptul că nu suntem pe teren, investigând asasinatul unui tânăr arată că asta nu are prioritate. — Bravo, bravo! urlă Dougie Gillman. O mare pacoste, Dougie, dar un anchetator strălucit. Unul dintre puținii puțoi din poliție care mi-ar fi un adversar teribil. Însă nu și-a aruncat pălăria-n ring pentru postul de inspector. Respectă ierarhia masonică. — Asta spunem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
care-i n rahat până-n gât, deschide ușa Îmbrăcat Într-un tricou și chiloți boxeri. Gura și ochii i se măresc de uimire. — Domnule Ockenden. Bună, zâmbesc eu trecând brutal pe lângă el În hol. — Nu posă intri... — CIOCU MIC! Îi urlă Ray În față, făcându-l să sară Înapoi de spaimă. Lennox Își umflă mușchii și se proțăpește fix deasupra lu Ocky, carei mielușel și cocoșat de tot. — Ai face bine să răspunzi când ți se vorbește-n morții mătii că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
uluiți și văd un bărbat În jur de patrușcinci de ani, bine Îmbrăcat, zvârcolindu-se pe jos Într-o criză nasoală paroxistică, cu un braț țeapăn și ținându-se de o parte. Băiatul se Învinețește la față, iar o femeie urlă: — COLIN! COLIN! VĂ ROG AJUTAȚI-NE! VĂ ROG! Mă pun În genunchi lângă silueta Întinsă pe pământ. — Ce are? țip eu la ea. El pare că nu respiră. S-a pișat pe el. O pată neagră și umedă se formează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
e alb la față, arată ca un manechin. Mă răsucesc către femeie. Un brrr șuierător se aude dinspre chipul ei palid și el. — Ce e... ce pot... Fă ceva... te rog... pare că pronunță cuvintele printr-o gaură din gât. Urlu la tip: — Hai frățâne... nu poți să pleci așa... mă răsucesc spre mulțimea de gură-cască, Chemați o ambulanță! CĂRAȚI-VĂ DRACU PE STRADĂ! Încerc să-i fac un masaj cardiac extern, apăsând, lovindu-l În piept, respectul și speranța lasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
-l În piept, respectul și speranța lasă locul relei-voințe când el refuză să reacționeze. Îi palpez Încheietura. N-are puls. TRĂIEȘTE TRĂIEȘTE TRĂIEȘTE — Trebuie să trăiești, Îi spun eu cu blândețe. I s-au dat ochii peste cap. Femeia Îmi urlă În ureche, — COLIN... COLIN... OF NU DUMNEZEULE NU... Nu știu cât timp trece pe când stau alături de lucrul ăsta diform care zace În duhoarea propriilor lui secreții, ținând-o de mână pe femeie. Pot să aud sirenele și simt mâna pe umărul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
ridică picioarele intrând În joc. — Rahatu meu de curea, țip eu, mărind ritmul, oprește-mi respirațian măta! O strânge puțin, dar se Înroșește la față și se sschimonosește Într-o strâmbătură ciuadată, pe când o strâng de gât, apoi Încearcă să urle: — Mă... cac... cac... cac... cac sufoci... cac... mă... cac... cac... cac... Sună de parcă o rablă de mașină ar Încerca să pornească, adică, presupun, exact asta și e. Cât de departe trebuie să mergi ca să fii ca tipul din South Side
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Există oare vreun moment În timpul luptei, al luptei pentru viață și aer, când Într-un final Îți dai seama că totul s-a futut și că o să dispari pentru totdeauna? Ce simți oare atunci? ATUNCI SUFOCĂ-MĂ-N PULA MEA! urlu eu, sufocându-mă și trăgând de ea, iar până la urmă eu trebuie să-mi Înșfac propria-mi curea și să-mi opresc singur respirația când termin, dar și ea o face și sunt atât de aproape să continui și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
una dintre ghete Începe să se ude pe dinăuntru. Înclin din cap când vreo două pizde disponibile Își croiesc drum de-a lungul străzii. Par destul de tinere, dar poate că le impresionează lovelele. Nu strică să mă bag. — Ok fetelor! urlu eu. Se răsucesc. Una nu-i deloc nasoală. Încă o dată, a lu Bladesey nu-mi place. Nu-i rău, zice cea care arată bine cu o prudență sfidătoare și veselă. Sunt instant atras la greu de ea: cam unu șaișcinci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
unul dintre ei, iar celălalt se ridică În picioare și Îl Îmbrâncește. Doi tipi din securitate apar Într-o clipită, Îl pun la pământ pe bulangiu și Îl duc de acolo, cu mâna pe spatele lui, În stilul polițailor. — Terry! urlă soția lui. El se răsucește Înspre ea, Îmi surprinde puțin privirea și mă imploră. Bărbatul ăla o să vă spună, e ofițer de poliție... — Îmi pare rău, Îi spun eu unui paznic, tipul e puțin țicnit. L-a apucat și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
fie dor dă mine? I-am zis lu Frank cel Mic despre tine. Vrea să te lingumpic n pizdă, aia vrea! Îmi cobor vocea și o fac gâfâită. Io nu... Apoi iarăși pe nas: Ba da! — LASĂ-MĂ ÎN PACE! urlă curva, apoi trântește receptorul În furcă. Mă Întorc la hotel și urc la mine În cameră unde mă uit la Cartoon Channel și Îmi râd puțin În sinea mea. Sunt puțin dezamăgit că Bunty nu s-a simțit În stare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
lui! — Da. Un negru. Nu pot să simt nimic, n-are nici un rost să mă ridic În picioare și să mă deplasez până la el, Însă Într-un fel am senzația că Îl Înșfac de gât pe Bladesey și că el urlă: — Ce faci Bruce? Eu sunt! Eu sunt! Dar eu știu că e el și vreau să-l strâng de gât și să-i scot toată suflarea de rahat din el, să-l sufoc definitiv fiincă-l urăsc pe ticălos și e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
la hotel și futeți-vă uni cu alții homălăi din Liverpool! Un tip vine spre mine, dar tovarășii lui Îl trag după ei și se cară, proferând Înjurături. — Inadaptați, țip eu Înspre barman. Ștu io cum sunt ăștia. Se excită urlând la curve și lovind În ferestrele din cartierul roșu. Apoi se duc Înapoi și se fut unul cu altul. Ăștia-s cei din Liverpool, super isterici de rahat! Eu dau vina pe Beatles, au multe de plătit! Încă-l mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
mă așteptam la mai mult de la un infractor. Toți irlandezii sunt așa, În afară de protestanții din Irlanda de nord, frații noștri. Cumpăr o cartelă telefonică și o sun pe Bunty. — Îi bine Boontay iubire? Cum ți-e? — Lasă-mă În pace! urlă ea trântind receptorul În furcă. Mi s-a sculat, așa că mă duc În cartierul roșu. Încerc s-o pun cu o curvă neagră, dar coaiele mă dor atât de tare după șutul ăla Încât nu mi se poate scula. Puțoii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]