45,986 matches
-
alți scriitori accente mai marcate, muzica și cântecul sacru fiind luate în considerație îndeosebi pentru puterea lor de edificare religioasă. Sf. Vasile cel Mare (330-379 d. Cr.), în omilia sa asupra psalmului întâi, afirmă că „psalmul liniștește sufletul, este arbitrul păcii, limitează dezordinea și agitația gândurilor, deoarece calmează pasiunile sufletului și temperează tulburarea sa”. În această perspectivă edificatoare, elementul muzical dobândește funcția de instrument auxiliar al rugăciunii, având scopul de a o face mai plăcută și mai atrăgătoare. Adevărurile de credință
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
specifice. Schola datează din timpuri vechi, chiar dacă nu putem spune cu precizie anul înființării. Părerile muzicologilor, de fapt, nu concordă și sunt împărțite. Astfel, Martin Gerbert susține că schola romană a fost înființată de Papa Silvestru I (+ 336), imediat după pacea constantiniană: „S-a format o Schola cantorum pentru întregul oraș (Roma). Când într-o bazilică se celebra o sărbătoare ori exista o procesiune sau o stațiune, la acestea participau toți cântăreții”. F. Rainoldi, însă, afirmă că această ipoteză nu poate
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
Al. Macedonski, Ion Barbu, iar mai târziu de Nichita Stănescu. La S. dramatismul tensiunilor și al luptelor lăuntrice - dincolo de care, prin jertfă și odată cu „ritmurile austere și sărace” („Ca să plutească patruzeci de zile prin lumină”), se ajunge la „clarul” sau pacea desprinderii de materie - atinge uneori o mare forță a expresiei. „Glasul morții”, ca ultimă provocare sortită omului de „Forța fără de cusururi”, pare să întreacă elanul verticalității: „Acum ești-nalt și singur, - ca să m-auzi mai clar./ Cu braț de piatră
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289877_a_291206]
-
INTRODUCERE Hotarele României întregite, așa cum au fost prefigurate în cursul anului 1918 și recunoscute prin tratate de pace din 1919-1920, reprezintă rezultatul unui proces istoric necesar, desfășurat într-o amplă zonă a Europei Centrale și de Sud-Est. S-au reunit românii într-un stat armonios alcătuit în privința formelor de relief și a regiunilor naturale. Nu au fost cuprinși
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
putem înțelege nimic din istoria și civilizația neamului românesc. În interiorul spațiului locuit de români s-au fixat frontierele României de după primul război mondial. Frontierele cu Polonia, Cehoslovacia, Ungaria, Regatul Sârbo-Croato-Sloven (Iugoslavia) și Bulgaria au fost stabilite pe temeiul tratatelor de pace și a unor convenții, protocoale, încheiate cu statele respective; frontiera de pe Nistru se încadra într-o situație aparte. La 27 martie/9 aprilie 1918, Sfatul Țării hotărâse unirea Basarabiei, „în hotarele ei dintre Prut, Nistru, Marea Neagră și vechile granițe cu
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
asupra teritoriului Basarabiei, cuprins între frontiera actuală a României, Marea Neagră, cursul Nistrului de la gura sa până la punctul unde este tăiat de vechiul hotar dintre Bucovina și Basarabia, și acest vechi hotar”. Rusia/ Uniunea Sovietică nu a participat la Conferința de pace de la Paris, nu a recunoscut apartenența Basarabiei la România și nu s-a ajuns la întocmirea vreunui act de reglementare a regimului de frontieră. Tratativele dintre cele două state, în diferite etape, nu au dus la rezultate concrete din acest
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
C. C. Arion, dovedește documentația solidă avută la dispoziție și, în același timp, contribuția substanțială a Regelui și a guvernului Al. Marghiloman la consolidarea Actului de unire a Basarabiei cu România, în acele clipe grele ale statului român, nevoit să încheie pacea separată cu Puterile Centrale. Poziția guvernului ucrainean din 1918 anunța poziția adoptată de R.S.S. Ucraineană din cadrul U.R.S.S., în 1940, și, respectiv, în 1944-1945, în ce privește acapararea unor zone din nordul și sudul Basarabiei. Rusia/Uniunea Sovietică a rupt relațiile diplomatice
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
teritoriul României, s-a ajuns la semnarea la Moscova a Convenției de armistițiu (datată 12 septembrie 1944), prin care se impunea României „restabilirea frontierei de stat stabilită prin acordul sovieto-român din 28 iunie 1940”, formulare reluată și în Tratatul de pace semnat la Paris, la 10 februarie 1947. În fond, cu consimțământul reprezentanților S.U.A. și ai Marii Britanii, U.R.S.S. impunea restabilirea frontierei prevăzute prin Protocolul adițional secret din 23 august 1939, și „depășită” pe teren, în urma ocupării militare și administrative de la
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
28 iunie 1940, adresată guvernului sovietic, se preciza amenințarea sub care se vedea silit să primească condițiile de evacuare, specificate în a doua notă ultimativă, amenințare concretizată imediat, de ocupare prin forță a teritoriilor respective. Și după semnarea Tratatului de pace de la Paris, Uniunea Sovietică „a depășit” prevederile acestuia prin încălcarea integrității teritoriale a României, mai întâi în Deltă, și apoi prin anexarea Insulei Șerpilor. În 1944-1945 s-a reintrodus regimul comunist stalinist în teritoriul dintre Prut și Nistru, în nordul
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
reprezenta linia despărțitoare între România și U.R.S.S., în condițiile unor relații sinuoase între cele două state. Și din aceste motive, ne-am oprit la momentul 1947, mai ales că dincolo de prevederile sale, care amintesc de anul 1939, Tratatul de pace de la Paris, din 10 februarie, reprezintă în continuare un reper de bază în sistemul relațiilor internaționale de astăzi. Am considerat util să ne referim pe scurt la noul statut pe care l-a dobândit Republica Moldova în condițiile căderii sistemului comunist
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
iar popoarele vecine erau: sârbii, bulgarii, ucrainenii, polonii, cehii, slovacii și ungurii. Imediat după înfăptuirea Marii Uniri, conducerea statului român a ținut seama de faptul că în noile frontiere nu puteau fi cuprinși toți românii. În Memoriul prezentat Conferinței de pace, în ședința de la 1 februarie 1919, de către Ion I. C. Brătianu, primul delegat al României, se precizau revendicările nostre teritoriale, ținându-se seama de promisiunile făcute la intrarea în acțiune (1916) și de actele de unire din 1918, întemeiate pe drepturi
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
S-ar fi realizat astfel „un stat factice și risipit”, cu o „constituțiune geografică” izvor de conflicte fără de sfârșit cu statele vecine, cu care România „dorește să trăiască întotdeauna în încredere reciprocă, în respectul drepturilor și în bune relații de pace”. Ilustrul om politic român plasa statul român în noul context regional și european, îndemnând la adoptarea unei atitudini constructive: „Dar România nu cere intrarea în unitatea română a tuturor acestor populații de dincolo de Dunăre, de Nistru și de Tisa, nici
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
dincolo de Dunăre, de Nistru și de Tisa, nici chiar a acelora de care nu e despărțită decât de lărgimea unui curs de apă. România cere numai tuturor statelor vecine să arate aceeași moderație și să facă aceleași sacrificii în interesul păcii, al bunei dezvoltări a popoarelor și al progreselor economice ale Europei”. România nu-i poate părăsi pe românii din afara granițelor sale. „Ea trebuie să le aducă tot ajutorul pentru a le asigura existența, respectul libertății lor și o perfectă egalitate
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
și Cetatea Albă și au învins rezistența garnizoanelor moldovene, la 14 iulie și, respectiv, la începutul lui august 1484. Ștefan cel Mare a încercat peste un an recucerirea lor, dar lipsit de sprijinul aliatului polonez, s-a resemnat cu încheierea păcii din aprilie 1486, prin care recunoștea pierderea celor două cetăți. În septembrie/octombrie 1486, s-a ajuns la hotărnicirea teritoriului celor două raiale, Chilia (Kili) și Cetatea Albă (Akkerman). Hotarul raialei Chilia pleca de la Cogâlnic spre vest și atingea Dunărea
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
primi o grea lovitură prin ocuparea Bucovinei, în 1775-1776, în pofida protestelor vehemente ale domnitorului Grigore al III-lea Ghica. Prin convenția din 7 mai 1775, Imperiul Otoman ceda Imperiului Habsburgic un însemnat teritoriu, ocupat de trupele austriece și după încheierea păcii de la Kuciuk-Kainargi (10/21 iulie 1774). Prin trasarea pe teren a hotarului, în 1776, din trupul Moldovei a fost ruptă o suprafață de 10.441 km2, cu o populație românească în majoritate zdrobitoare. Teritoriul anexat a primit denumirea de Bucovina
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
avea drept s-o cedeze la acel ce nu avea drept s-o ia”. M. Eminescu În cursul secolului al XVIII-lea, Imperiul Rus și-a extins teritoriul prin cuceriri succesive spre nord-vest și vest, ajungând la Nistru: 1739 - prin pacea de la Belgrad, obținea Azovul și cursul inferior al Cubanului; 1774 - prin tratatul de la Kuciuk-Kainargi, ocupa câteva cetăți din Crimeea și litoralul Mării Negre, până la gura Bugului; 1783 - anexa Crimeea și instituia protectoratul asupra Georgiei, ocupată în 1801; 1792 - prin tratatul de la
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
instituia protectoratul asupra Georgiei, ocupată în 1801; 1792 - prin tratatul de la Iași, prelua litoralul Mării Negre între Bug și Nistru; 1793 - ocupa provinciile poloneze, între Bug și Nistrul superior, în urma celei de a doua împărțiri a Poloniei. În baza tratatului de pace, semnat la Iași (29 decembrie 1791/9 ianuarie 1792), Rusia și Austria au evacuat Moldova, fără știrbirea hotarelor ei. „Rusia însă nu a ieșit cu mâna goală din acest război, întrucât obținu de la turci vechea Ucraină a Hanului [...]. Prin câștigul
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
de sud a teritoriului dintre Prut și Nistru; precizarea introdusă în textul tratatului, după ce se stabilise că Nistrul va despărți cele două imperii, dovedește interesul special al Rusiei pentru această zonă, aflată de mai multă vreme sub controlul turcilor. Această pace nu a durat mult și, în 1806, a izbucnit un nou război ruso-turc, care a ținut șase ani. Armatele rusești au forțat Nistrul și, în scurt timp, au ocupat Hotinul și celelalte cetăți, au ocupat apoi Moldova întreagă și Țara
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
1806-1812 și anexarea Basarabiei, din cartea citată de noi și până aici. Procedeul anexării Basarabiei prin Tratatul de la București (16/28 mai 1812) a ilustrat perfect lipsa de scrupule și cinismul diplomației țariste. Rușii au purtat cu turcii, pentru încheierea păcii, „târguieli vrednice de un bazar oriental, demnitarii țarului au pretins, la început, stăpânirea integrală a ambelor Principate Române, apoi numai a Moldovei; după aceea, scăzând din preț, doar a teritoriului dintre Siret și Nistru, cu gurile Dunării, pentru ca, până la sfârșit
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
influentă la Constantinopol; a încercat, între 1809 și 1810, să-i încurajeze pe turci de a nu face concesii teritoriale Rusiei, apoi a determinat atât Poarta, cât și Rusia să facă concesii în 1812, pentru a se ajunge la o pace de compromis. „Basarabia a putut fi, așadar, acaparată de ruși, deoarece aceștia au profitat de slăbiciunea militară a Porții otomane și de contradicțiile ireconciliabile dintre marile puteri în «problema orientală» și, în special, de antagonismele dintre principalii protagoniști, Franța și
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
așadar, acaparată de ruși, deoarece aceștia au profitat de slăbiciunea militară a Porții otomane și de contradicțiile ireconciliabile dintre marile puteri în «problema orientală» și, în special, de antagonismele dintre principalii protagoniști, Franța și Marea Britanie”. Art. IV al Tratatului de pace semnat la București relua, în ce privește granițele, prevederea din preliminariile încheiate la 5/12 mai 1812: „Prutul, din locul în care intră în Moldova până la vărsarea în Dunăre și din malul stâng al Dunării până la Chilia și vărsarea sa în Marea Neagră
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
s-a legat la București nu se mai putea desface și Prutul rămase râu blestemat și despărțitor de neam ! «Cu toate acestea - și istoricul bucovinean face trimitere la Istoria Moldovei a postelnicului Manolachi Drăghici - locuitorii moldoveni multă vreme au ținut pacea încheiată la București ca nestatornică, așteptând dintr-o zi în alta înapoierea pământului luat de către ruși și întregirea hotarului țării, precum au fost mai dinainte, dar s-au amăgit în ideile ce hrănia». În divanul domnesc, mitropolitul Veniamin Costachi și-
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
legislației românești cu legiuirile rusești etc. Limba română s-a mai utilizat în administrație din ce în ce mai puțin până către mijlocul secolului. Procesul de rusificare devenea tot mai intens. Războiul din 1828-1829 s-a încheiat cu îngrângerea Turciei și încheierea Tratatului de pace de la Adrianopol, în septembrie 1829. Pe baza acestui tratat și a unui act separat, anexat tratatului, se instituia protectoratul Rusiei asupra Principatelor Române, hotarul Țării Româneaști se stabilea pe talvegul Dunării, înapoindu-se porturile Giurgiu, Brăila și Turnu, se acorda
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
Rusia își întărea considerabil poziția la Dunărea de Jos și la litoralul Mării Negre. Un episod cu implicații deosebite asupra delimitării teritoriului Principatului Moldovei l-a constituit situația creată prin înfrângerea Rusiei în urma Războiului Crimeii (1853-1856) și a semnării Tratatului de pace de la Paris, la 18/30 martie 1856. Din considerente analizate pe larg de cercetătorii perioadei, nu s-a dat curs cererii exprimate de reprezentanți ai Principatului, de a se retroceda întreaga Basarabie; s-a urmărit mai ales îndepărtarea Rusiei de la
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
semnat Actul definitiv, ce stabilea noua frontieră, la 7/19 iunie 1857 s-a semnat la Paris, de reprezentanții celor șapte puteri, Tratatul relativ la delimitarea frontierei între Rusia și Turcia, după mai bine de un an de la încheierea tratatului de pace. La art. 1 se confirma că „traseul frontierei Rusiei și Turciei în Basarabia este și rămâne determinat conform hărții topografice întocmite de comisarii delimitatori la Chișinău, la 30 martie 1857; harta este anexată prezentului tratat, după ce a fost parafată.” La
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]