8,226 matches
-
Va trebuie să se închine la idoli. Ea, Miriam-Lieba? Nu, nu. Mai bine să mor", murmură ea. Se duse la ușă și o încuie cu ivorul, apoi împinse o banchetă în fața ei. Deschise dulapul de haine și se aplecă înăuntru: mirosea a mucegai. "Poate că totul e o halucinație. Poate că am înnebunit, ca unchiul Haim-Ioine, care s-a spânzurat de cureaua de la pantaloni". Miriam-Lieba își întinse mâna și pipăi o rochie. Se duse apoi spre pat și se așeză. Inima
Isaac Bashevis-Singer - Conacul by Anton Celaru () [Corola-journal/Journalistic/11777_a_13102]
-
vizibilă înrudirea cu ecranizarea lui Stere Gulea a celebrului roman al lui Marin Preda, Moromeții, relevându-se într-un recognoscibil aer de familie care probează afinități profunde. Ca și originalul Moromete, Costache este un reflexiv, un sucit, un viclean, temperamental, mirosind capcana întinsă de autoritățile locale pentru a-i cumpăra cu un preț foarte ieftin pământul pe care-l păstrează la o adică pentru fiul rătăcitor. Numai că aici intervin și diferențele majore. Acest alter ego moromețian nu este indicibil legat
Câinele japonez în poiana lui Iocan by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/3099_a_4424]
-
zile, imprudența să public în ,Cotidianul" un articol în care îndrăzneam să spun că favoriții mei, Alianța D.A., încep să facă prostie după prostie. Titlul era, în felul în care înțeleg eu lucrurile, un avertisment dulce-amărui: , Sinuciderea de sine nu miroase-a bine". În esență, spuneam că într-un moment în care PSD-ul nu îndrăznește să iasă din găurile de șobolan pe unde s-a ascuns după prăbușirea de la alegeri, Alianța D. A., în loc să apese pe accelerator, pune, în mijlocul cursei, frânele
Masca cyberspațială by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/11399_a_12724]
-
de celebra pată de lichid biologic bărbătesc care l-a obligat pe descurcărețul Bill Clinton să recunoască că a mințit atunci când arăta cu degetul spre operatorul de televiziune și pretindea că nici usturoi nu a mâncat, nici gura nu-i miroase: „Nu, nu, eu nu am avut relații intime cu femeia aceea. Cu domnișoara Lewinski." Scandalul Lewinski nu este, însă, pentru Roth decât un pretext pentru a discuta unele dintre problemele grave ale Americii de astăzi. Din punct de vedere naratologic
Derridianul Philip Roth by Mihaela Mudure () [Corola-journal/Journalistic/6084_a_7409]
-
bem, Gaius? Suc de mandarine. Nu este la noi. Cum nu este, măi negroidalule? La noi este: vin, fiertur amei la ghiaț, sirop smochin. Atît? Numai. Ce iei, Gaius? Că tu ești cu siropuri și sucuri. Hamei. Ai înnebunit? Te miroase mătuși-ta. Treci pe smochine. Să zicem. Dar tu? Eu? Vin, firește. Adică eu smochină leșinată și tu vin rece? N-am înțeles! Dacă mătușa mea nu-i Aurelia și unchiul meu nu-i Marius, eu ce vină am? Acum
Istorie la două mîini by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/12041_a_13366]
-
rămas pe dinafară, veniți din proprie inițiativă? Un singur ziar s-a găsit, în București, să-și bată joc de vizita președintelui Bush și de uriașa manifestare de simpatie care i-a fost făcută acestuia: CRONICA ROMÂNĂ. Acest ziar care miroase tot mai tare a publicație vadimistă a intrat cu acest prilej pe o linie sinucigașă. Cronica română și-a dat măsura inepției și a obrăzniciei prostești scuipînd pe o vizită istorică și pe sentimentele a milioane de români care au
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/14533_a_15858]
-
înfioară, dacă-i sinceră, neprefăcută și exactă. Un scriitor francez lua partea vitalității contra aristocratismului estetic (el reprezentându-l). De câte ori venea vorba de vreun roman nou, acesta declara cu vulgaritatea inșilor obosiți de atât rafinament: că el preferă scrisul... care miroase a popor, a mațe și sudoare.... Da. Dar... Fiindcă tot el, mai zicea despre realismul socialist, portdrapelul populist, că este făcut ca pentru bibliotecile roz ale domnișoarelor, de totdeauna, fie burgheze, ori proletare... Norocul... (și nenorocul)... nostru e că, în
Despre roman by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/10411_a_11736]
-
ar mai fi putut există vreun alt Los Angeles, îl cunosc pe profesorul Fred Warner Neal, un bărbat excepțional în totul și extrem de atent cu mine. De exemplu, primele lui cuvinte pe care mi le adresase afectuos aplecîndu-se spre mine, - mirosea, ciudat, a scorțișoară - fuseseră: "What can I do for you?..." Ce pot să fac pentru dvs?... Auzisem vag prin filme formulă asta de politețe, dar n-o percepusem exact, - era prima dată cînd o ființă vie mi-o adresa, si
I have met the enemy... by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17753_a_19078]
-
și stiluri, și stări de spirit. De pildă, Arșița e o ironie comică, jucîndu-se cu clișeele, abătute de oarecari nostalgii de prospețime, ale vieții la țară: "Doi boi mărunți și leneși... Un vițel.../ Din când în când adie vânt fierbinte./ Miroase-a lapte crud și-a mușețel.// O fată duce boii și cuminte/ Dă Ťbună ziuať. Soarele rebel/ Îi vâră'n ceafă dinte după dinte." În schimb, în Marșul prin iarnă îl simți pe Emil Botta, cu înscenări complicate, costume bogate
Carne și vînt by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7073_a_8398]
-
acum amestecul de crochete într-o tigaie pe care uitase să o ungă, și-i spunea lui Clyde: - Ador să gătesc. Știi ce mă gîndesc: dacă tu tot asculți meciul, eu o să prefer un tort de ciocolată. Tigaia de crochete, mirosind a ars, oferea un conținut aproape carbonizat; douăzeci de minute mai tîrziu, după ce răzuise tigaia, Grady anunța veselă, cu mîndrie în glas: - Micul dejun e gata. Clyde s-a așezat la masă și și-a examinat farfuria cu un zîmbet
Truman Capote O vară de răscruce by Antoaneta Ralian () [Corola-journal/Journalistic/10795_a_12120]
-
cărora le dădeam bani să ni-i lase, să nu ni-i ducă la moarte. Adică făceam ce știam și noi, ca Oameni. Unii oameni, români și ei, îi trimit pe acesti câini la moarte, cu bună știință. Fiindcă au mirosit că se pot scoate bani din înmulțirea și omorârea lor. De 20 de ani încoace. Dar nu orice moarte. Dați căutare pe google și veți vedea în ce mod. Și dacă după aceea veți mai dori “eutanasierea” lor înseamnă că
Credeţi că maidanezii vor să stea pe străzi? APEL emoționant la oprirea uciderii câinilor () [Corola-journal/Journalistic/26773_a_28098]
-
dar îți dai seama de asta abia când ajungi la o anumită vârstă. 4. Trebuie să învățăm ce ne aduce binele. Să înveți, de exemplu, cum să omori fără a fi prins, este oribil. De ce să nu învățăm cum să mirosim o floare? De ce să nu vorbim despre asta? 5. Când sunt pe scenă nu am timp să văd publicul sau să mă gândesc la el. Mi-l închipui ca pe o gaură neagră, în care știu că există o ființă
Lucruri pe care Marin Moraru le-a învățat până la vârsta de 77 de ani () [Corola-journal/Journalistic/47086_a_48411]
-
Îl tratase mai întâi cu o porție delicioasă de colivă acoperită cu o ploicică de bomboane mărunte. Citind contoarul electric, citise și ea din spatele lui, curioasă. Era vară. Ea îmbrăcase la iuțeală o rochie nouă, roșie, cu mâneci scurte și mirosea a parfum de tuberoze... Asta văzuse, când se întorsese. Atunci ea l-a întrebat cu un anumit răsfăț în glas: Da' dă ce se-nvârte aia așa?"... - "Madam Jenica, răspunsese el, așa-i pe lumea asta, toate se-nvârt, așa
Contoare... și controlor de lumină by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7524_a_8849]
-
tale știrbe tocmai mozolesc un sfîrc erectil prin care Calea Lactee și întreaga lumină siderală te pătrund, te impregnează și te umplu de viață, dacă bunica ta, cu părul ei indecis temporar între un gri melodios și un alb din ce în ce mai sclipitor, mirosind ușor a petrol lampant, cu fața ei tăiată într-o piatră moale, ca untul, cu mîinile ei cioplite greoi din crengi de copaci hieratici, născută bătrînă și, de aceea, eternă, te leagănă și te îmbrățișează cu o căldură dumnezeiască, pe
Cu Pavel Șușară despre femei by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7025_a_8350]
-
această filă dintr-un carnet de boală. O amintire vagă, pentru a cărei lămurire ce, de bună seamă, ar strica-o, nu se întreprinde nimic. Întîlnirea, hilară în drama ei, dintre superficialitatea sprințară a balului și atrocele fapt divers, moartea mirosind deopotrivă a răzbunare de mahala și-a farsă întunecată a unui destin de castă, ale cărui secrete ucid. Destule referiri la o frumusețe neverosimilă (a Berlinului, în primul rînd), turnate în frumusețea încărcată, parfum de flori funerare, a stilului, presară
Confuzii by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7487_a_8812]
-
le, da' cu aromă de, mă înțelegi, p***ă aveți? - Da, e unul din cele mai vîndute sortimente. Gigi, scoate unu' dă p***ă din grămadă, bă! Scoate, i-l dă lu' ăsta, îi face țanc, îl ia clientul, îl miroase și, dezgustat, către vînzător: - Ăsta miroase a rahat. - Păi întoarce-l și tu, dobitocule! *** I: Cu cât o fi luat Elena Băsescu BAC-ul ? R: Cu vreo câteva mii de euro! Culmea jegului: să nu te fi spălat de la botez
BANCUL ZILEI: Cu cât a luat Elena Băsescu bacul? () [Corola-journal/Journalistic/68438_a_69763]
-
înțelegi, p***ă aveți? - Da, e unul din cele mai vîndute sortimente. Gigi, scoate unu' dă p***ă din grămadă, bă! Scoate, i-l dă lu' ăsta, îi face țanc, îl ia clientul, îl miroase și, dezgustat, către vînzător: - Ăsta miroase a rahat. - Păi întoarce-l și tu, dobitocule! *** I: Cu cât o fi luat Elena Băsescu BAC-ul ? R: Cu vreo câteva mii de euro! Culmea jegului: să nu te fi spălat de la botez. Culmea tehnologiei: să alungi musca de pe
BANCUL ZILEI: Cu cât a luat Elena Băsescu bacul? () [Corola-journal/Journalistic/68438_a_69763]
-
drepturile de rimă varianta titrat, fiindcă "un titlu academic nu mai însemnează azi mare lucru". Tinerețea, comentează malițios același, "e mai de grabă un indiciu de permanentă jenă financiară (și femeile au cam început, încă de pe vremea lui Eminescu, să miroase acest trist adevăr)". "Copilul civilizației extreme" nu lipsește nici el din foileton, cu tot conflictul lui, firește, inegal și terminat, cel mai adesea, în paguba lor, cu pietonii. Și alte conflicte urmează, de pildă acela, neostoit, cu toate suferințele de
Andrisant ubicuu by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/9436_a_10761]
-
decembrie 2009. După ce a decedat el, am rămas pe drumuri; 3 luni de zile am stat prin gară, în Cișmigiu, am dormit pe bănci, în zăpadă. Nu am ajuns la înmormântarea lui, m-a dat lumea jos din mașină, îmi miroseau hainele pe mine. “ Fără domiciliu, fără buletin “De atunci s-au întâmplat multe. Am îngrijit bătrâni, am muncit pe la restaurante, am spălat vase, toalete, așa am ajuns. Am fost la Samusocial și mi-am făcut carte provizorie, buletin nu pot
Povești tulburătoare de la Cantina de ajutor social by Baciu Loredana () [Corola-journal/Journalistic/81665_a_82990]
-
lor căscate; saliva se prinsese de firele roșcate, unele rămâneau acolo, încrustate în saliva care forma un fel de brâu albicios în jurul buzelor... Veterinarul se ținea de nas când vorbea; ori ducea chiar batista lui roșie la nas, - probabil că miroseau, nespălați... - Cum ziceți voi... - le vorbi cu batista roșie la gură, acesta trimițând cuvintele filtrate de pânza tăiată probabil dintr-un steag vechi, tricolor... Se vedea o dungă galbenă, rămasă acolo din drapel... - înseamnă că ăla s-a ars, zise
Exerciții by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7735_a_9060]
-
ci și o vatră activă de poezie. Unul din exponenții acesteia este Vasile Muste, care stoarce din folclor zemurile unor senzații proaspete, împrumută din aceeași materie tutelară contururi paradisiace. Simplitatea străbună devine transparentă, durerea diafană primește reflexele transcendenței: "bunicule de ce miroși a iarbă / ghici / miroase iarba a bunici // bunicule acolo peste dealuri unde se lasă / soarele are ca oamenii casă / și dacă e singur cine îl vindecă / și de ce nu se schimbă cînd e duminică // n-are casă / n-are taine
Poeți maramureșeni by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/6643_a_7968]
-
activă de poezie. Unul din exponenții acesteia este Vasile Muste, care stoarce din folclor zemurile unor senzații proaspete, împrumută din aceeași materie tutelară contururi paradisiace. Simplitatea străbună devine transparentă, durerea diafană primește reflexele transcendenței: "bunicule de ce miroși a iarbă / ghici / miroase iarba a bunici // bunicule acolo peste dealuri unde se lasă / soarele are ca oamenii casă / și dacă e singur cine îl vindecă / și de ce nu se schimbă cînd e duminică // n-are casă / n-are taine / n-are cufăr / pentru
Poeți maramureșeni by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/6643_a_7968]
-
altfel, e, în Flori de mucigai, o rețetă, a iertării luate înapoi. Amintirea păcatului e pururea de față, iar frumusețea e una de Cenușăreasă, risipită de bătaia miezului de noapte. Transfigurarea din Cântec mut, când „în odaia cu mucegai/ A mirosit toată noaptea a rai" nu ține mult, fiindcă rânduielile omenești stăpânesc până dincolo de temutul hotar. Hoții pleacă negrijiți în moarte, cum negrijulii au fost în viață: „Se duc, câte doi, în coșciuge,/ Fără mumă, fără popă, fără cruce./ Se duc
Versuri de leac by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6531_a_7856]
-
prosperității și nobleței. Tigănci vindeau flori, îl îmbiau cu strigătele lor, Conașu, Conașu, aveau brațele pline de margarete, ale căror corole străluceau pe tulpinile cărnoase: era cald, un cer vast, lipsit de nori, se întindea peste oraș, aerul stătea nemișcat, mirosea a apă vărsată și a marfă adusă de departe, cu căruțele stârnind nori de praf, pe Strada Lipscani și în piețele din jur. Tata-mare s-a oprit, cu bastonul atârnat pe braț. Roțile prevăzute cu cercuri metalice uruiau în spatele copitelor
Christian Haller - Muzica înghițită by Nora Iuga () [Corola-journal/Journalistic/13122_a_14447]
-
înainte de a se metamorfoza în fluture sau spirit eteric. în orașul acesta superb, dorințele sunt excitate la culme, natura se estompează, ținută la respect de arhitecturile fantaste ale granitului și asfaltului. Mă liniștesc de �a dori" privind intens un măr, mirosindu-l, observând structura lui sofisticată: o planetă în miniatură. Mă liniștesc de boala civilizației: consumul, incitația la producerea dorințelor - coji goale, munți în forme false fără nici un conținut, decât o vanitate pasageră a unor minți avide de câștig rapid. Și
Jurnal suedez by Gabriela Melinescu () [Corola-journal/Journalistic/14879_a_16204]