7,819 matches
-
1996, art. 19-20). Trebuie remarcat faptul că toate aceste sisteme trebuie să fie asigurate în funcție de specificul fiecărui obiectiv, dar ideal ar fi ca la paza unui obiectiv să concure toate cele trei categorii, cu acordarea unei importanțe deosebite elementului uman, singurul care poate acționa cu eficiență maximă dacă este instruit, dirijat și controlat competent. Din punct de vedere formal în vederea realizării unui sistem de pază eficient și optim este necesar să se facă o analiză a situației operative din obiectivul respectiv
Îndrumatul societăților specializate în pază și protecție by Ioan CIOCHINĂ-BARBU, Dorian Marian () [Corola-publishinghouse/Administrative/1224_a_2366]
-
străinii; amnistie generală pentru persoanele persecutate politic; legea privind redobândirea cetățeniei române; abrogarea unor reglementări ce îngrădeau dreptul de proprietate... Am încheiat cu îndemnul: "Nu trebuie să ne speriem, ci să credem cu tărie în vitalitatea și înțelepciunea poporului român, singurul în fața căruia trebuie să ne plecăm cu pioșenie". Invitându-i pe toți să rămână la cocteil, le-am declarat dorința mea, a primului colaborator și a celor două soții să avem un util schimb de opinii, de natură să refacă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1524_a_2822]
-
1993. "Zidul plângerii" din Ierusalim. Terasa reședinței șefului misiunii din Nicosia. Delegația oficială română la aniversarea a 30 de ani a Republicii Cipru (locul de naștere al Afroditei). Biserica veche din Nicosia. Vizită în Egipt Silvia Sbârnă. Semnătura Arhiepiscopului Ciprului (singurul Înalt Prelat care își poate semna numele cu roșu), 1990. Georgios Vasos Vassiliou, președintele Ciprului, 1992. CUPRINS Revoluția privită de la nivelul străzii 7 Un nou început 11 Desemnarea în funcția de director al protocolului MAE 19 Răbufnirea trecutului 36 Pregătirea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1524_a_2822]
-
lăsatul serii ne declarăm, în sfârșit, învinși și reușim să facem un pas înapoi să privim detașați ceea ce pare un teren de luptă semănat cu tranșee de forme dintre cele mai curioase. Cu toții înnebunim de râs de aventurile cu armadillo; singurul ușor trist este Alfonso, care, cred, chiar își imaginase privirile admirative ale celor din sat și imaginea lui de „om care supune bestia”. Încercările de a-i ridica o căsuță armadillo ului au însemnat abandonarea pentru căsuța mea, așadar, târziu
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
pește?" "Ce localnici?" Petea se apucă să numere pe degete: "Învățătorul, vameșul, șeful gării, comandantul portului, poștașul, și mai sunt câțiva... Afară de noi, pescarii, ăștia sunt localnicii. Veniți toți din Regat. Unii cu familiile, alții, neînsurați, mănâncă la restaurantul gării, singurul care rămâne tot anul deschis. Când nu mai sunt turiști, se oprește tot. Iarna, poșta nu se deschide decât de două ori pe săptămână și e doar un tren pe zi." Dar anul ăsta, iarna a și început, adaugă cel
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
satul de pescari care se ghicea în depărtare, clipeau lumini mici, gata să se stingă. Dar mai aproape, un felinar, atârnat pesemne pe un stâlp de pe chei, lumina (slab) gara al cărei fronton, cu scrisul de la distanța asta ilizibil, era singurul care ieșea din penumbră; în schimb, nicio lumină în cele câteva vile intrate prea devreme în hibernare. Noaptea călăreților sciți, pierduți de mult pe drumurile rău luminate ale istoriei, se abătea cu violența înăbușită a unui plocad de lână peste
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
lăsat-o de izbeliște. Dar domnu' comandant știe borșu' nostru. După zâmbetul larg al lui Petea, locotenentul înțelese că Ion îi respectase ordinul. E adevărat, spuse învățătorul când au rămas singuri. Am reușit să plasez un orfan la liceul militar, singurul gratuit și care formează pentru o meserie, dacă asta e o meserie... Iartă-mă, Filip. Învățătorul se făcu roșu tot, nemaiștiind cum să-și repare gafa. Nu te scuza, spuse locotenentul râzând, armele nu sunt idealul meu, dar, de la Războiul
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
în fiecare an să-și petreacă vacanța la Bugaz. Anul ăsta n-a venit, și asta a făcut-o să sufere teribil. După ce se vindecă, ar vrea să se întoarcă în Grecia. El ezită. Părinții lui sunt bătrâni și e singurul lor copil. Dar nu ești în apele tale sau mă înșel? "Nu te înșeli. Incidentul cu vameșul mă plictisește. Am chef să mă mut." Să te muți din cauza vameșului! Dar e absurd, n-o să poți găsi în Bugaz o casă
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
alerge cu el. Înainte chiar ca Nel să fi deschis ușa secretariatului, el sărea, nebun de bucurie, și trebuia să-l ții bine ca să nu răstoarne tot. Nel îi apăsa capul la piept, cu ochii plini de lacrimi. Hector era singurul care cunoștea cealaltă față a amărăciunii ei, pe care o ignora chiar și Silvia. Or, despărțirea de Dorina M. îi amintea dureros despărțirea de Filip, cele două erau legate, Nel nu numai că le dădea aceeași importanță, dar nutrea convingerea
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
Otopeni. Cu siguranță s-au răsucit în morminte de rușine și de supărarea părinților îndurerați din cauza aceastei nedreptăți oribile. Acestea sunt de fapt o parte din nedreptățile făcute de conducerea politică și justiția noastră. Din păcate, în tot dosarul "Otopeni", singurii vinovați au fost considerați generalii Ghiță și Drăghin, pe motiv că au fost cadre de securitate, de parcă nu ar fi luptat toată viața lor pentru apărarea intereselor acestei țări, ca și ceilalți militari! La fel s-a procedat și cu
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
România și au servit drept unelte în mâinile dușmanilor nației. Doi ani mai târziu, el sintetiza acest punct de vedere într-o singură propoziție: „Evreii au ca scop, nu mai puțin decât să distrugă existența noastră națională”. Brătianu nu era singurul revoluționar de la 1848 care adoptase astfel de puncte de vedere în perioada premergătoare obținerii independenței. Cezar Bolliac vedea evreul ca „un adevărat parazit” și, plângându-se că în timp ce evreii sunt aceiași peste tot, nicăieri problema evreiască nu este mai gravă
Al doilea război mondial : Holocaust, rasism, intoleranţă şi problema comunităţilor evreieşti din România şi Italia : ghid pentru predarea istoriei holocaustului în liceu, cu ajutorul platformei on line by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101009_a_102301]
-
anii ’30, când denumirea de poet național era des invocată, cum s-a întâmplat în timpul intervenției lui Octavian Goga, în Parlamentul României, în 1935, care îl amintea drept precursor al antisemitismului din România Mare a secolului XX. Eminescu nu era singurul dintre liderii culturali care își exprimau opiniile antisemite în perioada dintre dobândirea independenței naționale și formarea României Mari. Istoricul A. D. Xenopol declara, la începutul secolului, că numai evreii botezați sunt potriviți pentru a primi cetățenia, iar cei care nu s-
Al doilea război mondial : Holocaust, rasism, intoleranţă şi problema comunităţilor evreieşti din România şi Italia : ghid pentru predarea istoriei holocaustului în liceu, cu ajutorul platformei on line by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101009_a_102301]
-
voluntar”. Cu toate că până în august 1940 nu au fost promulgate noi legi explicit antisemite, o serie de hotărâri și norme administrative au impus o mai mare separare și dificultăți materiale pentru evrei. Teoretic ei nu erau excluși din Frontul Renașterii Naționale, singurul „partid” căruia i se permitea să funcționeze în de curând declarata dictatură regală, dar practic evreii nu erau admiși în rândurile acestui partid. Răspunsurile la cererile lor erau amânate, pentru că era lipsit de sens să primești evrei a căror cetățenie
Al doilea război mondial : Holocaust, rasism, intoleranţă şi problema comunităţilor evreieşti din România şi Italia : ghid pentru predarea istoriei holocaustului în liceu, cu ajutorul platformei on line by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101009_a_102301]
-
în urmă, pe vremea lui Alexandru cel Bun și a lui Ștefan cel Mare, mulți ardeleni români s-au așezat în Moldova, unele familii ajungând la ranguri înalte de boieri în sfatul domnesc. Ion Ciuchi, răzeșul din Fruntești, nu era singurul din sat care știa carte: Pisarul satului, Ion Dumitru Corniță, lasă mărturie despre bejenarii veniți din Bucovina, așa cum a aflat de la conducătorul bejenarilor, Petru Furcaru, și de la oamenii mai în vârstă din ceata bejenarilor. însemnările lui Ion Ciuchi s-au
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
de 3.032m2. Procesul-verbal întocmit în urma inspecției școlare din 4 mai 1891 consemnează: „Condițiile igienice ale școlii sunt excelente. Școala din Filipeni e singura instituție școlară ce corespunde în total cerințelor speciale ale județului Bacău.” Construcția noului local de școală, singurul de acest fel din stânga Siretului, nu a însemnat și încetarea amestecului abuziv al autorităților locale în conducerea și controlul școlii și învățătorului. Potrivit legislației existente atunci, școala era întreținută de comună și, cu toate că sumele alocate erau mici (la nivelul anului
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
de care amintea Gh. Hodoroabă când le vorbea concetățenilor despre cât de bine era la boieri. Nu era propagandă, era o crud realitate, care exprima gradul de exploatare a țăranului român. De unde vine consumul de mămăligă la români? Nu suntem singurii de pe pământ care consumă porumbul. În primul rând, porumbul a fost și este consumat de amerindienii din America, de unde este adusă în Europa. Este consumat în unele state din SUA, în Italia se face polenta (mămăligă). De fapt și de
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
fi trebuit să le semneze!) de naștere, cununie și deces. Primarul reprezenta comuna în raporturile cu toate instituțiile statului și persoane particulare, răspundea de infrastructura comunei (drumuri, poduri și podețe), fiind ajutat, când era nevoie, de un consilier. Primarul era singurul retribuit (20-30-40 lei lunar, în funcție de mărimea comunei); ajutorul de primar și consilierii erau onorifici. Cel care „ținea” cancelaria primăriei era notarul (secretarul), de regulă era adusă din altă parte, numit de Consiliu și apoi de prefectură. Este de la sine înțelesă
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
lupta pentru desrobirea țării lor. În timpul din urmă s-au făcut planuri de a împărți Bucovina în două cu urmașii pribegilor ruteni, care se adăpostiseră pe vremuri în țara noastră, dară, ca și altă dată, așa și acuma, noi, românii, singurii păstrători ai vechilor tradițiuni politice, istorice și culturale din această țară, ne vom împotrivi acestor tendințe nelegiuite, fiindcă am fi niște urmași netrebnici ai vitejilor noștri înaintași, dacă ne-am întoarce la sânul Patriei Mame cu moștenirea știrbită. Ținând seamă
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
Aci ele ar fi rămas neatinse, ca și celelalte colecții ce am avut sub paza mea. Procedeul întrebuințat în Transilvania, de a inventaria numai și a lăsa în țara lor de origine colecțiunile de artă, s-a dovedit a fi singurul corect și conform dreptului internațional. Astfel am procedat, fără a mă lăsa ademenit de îndemnul comandanților militari, care, în parte, doreau să vadă transportate la București valoroasele Tezaure din teritoriile cucerite. În cazul unei asemenea arbitrare procedări ne-am fi
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
satisfacție aparent, care ascunde, de fapt, dezavantaje. Prin urmare, refularea e conștiința unui obstacol de netrecut. Ralea mai face cu acest prilej și alte observații interesante și pertinente. Astfel, el spune c, în timp ce animalul cunoaște doar piedici exterioare, omul e singurul capabil, s-și creeze autoobstacole. Dup el, omul, conservator în trecut ori utopic în viitor, e un mare distrugtor de prezent. Omul își alege de obicei o comportare care oscileaz între regret și speranț. Trecutul și viitorul, îndrtnicia rutinar sau
Elemente de antropologie filosofica in opera lui Mihai Ralea by Rodica Havirneanu, Ioana Olga Adamescu () [Corola-publishinghouse/Science/1282_a_2114]
-
anihila însși viața din el cu voinț conștient și cu matur reflecție. Pentru întâia oar un organism se abate astfel de pe linia dreapt a interesului vital. Din punct de vedere biologic strict, omul e primul animal absurd, voiesc s spun singurul cruia i se întâmpl s mearg contra instinctului de conservare. Cu ce se umple îns spațiul ezitrii și al expectației între stimulare și act? Trecând în revist mai multe încercri de definire a omeniei (sau ominiei, cum îi zice în
Elemente de antropologie filosofica in opera lui Mihai Ralea by Rodica Havirneanu, Ioana Olga Adamescu () [Corola-publishinghouse/Science/1282_a_2114]
-
în cadrul creia Mihai Ralea a excelat, spunem c nici în sfera filosofiei și a antropologiei filosofice, a artei și moralei, a esteticii și umanismului, a definirii și explicrii omului, din perspectiv socio-psihologic, politic, economic, artistic și moral-religioas, n-a fost singurul. Ca s dm doar un exemplu strlucit și de aceeași factur problematic ori tematic, vom cita Personalismul energetic și alte scrieri ale lui C. Rdulescu-Motru, Destinul omenirii și Geneza formelor culturii ale lui P.P. Negulescu, Idealul clasic al omului și
Elemente de antropologie filosofica in opera lui Mihai Ralea by Rodica Havirneanu, Ioana Olga Adamescu () [Corola-publishinghouse/Science/1282_a_2114]
-
cu destui franci la Paris, iar aici, la Lille, a schimbat bani - o rată foarte mică - la gara de trenuri, unicul ghișeu deschis la această oră, și evident că a ieșit în pierdere. Îl consolez, spunându-i că nu e singurul care n-a prevăzut „întărirea” francului în nordul Franței. Andrej mă întreabă, arătându-mi pe hartă, dacă Théâtre Sébastopol e chiar Teatrul Sevastopol. Totul e posibil. La Paris am mers pe bulevardul Sevastopol, am coborât în stația de metrou Stalingrad
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
asum inconvenientul, ajutat de Briedis. Publicul - destul de sceptic și reținut la început - ne asaltează cu întrebări. Mai sunt și alți basarabeni în sală. Unul dintre ei mă întreabă despre alți scriitori tineri de la noi. Nu mă prefac că am fi singurii - mă rog, „competitivii” pe plan național -, deși întrebarea simt că ascunde un substrat nu tocmai inocent. Laud orașul. „Riga e o metropolă comparabilă cu Praga sau chiar cu Viena, orașe pe care le-am vizitat.“ O spun nu doar pentru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
Corinne știe câteva versuri de Okudjava și mă întreabă dacă acesta a fost un „aristocrat, un intelectual de elită”. Îi spun că, după părerea mea, ultimul intelectual -„aristocrat” - pe care l-a avut Rusia a fost Andrei Saharov. A fost singurul care a înfruntat deschis sistemul, regimul comunist, singurul care a renunțat la privilegii și chiar a pierdut totul în numele ideii de libertate și demnitate. Bulat Okudjava, artist onorabil, a cam stat „sub vremi”, a plasat cel mult niște „bombițe” artistice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]