8,392 matches
-
zile petrecute în lagăr Soljenițîn umblă îmbrăcat cu uniforma lui, nu fără oarecare mândrie. Deși trecuseră șase luni de la arestare, timp pe care îl petrecuse în închisori, el nu se dovedește deloc pregătit pentru detenție. Sentimentul de superioritate i se topește însă treptat, iar îmbrăcarea hainelor care i se dau în lagăr ("încep să am piele de zek") contribuie la adevărata integrare în această lume. Un alt moment important din perioada de detenție a lui Soljenițîn are loc în lagărul Bariera
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
mulțime de curioși care doreau să mă vadă. Moș Tudor mă atacă frontal și se vedea la el o mică poftă de polemică. Bine ai venit, Ambasadorule! Văd că nu ne uiți. Cum o să uiți mama, fratele și sora? Mă topeam de dorul lor! Dar dacă n-ar fi ei, ai mai veni?! E o prostie să mă gîndesc la asta. Fratele este cu zece ani mai mic... Ei, întreb și eu așa, teoretic. "Teoretic" este cuvîntul adînc, învățat mai recent
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Nu dau eu copilul la creșă. Îl cresc eu. Dar parcă nevastă-ta este în concediu! Bumbărează (Bumberică) habar n-avea că primarul se informase. Ei? insistă primarul. Doar acum... un timp pînă... Pînă ce? Mă mai liniștesc. Adică pînă topești pensia bătrînei? Mi-ai adus împrumutul? Nu mi-au plătit trenul cei de la TV. Dar ai banii de la bătrînă... S-au cam dus. Dar prefectului, președintelui CJ le-ai dat banii? Dar nu mi-au dat nici un leu! Privesc ambalajul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Parisul, abia aveau 40.000 de suflete. Era capitala lumii, ca știință, cultură, tehnologie de vîrf etc. Toate drumurile mergeau spre acest fabulos oraș. Cruciații au jefuit sălbatic acest formidabil simbol al progresului vremurilor acelea. Barbari și lacomi, cruciații au topit miraculoasele opere din aur și au transportat lingouri în țările lor. Ca prin minune, unele capodopere au fost transportate intacte și așa ni s-a transmis cîte ceva din mărețiile acestui fantastic oraș. La muzeul din Aachen puteți vedea cîte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
înnegrită de timpuri, acolo unde văd scene generate de fantezii și visuri... Poftiți în casă, Excelență, ce onoare... Vă rog, să lăsăm formalismele... Sigur, cum doriți. Dar mă bucur enorm că... Sîntem prieteni vechi, domnule avocat, între noi s-a topit gheața de mult. Da, sigur, dar tot simt nevoia să... cum să spun? Schimb discuția spre enigmatica și bătrîna casă ce străjuiește o bucățică din strada Sărăriei. Am îngrijit bătrîna și mi-a lăsat-o mie. Trebuie s-o refac
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
în spate. Crezi că eu... Sînt eu un prost?! Nu, nici vorbă. Hai, mai adă gheață! Pfiu, ce poveste, dom'le! Lázaro se duce agale după gheață, eu scurg paharul și cronțăiesc o bucățică de gheață care încă nu se topise. Umplem paharele cu cubulețe și whisky și reluăm starea de tensiune. Deci spuneam, pe 13.03.2005, raza cade, hai să-ți arăt... uite, aici. Știi cît a durat? Cîteva secunde. Da, cîteva secunde, dar am memorat locul. Văd că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
a azvârlit din cer "grindină mare" care a ucis dușmanii cu miile (Jos., 10: 11). După victoria împotriva lui labin, regele Canaanului, Debora și Barac cântă mânia divină: Când ieșeai tu, Iahve, din Seir [.], pământul se cutremura și cerurile se topeau, norii picurau picuri de ploaie" (Judecători, 5: 4 sq.). Într-un cuvânt, Iahve se dovedește mai puternic decât zeii canaaneenilor. Războiul săvârșit în numele său este un război sfânt 32: bărbații sunt consacrați (giddes, "a sanctifica") și trebuie să respecte puritatea
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
-lea) un procedeu asemănător care se aplica figurilor, xilografia. Lui i se datorează multiplicarea imaginilor religioase și a întregii imagerii biblice care acoperă perioada de sfîrșit a Evului Mediu. Atuul lui Gutenberg, al Chinei în particular, este litera mobilă. Caracterul topit într-o matriță scobită, tăiată în prealabil cu o daltă puternică. Această matriță va permite reproducerea caracterelor necesare ca număr. Dar, în fond, revoluția cărții se datorează mai mult hîrtiei decît plumbului. Cuplarea sa cu utilizarea hîrtiei de pînză a
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
care le am cu profii de antropologie, sociologie, care mă acuză că literaturizez, polemicile cu prozatorii care, dimpotrivă, consideră că teoretizez excesiv, că mă dau științific, iar ceea ce fac eu aduce a muncă de saltimbanc cultural. Că teoria nu se topește deloc în textul literar, iar reciproca scârțâie și ea. Unii profi mă consideră poet. Mucles, bă, poete! Prozatorii - infestat de teorie. Oricum, am un stil hibrid, cu aparențe parodice de text bășcălios. Textele mele nu sunt însă decât asumate, sincere
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
în dimensiuni separate. Nu-i auzeam ce spun. În general, când e frig, nu doar când revin problemele de auz, am senzația că nu aud ce tot îndrugă cel de lângă mine, parcă sunetele se pierd în aer, în frig. Se topesc. Veneam acasă pentru că abia așteptam să mă apuc de scris. Nu era nimeni să mă deranjeze. Telefonul nu-l auzeam, și nici gardul plesnit cu o minge de copiii care se jucau în curtea interioară. Nici ce-și strigau vecinele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
a jucat Ciuș cu un chibrit. Și a dat foc unei tufe de la care focul s-a întins prin iasca uscată și la ceilalți rugi. Era, așa, un fum negru, urât. Ardeau murii și scrâșneau. Fumul se ducea departe, se topea în aer până aproape de Doftana, aș zice. Era atras de Doftana. Aspirat. Mure uscate care se topeau. Cam astea sunt lucrurile pe care pot să mi le amintesc. 18. Leonard Cohen Încet-încet, auzul revenea. Infecția aia împuțită ceda. Ne luptăm
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
întins prin iasca uscată și la ceilalți rugi. Era, așa, un fum negru, urât. Ardeau murii și scrâșneau. Fumul se ducea departe, se topea în aer până aproape de Doftana, aș zice. Era atras de Doftana. Aspirat. Mure uscate care se topeau. Cam astea sunt lucrurile pe care pot să mi le amintesc. 18. Leonard Cohen Încet-încet, auzul revenea. Infecția aia împuțită ceda. Ne luptăm, nu ne lăsăm. Mi se comunica pe un ton sec că am imunitatea scăzută. Dar explicațiile științifice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
asta, deși eram conștient că frecarea uscată între două metale produce căldura, care poate ataca orice cauciuc. Când să cobor (din nou) serpentinele prin pădure, pedalele se mișcau odată cu roțile (cred că din cauza înfierbântării frânei la coborâșuri, vaselina se topise și se scursese, frecările făcându-se la rece, apărând sunetul supărător. Cred că bilele cilindrice se blocaseră, astfel explicându-se și mișcarea simultană a pedalelor și roților), încât nu mai puteam frâna de loc. Mai mult, încercând să stăpânesc pedalele
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
rapid și diabolic partea de corp lipsită de protecție. Era o succesiune de lovituri premeditate și calculate matematic având același scop: doborârea și anihilarea intrusului care se aventurase pe un teritoriu tabu. Răsuflarea tot mai sacadată și fierbinte a mamei topise zăpada depusă pe ambele fulare în zona cavității orale și a organului responsabil cu simțul mirosului. În ciuda faptului că cele două fulare ce protejau fața și vederea erau atât de apropiate unul de altul, aproape suprapuse, pe ambii ochi se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
mama se oprea, dădea jos gheața de pe ochi și pornea din nou din ce în ce mai greu. Îi făcea impresia că înaintează; în realitate însă, executa mișcări circulare, îndepărtându-se foarte puțin de la drumul arhicunoscut. Răsuflarea caldă a organelor olfactiv și bucal au topit toată zăpada abătută cu dușmănie spre fața mamei. Solidificarea zăpezii topite s-a finalizat într-un țurțure mare cât un morcov, asemănător celor ce se formează la streșinile caselor. Dar mama nu simțea și nici nu avea cum să vadă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
au îndepărtat cercurile de la orificiul central și au pus tuciul. Acum flacăra bătea direct în fundul recipientului și pe măsură ce zăpada se transforma în apă, o luam și o puneam în căldare unde se răcea, rămânând la temperatura camerei. În felul acesta topind zăpada ne procuram apă pentru băut, pentru gătit și pentru celelalte nevoi. Și cum toate în viață au un sfârșit, s-a isprăvit și cu prăpădenia asta de crivăț, care, în ticăloșia lui arhicunoscută, n-a plecat cu mâna goală
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
metri înălțime care depășiseră coama casei și ascunseseră inclusiv hornul în întregime. Cum să ieșim? Cum?? Eram sechestrați, blocați, închiși, condamnați... Cine să ne salveze? Cine? Apa de băut din căldare era pe terminate. Nu aveam cum și de unde să topim zăpadă; pentru încălzit mai aveam un rest de tizic și câteva legături de tulpini de bumbac. Mălaiul se terminase. Ce era de făcut?? Și mai era un lucru deosebit de jenant, neplăcut și penibil. O căldare de tablă ruginită era utilizată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
Povestind că viața e calea durerii Și că pocăința urmează plăcerii Mă întreb: "Acesta poate ca să știe Cum este viața, cum cată să fie?" (M. Eminescu) Liniștirea crivățului a însemnat pentru noi în afară de salvarea de la moarte două lucruri esențiale: puteam topi zăpadă la discreție pentru a nu mai suferi de sete, cât și pentru întreținerea unei igiene minimale a corpurilor noastre; iar lumina zilei se putea strecura cu chiu cu vai în cameră prin tunelul din fața geamului, săpat în mormanul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
a adus și ce căuta acolo? Am avut una dintre nopțile fericite, în care am visat că mama ne gătise fel de fel de bunătăți, care-mi gâdilau în continuare papilele gustative. Ceva, totuși, s-a întâmplat. Dimineața, mama a topit un ceaun de zăpadă, și-n apa obținută a fiert grișul. Ne-a pus fiecăruia în farfurie cât se cuvenea, și dat fiind faptul că eu eram cel mai slăbuț dintre frații mei, și văzând cu câtă poftă mănânc mi-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
Miți... Seara, la vremea mulsului s-a deplasat la una dintre vecinele noastre care desfăcea curent la domiciliu produse lactate și a cumpărat un litru de lapte. L-a încălzit bine-bine, adăugându-i o lingură de untură care s-a topit și s-a omogenizat cu lichidul vindecător, dându-ne fiecăruia dintre noi o cană din produsul miraculos. Lucrurile nu s-au oprit aici. Perseverentă și hotărâtă să îndepărteze chiar și cele mai mici sechele de pe urma celor întâmplate și pentru a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
cu decorații deosebite. Fii binecuvântat, ostaș român, alături de bătrânul veteran de război, pe epoleții noștri stau și vor sta trecutul, prezentul și viitorul țării. Iar tu, copile și tânăr siretean: Privește cum trec veteranii tăcuți, bătrâni luptători, Se duc, se topesc și-odată cu anii dispar în neant anonimi călători. De la istorie n-am luat cenușa și focul care arde mereu, ci m-am preocupat mai mult de Bucovina și Moldova noastră, admirându-l în special pe marele Ștefan cel Sfânt. Ori de câte ori
Frânturi din viaţa unui medic by Popescu Georgie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1175_a_1888]
-
alta și se închid fără speranță. Tocmai ajung înaintea porților și bat cu hotărâre, dar în zadar. Încerc atunci să le deschid cu forța brațelor, tot nu e chip, rămân ferecate, iar curând chiar dispar ca un fum porțile, se topesc în lumină. Am întârziat, s-ar zice că am întârziat fatal. Și primul meu gând e că, dacă tot am întârziat și mi s-au închis porțile cerului, măcar să mă întorc pe pământ, la mama care mă cheamă cu atâta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
a apropiat de înger, să se convingă despre ce e vorba. Într-adevăr, ceva nu era în regulă cu îngerul. L-a auzit, undeva în spatele său, pe profesorul de latină șoptind: -Îngerul piere ca o rochie mâncată de molii. Se topește în aerul nostru ca o bucățică de zahăr pusă în ceai... Tovarășul Cameniță a întrebat răstit: -Nu se poate face nimic să oprim asta? Gârmoci l-a privit neputincios, cu ochi inexpresivi, de bou. Ar fi fost în stare de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
înduioșat și liric pentru prima oară de când se știa el: și-ar fi petrecut oricât timp uitându-se la îngerul de lumină. Îi părea rău că totul se termină așa, deodată. Câteva minute numai a durat și îngerul s-a topit întreg ca și cum nu ar fi existat. -V-am spus eu că a fost mâna americanilor! a exclamat Fanache. -Taci, bă, dracului din gură! a mârâit la el tovarășul Cameniță, care revenise la starea lui cea de toate zilele: dur și inflexibil
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
cercetat și l-au supus la probe, și l-au întors pe toate părțile, medicii (nu unul, ci trei, ditamai profesori) n-au mai dat de nici o urmă a cancerului devastator, acesta pur și simplu dispăruse, parcă îl înghițise, îl topise ceva, o forță mai mare, ieșită din trupul fostului prim-secretar. Astfel, tovarășul Cameniță s-a întors de la consultația medicală sănătos tun. Sănătos tun și complet altul; acum, în fine, putea considera că terminase cu trecutul: în corpul său crescuse
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]