45,391 matches
-
deschisă. În 1983, răspunsul a fost arătat ca fiind încă nesatisfăcător. Rețele de sortare de tip AKS (numite după Ajtai, Komlós, and Szemerédi care le-au descoperit) pot sorta n numere pe adâncimea O(lgn) folosind O(nlgn) comparatoare. Din păcate numărul de constante ( ascunse în notația O) este foarte mare (multe, multe mii) și această sortare nu poate fi considerată practică. Secțiunea 6 Reprezentarea grafică a rețelelor de sortare În sens aplicativ mi-am propus să realizez un program care
REŢELE DE SORTARE APLICAŢIE by ŞTEFAN OLTEAN () [Corola-publishinghouse/Science/91709_a_107360]
-
și aceasta cu prețul oricăror încercări: ascuțișul sabiei, para focului sau orice fel de silnicie”<footnote Despre viața în Hristos, traducere de T. Bodogae, Editura Arhidiecezană, Sibiu, 1946, p. 7-8. footnote>. În concepția lui Clement Alexandrinul, mucenicia „este curățire de păcate însoțită de slavă”<footnote Clement Alexandrinul, Stromatele, stromata a IV-a, cap. IX, 74.3., traducere, cuvânt înainte, note și indici de Pr. D. Fecioru, în Părinți și Scriitori bisericești (PSB), vol. 5, Editura Institutului Biblic și de Misiune al
Studia Theologia Orthodoxa by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/132_a_167]
-
răspuns Hristos: «Vin să Mă răstignesc a doua oară». Petru a înțeles că în răspunsul dumnezeiesc se cuprinde crucea sa. Căci nu putea fi răstignit iarăși Hristos Care, primind moartea, Se despărțise de pătimirea trupului. «Ce a murit, a murit păcatului odată pentru totdeauna, iar ce trăiește, trăiește lui Dumnezeu» (Rom. 6, 10). A înțeles, așadar, Petru, că Hristos a doua oară va trebui să Se răstignească prin slujitorul Său. Astfel că de bunăvoie s-a întors din drum, a răspuns
Studia Theologia Orthodoxa by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/132_a_167]
-
exilați erau rezultatul unor inițiative individuale care grupau un număr de aderenți... Atunci cînd În interiorul unui asemenea grup avea loc un conflict, el se scinda În două sau mai multe subgrupuri care deveneau, fiecare, noi centre de activitate politică”. Din păcate, autorul nu oferă nici un fel de explicație suplimentară și, prin urmare, se poate spune că este vorba despre o generalizare pornind de la exemplul specific al Comitetului Național Român. În continuare, autorul apreciază că această lipsă de unitate a avut efecte
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
fost Luceafărul, editat sub conducerea lui Mircea Eliade din care au apărut doar două numere În 1948-1949. Cu un număr mediu de 110-120 de pagini pentru fiecare număr, a fost o revistă relativ consistentă din punct de vedere cantitativ. Din păcate, nici unul dintre numere nu face referire la comitetul de redacție, pe care Îl putem afla numai din surse alternative, ce afirmă că Mircea Eliade și Nicolae Herescu erau editori-șefi, În timp ce Virgil Ierunca era secretar de redacție. În această revistă Își
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
simptome ale unor stări de fapt necunoscute, Însă periculoase. Nici românii americani nu au ajuns să gîndească altfel. Un român care a obținut cetățenia americană prin anii ’60 mărturisea că „imediat după revoluție am redevenit foarte interesat de România. Din păcate, după ce am fost de două ori acolo, am realizat că lucrurile nu s-au schimbat prea mult față de perioada anterioară”. Așa se face că „ruptura” dintre comunitatea românească din SUA și Canada și țara de origine s-a păstrat și
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
trimitea deja etnici germani să muncească ca sclavi În URSS. Deși nu se știe cifra exactă a etnicilor germani deportați din România În URSS, se estimează că au fost deportați aproximativ 70.000, dintre care 15-20% au dispărut acolo. Din păcate, România a fost numai Începutul, urmînd Iugoslavia, Ungaria, Bulgaria și Germania de Est. Numărul total de est-europeni deportați de URSS după război a atins 350.000, deși mulți susțin că cifrele depășesc 500.000. 3. Dimineața la ora cinci am
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
lîngă altul..... Șocul unei astfel de priveliști nu putea fi temperat de faptul că prizonierii Își aduseseră pături cu ei. Deseori, imaginea noilor locuințe le făcea pe unele femei, precum Cocîrlă, sora și prietenele ei, să izbucnească În lacrimi. Din păcate, rușii nu erau foarte Înduioșați de astfel de situații: Era paturi suprapus, era gheața mai mare de un deget pe scîndurele, ușile erau Între zi așa, și așa vertical, o scîndură bătută. Și eram cu sora și Încă două fete
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
un cerc restrîns de istorici (În general, cei de la Institutul de Istorie al CC al PCR), iar după angajarea regimului Ceaușescu pe linia național-comunismului aceste documente au fost manipulate (chiar falsificate) pentru a servi exacerbării unui cult paternalist. Astăzi, din păcate, o parte a societății românești (chiar unele segmente cultivate) nu este pregătită să Înțeleagă și să-și asume faptul că exterminarea evreilor n-a fost doar tragedia acestora, ci a Întregii umanități. Abordînd chestiunea istoriografiei românești postcomuniste, subliniem că se
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
Închiși În cocini și șoproane au auzit strigătele de groază și durere ale celor arși de vii. Asta s-a petrecut Într-o duminică dimineața, 21 decembrie 1941, ultima zi de Hanuca” (p. 148). Evreii din Chișinău au avut, din păcate, aceeași soartă cu cei din Transnistria. În cartierul sudic Vistriceni, transformat În ghetou, au fost Înghesuiți peste 10.000 de evrei ce urmau a fi deportați către est. Deși În lagăr s-a format un comitet evreiesc, acesta nu a
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
vrea/ De dragul tău, o soare,/ Căci tu-mi-aduci cu lumina ta/ Tot ce se poate astăzi da/ Unei inimi iubitoare/ De cîntec, flori și soare’. Nu-mi vor reuși niciodată poeziile, n-am stofă de poet, nici măcar de poet prost. E păcat, deoarece adesea am atîtea imagini frumoase În minte pe care nu le pot exprima». Poftim, am deschis la Întîmplare. Așa? «Nici poezia asta nu e reușită, simt eu, prea am nervii Încordați și scriu numai ca să treacă timpul, nu dintr-
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
apropiați (pp. 257 și urm.). CÎteodată sensul unor afirmații este neclar sau nu poate fi decriptat. Vorbind despre șicanele la care a fost supus la Institutul Teologic din Sibiu nepotul profesorului Dumitru Stăniloae (Dumitraș), Lidia Ionescu Stăniloae afirmă că, „din păcate, Încet, Încet au ieșit la iveală animozități care au Început să-i facă viața amară. Ca și la București, În cadrul corpului didactic erau unii care nu-l puteau suferi pe tata. Faima lui crescîndă, respectul de care se bucura pretutindeni
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
care se bucura pretutindeni Îi deranja. Mai existau și alte motive ascunse de antipatie, mai ales În Ardeal, unde În multe cercuri acționa În stare latentă o puternică ură Împotriva ortodoxiei. Și tata era exponentul ei cel mai remarcabil [...]. Din păcate, la cîțiva, foarte puțini, e drept, dintre români au funcționat resentimente anacronice de intoleranță, de ură chiar, pornite dintr-un fanatism care nu-și are locul Într-o societate civilizată și care s-au manifestat prin numeroase lovituri sub centură
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
numeroase documente ale alianței politico-militare occidentale au ajuns În posesia Moscovei (pp. 217-218). Este cunoscut că unele fapte istorice sau interpretări ajung să conțină erori, ceea ce nu le Împiedică să circule/se impună În istoriografie sau În opinia publică. Din păcate, unele s-au strecurat și În cartea pe care o avem În vedere. Amintind de conflictul din satul Roma, județul Botoșani, legate de politica agrară a PMR, autorul le situează În luna mai 1949, preluând informația dintr-o cronologie a
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
parte, după 1990, au apărut tot mai multe cărți și studii dezvăluind cutremurătoare experiențe carcerale, o semnificativă rezistență armată În munți, iar, după 1964, un curent disident În rîndul intelectualității și un protest preponderent izolat al oamenilor simpli, transformat, din păcate de prea puține ori, Într-unul colectiv etc. Unele dintre lucrări suferă de un deficit interpretativ, importantă este Însă recuperarea documentară, fiindcă nu avem Încă o credibilă și cît mai completă istorie factologică a comunismului, la fel cum nu cunoaștem
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
alcătuind un fel de boare ciudată care otrăvește atmosfera și o va otrăvi pînă cînd totul nu va fi spus cu voce tare, scris la lumina zilei, ca Într-un cataclism colectiv care să pună capăt unei respirații gîtuite de păcat și de crimă” (p. 371). Destinul Monicăi Lovinescu ar fi fost cu siguranță altul dacă nu ar fi fost nevoită să aleagă calea exilului, cînd În 1948, la Paris, solicită azil politic În condițiile În care În România se instaurase
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
Monica Lovinescu a fost poate printre cei mai incomozi redactori pentru regimul de la București, ceea ce făcea ca audiența emisiunilor sale să fie printre cele mai ridicate. Totuși, informațiile din carte ar trebui comparate cu cele din arhivele românești care din păcate nu sînt accesibile pentru perioada menționată. Structura cărții cuprinde un cuvînt Înainte, urmat de un număr de 183 de articole cu un conținut variat și Încheindu-se cu un epilog deschis, un post-scriptum și un indice de nume. În „Cuvîntul
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
peste opera care ar contraveni În mod prea spectacular normativelor În curs. Restul operei este analizat sub unghiul criticii sociale. Adică i se acordă autorului o notă bună și În numele acestei note bune se mai trece cu vederea peste alte păcate literare, a căror existență este explicată prin faptul că autorul Încă nu putea fi pe acea vreme luminat de estetica partidului comunist” (p. 88). Dihotomia dintre colaboratorii fideli ai regimului și cei care prin talent și atitudine se plasează deasupra
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
din afară În acest domeniu” (p. 329). „Cunoașterea situației reale” Înseamnă, desigur, recurgerea exclusiv la surse oficiale. Una dintre obsesiile regimului Ceaușescu a fost dorința vizitatorilor străini de a se informa din surse independente, fapt subliniat În numeroase rînduri. Din păcate, evoluțiile postrevoluționare nu atestă o schimbare radicală a modului În care este percepută la București chestiunea drepturilor omului. Pașii au fost lenți În ceea ce privește atît drepturile minorităților etnice, cît și libertatea religioasă (În continuare, unele culte nu sînt recunoscute, incidentul diplomatic
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
și ignorarea cu bună-știință a schimbărilor majore din societatea românească. Discursul domnului Soros este surprinzător cu atît mai mult cu cît vine din partea unei persoane care se dorește a fi promotor al deschiderii și progresului În fostele țări comuniste. Din păcate, constatăm că acest obiectiv pierde rapid teren În fața tendinței și tentației de a folosi clișee care ne reamintesc de Începutul deceniului IX. Îi recomandăm domnului Soros să dedice mai mult timp studiului textelor de lege pe care le incriminează și
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
care oficialii europeni care lucrează zi de zi cu Guvernul României le-au acordat eforturilor legate de combaterea corupției și creșterea transparenței. Este ridicol ca cineva să susțină, că În România anului 2003 libertatea de exprimare este o problemă. Din păcate, constatăm că reducerea fondurilor alocate de domnul Soros pentru activitățile Fundației sale În România a dus la scăderea calității analizelor și la promovarea unei abordări mai degrabă tabloide decît profesioniste” (Comunicat de presă, Ministerul Afacerilor Externe, 11.04.2003; sublinierile
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
scoate la suprafață dimensiuni subtile ale unor evenimente, insert-urile acestea „de atmosferă” sînt Într-o proporție suficient de redusă pentru a nu acoperi tema principală a lucrării și a nu arunca În senzaționalism diplomatic o lucrare extrem de serioasă. Din păcate, spațiul limitat al recenziei nu ne permite o analiză mai profundă și mai extinsă. Alături de alte lucrări și documente, cartea lui Kirk și Răceanu poate sta la baza unei istorii a diplomației românești așa cum a evoluat În realitate, nu așa cum
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
la așteptata Întoarcere a armelor de către români, eventualitate În care urmau să fie puși sub comandă sovietică). De asemenea, „in point of fact, we have all three cooperated closely in handling in Cairo the recent Roumanian peace feelers” Înseamnă, din păcate, cu totul altceva decît „De fapt, cu toții am cooperat cu delegația română la Cairo” (vezi pp. 179 și 202 din ediția Kimball, respectiv pp. 126 și 129 din ediția română). În realitate, Churchill Înregistra cu satisfacție atitudinea comună a anglo-americanilor
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
25; Col. 1, 26; Efes. 3, 9). Misterul suferinței ne este dezvăluit pe cruce. Suferința ne este revelată într-o indisolubilă legătură cu iubirea. Pare un paradox, căci am fi tentați mai degrabă să afirmăm că suferința se leagă de păcat, de ură, de necurăție, de minciună, dar nu de iubire. Și totuși, pe Cruce, Hristos Își îndură suferința din iubire (In. 10, 18). Crucea nu ar fi fost posibilă dacă Hristos nu ar fi consimțit să se răstignească pe ea
Mitropolia Olteniei by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/175_a_169]
-
fără voie să te învețe să-ți aduci aminte de Dumnezeu; în acest caz nu-ți va lipsi prilejul spre pocăință” (Despre legea duhovnicească ..., 57, p. 242). footnote>; 6. Ispășește o parte din pedepsele meritate; suferințele Și încercările sunt răscumpărarea păcatelor pe care le am săvârșit; 7. Face capabil pe om să primească slava lui Dumnezeu; 8. Prin ea Dumnezeu îndepărtează consolările pământești, făcând să fie așteptate cele cerești, care vor veni; 9. Stabilește o aducere aminte reciprocă între Dumnezeu Și
Mitropolia Olteniei by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/175_a_169]