549 matches
-
supune. Dar, contrar față de ceea ce susține, eu nu i-am dat niciodată ordinul de a ucide. Atunci când a venit la Istanbul ca să-mi Înfățișeze cum fusese torturat de fiul șahului și de acoliții acestuia, Îi curgeau lacrimile. Vrând să-l Îmbărbătez, i-am spus: „Încetează, dar, să te văicărești! S-ar spune că tot ce dorești e să fii jelit! Ai fi gata chiar să te schilodești ca să fii sigur că vei fi jelit!” I-am povestit o veche legendă: când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
și din partea lui Mr. Wratislaw - consulul britanic! -, până și din partea personalului consulatului Rusiei, cu notoria excepție a consulului, dl Pokitanoff, răspunsul a fost același: „Nu vom pleca!” Îl aduseră la cunoștința propriilor guverne Înmărmurite. În oraș, admirabila solidaritate a străinilor Îmbărbătă spiritele. Dar situația rămânea precară. Pe 18 aprilie, Wratislaw telegrafia la Londra: „Pâinea este rară astăzi; mâine, va fi Încă și mai rară”. Pe 19, un nou mesaj: „Situația este disperată, se vorbește aici de o ultimă tentativă de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
specială, pâna la ora patru. Fiecare client primește o pungă cu cadouri și, dacă cheltuiești 50 de dolari, primești gratis un rimel! Uite, vezi, deja mă simt mai bine, doar gândindu‑mă la asta. OK, fetițo, haide. Făi praf!. Mă îmbărbătez și împing ușa. Brusc, mă aflu într‑un restaurant foarte elegant, tot numai lac negru, olandă albă și pești colorați înotând în acvarii. Bună ziua, spune maâtre d’, îmbrăcat în întregime în negru. — Bună ziua, spun. Am întâlnire cu... Rahat, am uitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
așezase și ea, că se cam terminase cu dușmanii pe față, cu boierii și burghejii capitaliști, cu ăia de făcuseră politică și le zicea „istoricii“ și șleahta altora ca ei, otrăviți de opoziție, noul curs al evenimentelor l-a mai îmbărbătat. Șefii l-au promovat în munci mai de răspundere și deprinsese alte gusturi. Intrase în altă lume, mai cu ștaif, cu alte lozinci, cu prelucrări mai deștepte, dar care, s-a convins repede, respecta aceleași legi: halitul întruna de savarine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
filmele făcute până atunci, după tragedia shakespeariană. Auzise că un bun regizor, mai tânăr, făcuse un spectacol cu Electra, de mare succes în toată lumea, și era sigur că va putea face la fel, deci, se poate, eu, de ce nu?, se îmbărbătase, încă din primăvară, Titus Segovia. Pe albumele de artă nu se uitase, că n-avea încredere în pictori. Citise doar Regele Lear de câteva ori și făcuse distribuția în secret, cu Octavian Iacob, care o impusese pe Loredana în Cordelia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
urcă și coboară foarte lent, semn că respiră și este În viață. Șterse ca și altă dată roua de transpirație de pe frunte și Începu să-i schimbe cu mare grijă pansamentele. În tot acest timp spunea vorbe care s-o Îmbărbăteze mai Întâi pe ea și apoi pe chiupul cel mare: Domnu’ Ștefănel, don’ Fănel m-ai spăriet rău, bre! Am crezut cî ai vorghit ceva, dar-ar Domnul sî sî Întâmpli cât mai digrabî! Ioti-ti ci țî-o făcut cii răi
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
rafinatele tentacule, te Îndepărtezi de ea. Antoniu, recunoaște că nu ai fost adus pe lume pentru jumătăți de măsură. Ai hotărât Într-o clipă să te Îngropi În promiscuitatea cerșitului. Ai oprit ceasul din rotirea lui halucinantă și te-ai Îmbărbătat cu propoziții de genul: ,, Nimeni și nimic nu mă va Întoarce din drum,, sau ,,Nu mă simt cu nimic obligat față de societate,, sau ,,N-am nimic de pierdut,,. Privește-o pe bătrâna care cântă la acordeon Încovrigată de suferințe fizice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
preotului Iehoiada, și sora lui Ahazia, de privirile Ataliei, care nu l-a omorît. 12. A stat șase ani ascuns cu ei în Casa lui Dumnezeu. Și în țară domnea Atalia. $23 1. În al șaptelea an, Iehoiada s-a îmbărbătat, și a făcut legămînt cu căpeteniile peste sute. Aceștia erau: Azaria, fiul lui Ieroham, Ismael, fiul lui Iohanan, Azaria, fiul lui Obed, Maaseia, fiul lui Adaia, și Elișafat, fiul lui Zicri. 2. Au străbătut toată țara lui Iuda, și au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85046_a_85833]
-
Atunci Amația a despărțit ceata care-i venise din Efraim, și a poruncit ca oamenii aceștia să se întoarcă acasă. Dar ei s-au mîniat foarte tare pe Iuda, și au plecat acasă cu mare furie. 11. Amația s-a îmbărbătat, și și-a dus poporul în Valea Sării, unde a bătut zece mii de oameni din fiii lui Seir; 12. Și fiii lui Iuda au prins din ei zece mii de inși vii, pe care i-au dus pe vîrful unei stînci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85046_a_85833]
-
lui. 4. S-au strîns o mulțime de oameni, și au astupat toate izvoarele și pîrîul care curge prin mijlocul ținutului aceluia. "Pentru ce", ziceau ei, "să găsească împărații Asiriei, la venirea lor, ape din belșug?" 5. Ezechia s-a îmbărbătat, a zidit din nou zidul care era stricat și l-a ridicat pînă la turnuri. A mai zidit un alt zid în afară, a întărit Milo în cetatea lui David, și a pregătit o mulțime de arme și de scuturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85046_a_85833]
-
David, și a pregătit o mulțime de arme și de scuturi. 6. A pus căpetenii de război peste popor și i-a adunat la el pe locul deschis de la poarta cetății. Vorbindu-le inimii, a zis: 7. "Întăriți-vă și îmbărbătați-vă. Nu vă temeți și nu vă spăimîntați înaintea împăratului Asiriei și înaintea întregii mulțimi care este cu el, căci cu noi sunt mai mulți decît cu el. 8. Cu el este un braț de carne, dar cu noi este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85046_a_85833]
-
au abătut de la Domnul, Dumnezeul părinților lor. $35 1. Iosia a prăznuit Paștele în cinstea Domnului la Ierusalim, și au jertfit Paștele în a patrusprezecea zi a lunii întîi. 2. A pus pe preoți în slujbele lor, și i-a îmbărbătat la slujba Casei Domnului. 3. A zis Leviților, care învățau pe tot Israelul și care erau închinați Domnului: "Puneți chivotul sfînt în casa pe care a zidit-o Solomon, fiul lui David, împăratul lui Israel. N-aveți să-l mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85046_a_85833]
-
generalului Espinase, ce-și stabilise bivuacul la Pallas, și-a strâns bolnavii la Constanța, spre a-i îmbarca pe vasul "Pluton". Generalul șef adjunct al mareșalului Saint-Arnaud, François de Canrobert, a făcut o vizită fulger la Constanța, la 31 iulie, îmbărbătînd pe bolnavi și procedând la o inspecție a trupelor. Toată noaptea și în dimineața zilei de 1 august au fost aduși în continuu la Constanța, pe cai și catâri, 800 de bolnavi, ai corpului ofițerilor de artilerie. La 2 august
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
știți, fraților, că împrejurările în care mă găsesc, mai degrabă au lucrat la înaintarea Evangheliei. 13. În adevăr, în toată curtea împărătească, și pretutindeni aiurea toți știu că sunt pus în lanțuri din pricina lui Isus Hristos. 14. Și cei mai mulți din frați, îmbărbătați de lanțurile mele, au și mai multă îndrăzneală să vestească fără teamă Cuvîntul lui Dumnezeu. 15. Unii, este adevărat, propovăduiesc pe Hristos din pizmă și din duh de ceartă; dar alții din bunăvoință. 16. Aceștia din urmă lucrează din dragoste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85090_a_85877]
-
rărea, semn că suntem în marginea ei. Se vedea deja un islaz întins până hăt departe. „Dacă se întunecă, adio Traistă și cai” - și-a spus părerea camaradul meu. „Ai dreptate, dar până atunci mai e ceva vreme” - l-am îmbărbătat eu. Și... cum mergeam noi agale, mai ales că am cam umblat la sticla cu rachiu, mi s-a năzărit că pe islaz, taman în creasta dealului, se vede coborând la vale un om cu doi cai, duși de dârlogi
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
de lângă pat. Dar când am încercat să mă ridic, cuvertura roz s-a lipit de mine. Cum încercam s-o desprind, alt colț se lipea la loc. Eram frustrată, dezamăgită și de-a dreptul furibundă! 9tc "9" Haide, m-am îmbărbătat singură. Să luăm partea bună a lucrurilor! Gândește-te la jacuzzi, la masaje, la tratamentele cu ierburi de mare, la împachetările cu nămol, la toate chestiile haioase care se fac cu alge! OK, mi-am spus morocănoasă, de parcă n-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
mai intim contact pe care-l avusesem din ziua în care îmi ștersese lacrimile cu degetele mari. îmi doream cu disperare să-mi pun capul pe umărul lui. Dar am rămas țeapănă, incapabilă să-mi adun curajul. Hai, m-am îmbărbătat. îl doream așa de tare încât am început să transpir. într-un final, simțind în stomac niște furnicături ciudate de parcă un roi de fluturi ar fi ieșit din cocon, am reușit să-mi înclin capul către el, savurând parfumul curat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de ajutoare. Aici se împotmolea, oare cui i-ar fi putut spune de descoperirea pe care o făcuse? În cine putea avea încredere că ar putea ține o asemenea taină? Dar la asta urma să se gândească mai târziu, se îmbărbăta el. Urmaseră zile lungi de muncă asiduă. Deblocarea intrării în mină nu se dovedi o treabă atât de ușoară pe cât crezuse la început. Cel care închisese galeria făcuse o treabă bună. Reuși totuși, după eforturi destul de mari, să îndepărteze bolovanii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
din nou prin vene. Se ridică cu greu în picioare și primul impuls fu să o rupă la fugă. Un fior rece îl străbătu din creștet până în tălpi, iar Iuliu alergă într-un suflet spre ieșire. Ajuns afară, se mai îmbărbătă nițel văzând că totul rămâne nemișcat. Soarele strălucea cald, și nimic nu deranja liniștea pădurii. Din mină nu mai răzbătea nici un zgomot. Încercă să înțeleagă ce se întâmplase dar nu-i trecea prin cap nici o explicație. Cine știe, poate nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
se părea că e singur. Costi se mai liniști, totul părea a fi în ordine dacă n-ar fi fost senzația că era privit. Prostii, cine dracu' să se uite la mine aici, în pustietatea asta? încercă el să se îmbărbăteze singur. Și apoi, ce ar putea să vadă prin ceața asta atât de groasă? Plecă mai departe, atent la toate zgomotele din jur. Un gând îi trecu prin minte, își aminti din nou de poveștile despre urși. Într-adevăr oricui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Trebuia să iasă urgent din pădure, să scape odată de sub copacii care acum îi făceau impresia că se apleacă amenințător peste el. Schimbă iarăși direcția de mers, pornind din nou de-a dreptul la vale. Singurul lucru care îl mai îmbărbăta era faptul că printre brazi apăreau tot mai mulți stejari și fagi, ceea ce însemna că se apropie de poale. În față se ridica un pâlc de copaci tineri printre trunchiurile cărora care crescuseră lăstari deși. Îi văzuse de la distanță și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
nu vom găsi toiagul. Ileana dădu din cap, nici ea nu credea că obiectul căutat se afla acolo. Hai să plecăm! spuse inspectorul. Femeia se ridică și veni lângă el. Îi luă mâna și apoi îl îmbrățișă încercând să-l îmbărbăteze. Ea înțelegea foarte bine cât de importantă era găsirea toiagului lui Calistrat. Unde Dumnezeu să mai căutăm? șopti Cristian. N-ar fi bine să vorbim cu tata? Cine știe, s-ar putea să aflăm de la el ceva. Nu uita că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
să construiască șasiul viitoarei capcane. Pentru aceasta, pusese să se execute trei cercuri mari, din profile laminate. Supraveghease personal activitatea muncitorilor, nepermițându-le să ia pauză nici măcar ca să mănânce. Veți avea destul timp să vă odihniți imediat ce apune soarele! îi îmbărbăta el. Până atunci nimeni nu se oprește nici pentru a se duce la budă. Fiecare dintre ei era un supraviețuitor al măcelului din seara precedentă, văzuseră cu ochii lor tot ce se întâmplase, așa încât nu era necesar să insiste prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Radu, urcându-l pe un cal șarg, în timp ce domnița fu așezată într-o căruță de-a bătrânului staroste. Amândoi erau palizi, cu ochii trași de nesomnul nopții, dar încrezători în destinul lor. Bătânul staroste își îmbrățișă ca pentru ultima oară, îmbărbătându-l, însă, pentru încercările la care va fi supus. Toată așezarea se adunase în fața casei starostelui, așteptând porunca acestuia. Dar starostele nu-și făcu decât cruce, murmurând „schimbarea cere jertfe, iar copilul meu va fi mielul Domnului”. Alaiul porni pe
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
în anul ce tocmai se pregătea să sosească. Savetă, rosti molcom Vasile, după ce femeia își revenise în simțiri, du-te acasă și îngrijește de băieți. Că frate-miu trăiește, o să vezi că-ți va trimite vești. Mata, vrei să mă îmbărbătezi! se sperie, parcă, Saveta de ideea cumnatului. Cumnățică dragă, vezi de te pregătește de sărbători! C-o să ai timp a boci, atunci când vei naște! spuse neclintit bărbatul. Lasă femeia, că-i necăjită. Îi mai amintești și de durerile facerii? îl
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]