1,349 matches
-
Bătrânul se ridică, mulțumind din priviri. Ridică ambele brațe spre călăreții mongoli și apoi le depărtă Încet. Din cercul care se rotea izbucni o chemare lungă și aspră. Apoi se repetă de două ori. Anda se ridică În picioare. - Să Încălecăm... Îi spuse lui Alexandru. În curând va Începe... Alexandru nu Înțelese nimic și nu Întrebă nimic. Tot ceea ce se Întâmpla În jurul lui și În sufletul lui Îl copleșea. Încălecă. Pipăi mânerul buzduganului din dreapta șeii. Se asigură că are spada la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
se repetă de două ori. Anda se ridică În picioare. - Să Încălecăm... Îi spuse lui Alexandru. În curând va Începe... Alexandru nu Înțelese nimic și nu Întrebă nimic. Tot ceea ce se Întâmpla În jurul lui și În sufletul lui Îl copleșea. Încălecă. Pipăi mânerul buzduganului din dreapta șeii. Se asigură că are spada la centură. Calul fornăi, lovind pământul cu copita dreaptă din față. Se uită spre fratele lui. Chipul lui Ștefănel era de nerecunoscut. Alb. Inexpresiv. De marmură. Marmura morții. Departe, În locul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
lui Alexandru. Fiul tău. Ștefănel. Oană rămase nemișcat, scormonind cu privirea lui albastră chipul lui Pietro. De departe venea zgomotul unei ciocniri violente. Gemete de moarte și nechezat de cai. Vasile al lui Scatoalcă se ridică, dar nu Îndrăzni să Încalece. Mesaje cu săgeată sosiră dinspre Răsărit și dinspre Apus. Unul din Apărători i le Întinse căpitanului, care nu facu nici un gest să le ia. Peste partea de sud a pădurii pluti semnalul Cuceritorilor: Șarjă În adâncime, sub conducerea Marelui Maestru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Întors după două ceasuri, plin de sângele celor uciși, victorios. A poruncit ridicarea taberei și continuarea marșului spre Moldova. Culmea este că oștenii lui s-au molipsit de nebunia comandantului. În loc să protesteze, cum ar fi făcut orice armată europeană, au Încălecat și au dat pinteni, ca și cum abia ar fi așteptat prima ciocnire cu armata otomană. Târziu am Înțeles că oamenii aceia, deși locuiau În Transilvania, socoteau Moldova tot ca pe o țară a lor. Și că legenda lui Vlad Îi făcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
de sânge, abia ținându-se pe picioare, la vederea zidurilor Înnegrite de fum, pe alocuri sparte de ghiulele, a sutelor de scări zdrobite și a mormanelor de cadavre turcești din șanțul de apărare, nu mai făcu nici un pas. Se Întoarse, Încălecă și porni spre sud, alături de vărul său Vlad, În fruntea celor două armate. 19 august 1476. Prima ciocnire de proporții cu un corp de armată otoman. Ariergarda lui Mahomed, măturată În nici două ceasuri de Vlad, care a condus atacul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Închipuire. * 1 octombrie 1476, Albești pe Jijia Se vădea a fi o toamnă lungă și caldă. Ca o vară mai molcomă, dar la fel de strălucitoare. Se făceau strugurii În podgoriile de la Cotnari și se strângeau recoltele din Țara de Jos. Alexandru Încălecă și așteptă ca fratele său să-și dezlipească privirile de pârâul jucăuș al Jijiei. Se apropia ora prânzului. Cei doi călăriseră până la malul apei, În locurile În care se jucau, toamna, când erau copii. Ajunseseră la Albești abia de două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Eliade, Despre rugăciune) Cine știe cu adevărat, cine poate lămuri cum s a făcut această creație? (Mircea Eliade, Despre rugăciune) Zeul vieții care este și el numit Stâlpul Cerului sau “Țăruș de priponit Pământul” Când își părăsesc trupul, sufletul lor încalecă pe cai, mătură sau butoaie. Strigoii se adună în afara satelor, pe un câmp pustiu “la margine de lume, unde iarba nu crește”. Voi, cei care aveți inteligența sănătoasă, priviți doctrina care se ascunde sub vălul versurilor străine. (Tainele lui Dante
Lecția Eliade... by Luminița Săndulache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1707_a_3026]
-
atâtor state falite. Prin aceasta voim noi să înțelegem că toate afacerile sânt neoneste, toate asociațiunile ruinătoare? Ar fi o absurditate, ar fi să confundăm activitatea roditoare a adevăraților financiari și industriali cu manoperele făcătorilor de treburi. Să terminăm. "Presa", încălecînd calul de bătaie al "Romînului" din alte timpuri, ne aruncă acuzațiunea că am fi partizani ai asociațiunilor străine și vrăjmași de moarte ai asociațiunilor naționale. Nu cu mult timp înapoi citeam asemenea imputări aruncate "Presei" și patronului său de amicii
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
și să se tragă vaca în pod la fân, n-am mai gîndit!... Apoi drumețul se întoarse acasă și petrecu lângă ai săi, pe care îi socoti mai cu duh decât pe cei ce văzuse în călătoria sa. Ș-am încălecat pe-o șa Ș-am spus povestea așa; Și-am încălecat pe-o roată Ș-am spus-o toată; Ș-am încălecat pe-o căpșună Și v-am spus o mare minciună. Povestea aceasta pare a fi scrisă de Creangă
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
mai gîndit!... Apoi drumețul se întoarse acasă și petrecu lângă ai săi, pe care îi socoti mai cu duh decât pe cei ce văzuse în călătoria sa. Ș-am încălecat pe-o șa Ș-am spus povestea așa; Și-am încălecat pe-o roată Ș-am spus-o toată; Ș-am încălecat pe-o căpșună Și v-am spus o mare minciună. Povestea aceasta pare a fi scrisă de Creangă. Ce este original în ea? Materia? Am putea dovedi că, deși
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
săi, pe care îi socoti mai cu duh decât pe cei ce văzuse în călătoria sa. Ș-am încălecat pe-o șa Ș-am spus povestea așa; Și-am încălecat pe-o roată Ș-am spus-o toată; Ș-am încălecat pe-o căpșună Și v-am spus o mare minciună. Povestea aceasta pare a fi scrisă de Creangă. Ce este original în ea? Materia? Am putea dovedi că, deși populară românească, ea se află și la alte popoare, la cel
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
acest fapt, n-am făcut decât să repetăm opinia, esprimată de "Romînul" însuși, că "țara merge spre sleire". Liber-schimbiștii de la "Presa", cari, întemeiați pe praful așezat pe cartea lui Adam Smith se cred dispensați de-a gândi singuri ceva, au încălecat numaidecât, declarîndu-ne cu o nespusă suficiență că balanța comercială nu atârnă de guverne, pentru că nu acestea stabilesc prețurile grânelor sau proporția în care le schimbăm pe mărfuri străine, dîndu-ne oarecum a înțelege că sîntem agiamii întru ale economiei politice și
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
vrăjmașului său”. Ion Neculce, în O seamă de cuvinte, a reprodus povestea cu aprodul Purice. În momentul în care domnul a căzut de pe cal, Purice i-a dat calul său domnului și s-a făcut movilă ca Ștefan să poată încăleca. Acesta a fost momentul în care a început legenda familiei Movilă, doi dintre membrii acesteia ajungând domni în Moldova și în Țara Românească. Istoricii noștri, care au cunoscut conținutul Cronicii moldo-germane în traducerea lui C. Chițimia, nu au acordat nici o
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
ușor, în agonie, care să strige după ajutor, nu erau. În liniștea respectivă, apare - călare ! - figura fantomatică a lui Purice; el caută printre morți, până-l găsește pe Ștefan, îl scoate de sub morți, îi dă calul și-l ajută să încalece. Hronoadă privește impasibil în loc să trimită un pâlc de călăreți care să-i prindă pe Purice și pe Ștefan. Apoi, vine boierul Pântece din tabăra lui Ștefan, îl scoate pe Hronoadă dintre ai săi - că doar nu era să-i spună
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
și că regele vrea să plece fără să știe nimeni”. Oștenii, neliniștiți „se căzneau să-și așeze sarcinile pe cai și, părăsind carele și celelalte bagaje, s-o ia la fugă cu rușine”. Bolnav cum era, regele a trebuit să încalece și să se arate oștenilor săi și l-a trimis și pe fratele său, Sigismund „să potolească mișcarea”. S-au aprins torțe, regele s-a arătat în mai multe locuri și spiritele s-au liniștit. O armată numeroasă, în urma unei
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
părut! Poate nu-i nimic! Dar, ți-ai găsit! Arătarea ceea venea și ea, pe urmele mele, exact în aceeași direcție, ca și când nu-i plăceau decât urmele pașilor mei. Când am coborât spre Bolătău, spre cele trei podețe, ridicate și încălecate peste ramificațiile Șomuzului, mi-a venit, totuși, un gând salvator: aș putea strânge laolaltă oile pe tăpșanul de după primul podeț, să treacă încet, cât mai pe îndelete, peste celelalte două mai mici, mai înguste ca un fel de strungă; și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
și wasabröd pâine crocantă etc. Gertrud era adepta cumpătării. Consuma puțină carne; prefera însă multe feluri de pește. Fructe de pădure. Brânzeturi diverse. Kesso (brânză cu smântână). Pâine foarte puțină sau chiar deloc. Făcea zilnic sport. O auzeam dimineața când încăleca și pedala pe bicicleta ei medicinală (fixată în parchet) vreme de cel puțin jumătate de oră. Și, în vremea asta, eu, care dormeam la primul etaj, săream din pat, mă rădeam și făceam un duș. Apoi coboram la micul dejun
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
adune în pripă ce se putea, fără să mai stea locului "având ca obiectiv trecerea Prutului", spre interiorul țării. Eugen nu putea fi decât în rândul acestora din urmă. Singur, fără nici un fel de bagaje și-a procurat și a încălecat pe o bicicletă și avea să noteze ulterior: "în noaptea aceea, ca și în cele următoare, mi-a dispărut orice sentiment de teamă. Am pornit la drum. Zorit. Cu încredere. Și-mi făceam cruce. Fiindcă a zăbovi o clipă era
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
mai puține. Bine-atunci. Douăzeci. Tot e prea mult. Nu mai fă pe șmecheru'. Douăzeci și gata. Nu dau mai puțin. Și l-a pus pe Alin să-și flexeze genunchii pînă ce a ajuns la statura potrivită pentru a fi încălecat. Și-a fixat picioarele în jurul șoldurilor lui Alin, îndemînatic, fără a-și dezechilibra mai mult de cîteva secunde calul, și l-a tras de urechi în glumă ca și cum ar fi fost hățuri. Și-a sprijinit corpul în înlănțuirea brațelor din jurul
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
acestor zdrențăroși! răspunse șeful străjerilor, aruncând o privire disprețuitoare către mulțimea ce trecuse de poartă. Iar dacă scapă de tâlhari, au grijă hangiii noștri să termine treaba! adăugă el cu un rânjet. Dante mai urmări puțin grupul din priviri, apoi Încălecă din nou. - Unde trebuie să descărcăm daravera? Întrebă bargello după ce parcurseseră vreo sută de pași prin cetate, de parcă de abia aștepta să se descotorosească de Încărcătura aceea de hârburi. - Însoțește-mă până la Palatul priorilor, la San Piero. Sacul să i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
regiunile bântuite de păgâni, unde bazele oamenilor noștri se află exact la o zi de mers una de alta, și orice șovăire Înseamnă să te surprindă noaptea În câmp deschis, departe de orice scăpare. În acele locuri, se obișnuiește să Încalece câte doi pe un singur cal, pentru ca al doilea să se odihnească și să fie gata pentru restul marșului. - Orice pământ e ostil, În felul lui, murmură Dante. Știi ce s-a Întâmplat la hanul dumitale, cu măcelărirea tovarășului vostru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
imp. rusesc din Iași, prezintă împăratului pe membrii delegațiunii române. Majestatea Sa adresă mai Întâi câteva cuvinte Prea S. Sale părintelui mitropolit al Moldovei și Sucevei și conversă apoi cu d. Vasile Gheorghian, prefectul dist. Iași. După aceasta Majestatea Sa încălecă calul și, urmat de suita militară, trecu în revistă trupele cantonate la Ungheni. Majestatea Sa adresă câteva cuvinte ostașilor și un urra general răsună ca răspuns din toate părțile. Spre sară Maiestatea Sa se întoarse cu trenul la Chișinău. [13
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
cuvinte au fost traduse în limba română de d. consul Iacobson. Țarul trecu apoi prin alt salon afară și, așezîndu-se cu marele duce Nicolaie într-o trăsură cu 2 cai albi, plecă spre a inspecta armata. Ajungând în raionul armatei, încălecă țarul și sub sunetul muzicilor militare și strigări de ura! trecu înaintea fronturilor regimentelor, escadroanelor și bateriilor. Apoi, oprindu-se în mijlocul trupelor, se adresă cătră comandanți și soldați, felicitîndu-i de bună sosire, urîndu-le o călătorie fericită și reușită deplină și
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
iar vara se tăvălea prin iarbă ibovnică depravată dornică de dragoste mirosea ațâțător a fân și a dezmăț nocturn cu sfârcuri strânse între dinți vămuite supte de vlagă sub coroana stejarului din fundul curții dinspre munte se prăvăleau nori mari încălecați de fantomele haiducilor iar tu țipai prelung ca o pasăre de noapte 11 august 2011 Sărutul de la marginea lumii eram doar noi stăteam la marginea lumii nu priveam în jos ca să nu amețim tu mușcai dintr-un măr verde iar
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
lovit exact în locul cel mai sensibil, în burtă, și a căzut secerat, numărându-I-se într-o teroare de urlete și lătrături, de acuzații că s-a aruncat special la pământ și că meciul a fost aranjat, cu Dingbat care încălecase peste sfoară și își flutura pălăria la arbitru, care și-a pus mâinile în jurul capului și și-a acoperit urechile. Nails a ieșit din ring îndoit de durere, cu ochi morți în scânteierile albe ale luminii electrice și cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]