464 matches
-
de sfat. Cu exemplarul-autograf al autorului în mână. Sfaturile iau forma concretă a unor întâlniri, discuții, dispute, de aduceri aminte plăcute și dragi. Sau invers atât cu viii cât și cu trecuțiiîn lumea de apoi. În seara asta, după câteva șprițuri, de unul singur, a adormit. În mână, cu cartea unuia. Și a trecut în vis. Era, parcă, nici prea frumos, nici prea urât; nici de acceptat, nici de neacceptat. Dar, dacă visul a vrut să fie astfel, astfel a fost
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
Telefonul mobil a anunțat încheierea partidei de undit. Aproape în același moment, cu semnalele telefonului,în spatele celor doi coechipieri, participanți la competiție, a oprit o mașină. Din ea a coborât șeful trupei de participanți, la elaborarea glumei de aseară, de la șpriț, care,în cele din urmă, s-a transformat în obligație, a tuturor celor de față. Ei, a expirat îndelung, a întrebare, Ache, cam cum e? Cam albastru, pentru voi, care n-ați fost, cu noi, pe malul apei. De ce? Pentru că
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
poezia numită „Poezie” subintitulată patriotic : „De 1 decembrie”. Hai să dăm din mână-n mână, să-mpărțim țuica străbună, să lățim bețivănia peste toată România. Mahmureala-n fine piară, piară vodca din cămară, în vene să nu mai fie decât șpriț și-alcoolemie. Unde-i vin e și putere, dacă nu-i, băgăm și bere, unde-i țoi puterea crește, ici în țara lui nea Pește. Cred, că are mare dreptate poetul acesta, am ajuns drept țara lui Pește, (cine naiba
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
toropiți de vioara maestrului Bătucitu. Eu nu îmi luam obișnuita halbă cu rom (făceam și prostii din astea, bănuite marinărești!). Primisem niște bani care, chipurile, ni se restituiau pentru nu știu ce contribuții din ultimii patru-cinci ani și mă omeneam cu un șpriț mai acătării. Așteptam să treacă și după-amiaza aceea, searbădă, ca multe altele de pe atunci. Trombă m-a văzut. A dat să se ridice, să vină spre mine. S-a răzgândit. S-a prăbușit în scaun, izbucnind în râs. Mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
-o așa toată noaptea. Am stat cu ei la cântare până de i-a dat cu taximetristu’ afară“. Cum nu comentam informația și nici nu mă arătam prea deschis la comunicare, neinvitându-l să ia loc și să cinstească un șpriț cu mine, s-a aplecat, ca și cum ar fi vrut să-mi îngâne, doar mie, „Doina lu’ Belitu’“. A oftat: „Am crezut că era de-ai lu’ Codreanu. E mulți acu’ care vine acasă să facă judecățile de demult. Da’ legiunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
Tânărul vorbea plin de căldură iar în obrajii palizi, osoși, năvălise un val de sânge. ― Neobișnuit, în orice caz... ― Comentam într-o zi cu contabilul... ― Care contabil? ― Vîlcu! E și el vecin cu noi. Un tip foarte nostim... Îi plac, șprițul și femeia vopsită. Are o colecție întreagă: roșii, galbene și, mai cu seamă, indigo. Când îl cauți, e la dame! ― La ce oră se întoarce? ― De obicei, pe la al treilea cântat al cocoșilor! Acu-i în concediu. ― A plecat de
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
ansamblul său deci, și nu doar al mahalalelor bucureștene. Pe de altă parte, chiar reducînd orizontul caragialian la cel bucureștean, eroul său urban, Mitică, nu este mahalagiul peiorativ și nici moftan giul, ci „bucureșteanul par excellence”. Mitică are savoarea unui șpriț ușor de vară, are geniul unui Păcală ajuns la oraș. Perenitatea lui, dacă și atît cît există, vine din această moștenire și prelungire a unui geniu popular difuz și nu constituie cîtuși de puțin o pervertire sau decădere a „sufletului
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
stenică în fața condiției derizorii a existenței ! Caragialismul este astfel în noi, nu în Caragiale... în noi, dar nu în toți și nu totdeauna. Ca ilustrare conjuncturală, filmul recent al lui Tudor Giurgiu, Despre oameni și melci, construit, aparent, ca un șpriț subțire de vară, este o operă caragialiană care nu cade nici o secundă în caragialism. Eroul său principal, care încearcă să organizeze o campanie de donat spermă pentru a răscumpăra o uzină pe cale de privatizare și în prag de concedieri, este
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
nu sunt întâmplătoare prin viața ta; ești predestinat excepțiilor. Îmi amintesc de ziua în care mi-ai povestit cum te-ai pricopsit cu frumusețea ta de prenume: "Tata era prieten cu secretarul primăriei. S-au tot gândit ei, la un șpriț, cum să-l cheme pe făt-frumosul nou-născut, ca să rupă gura cartierului. Tata ținea morțiș ca prenumele să fie armonizat cu numele: ceva tot cu Z. La primărie, hârțogarul a scris, pe certificat, Zahiu Z, urmând să completeze apoi prenumele. Au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
sufletul cine știe cui. și, desigur, că, pentru prima oară, li s-a dat în bani. Pentru că banul este ochiul dracului. și, după ce s-au molipsit, azi un pic și mâine mai mult, a devenit o obișnuință, cum ar fi țigara, ori șprițul, ori, la îndrăgostiți, sărutul. Fără astea nu treci pragul vieții. Încât, zadarnic se bat în săbii, românii de azi, pentru a desființa șpaga vamală. Acest lucru nu se poate stinge nici în prezent și nu se va putea niciodată. A
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
Paști, mielul. Alte deosebiri nu sunt. Iată, deci pe cine se bazează PDL ca să câștige alegerile. Un asemenea popor, poate fi cel mai ușor prostit, iar dacă la prosteala prin cuvânt mai adaugi o oarecare pomană electorală, variind de la un șpriț până la o bicicletă, succesul este garantat. Poporul conștient, simțul civic, mintea cea de pe urmă a românului, nu devin decât niște gogorițe bune de adormit urmașii. Șmecherii de Dâmbovița, au știut dintotdeauna ca să amețească acest popor infantil și cred că o
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
amețiților ăștia de români, un ghid al cuplurilor bune și rele - varianta oficială, sau mă rog, oficializată, cum doriți... Și iată, că specialistul în cupluri a fost găsit, sau mai precis s-a găsit singur, s-a îmbărbătat cu un șpriț prelungit, s-a luat de moț, cu mână viguroasă și s-a depus pe piedestalul nemuritor al descoperitorilor de cupluri bune și rele din politica românească. Am zis că s-a luat de moț? Rectific, nu s-a luat de
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
ciorba fierbinte a minciunilor economice și a promisiunilor, veșnic neținute. Și în timp ce prostimea stă pe margine, și-și dă cu presupusul, dacă asta n-are, ceea n-are, care are, jucătorul nostru își lustruiește chelia și hăhăie pe la Cireșica cu șprițul în nas, explicându-le chelnerilor și țigăncilor din formația de dans, cât de simplu și ușor sunt de fraierit, consumatorii de apă chioară prezidențială, de la București și din întreaga țară. Și acum, vă rog atenție la mine, asta are, asta
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
Da. Doresc să știu ce e aia... cafia. Cafia, asta, cafeaua e... sunt niște boabe verzi care-s negre...Nu! Mițo, ăsta ne crede tâmpiți! Chiar nu știți domnule Dânsu ce e aia cafea? Nu. Nici ce e aia votcă, șpriț, vermut, gingilică???? Nu. Dar poate îmi arătați dumneavoastră. Dau un regat pentru o gură de cognac! Mițo, ăsta ne omoară cu mâna ta cu care ai aruncat și ultimul sfert de vișinată la chiuvetă...Domnule, n-avem! N-aveți chiuvetă
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
am spus același lucru. Desigur, dar am crezut că între timp medicina a făcut progrese...” “Medicul în mașina Salvării se adresează unui bețiv: Acum, pe dumneata te ducem la dezalcoolizare. E-n ordine, doctore, dar înainte de asta să bem un șpriț...” (Sergiu Stoicescu) Unuia aflat la dezalcoolizare „Mai formidabilă măsură Ca asta - nici că se putea; I-au scos măselele din gură Să nu mai tragă la măsea!” (D.C. Mazilu) „Sens interzis” sau când vinul voiajează cu șoferii „ Când respect regulele
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
îi trimitea cu o precizie maximă săgeți încinse în moalele capului... Iată un soare arcaș, își permise un zâmbet strâmb, bună țintă și-a mai găsit. A fost unul care oferea un regat pentru un cal. Eu aș da un șpriț sau chiar două pentru un nor... Se opri, duse mâinile la gură, făcute pâlnie, și strigă: - Fac cinste cui îmi dă o porție de ploaie! Se oferă cineva? Bineînțeles că nu se oferi nimeni, așa că porni mai departe, pe marginea
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
de mare succes. Nici n-apuc să fac distribuția, că amicul meu, profesorul, mă convoacă, iarăși, la restaurant. M-am dus, ușor nedumerit: s-a rezolvat cazul, ce-o mai vrea? (firește, dincolo de plăcerea mai veche de-a descînta un șpriț). Păi, asta-i prost, că s-a rezolvat! Mai bine nu se ducea acolo... Nu-nțelegeam nimic. Păi, zice amicul, era să o omoare pe soacră-sa! Trebuie să fugă din orașul acela blestemat și conflictualizant! Și unde, dacă nu
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
DAR, în povestirile mele). La un moment dat, sînt invitat în sufragerie. Acolo, erau doi bărbați, în uniforme de securiști: tatăl lui Vali, nea Costică, șeful Securității pe Vrancea, și Popic șeful serviciului personal al instituției. Ei, după un scurt șpriț, mă-ntreabă ce gînduri am cu fata. Eu, ușor frisonat, spun c-o iubesc. "Puțin!" decid ofițerii. "N-o iei de nevastă?" mă întreabă. Nu răspund fiindcă n-am divorțat, încă!". Atunci, tatăl actriței, posac, îmi sugerează să părăsesc orașul
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Bookul; n-am făcut-o nu numai că n-am avut dolarii pentru deplasarea experților, ci și pentru că ăia de-acolo, sînt convins, habar n-au ce-i minunatul șoric de porc, fraged, bine pîrlit și indispensabil votcii, murăturilor și șprițului de vin alb, sec, mult, rece și gratis... Pofte bune, hăpăitori vicioși! Un doctorat la Chișinău 2009. O colegă de la Universitate mă-ntreabă dacă accept să fac parte dintr-o comisie de doctorat la Chișinău. Zic da, cam cu strîngere
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
chiar și cu cîteva actrițe tinere și cu lipici teribil la invitați, treaba mergea strună. Am participat la trei colocvii de regie. Nu le voi putea uita! Erau spectacole valoroase, aduse din toată țara; diminețile erau discuții interesante; nopțile șuete, șprițuri, flirturi cu gazdele plăcute, cu nuri & nemăritate... Mă rog! Vreau să povestesc aici o singură dimineață de festival, cred că de prin '75. Se vorbea despre problemele tînărului regizor. Dan Micu, Dumnezeu să-l ierte, spunea că se simte singur
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Pîine amară, Take, Ianke și Cadîr, Răzbunarea sufleorului ș.a.); a scris o carte interesantă despre lumea noastră (Deocamdată); avea o tolbă de amintiri delectabilă; era un om cu farmec, inteligent, spiritual, și cumpătat: nu l-am văzut bînd al treilea șpriț, niciodată (calitatea aceasta am mai sesizat-o, în lumea teatrului, la Valentin Silvestru!). Dar era un chinuit: de la naștere, a avut un destin rocambolesc, intersectat cu ulterioare mici onoruri partinice. Nu și-a cunoscut părinții: ca-n melodrame, a fost
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
vîrstnic, ea, aproape frumoasă! Am petrecut pînă-n zori, apoi am ajuns la hotel, unde era cazat partenerul meu de drum. Am băut întruna. Dimineață, hai să ne dregem, nu?! Și după ciorba de burtă, la un local vînătoresc, iar coniac, șpriț etc. Pe la 11,30 am ajuns, cu ajutorul lui Dumnezeu, în... arestul poliției! De ce? Fiindcă taman în acea zi de luni își găsise și fiul cel mai iubit al poporului să facă o vizită de lucru în Galați! Iar patru inși
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Ei și ce, vă mănîncă?!"... Sigur că nu mă mîncau, dar nu-s obișnuit să am asemenea colocatari. Mi-am făcut bagajul, am luat un taxi și am poposit acasă la directorul teatrului, cu care eram și amic. După patru șprițuri, uitasem de rozătoare. Acum, mi-am amintit de ele ca să aflați ce mai e prin culisele, mereu misterioase, ale teatrelor... Un arhivar al anecdoticii teatrale Eusebiu Ștefănescu mi-a oferit o carte, publicată de el la editura " SemnE": Arhivarul clipei
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
capăt. Cu mese răsturnate, cu geamuri sparte... Și-i dureau undeva de absențe, de mustrări scrise sau de rețineri din salariu. Mina: Păi atunci hai să ne apucăm de băut. Ilie: Pe dracu'. Ce folos dacă te duci la un șpriț dar gîndul ți-e tot la treburi! Te-mbeți mai mult de griji decît de vin. (se ridică, se plimbă pe podeț, se oprește și se reazemă cu brațele de parapet) Ce frumos și ce liniștitor curge apa. (Mina nu
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
băcăuanii au aflat că au un poet cu totul rar de la N. Davidescu, Adrian Maniu, Cezar Petrescu. în însemnarea de mai sus am afirmat că Bacăul intelectual din perioada interbelică gustă cel mai mult epigrama. Trebuie să adaug: epigrama și șprițul. Avocați, profesori, publiciști, ,,oameni fini, inteligenți’’ (îi definea, amabil, Marius Mircu), majoritatea epigramiștilor era formată din cheflii, care se amuzau înțepînduse pentru slăbiciuni notorii în cercul lor, în primul rînd pentru cele bahice. De pildă, bravurile pe acest tărîm ale
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]