678 matches
-
evita acțiunea distructivă a imunocitelor și a factorilor umorali implicați în apărarea antitumorală. În cursul co-evoluției filogenetice cât și pe parcursul vieții individului, a existat și se desfășoară o permanentă căutare de arme de atac sau de apărare, de partea ambilor beligeranți. În cele ce urmează, vom încerca să sistematizăm acestă problematică deosebind: a) premizele favorabile fenomenului de imunoevaziune a celulelor neoplazice; b) strategii de evaziune prin mascarea recunoașterii antigenelor tumorale; c) strategii de evaziune prin deturnarea răspunsului imun activ al organismului
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
transcendent coincid teze contradictorii, acategorialul depășind termenii contradictorii, ceea ce înseamnă că aceștia sunt egal de insuficienți pentru a-l determina; fie în sensul că Dumnezeu este coincidența opuselor ca punct de indiferență între termeni contrari, o neutralitate între doi poli beligeranți 341. Lucian Blaga consideră că modul de gândire dogmatic nu trebuie confundat cu nici una dintre aceste formule. În primul rând, ideea absolutului acategorial nu are nimic paradoxal în ea. Prin afirmarea unui transcendent acategorial, intelectul nu își iese din sine
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
o parte, iar de cealaltă parte Serbia, Grecia, Muntenegru la care s-a adăugat și România, iar la finalul conflictului și Turcia. În iunie 1913 armata română a trecut Dunărea, fără a desfășura operațiuni militare. În urma inegalității evidente a forțelor beligerante, Bulgaria a cerut pace. Tratatul semnat la București În 1913 a oferit României Cadrilaterul și o frontieră sigură În sudul Dobrogei. Găzduirea acestui congres de pace, la care pentru prima dată țările din S - E Europei Își rezolvau problemele În
GHID DE ISTORIA ROMÂNILOR by MIHAELA STRUNGARU - VOLOC () [Corola-publishinghouse/Science/1294_a_1873]
-
un „stat democrat popular „ , „ satelit al Moscovei „ , integrat În „ sistemul socialist”. La 10 februarie 1947 România semna, tratatul de pace de la Paris care: anula dictatul de la Viena, dar consfințea pierderea Basarabiei și nordului Bucovinei nu se recunoștea statutul de co - beligerantă și obliga țara la plata unor mari despăgubiri către U.R.S.S. trupele sovietice rămâneau pe teritoriul nostru, pe motiv că trebuia asigurată legătura cu cele aflate În Austria Până prin anii 1958 - 1960 politica externă românească s-a caracterizat prin docilitate
GHID DE ISTORIA ROMÂNILOR by MIHAELA STRUNGARU - VOLOC () [Corola-publishinghouse/Science/1294_a_1873]
-
internaționale, Încheiate În anul 1856. Primul dintre ele a fost Convenția Strâmtorilor, care constituia prima Anexă a Tratatului general de pace, Încheiat la Paris, la 30 martie 1856. Ea a fost semnată și parafata, În aceeași zi, de către fostele puteri beligerante, inclusiv de Prusia; cea din urmă, doar În calitate de fosta semnatara a celeilalte Convenții a Strâmtorilor, Încheiată la Londra, la 13 iulie 1841, care era, de fapt, reactualizata de nouă Convenție, În sensul că se menținea interdicția traversării Strâmtorilor Bosfor și
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by VENIAMIN CIOBANU () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1270]
-
nemulțumirile. O intensă activitate diplomatică tatonează terenul situării între Turcia și Rusia. În România, chestiunea Basarabiei este nod gordian între cei care îndemnau orientarea către Poarta Otomană sau către Rusia. În 1928, Nicolae Iorga va aprecia astfel poziționarea noastră față de beligeranți, comparativ cu a slavilor sud-dunăreni: "Pentru români, turcii nu sunt de văzut. Există o mare diferență între atitudinea românilor și atitudinea slavilor din Peninsula Balcanilor. Pentru slavii din Peninsula Balcanilor, turcul era stăpânul, sau cel puțin vecinul, în vreme ce în România
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
calea încă de la început: să închei o convenție militară cu Rusia și, dacă este necesar, să mă bat împreună cu rușii împotriva turcilor. Convenția este gata să fie semnată." Prin această hotărâre, Carol I spera că România va fi primită ca beligerant la tratativele de pace. Dar oare nu se repeta situația alianței lui Dimitrie Cantemir cu Petru cel Mare, iar, cu bătaie lungă, în viitor, cu pseudo-armistițiul de la 23 august 1944? Cu o diferență: acum Imperiul Otoman își dădea suflarea, pe când
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
voim să relevăm întrebarea care din cele două state e datornic celuilalt; dar i-am sfătui pe confrații noștri din București să n-o reveleze nici ei." E aici o altă amenințare, oglindită în neacceptarea României la negocieri, ca parte beligerantă, și refuzul de a i se oferi despăgubiri de război, toate cuvenindu-i-se, firește, Rusiei. Culmea ironiei e că imperiul se vede nedreptățit în fața puterilor europene, că "pretențiile" României sunt cotate drept "pâră" către acestea: Dacă România se arată
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
Rantanen, Paavo, Suomen ja Romanian eriytyvät tiet 1944-1945 (Căile diferite ale Finlandei și României 1944-1945), în "Kanava", nr. 6, 2004, p. 385. Rintala, Ohto, "Erillissodan" maat Suomi ja Romania toisessa maailmansodassa Suomen Bukarestin-Lähetystön toimianan näkökulmasta (Finlanda și România ca părți beligerante în cel de-al Doilea Război Mondial din punctul de vedere al Delegației finlandeze la București), în "Ajankohta: Poliitisen historian vuosikirja", 2007, p. 214. Ryömä, Liisa; Marjo Cosma, Mihai Eminescu - Runoja, interviuri consemnate de Nicolae Constantinescu, în "Columna", nr. 9
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
cea de cărbune. Anglia nu a fost atacată pe teritoriul propriu, dar a pierdut și ea o mare parte din flota comercială. Peste tot, materialul folosit pînă la limita maximă a mizeriei trebuie înlocuit. Rezultă de aici, la toți foștii beligeranți o scădere importantă a producției. În Franța, recolta de grîu a coborît de la 89 la 3 milioane de qintale, cea de cartofi de la 132 la 62 qintale. Scăderea producției industriale atinge aproape 35 %. Germania nu a suferit distrugeri tot atît
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
71 % din cifra anului 1913 la cărbune, 66 % la petrol, 97 % la fontă. În total, potențialul agricol al Europei s-a redus cu 30 % iar potențialul industrial cu 40 %. Situația financiară a bătrînului continent este foarte gravă. Bogățiile naturale ale beligeranților au fost serios știrbite. Pentru a finanța aprovizionarea cu alimente și achiziționarea materialuljui de război, ei au trebuit să lichideze o parte din activele lor din străinătate și să-și folosească rezervele de aur. Aceste surse de finanțare devenind curînd
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
desfacere, mai ales în Asia și să-și îmbunătățească simțitor balanța de plăți. Principalele beneficiare au fost Japonia care a vîndut în China, în India, în Asia de sud-est produse pe care Europa nu le putea furniza și a exportat în țările beligerante material de război mărindu-și de cinci ori producția industrială, Canada, care a trimis în Europa produsele sale forestiere și metalurgice, dar mai ales Statele Unite, al căror venit național și producție de oțel s-au dublat, iar tonajul flotei comerciale
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
lumii, este acum obligată să facă împrumuturi externe. Deținînd jumătate din depozitul mondial de aur, Statele Unite au mai răscumpărat și cea mai mare parte a titlurilor americane pe care le posedau europenii și au împrumutat 10 miliarde de dolari țărilor beligerante. De acum înainte americanii vor fi cei care vor face investiții masive în țările nou create, mai ales în America Latină. Desigur, imperiile coloniale ale puterilor învingătoare au ieșit aparent fără pierderi din primul conflict mondial, Franța și Regatul Unit și-
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
firma siderurgică TATA din India), fie Statele Unite și Japonia. Pe de altă parte, spectacolul războiului european a încurajat regimurile supuse dominației politice sau influenței predominante a europenilor, să spere că vor scăpa de această dominație. De altfel, anumite inițiative ale beligeranților au încurajat aceste speranțe. Numai India a furnizat britanicilor aproape un milion de oameni, iar coloniile și protectoratele franceze cam tot atît, dintre care aproape 700.000 de soldați. În urma contactelor cu camarazii lor de luptă, sau cu sindicaliștii pentru
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
Dacă acest sprijin dispare, tot sistemul se prăbușește și acest lucru se va vedea clar după "joia neagră"15 de la Wall Street. Dar pînă atunci el ajută bătrînul continent să-și rezolve problemele. Dificultățile devenind mai mici, în țările foste beligerante se instaurează o nouă stare de spirit bazată pe bunăvoință reciprocă. Această scurtă perioadă de destindere este determinată de o serie de condiții favorabile. Mai întîi pe plan economic, mul 1924 aduce sfîrșitul depresiei care din 1920 afecta întreaga lume
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
vorba de o iluzie retrospectivă, creată prin comparație cu anii sumbri care au precedat, apoi au urmat acestei peioade trecătoare, sau de o realitate trăită ca atare de majoritatea locuitorilor Europei industrializate? După suferințele și privațiunile războiului, în majoritatea țărilor beligerante dar mai ales în cele victorioase, se produce o explozie a bucuriei de a trăi, de respingere a oricărei constrîngeri care se manifestă de exemplu în pasiunea pentru muzica de jazz, adusă în Europa în 1917 de soldații lui Pershing
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
în 1914-1918, numai că la un nivel mult mai ridicat, a fost necesar să se recurgă, la împrumuturi, la creșterea impozitelor și tot mai mult la utilizarea biletelor de bancă. Rezultă de aici o creștere formidabilă a datorie publice a beligeranților -de la 7,3 la 22,5 milioane de lire în Regatul Unit, de la 446 la 1756 de miliarde de franci în Franța, de la 33 la 345 de miliarde de mărci în Germania și o creștere a prețurilor care atinge
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
tragic așa-zicînd extern, unde elementele opoziției sînt individul și propriul lui destin, la cel neoclasic, al tensiunii interne, unde termenii dichotomiei sînt descriși de natura duală a eroului și, în sfîrșit, la cel modern, al confruntării induse de hybris, unde beligeranții devin personajul și limita pe care el încearcă să o depășească. În toate variantele, războiul se încheie, invariabil, cu victime (directe ori colaterale). Victima principală e protagonistul tragic, inapt de alegere. Acest protagonist se opune, în cazul tragediei clasice, destinului
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
neamț să stea de vorbă de la egal la egal cu el, „dezertorul”. Vorbele pe care i le spune, când rămân doar ei doi, vin și de la un soț ofensat, și de la un patriot revoltat. Înfruntarea devine ciocnire între două forțe beligerante, e o părticică din războiul în curs, frontul fiind strămutat lângă o masă cu sticle și pahare pline, într-o casă aparent pașnică, de mahala. Duelul verbal scoate la iveală o trăsătură sufletească a lui Silvestru Trandafir, de nebănuit din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289795_a_291124]
-
de balanța de putere europeană - ca atare, contravine intereselor Statelor Unite ca o mare putere europeană, îndeosebi una cu un pronunțat caracter hegemonic precum Germania, să domine Europa. Odată cu intrarea în război a SUA în decembrie 1941, raportul de forțe dintre beligeranți se schimbă în favoarea puterilor Axei. De altfel, Paul Kennedy susține că din acest moment se produce un dezechilibru puternic la nivel sistemic, care la sfârșitul războiului se va traduce în schimbarea configurației sistemice - lumea devine bipolară, cu doi poli de
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
și, posibil, de conceput numai la nivel statal sau individual. După sfârșitul primului război mondial, Statele Unite se afirmă ca principalul pol de putere în sistemul internațional, Marea Britanie își continuă declinul început chiar înaintea Marelui Război, în timp ce toate celelalte state europene beligerante sunt în fața colapsului financiar și statal rezultat în urma distrugerilor războiului. Ca atare, în această configurație este foarte ușor să afirmi o armonie naturală de interese, deși războiul care abia se încheiase o dezmințea în mod fundamental. Statele Unite infirmau în anii
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
ele pot fi tratate drept „războaie hegemonice”, iar la sfârșitul fiecăreia dintre ele s-a putut afirma că „lumea s-a schimbat” dar manieră incontestabilă și irevocabilă. Modificările suferite de ordinea internațională au depășit cu mult intențiile inițiale ale principalilor beligeranți: ele au fost însoțite de puternice transformări de ordin politic, social, economic și cultural în toate societățile din statele sistemului, participante sau nu la înfruntările armate. Conștientizarea de către Marile Puteri a responsabilităților ce le revin și încercarea de a evita
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
produce o armă care să le permită câștigarea conflagrației în care se implicaseră din 7 decembrie 1941. La început, s-a dorit crearea unei arme cu o putere de distrugere mult mai mare decât cea a armelor disponibile deja statelor beligerante. Așa s-au realizat planurile celor două categorii de bombe atomice -cu uraniu și cu plutoniu. Până la testarea propriu-zisă a armei în 1945, nu se cunoștea exact puterea ei de distrugere. Deși ea fusese aproximată de către cercetătorii care au dezvoltat
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
asupra modului de rezolvare a acestei chestiuni. Cea mai înțeleaptă politică putea fi deci să i se alăture acestei puteri pentru a-i domoli și controla mai bine mișcările. Mai întîi, revoluționarilor li s-a recunoscut în 1823 statutul de beligeranți, fapt care a îmbunătățit poziția lor pe mare. Apoi, în 1824, Londra a acordat un împrumut. Acesta a fost foarte prost dacă nu fraudulos administrat, dar implica financiar sprijinirea guvernului revoluționar. Marele punct de cotitură al atitudinii britanice s-a
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
a scufundat flota turcească la Sinope (Samsun), unde au fost distruse toate navele și au pierit patru mii de oameni. În cele din urmă, în martie 1854, Franța și Marea Britanie au intrat și ele în conflict. Era foarte dificil pentru beligeranți să găsească un cîmp de bătaie. În iunie 1854, guvernul habsburgic i-a trimis un ultimatum Rusiei, cerîndu-i să evacueze Principatele, după care forțele acestuia și cele otomane au pătruns în zonă. Totodată, monarhia și statele germane au ajuns la
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]