1,196 matches
-
influențat politica "mare". Ceaușescu, cum se știe, nu s-a bucurat decât de grațiile suavei sale soții (de unde, poate, și paranoia). Conducerea de partid a URSS, în frunte cu Stalin (mai ales în perioada 1932-1948) a preschimbat scena politică în bordel și patul în tribună de afirmare inclusiv... artistică. Davâdova, femeie măritată, prim-solistă la Bolșoi Teatr, era, se zice, o frumusețe răpitoare, jinduită de întreg nivelul I al nomenclaturii de la Kremlin. Cum arăta Stalin în pat? Ni-l descrie amanta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
la două denumiri populare ale Diavolului : Iuda și Scaraoțchi <endnote id="(vezi 360 ; 14, pp. 40-41)"/>. Din „gura de aur” a lui Ioan Hrisostom aflăm că „evreii Își sacrifică copiii Satanei, sunt mai răi decât animalele sălbatice, sinagoga este un bordel, o bandă de ticăloși, un templu demonic dedat unui cult idolatric, un loc de Întâlnire pentru asasinii lui Cristos, un loc de pierzanie !” (Omilii Împotriva evreilor ; <endnote id="cf. 516"/>). Un alt text neotestamentar, Apocalipsa Sfântului Ioan, Îi prezintă pe
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
și am Înghețat amândoi auzindu-l spunând ceva de miliție, că o cheamă, și pe urmă am auzit mai limpede, ca să vadă cu ce vă ocupați, futu-vă-n gură de muți și de handicapați, c-ați făcut hotel și bordel din blocu’ ăsta pe banii noștri de Întreținere. Ca și altădată, părințelul se dovedi mai curajos decât mine și-mi spuse să-l aștept că se duce să vadă ce se-ntâmplă și se-ntoarce numaidecât. Mă plimbam În sus
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
Steluța și poate s-o deguste În tihnă și pe Îndelete. De când sunteți aici? Nu așa demult, se Înfoaie părințelul. Nu-i dă mâna să intre În detalii, după ce ăsta și-a dat În petic joia trecută cu hotelul și bordelul și miliția, dar uite că vameșul insistă: — Și de unde ziceți că sunteți de loc? Laur și Andrei Îmi aruncă priviri stinse, sunt supți și galbeni ca ceara, iar eu caut la rându-mi un semn și-un răspuns pe fețele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
și-a amintit din nou de Steluța. Ce naiba s-o mai fi făcut? I-am spus că-i tot acolo unde a lăsat-o acum șase ani. A Înfiat-o mă-ta, vere, și-au Încropit amândouă o fărâmă de bordel ieftin, pentru poporul amărât, cu un bogat recital de mugete și gemete. I-am spus apoi cum l-au Împușcat pe Pepino, i-am spus de văru’ Vasile, de care n-auzise că-i În Cimitirul Eroilor Revoluției, vere, ăsta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
I-am spus lui Pat că ar fi mai bine să nu-i mai vindem lui Whitey. - Da, a zis Pat, dar știe unde stau. Ar trebui să găsim alt loc. Alt client ocazional era Lonny Peștele, care crescuse În bordelul ținut de maică-sa. Lonny Încerca să-și lase un interval Între doze, astfel Încît să nu devină dependent. Se văita mereu cum nu-i mai iese nimic din afacere, că trebuie să decarteze la greu pentru camerele de hotel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
de siguranță”, temperând forțele ce stau împotriva ordinii patriarhale și ajutând la menținerea structurilor societale de producție și de reproducere. Această funcție e îndeplinită prin exploatare și prin sacrificarea libertății, a drepturilor fundamentale și a securității celor care lucrează în bordeluri sau alte instituții similare, tolerate de un astfel de stat în numele păstrării „legii și ordinii”. Prostituția se bazează pe diverse sisteme etice patriarhale, adaptate culturii de gen dominante la momentul respectiv, și, cu toate că structurile patriarhale ale societăților feudale sunt considerate
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
Creștine pentru Moralitate Publicăxe "Uniunea Femeilor Creștine pentru Moralitate Publică". În același timp, sărăcirea regiunilor neindustrializate oferea traficanților condițiile ideale pentru a găsi femei pe care să le vândă caselor de toleranță din centrele industriale ale țării. Contraatacul proprietarilor de bordeluri și al traficanților a fost generos susținut de forțele tradiționaliste, inclusiv de Ministerul de Interne. Pentru a opune rezistență coaliției forțelor liberale și oamenilor politici care susțineau abolirea sistemului caselor de toleranță controlate de stat (din grijă pentru imaginea internațională
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
animatoarele, care lucrează în baruri de lux și cabarete și sunt în majoritate de origine japoneză. Pe ultima treaptă se află femeile „ilegale”, care au fost trimise în Japonia să lucreze în baruri de mâna a doua, „soapland”-uri sau bordeluri clandestine. Deși majoritatea sunt din Asia, numărul celor care vin din America Latină și Europaxe "Europa" de Estxe "Europa de Est" este în creștere. Cea mai mare parte a femeilor trimise în Japoniaxe "Japonia" continuă să vină din Filipinexe "Filipine" și Thailandaxe "Thailanda
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
reușit (Truongxe "Truong, Thanh-Dam", 1990). În numele unor asemenea valori fundamentale, despăgubirile oferite de stat victimelor sclaviei sexuale militare (coordonate chiar de el) ar fi de la sine înțelese. Chiar și dacă industria sexuală ar fi tolerată ca un rău necesar, un bordel de stat, o instituție care aservește femeile din colonii și din teritoriile ocupate militar ar fi o încălcare inacceptabilă a drepturilor omului și ar necesita o despăgubire din partea statului. În consecință, dacă asemenea valori ar fi într-adevăr dominante, orice
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
reconfortare” \: sclavia sexuală militară japoneză" Cazul „femeilor de reconfortare” (sclavia sexuală militară de stat) este unul în care Japoniaxe "Japonia" și-a folosit statutul de forță colonială și/sau forță de ocupație militară pentru a instituționaliza un sistem militar de bordeluri, în cadrul căruia femeile și fetele din colonii și din teritoriile ocupate erau răpite, înșelate și constrânse să lucreze în casele de toleranță înființate și conduse de și în folosul Forțelor Armate Imperiale. În acest caz, sectorul sclaviei sexuale, de obicei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
o instituție de stat bazată pe încălcarea flagrantă a drepturilor fundamentale și a demnității victimelor. Victimele - care, conform Declarației Universale a Drepturile Omului, sunt „născute libere și egale în drepturi” - au fost discriminate și exploatate de personalul armatei nipone în bordeluri denumite „locuri de reconfortare”. Faptul că statul japonez a înființat și finanțat în mod explicit aceste case de toleranță, după modelul tradițional al sistemului de bordeluri publice, este inacceptabil și ilustrează la modul extrem transformarea femeilor de către statul și societatea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
și egale în drepturi” - au fost discriminate și exploatate de personalul armatei nipone în bordeluri denumite „locuri de reconfortare”. Faptul că statul japonez a înființat și finanțat în mod explicit aceste case de toleranță, după modelul tradițional al sistemului de bordeluri publice, este inacceptabil și ilustrează la modul extrem transformarea femeilor de către statul și societatea nipone în bunuri de consum. Membrii de sex masculin ai societății japoneze trebuie să recunoască faptul că standardele etice tradiționale duble, care conferă legitimitate sectorului prostituției
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
la modul extrem transformarea femeilor de către statul și societatea nipone în bunuri de consum. Membrii de sex masculin ai societății japoneze trebuie să recunoască faptul că standardele etice tradiționale duble, care conferă legitimitate sectorului prostituției în general și sistemului de bordeluri publice în particular, a contribuit la justificarea acestei încălcări evidente a drepturilor femeilor. Conform principiilor universale acceptate de toate țările democratice, statul japonez trebuie să răspundă pentru acest caz de sclavie sexuală militară, adică pentru situația „locurilor și a femeilor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
publică a vinei sale (Yoshiakixe "Yoshiaki, Yoshimi", 1997, pp. 38-45). Însă o asemenea violență instituționalizată a statului împotriva femeilor nu era doar greșeala lui, ci și a societății civile, deoarece „locurile de reconfortare” erau o variantă a sistemului public de bordeluri, sector ascuns, în care bărbații din această societate profund patriarhală mai practică încă sclavia sexuală. Deși tipul de bordeluri și modul lor de reglementare de către stat au variat în funcție de regim și de condițiile istorice, esența sistemului a fost mult timp
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
nu era doar greșeala lui, ci și a societății civile, deoarece „locurile de reconfortare” erau o variantă a sistemului public de bordeluri, sector ascuns, în care bărbații din această societate profund patriarhală mai practică încă sclavia sexuală. Deși tipul de bordeluri și modul lor de reglementare de către stat au variat în funcție de regim și de condițiile istorice, esența sistemului a fost mult timp aceeași. Cazul „femeilor de reconfortare” nu necesită doar compensare; el este și o consecință a practicii instituționalizate a sclaviei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
etice permit acceptarea instituției ca un rău necesar, și nu injust în sine, precum și, în același timp, stigmatizarea femeilor care se prostituează. O astfel de etică determină ocultarea. Răul făcut victimelor, adică „femeilor de treabă” devenite „stricate”, trebuia îndreptat, însă bordelurile, „locurile de reconfortare”, nu erau considerate un rău în sine, dacă în cadrul lor lucrau „stricate” (adică prostituate). Simțul moral național ce acționează în cadrul instituțional al ordinii statale existente nu poate recunoaște faptul că politica de creare a instituției „locurilor de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
descris după cum urmează. În cea de-a doua jumătate a secolului al XIX-lea, în Japoniaxe "Japonia" modernă s-a dezvoltat o nouă ordine internă, corespunzătoare cerințelor de stat capitalist în curs de modernizare, cu orientare coezivă și expansionistă. Sectorul bordelurilor de stat era clandestin, dar constituia totuși o parte importantă din această ordine internă. Japonia perioadei Meiji a fost clădită ca o societate patriarhală, capitalistă, controlată de stat și unificată de împărat, care, ca patriarh, era mediatorul și integratorul societății
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
docile și a unei structuri familiale paralele, de tip patriarhal și tradițional, care să îi permită să reproducă mâna de lucru masculină obedientă prin intermediul unor soții/mame la fel de supuse. Diviziunea muncii între fabrici și familii a fost completată de sistemul bordelurilor publice, care servea drept „supapă de siguranță”, permițând satisfacerea sexuală extraconjugală a forței de muncă masculine. Când Japoniaxe "Japonia" și-a început expansiunea externă prin colonizare și agresiuni militare, această metodă a fost militarizată și folosită pentru a menține „virilitatea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
proteja de boli venerice în perioada cuprinsă între 1930, când Armata Imperială a invadat țările învecinate, și 1945, când s-a încheiat cel de-al doilea război mondial. Guvernul japonez a înființat „locurile de reconfortare” ca pe un sistem de bordeluri militare. Victimele, adică „femeile de reconfortare”, și problemele etice ridicate au fost ascunse opiniei publice după înfrângerea Japoniei, în 1945, în vreme ce sclavia sexuală, devenită o industrie de tip comercial în plină dezvoltare, înflorea. La începutul anilor ’70, japonezele, îngrijorate de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
să ia parte la ea. De-a lungul istoriei sale, a acceptat și a perpetuat un discurs etic cu dublu standard, patriarhal și masculinizat, care le califica drept „stricate” pe femeile din sectorul prostituției comerciale, considerând în același timp existența bordelurilor și satisfacerea extraconjugală a nevoilor masculine ca pe un rău necesar menținerii moralului bărbaților și puterii națiunii. În perioada Edo, membrii de sex masculin ai societății, indiferent de statutul lor social sau de rang, au creat în bordelurile publice o
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
timp existența bordelurilor și satisfacerea extraconjugală a nevoilor masculine ca pe un rău necesar menținerii moralului bărbaților și puterii națiunii. În perioada Edo, membrii de sex masculin ai societății, indiferent de statutul lor social sau de rang, au creat în bordelurile publice o cultură „egalitaristă”, cultura kuruwa. În perioada Meiji, de modernizare a Japoniei, guvernul - care adoptase legi și instituții oficiale occidentale - a menținut sistemul caselor de toleranță publice ca fiind util susținerii modernizării și industrializării țării. Înainte de înfrângerea din cel
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
ca fiind util susținerii modernizării și industrializării țării. Înainte de înfrângerea din cel de-al doilea război mondial, acestui act de violență i-au căzut victime atât femei din Japoniaxe "Japonia", cât și din țările colonizate de ea. Acum, când sistemul bordelurilor publice a fost abolit, i-au luat locul industriile sexuale globale de tip comercial, care exploatează femei din diverse state în curs de dezvoltare. În acest context istoric al colonialismului și neocolonialismului, dezbaterea pe tema „femeilor de reconfortare” și a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
și a sclaviei sexuale militare scoate la iveală un dublu standard etic, ce promovează exploatarea sexuală și rasistă a femeilor din sfera de influență a Japoniei. „Locurile de reconfortare” erau o versiune adaptată situației de război a sistemului japonez de bordeluri publice, diferită de acesta doar prin aspectul militar brutal și prin finanțarea sa chiar de către stat. Femeile au fost cele mai afectate de Japoniaxe "Japonia" militaristă care a comis multe atrocități și a încălcat și în alte moduri drepturile celor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
și poporul japonez trebuie: (1) să recunoască responsabilitatea juridică a statului nipon față de victimele sclaviei sexuale militare pe care a acceptat-o, acordându-le scuzele și compensațiile cuvenite, și (2) să facă eforturi pentru a transforma cultura japoneză patriarhală a bordelurilor, astfel încât femeile și fetele din Japoniaxe "Japonia" sau din țările vecine acesteia să nu mai poată cădea pradă nici unui tip de sclavie sexuală. Poporul nipon trebuie să își asume această importantă răspundere morală. Din păcate, aceste responsabilități juridice și civile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]