2,040 matches
-
publicațiile locale "Tribuna", "Spectatorul", "Munca intelectuală", "Evenimentul", "Glasul Bucovinei" și "Junimea literară". A fost un constant contributor la revistele "Capricorn", "Azi", "Frize", "Meșterul Manole", "Gândirea", Universul literar, "Revista Fundațiilor Regale" și "Vremea". A realizat o antologie de poezie, "Poeți tineri bucovineni" (1938) și a scris libretul operei lui Paul Constantinescu din , "Meșterul Manole". A fost recompensat cu "Premiul Societatea Scriitorilor Români" în anul 1935.
Mircea Streinul () [Corola-website/Science/337314_a_338643]
-
petrecute în Rusia în primăvara anului 1917 au încurajat dorința acestor prizonieri de a se înrola ca voluntari în armata română. Dorința lor s-a realizat după ce Ministerul de război al României a aprobat înființarea „Corpului de voluntari transilvăneni și bucovineni” la Darnița, lângă Kiev, condus de șeful statului major, colonelul C.G. Pietraru. Președintele Comisiei a 7-a de recrutare a voluntarilor a fost protopopul Valeriu Florianu, ajuns aici după refugiul său din toamna anului 1916, și care a îndeplinit și
Istoria comunei Racovița () [Corola-website/Science/309473_a_310802]
-
martie 1977, București) a fost un eseist, poet, prozator, publicist, teoretician literar și traducător român de orientare modernistă. Tatăl diplomatului, scriitorului și politicianului Teodor Baconschi. A publicat sub numele "A. E. Baconsky". A fost fiul lui Eftimie Baconsky, preot ortodox bucovinean, și al Liubei. Inițiala "E." din numele său provine de la prenumele tatălui, Eftimie, după obicei rusesc. A fost fratele criticului și istoricului literar Leon Baconsky, respectiv tatăl lui Teodor Baconschi. A urmat liceul la Chișinău și la Râmnicu Vâlcea. Între
Anatol Baconsky () [Corola-website/Science/299609_a_300938]
-
periodice din România ("Der Nerv" din Cernăuți, "Das Ziel" din Brașov etc.). În timpul celui de-al Doilea Război Mondial a fost ajutat de Ion Pillat, Eugen Lovinescu și Oscar Walter Cisek pentru a nu fi expulzat din România ca evreu bucovinean. Din 1940, după desființarea ziarului "Czernowitzer Morgenblatt", a lucrat în București ca profesor de limbi străine. După 1944, a lucrat la Radio și în presa scrisă, de limbă germană; a scris poezie, a publicat câteva volume. S-a făcut remarcat
Alfred Margul-Sperber () [Corola-website/Science/309295_a_310624]
-
Aici sunt plantate 1.200 de specii de arbori și arbuști ornamentali, care alcătuiesc o zonă botanică alpină întinsă pe 5 hectare. În orașul Storojineț se află mai multe obiective turistice cum ar fi conacul lui Iancu Flondor, om politic bucovinean, conducătorul mișcării de eliberare națională a românilor din Bucovina și președintele Adunării Constituante care a votat la 27 octombrie 1918 Unirea Bucovinei cu România. El a fost înmormântat în cripta familiei de la Storojineț. - originare din Storojineț - care au trăit la
Storojineț () [Corola-website/Science/301068_a_302397]
-
preluat spiritual pe toți credincioșii catolici din Bucovina de Sud, stabilindu-și reședința în casa parohială din Gura Humorului. Episcopul Robu a fost nevoit să reorganizeze parohiile catolice din Bucovina. Ca urmare a emigrării credincioșilor germani, comunitățile catolice din parohiile bucovinene se reduc numeric, iar unele parohii nu se mai justifică. Astfel, în Monitorul Oficial nr. 231 din 2 octombrie 1943 este publicată noua împărțire a parohiilor catolice. Parohia Gura Humorului este desființată, fiind inclusă ca filială în Parohia Câmpulung. După
Biserica Preasfânta Treime din Gura Humorului () [Corola-website/Science/320719_a_322048]
-
cu adversarul. În vremea aceea, Ebner a susținut și o intensă activitate publicistică, la început, mai ales, în cadrul publicației "Bukowiner Rundschau". Din anul 1894 a fost redactorul gazetei "Das jüdische Echo", primul ziar care a difuzat ideea națională între evreii bucovineni. În acei ani a avut revelația cărții lui Theodor Herzl, "Statul evreilor", și a devenit sionist. În anul 1897, la vârsta de 25 ani, a luat parte la Congresul de înființare a Organizației Sioniste, care a avut loc la Basel
Mayer Ebner () [Corola-website/Science/320640_a_321969]
-
Ebner și dr. Iacob Pistiner au predat la 27 noiembrie 1918 lui Iancu Flondor, în numele Consiliului Național Evreiesc din Bucovina, o scrisoare prin care evreii din Bucovina recunoșteau Unirea Bucovinei cu România. În această scrisoare, se afla următoarea declarație: Evreii bucovineni anunță, în schimb, că se abțin să participe la Congresul Consiliilor Naționale (fără cel ucrainean, care decisese alipirea regiunii la Ucraina) convocat de autoritățile române, deoarece nu erau garantate drepturile civile și politice ale evreilor. Totodată, se cerea acordarea necondiționată
Mayer Ebner () [Corola-website/Science/320640_a_321969]
-
Vaida-Voevod a semnat acordul prin care s-a realizat emanciparea deplină a evreilor din România. În 1924, participând la ceremonia dezvelirii Monumentului Unirii la Cernăuți, dr. Ebner a declarat următoarele: Spre deosebire de politica tradițională a Austro-Ungariei, care-i trecea pe evreii bucovineni, în marea lor majoritate, la categoria "austrieci" sau "germani" la recensămintele de populație, în România de după emancipare ei se puteau declara ca evrei. La Conferința mișcării sioniste din România reîntregită, desfășurată la Cernăuți în 25-25 octombrie 1919, Meir Ebner a
Mayer Ebner () [Corola-website/Science/320640_a_321969]
-
de a deveni „Numerus nullus”): În calitate de senator, Ebner a constituit în anul 1929, împreună cu deputații Theodor și Josef Fischer și Michel Landau, "Clubul parlamentar evreiesc". El a reintrat în Parlament în 1932 pe lista Partidului Evreiesc, alături de încă doi evrei bucovineni, dr. Max Diamant și dr. Manfred Reifer. Din cauza faptului că partidul său nu a putut atrage voturile electoratul evreiesc din Regat și din Basarabia, Ebner a demisionat din Camera Deputaților pentru a face loc unui reprezentant al evreilor regățeni, dr.
Mayer Ebner () [Corola-website/Science/320640_a_321969]
-
soclului conține următoarea dedicație: „"Poporul român, poetului său iubit, 1905"”. Statuia a fost inaugurată în data de 15 octombrie 1906, în cadrul unei serbări naționale la care au venit invitați din toată țara. A participat și un mare grup de țărani bucovineni în costume naționale, conduși de preoții și învățătorii lor. La picioarele monumentului, printre zecile de coroane, se afla și una a regimentului vasluian Racova, pe care scria: ""urmașii celor nouă și cu sergentul zece"". Din partea contemporanilor marelui scriitor, a vorbit
Statuia lui Vasile Alecsandri din Iași () [Corola-website/Science/309736_a_311065]
-
(n. 24 februarie 1956, Flămânzi) este un scriitor român. Membru al Uniunii Scriitorilor din România (din 1998) și al Societății Scriitorilor Bucovineni. Este conferențiar universitar, doctor în drept internațional cu teza ”Protecția minorilor în dreptul internațional privat” (2000). Membru al Uniunii Scriitorilor din România (din 1998) și al Societății Scriitorilor Bucovineni. Redactor-șef adjunct la revista „Bucovina literară“ (iulie 1999 - decembrie 2006). Redactor
Constantin Arcu () [Corola-website/Science/321855_a_323184]
-
Membru al Uniunii Scriitorilor din România (din 1998) și al Societății Scriitorilor Bucovineni. Este conferențiar universitar, doctor în drept internațional cu teza ”Protecția minorilor în dreptul internațional privat” (2000). Membru al Uniunii Scriitorilor din România (din 1998) și al Societății Scriitorilor Bucovineni. Redactor-șef adjunct la revista „Bucovina literară“ (iulie 1999 - decembrie 2006). Redactor la revista de cultură „Timpul”, Iași (ianuarie 2009 - februarie 2014). Președinte al Societății Scriitorilor Bucovineni (8 mai 2010 - 8 mai 2012) și redactor șef al revistei "Bucovina literară
Constantin Arcu () [Corola-website/Science/321855_a_323184]
-
2000). Membru al Uniunii Scriitorilor din România (din 1998) și al Societății Scriitorilor Bucovineni. Redactor-șef adjunct la revista „Bucovina literară“ (iulie 1999 - decembrie 2006). Redactor la revista de cultură „Timpul”, Iași (ianuarie 2009 - februarie 2014). Președinte al Societății Scriitorilor Bucovineni (8 mai 2010 - 8 mai 2012) și redactor șef al revistei "Bucovina literară" (august 2010 - iunie 2012) . Este Cetățean de Onoare al orașului Flămânzi. Cărți publicate: Povestirea "Amintirile unui magician" și fragmente din însemnările olandeze au fost traduse în revista
Constantin Arcu () [Corola-website/Science/321855_a_323184]
-
pe aceste locuri a unor tăietori de pădure veniți din nordul Bucovinei. Faptul că strămoșii actualilor locuitori ai satului Hândrești provin din nordul Bucovinei si Ardeal este dovedit numeroasele documente din Arhivele Statului. Alături de documentele scrise, numele hândreștenilor dovedesc originile bucovinene ale acestora: Opăriuc, Crișmăruc, Manghiuc, Vasilencu. Satul este înconjurat de păduri de foioase și de pășuni. În prezent, principalele ocupații ale hândreștenilor sunt agricultura, zootehnia și confecționarea de mobilă. Satul numără 1208 locuitori, toți de religie ortodoxă. În septembrie 2012
Hândrești, Iași () [Corola-website/Science/301282_a_302611]
-
demisionat, pentru o nouă funcție de comandă, la data de 10 octombrie. Dovedit a fi un comandant excelent și știind limba franceză, a fost numit, în 25 noiembrie 1918, la Irkutsk, în funcția de comandant al Legiunii de voluntari transilvăneni și bucovineni din Siberia. În decurs de câteva luni, acesta a reușit să reorganizeze corpul de voluntari, astfel că acesta a fost folosit pentru paza unei porțiuni din Transsiberian. Sub conducerea sa, legionarii au dus lupte de asanare a teritoriului dominat de
Eduard Kadlec () [Corola-website/Science/336888_a_338217]
-
Tribuna României”, nr.239, 1 martie 1983; Dana Dumitriu, în „România literară”, nr.14, 7 aprilie 1983; Constantin Crișan, în „România literară”, nr. 5, 31 ianuarie 1985; Grigore Scarlat, în „Steaua”, nr.2, februarie 1988; Adrian Dinu Rachieru, în „Pagini bucovinene”, nr. 7(79), iulie 1988; Nicolae Bârna, în „România literară”, nr. 29, 20 iulie 1989; Claudiu Constantinescu, în „România literară”, nr.5, 31 ianuarie 1991; Daniel Cristea Enache, în „Adevărul literar și artistic”, nr.440, 20 octombrie 1998; Niadi Cernica
Pan Solcan () [Corola-website/Science/321382_a_322711]
-
M. H. Maxy ș.a. Acceptă un angajament ca pictor scenograf și director tehnic la Teatrul Național din Cernăuți (în acel moment, cea mai tânără companie subvenționată din țară). Prin urmare, părăsește Capitala și, împreună cu familia, se stabilește în cosmopolitul oraș bucovinean. În aceeași perioadă aici lucrează nume de prim-plan ale generației sale: Victor Ion Popa (numit director artistic al instituției), Aurel Ion Maican, George Mihail Zamfirescu - animatori ai vieții teatrale interbelice de care îl apropie viziunea înnoitoare asupra artei spectacolului
George Löwendal () [Corola-website/Science/321554_a_322883]
-
operă comică de Mihail Daia). 1945-1946 Contribuie, cu machete și schițe, la înființarea Teatrului „Țăndărică” din București, primul teatru profesionist de păpuși și marionete din România. Participă la Salonul Oficial de Toamnă din București. Vernisează expoziția personală (portrete de țărani bucovineni) din sălile Parlamentului Român. Organizează - eveniment inedit pentru peisajul cultural al vremii - o expoziție de pictură în mina Ghelari din județul Hunedoara. 1947-1948 Este omagiat în publicațiile vremii la împlinirea vârstei de 50 de ani. I se conferă de către Regele
George Löwendal () [Corola-website/Science/321554_a_322883]
-
rebelă, s-a sinucis după câțiva ani, împreună cu amanta sa, la o partidă de vânătoare. Prințesa Stephanie i-a supraviețuit încă 56 de ani. Trei elemente aduceau valoare bisericii, în afara construcției în sine: catapeteasma și icoanele împărătești, lucrate de pictorul bucovinean Epaminonda Bucevschi din Iacobeni, trei policandre din cristal oferite bisericii de regele Carol I al României și faptul că primul paroh al lăcașului de cult a fost renumitul academician și folclorist Simion Florea Marian. Biserica a fost pictată în stil
Biserica de lemn din Poiana Stampei () [Corola-website/Science/335272_a_336601]
-
se va mai afla vreodată. Conform datelor arhivate de autoritățile sovietice, 20 de persoane au fost ucise în încercarea de a trece granița, printre care bătrâni, femei și copii. Conform listelor realizate mai târziu, numărul victimelor din doar șase sate bucovinene era de 44 de persoane (17 din Pătrăuții-de-Jos, 12 din Trestiana, 5 din Cupca și 5 din Suceveni, 3 din Pătrăuții-de-Sus, 2 din Oprișeni). Alte estimări ale martorilor locali dau un număr între 200 și peste 2000 de victime, ucise
Masacrul de la Fântâna Albă () [Corola-website/Science/301418_a_302747]
-
membru corespondent (1919) al Academiei Române, s-a retras într-un conac din Davideni după o viață plină de muncă și de creație științifică . De asemenea, celebrul tenor Joseph Schmidt (1904-1942) s-a născut la Davideni, într-o familie de evrei bucovineni .
Davideni, Storojineț () [Corola-website/Science/315522_a_316851]
-
o administrație militară. Din 1786 regiunea a fost adăugată landului Galiția. Petiția din anul 1849 către împăratul Austriei pentru transformarea provinciei galițiene Bucovina într-un ducat a coroanei cu acest nume, a fost susținută și subscrisă de mulți respectați români bucovineni, între ei și Eudoxiu de Hurmuzaki, împreună cu frații săi Alexandru, Constantin, Gheorghe și Nicolae. Petiția a fost formulată și postulată de baronul Iordachi Wassilko de Serecki în „Promemoria [memorand] privind petiția țării (landului) Bucovinei din anul 1848”/„Promemoria zur Bukowiner
Listă de guvernatori ai Bucovinei () [Corola-website/Science/307225_a_308554]
-
Ioana Bulcă), ocrotitoarea societății România Jună, Ciprian Porumbescu nu primește bursa pe care o solicitase Ministerului Instrucțiunii Publice al României. Nedorind să deterioreze relațiile diplomatice româno-austriece, Honoriu Simulescu (Vasile Florescu), reprezentantul ministerului român, refuză să-l sprijine pe tânărul student bucovinean. Ciprian este constrâns să se întoarcă acasă din lipsa mijloacelor de subzistență pentru a-și continua studiile. Prietenul său, Andrei Bârseanu (Emil Coșeru), și profesorul Lazăr Nastasi (Iurie Darie) îl conving să accepte postul de profesor de muzică la Școlile
Ciprian Porumbescu (film) () [Corola-website/Science/327587_a_328916]
-
din București. Printre actorii care au fost în probe la acest film s-a aflat și Elvira Godeanu. Rolul lăutarului Grigore Vindereu a fost încredințat de regizor cântărețului de muzică populară Aurel Tudose (născut la 28 iulie 1941 în satul bucovinean Vicovu de Jos), angajat la Ansamblul „Ciprian Porumbescu” din Suceava. Artistul interpretase rolul principal - „Haiducul Darie” - în piesa „Haiducii” (alături de Sofia Vicoveanca) și în opereta „Crai Nou” de Ciprian Porumbescu, ambele fiind regizate de profesorul Ioan Iacob. Regizorul Gheorghe Vitanidis
Ciprian Porumbescu (film) () [Corola-website/Science/327587_a_328916]