1,459 matches
-
în boxeri și tricou și mă privește pe jumătate adormit. — Ce-i cu tine? spune. — Nimic, zic, acoperind receptorul cu mâna. Vorbesc cu Suze. Du-te înapoi și te culcă. Termin imediat. Aștept până pleacă, după care mă târăsc până la calorifer, care încă mai e un pic călduț. — OK, Suze, fii atentă, spun. Doar... ascultă-mă. Nu am de gând să mai fac nici o prostie. M-am gândit foarte foarte bine și mi-a venit ideea asta absolut genială... La ora
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
la plimbarea în cerc, în zilele călduroase, din îmbrăcămintea celor închiși ieșeau aburi datorită căldurii, care producea evaporarea umezelii permanentă de pe veșminte. În celulă acest lucru se producea consumând căldura corpului, care era singura sursă caldă, căci nici sobe, nici calorifere nu existau. Temperatura era permanent, (vară și iarnă), rece. Paza pe coridor era făcută, în trei schimburi, de gardieni de la școala de la Râmnicul Sărat. Toți erau selectați din oameni cu predispoziție spre crimă, lipsiți de sentimente umane și cu reflexe
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
o sală de dezbatere am fost dus într-un antreu, care dădea afară, în spatele clădirii. Aici, în această cămăruță am găsit un om îmbrăcat în haine de închisoare, vărgate. Se vedea că le purta de multă vreme. Stătea rezemat de calorifer. L-am recunoscut repede: ochii negri, sprâncene stufoase mari. M-a recunoscut și el. Nu ne văzuserăm de prin 1948. N-a manifestat nici un sentiment. Sergentul care îl păzea n-a zis nimic, n-a făcut nici un semn că n-
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
lor. Intru mai întâi în biserica mare a mănăstirii, necropolă regală. Două doamne îmbrăcate în costume de culoarea vișinei putrede au rolul de „ghid turistic” oficial al edificiului. Cum este frig și destul de umed, se încălzesc pe rând lângă un calorifer electric cu ulei, sorbind oarecum pe furiș din niște cești mici de cafea. „Înainte de 1990, aveam un fel de evidență a grupurilor de turiști, pe atunci nu li se spunea pelerini, nu aveam voie”, spune cea mai în vârstă dintre
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
este acesta? Al unui oraș asediat. Cu străzile, parcurile, podurile, trecerile de cale ferată păzite strașnic de mii de milițieni în uniforme și de alte mii de securiști în civil. Un oraș încremenit, în ghearele iernii, cu case în care caloriferele par corpuri de frigider, o capitală înecată în beznă, lipsită de apă caldă, o metropolă care se visează, în amețeli bolnăvicioase, buricul mapamondului, dar în care copiii abia născuți mor de frig, la câteva ore ori zile, în care bolnavii
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
uneori mi se făcea frică. Mă detașasem suficient încât să mă doară fix în cur de toți. Scriam noaptea în sala de mese prin bunăvoința personalului. Pereții albaștri și o fotografie cu băile de la Govora compuneau peisajul sumar. Era cald. Calorifere care duduiau. Cald. Foarte cald. Vorba lui Danny de Vito, dacă scuipai pe cineva, riscai să-l opărești. Scriam printre băltoace de ciorbă pe care le ștergeam cu colțul pijamalei scămoșate. Și doctorii mă priveau îngăduitori. Parcă vrând să vadă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
pentru că e un fel de comunitate antipatică din care nu-mi doresc să fac parte. Parcă e un sat, un trib. Sunt analogii suficiente pentru a susține afirmația. Există aici o Poiană a lui Iocan unde se strâng fumătorii. Lângă calorifer se află poiana asta. Mă gândeam ce interesant e că, dacă primitivii se strângeau în jurul focului, noi căutăm tot o sursă de căldură unde să ne adunăm la palavre. Care sursă în acest caz e caloriferul. Ulița satului își găsește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
se strâng fumătorii. Lângă calorifer se află poiana asta. Mă gândeam ce interesant e că, dacă primitivii se strângeau în jurul focului, noi căutăm tot o sursă de căldură unde să ne adunăm la palavre. Care sursă în acest caz e caloriferul. Ulița satului își găsește echivalentul în culoarul pe care ieși precum Moromete să vezi care mai trece pe drum și cu ce treabă, care venetic s-a mai internat - și să-i faci o primire cum se cade. Ar fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
aia. Altfel, n-are criterii. Tot ce mișcă. Râul, ramul, relație libidinală cu întregul univers. Mai ales cu doamna Aduța, căreia i-ar recomanda să-și ia niște chiloți cu pulă să stea mereu cu ceva tare înăuntru. Stă pe calorifer și își privește haremul. Mascul dominant. Din cauza unora ca ăsta expresia „fii bărbat“ m-a indispus întotdeauna. V-am mai spus, e normal să ne probăm aici virilitatea. Ne-am blegit în așa hal încât interpretăm orice gest ceva mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
pe pilot automat. Împins ca și cum mi se dicta. Oricât de obosit eram, oricât de mari dureri aș fi avut de suportat, era suficient să mă așez la masa de scris din camera mea îngustă și îmbibată de vaporii nesănătoși ai caloriferului și totul îmi ieșea. Tot reușeam câteva pagini până și în cele mai neinspirate zile. Trăiam precum un pește într-un acvariu. Vedeam oamenii pe stradă și încercam să deduc ce spuneau ei. Oamenii ca un puzzle de completat cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
O cameră igrasioasă și cu un linoleum putred pe jos. Dar astfel de amănunte nu mai contează, pentru că acea cameră e a ta. Ești și tu responsabil peste un spațiu al tău. Înseamnă un reșou - singura sursă de căldură. Și calorifere pe care ți se lipește mâna. Înseamnă dușuri care se deschid doar cu patentul. Înseamnă un WC pe care ți-e frică să te așezi. După aia lucrase la o televizune. Îmi povestea cum e pe-acolo. Vrei să lucrezi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
mai întâi. 25. Albastru de Bucșoiu În București, în diminețile calde, aerul capătă consistență. Îl simți cum te mânjește, cum se întinde pe tine ca o eczemă. Aceeași senzație de vâscozitate, de ceafă fleșcăită. Să adăugăm la asta căldura de la caloriferul care înăbușă, sufocă pereții, plus un întreg arsenal de obiecte prăfuite, vechi, pe care Rodica le-a depozitat în camera mea deja nădușită. Înghesuiala din camera mea, aerul infectat, obiecte care se sufocă reciproc, se antipatizează vizibil. Prin geamul întunecat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
mâncare nu avea nimic. Nici mobilă nu cred că am văzut în casa aia. Era pescar și avea doar câteva bărci pneumatice și niște undițe. Ce facem? Nici o problemă, mi-a spus, a început să bată cu niște fiare prin calorifere și a apărut o vecină cu cafeaua aburindă, alta cu ceva de mâncare. O solidaritate umană formidabilă, încheie R.T. și oftează cu un patetism care paradoxal e destul de sincer. În lumea aia, era scriitorul cineva. Aveai niște avantaje. Nu munceai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
februarie 1985 Dragule, Îți scriu tîrziu, absolut inhibat de iarna asta ticăloasă! La București, deși m-am văzut cu toată lumea bună și prietenă, toate zilele au fost inhibate de acest frig păcătos accentuat și de poziția oficială à propos de calorifere. Nu mai revin, dar zilnic mi-a fost dor de trosnetul lemnelor din soba de acasă! Mi-am petrecut zilele cu Iaru, Nedelciu, Cărtărescu, Mușina, I.B. Lefter, Eugen Suciu, Dora lui Nichita (Stănescu n. red.), Petre Stoica, D.R.-ul, Bălăiță
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
sumă de 3 ori mai mare decât în regim paușal. În primă fază nu înțeleg ce se întâmplă, încerc să-i spun lui Cadar că este o aberație, cum pot să consum mai mult decât în regim paușal, când toate caloriferele erau deschise?! Acesta începe să-mi spună ba că sunt pierderi la subsol, ba că nu folosim bine repartitoarele, că țin fereastra deschisă, și tot felul de aiureli. Mi se mai servesc niște chestii cum că aparatul are doi senzori
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
și atunci încerc să înțeleg cum funcționează ,,chestia” și ce se întâmplă. În principiu ideea de repartitor, teoretic este corectă, cu condiția ca senzorul de temperatură care contorizează consumul să fie reglat în funcție de suprafața radiantă (respectiv numărul de elemenți pe calorifer) și să fie calibrat standard (să poată fi controlat și demonstrat) ca la aceeași temperatură înregistrată, să contorizeze același număr de unități. Având o pregătire pe segment electronic, eu am înțeles foarte bine cum stau lucrurile, dar omul obișnuit este
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
obișnuit este ,,aburit” cu tot felul de prostii de către ,,experți” pentru a nu înțelege ce se întâmplă. Am făcut reclamație la Protecția Consumatorului care mi-a răspuns că ,,repartitoarele nu se reglează la montare”. În condițiile în care eu aveam calorifere cu 3, 7, 12 și 18 elemenți iar ,,repartitoarele nu erau reglate” , în aceste condiții întrebarea este: până la urmă ce contorizează aceste ,,repartitoare”? Și răspunsul a fost că aceste cutiuțe ,,repartizează hoția” între locatari! Poate că în alte părți lucrurile
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
Firmă care era ,,racordată” la această hoție! Am urmărit afișierul și în timp ce eu eram trecut la încălzire cu 400 de lei, Dosoftei era trecut la plată cu 8 lei iar Iordache cu ...4 lei. Cu alte cuvinte, în timp ce eu aveam caloriferele deschise, primul se încălzea în tot apartamentul cu un element (atenție-un element de calorifer), iar celălalt cu ... jumătate de element de calorifer! Atunci mi-am dat seama că treaba pute rău și că nu mai poate fi vorba de
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
la încălzire cu 400 de lei, Dosoftei era trecut la plată cu 8 lei iar Iordache cu ...4 lei. Cu alte cuvinte, în timp ce eu aveam caloriferele deschise, primul se încălzea în tot apartamentul cu un element (atenție-un element de calorifer), iar celălalt cu ... jumătate de element de calorifer! Atunci mi-am dat seama că treaba pute rău și că nu mai poate fi vorba de o întâmplare sau de bună credință. Treburile erau dirijate de undeva, de la un ,,centru”. A
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
trecut la plată cu 8 lei iar Iordache cu ...4 lei. Cu alte cuvinte, în timp ce eu aveam caloriferele deschise, primul se încălzea în tot apartamentul cu un element (atenție-un element de calorifer), iar celălalt cu ... jumătate de element de calorifer! Atunci mi-am dat seama că treaba pute rău și că nu mai poate fi vorba de o întâmplare sau de bună credință. Treburile erau dirijate de undeva, de la un ,,centru”. A devenit evident că haita de jefuitori din umbră
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
dacă era specificată și cauza decesului, dar bănuiesc că da: prin strangulare. Peste câteva zile, datorită relațiilor lui Ticki în cadrul „Mafiei Albe“, sosiră și vești suplimentare: se spânzurase, cu fâșii rupte dintr-un crac de izmană, de rotița regulatoare a caloriferului din celulă. Bineînțeles, nu avusese la dispoziție cele cinci minute necesare ca să moară sufocat, ci, reperat prin vizetă, fusese transportat în stare de comă la spitalul închisorii Văcărești și depus probabil în aceeași unică rezervă în care am stat și
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
deposedat, ci izmana caldă și rezistentă și moale... „Impulsurile mari, fundamentale, ne vin din afară, de dincolo de noi... E cineva care vorbește prin faptele noastre - și atunci vorba noastră devine de prisos...“ Pentru înălțimea de un metru a garniturii de calorifer, un sin gur crac va fi prea de-ajuns. De altfel, asta simplifica lucrurile: smulgi cracul din cusătură, iar apoi îl sfâșii în fâșii longitudinale, cu grijă - fiecare sfâșiere să corespundă expirației lungi și ample a unui om care doarme
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
desface în vecii vecilor. De fapt, e nevoie numai de cinci minute... Pe urmă îți legi frânghia de gât, strângând tot așa, foarte bine, ca nu cumva nodul să se dezlege sub greutatea corpului, iar celălalt capăt îl legi de calorifer. și acum urmează partea cea mai grea și totodată cea mai simplă: te lași jos fără zgomot pe dușumea, cât îți permite frânghia, iar apoi, cu toată greutatea trupului, și mai jos. Numai prima clipă e grea... Dar dacă știi
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
inaugurate și folosite de ei: cele de sub masă, de sub scăunele și scaune, dintre scaunele cu speteaza lipită de marginea mesei și plafonul format de partea dinăuntru al tăbliei acesteia, de dincolo de hainele atârnate în cuier sau de faldurile draperiei acoperind caloriferul, cel al culcușului alcătuit de brațul pe care mă sprijin când scriu și de pieptul rezemat de muchia biroului... Ce cărți geniale ar fi scris motanii noștri despre spațiul închis dacă nu ar considera literatura, cum mă tem că o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
el deve‑ nea membru al familiei. Într-un an au făcut greșeala să ne cumpere păsĂri. După două săptămâni de târguială, s-a dat drumul în această casă mare la păsĂri. În timpul iernii, s-au pus crengi în jurul țevilor de calorifer și am coabitat cu păsĂrile alea până când a venit primăvara și li s-a dat drumul afară. Dar era foarte frumos să fii într-o casă în care păsĂrile zburau liber, numai curățatul după ele ne-a convins că nu
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]